Samarkanda.pdf

Samarkanda

Autor: Łukasz Wieczorek

Data publikacji: 11.08.06 | Ostatnia modyfikacja: 11.08.06

Samarkanda liczy ponad 2500 lat i jest jednym z najstarszych miast świata. Położona jest na

wschodzie obecnego Uzbekistanu, w dolinie rzeki Zerawszan. Dawniej była jednym z miast

leżącym na Jedwabnym Szlaku prowadzących z Chin.

W 1369 roku Timur wybrał Samarkandę na swoją siedzibę. Chciał on w pełni odbudować

miasto, które w 1220 roku zostało zburzone przez Czyngis-chana. Rozpoczął on budowę

własnego mauzoleum - Gur-i Mir.

Budowę mauzoleum zakończono w 1405 roku. Jest to budowla na planie czworoboku, z

fałdowanym dachem w kształcie kopuły, który przypomina pąk kwiatowy. Niebiesko-złota

kopuła Gur-i Mir ma 34 metry wysokości i jest doskonale widoczna z kilku kilometrów.

Przed Gui-i Mir stoi 12 metrowa brama, której powierzchnia pokryta jest mozaiką i

fajansowymi ozdobami w jaskrawych barwach. Ornamenty przedstawiają kwiaty, owoce,

liście oraz planety. Brama została zbudowana przez jednego z najlepszych architektów w

historii - Mohammeda ibn Mahmud z Isfahanu.

Timur, dla swojej teściowej, wzniósł także wielki meczet Bibi Chanum. Do jego budowy

wykorzystano tysiące bloków kamienia. W środku Bibi Chanum mieściła się wialka sala

modlitw, a nad meczetem zbudowano 400 kopół, które podtrzymywane były przez

marmurowe kolumny.

W centrum miasta znajdowało się ogromne targowisko pod dachem, które pozwoliło miastu

stać się największym ośrodkiem handlowo-usługowych ówczesnego świata islamu.

W 1405 roku Timur zmarł, a władzę przejął wnuk Timura, Ułag Bega. W miejscu bazaru

urządził on otwarty plac targowy zwany Registanem, który następnie otoczono z trzech stron

kolumnami zdobionymi mozaiką.

Za panowania Ułag Bega miasto przeżywało największy rozkwit. Samarkanda nie tylko była

jednym z największych ośrodków handlowo-usługowych, ale także jednym z największych

ośrodków kulturowych ówczesnego świata.