KONSPEKT ZAJĘĆ Z ZAKRESU ROZWIJANIA AKTYWNOŚCI PRZYRODNICZO – SPOŁECZNEJ DZIECI CZTEROLETNICH
Temat: „Wędrujący katar” – rozmowa na podstawie wiersza M. Terlikowskiej.
Cele:
· poznanie przyczyn zarażania się katarem i możliwości uchronienia się przed zarażeniem
· porządkowanie przedmiotów według określonej cechy – przeznaczenia
· nabywanie umiejętności prawidłowego zasłaniana chusteczką nosa i ust podczas kichania
Metody:
· czynne:
- metoda kierowania własną aktywnością dzieci
- metoda zadań stawianych do wykonania
· słowne:
- metoda żywego słowa – wiersz
- rozmowa
· percepcyjne:
- metoda obserwacji i pokazu
Formy:
· zbiorowa
· zespołowa
· indywidualna
Środki dydaktyczne:
Wiersz M. Terlikowskiej „Wędrujący katar”, tamburyn, bębenek, różnorodne przedmioty codziennego użytku oraz przedmioty kojarzące się z lekarzem i chorobą, wesoły utwór muzyczny, magnetofon, chusteczka dla każdego dziecka.
Przebieg zajęć:
1. „Wędrujący katar” – słuchanie wiersza i omówienie jego treści.
Nauczycielka recytuje wiersz, dzieci włączają się w odpowiednio zasygnalizowanych momentach, mówiąc apsik!
(…) Kicha Renia, kicha Ania,
żadna buzi nie zasłania.
- Apsik! Apsik! –
Ania wprost na Milę
no i Mila też za chwilę:
- Apsik!
Teraz katar już rozpyla
Renia, Ania, no i Mila
Jaś się przysiadł do Piotrusia
więc i Piotruś kichnąć musiał:
Nim do klasy weszła pani,
wszyscy byli zakichani:
- Apsik! Apsik! Apsik!
A jest na to prosta rada:
Nie kichajcie na sąsiada (…)
- Dlaczego wszystkie dzieci kichały?
- Co można robić, by nie zarażać innych katarem?
- Czego trzeba używać, gdy ma się katar?
- Gdzie powinien się udać chory człowiek?
2. „Dzieci zdrowe i chore” – zabawa ruchowa. Na dźwięk tamburyna dzieci maszerują po obwodzie koła, jako „dzieci zdrowe” (wyprostowane, marsz jest energiczny), gdy usłyszą dźwięk bębenka, zamieniają się w „dzieci chore” (ruchy powolne, plecy przygarbione, wydają odgłosy apsik!)
3. „Gdy jestem chory” – porządkowanie przedmiotów i wybieranie tych, które kojarzą się z chorobą i lekarzem. Na dwóch stolikach znajdują się różnego rodzaju przedmioty i narzędzia. Wśród nich są takie, które kojarzą się z chorobą lub lekarzem (chusteczka do nosa, narzędzia z zestawu „Mały lekarz”, opakowania po lekach, bandaż, termometr, plaster opatrunkowy). Zadaniem dzieci podzielonych na dwie grupy (chłopcy i dziewczynki) jest wyłonienie tych przedmiotów spośród innych i uzasadnienie wyboru.
4. „Apsik!” – zabawa ruchowa połączona z pokazem zasłaniania nosa i ust chusteczką. Każde z dzieci otrzymuje chusteczkę do nosa. Gdy gra muzyka dzieci maszerują po obwodzie koła wymachując chusteczkami nad głową. Na pierwszą przerwę w muzyce dzieci zwracają się twarzami w stronę nauczycielki, która robi apsik! zasłaniając przy tym nos i usta chusteczką. Na kolejne przerwy w muzyce dzieci wykonują tę samą czynność.
thorba