NASZA BABCIA.doc

NASZA BABCIA

Scenariusz uroczystości z okazji „Dnia Babci”
opracowany przez Barbarę Rafalską

Scena I
Postacie:
Narrator
Babcia
Wnuczka
Wnuczek

Dziewczynka – wnuczka:
Szary dzień.
Szara mgiełka się snuje.
W szarym kątku siedzę z szarym kotem.
Ale przyjdzie – i mnie uratuje
Moja Babcia, co ma serce – złote.
Narrator:
Oto Babcia.
Z uśmiechem na twarzy,
z torbą pełną jabłek i warzyw.
No i zaraz wszystko się odmienia:
W domu robi się jaśniej, weselej,
jakby babcia przyniosła niedzielę
z odrobiną Bożego Narodzenia.
Babcia po kuchni się krząta.
Z garnka wyjrzał pachnący obłok.
Wnuczka (podchodząc do babci):
- Babciu, a ty się do mnie
uśmiechniesz chyba?
Wnuczka (zamiatając podłogę mówi albo śpiewa):
Z Babcią –
wszystko jest pyszną zabawą:
szczotka tańczy
raz w lewo, raz w prawo,
jakby szczotka tańczyła walczyka.

Wnuczek:
A odkurzacz, choć trochę uparty,
nie pozwala dziś sobie na żarty,
tylko kurz posłusznie połyka.
Narrator:
W kuchni pachnie wesoło rosołem,
Wnuczek i wnuczka razem:
a my zaraz siądziemy za stołem –
i będziemy jeść rosół i śmiać się.
Narrator:
Wszystko milsze jest,
lepsze, ciekawsze,
kiedy w domu ma się – na zawsze
taką dobrą
najukochańszą
Babcię.

Scenka II

Wnuczka:
Z okazji Święta Babci
ja dzisiaj babcię nauczę,
jaka powinna być wnuczka
Wnuczek:
i jaki powinien być wnuczek.
Wnuczka:
Po pierwsze proszę Babci –
ja już od dawna uważam,
że nic tak wnucząt nie zdobi,
jak piękny uśmiech na twarzach.
Wnuczek:
Uśmiech jest dobry na co dzień,
a nie wyłącznie od święta,
więc wnuczek ma się uśmiechać
Wnuczka:
a wnuczka ma być uśmiechnięta.
Wnuczek:
Włóż, Babciu, nową suknię.
Wnuczka:
Niech cię uczesze fryzjer!
Wnuczek:
Posłuchaj, Babciu, radia!

Wnuczka:
Obejrzyj telewizję!
Wnuczek:
Już nie myśl, Babciu, o nas!
Wnuczka:
O sobie, Babciu, pomyśl!
Wnuczek i Wnuczka jednocześnie:
... Czy Babcia nie uważa,
że to jest świetny pomysł?
Wnuczek:
U Babci jest słodko,
świat pachnie szarlotką.
Babcia:
- No proszę, zjedz jeszcze ździebełko.
Narrator:
U babci
na stole
leży chleb
w koszyku.
Wnuczek:
- Babciu, dlaczego
te kromki
pod serwetą?
Babcia:
To gościny
staropolskiej znak.
Gdy przed laty
strudzony podróżnik
zapukał,
gospodarz wnet
psy odpędzał,
otwierał drzwi.
- Posil się – mówił.
Dokąd prowadzą drogi,
nie pytam.
...
Dziś bochen na stole,
to, jak mówiłam,
starego zwyczaju
dobry ślad...

Wnuczka:
Babcia to są miłe ręce,
Książka, herbata słodka,
Śmieszne słowa w dawnej piosence,
Suknia dla lalki i szarlotka.
Wnuczek:
Nie ma jak babcia,
jak babcię kocham –
bez babci byłby kiepski los,
Narrator:
Jak macie babcię,
to się nie trapcie,
bo wam nie spadnie z głowy włos.
Wnuczek i Wnuczka razem:
Nie ma jak babcia
jak babcię kocham –
bez babci byłby kiepski los.

Materiały

1. Hanna Zielińska: Szary dzień.
2. Maria Terlikowska: Nasz Babcia.
3. Barbara Lewandowska: Dni z Babcią.
4. Wanda Chotomska: Wiersz dla babci
5. Wanda Chotomska: U babci jest słodko.
6. Stanisław Grabowski: Chleb.