program nauczania Psychologia Różnic Indywidualnych.doc

(38 KB) Pobierz
PROGRAM STUDIÓW

UNIWERSYTET  KAZIMIERZA WIELKIEGO

w Bydgoszczy

WYDZIAŁ PEDAGOGIKI I PSYCHOLOGII

 

 

PROGRAM NAUCZANIA

 

Opracowanie: dr hab. Paweł Izdebski

 

1. Przedmiot: Psychologia różnic indywidualnych

 

2. Kierunek: Psychologia, studia stacjonarne i niestacjonarne

 

3. Specjalność:

 

4. Rok studiów i semestr: I rok, II semestr.

 

5. Liczba godzin: W - 30, K - 15,

 

6. Forma zaliczenia:

 

ćwiczenia: zaliczenie z oceną (praca własna i zaliczenie na podstawie pracy pisemnej);

 

wykład: egzamin pisemny z treści wykładów i literatury podstawowej.

 

7. Środki dydaktyczne:

 

wykład, multimedia, dyskusja.

 

8. Cele nauczania:

 

Celem wykładów jest opanowanie podstawowych zagadnień teoretyczno-metodologicznych dotyczących psychologii różnic indywidualnych.

Celem ćwiczeń jest zdobycie umiejętności stosowania wiedzy dotyczącej adaptacyjnych zdolności intelektualnych, cech osobowości( temperamentu) i stylów poznawczych w psychologii; prowadzenia badań standardowymi metodami diagnostycznymi.

 

9. Treści nauczania ( odpowiednio):

 

·         WYKŁAD:

 

Paradygmat psychologii różnic indywidualnych oraz podstawowe kategorie opisowe różnic indywidualnych. Rodzaje kryteriów stosowane przy typologiach. Podstawowe pytania psychologii różnic indywidualnych.

Zdolności intelektualne – pojecie oraz psychometryczne koncepcje inteligencji (koncepcje czynnika ogólnego, modele czynników równorzędnych, koncepcja inteligencji wielorakich).

Temperament jako składnik osobowości – kryteria definicyjne oraz modele temperamentu dzieci i dorosłych.

Rola temperamentu w regulacji stymulacji. Temperament a działanie (efektywność i styl działania). Temperament a inne cechy osobowości (formalne a treściowe cechy zachowania); mechanizmy wpływu, dane empiryczne. Temperament a przystosowanie i zdrowie; „tempera mentalny czynnik ryzyka”. Rola temperamentu w rozwoju psychicznym.

Osobowość – pojęcie oraz koncepcje super czynników osobowości : model PEN oraz pięcioczynnikowy model osobowości.

Genetyczne oraz środowiskowe uwarunkowania cech osobowości – badania międzykulturowe. Pojęcie wskaźnika odziedziczalności. Badania bliźniąt i badania adopcyjne. Różnice rasowe, międzyśrodowiskowe i międzykulturowe.

 

·         KONWERSATORIUM:

 

Rola temperamentu w regulacji stosunków człowieka z otoczeniem - podstawowe pojęcia i założenia Regulacyjnej Teorii Temperamentu Strelau`a oraz Transakcyjnego Modelu Temperamentu Eliasza. Znaczenie cech temperamentu dla efektywności wykonywanych czynności - style działania (wspomagający i prostolinijny) oraz różne rodzaje reakcji na stres. Zależności między temperamentem a inteligencją płynną i skrystalizowaną - ich znaczenie w funkcjonowaniu psychicznym jednostki. Spór wokół czynnika “g”. Triarchiczna teoria inteligencji Sternberga - Spojrzenie na inteligencję z perspektywy komponentowej, doświadczeniowej i kontekstualnej. Funkcjonalne znaczenie inteligencji przejawiające się w różnych aspektach życia codziennego Inteligencja a zdolności - funkcjonowanie osób wybitnie zdolnych. Podział talentów uwzględniający najważniejsze obszary działania. Mechanizm twórczości - w asocjacyjnej koncepcji twórczości, podejściu postaciowym, psychodynamicznym i behawioralnym.

Indywidualne cechy twórców - wgląd, emocje i nastroje sprzyjające twórczości, motywacja do aktywności twórczej.

Adaptacyjna rola cech osobowości. Metoda badania osobowości – diagnoza psychometryczna. Diagnozowanie osobowości za pomocą standaryzowanych kwestionariuszy – „kulturowa adaptacja inwentarzy osobowości”.

Styl poznawczy – pojęcie oraz charakterystyka wybranych stylów. Funkcje oraz geneza stylu poznawczego – wyznaczniki środowiskowe oraz korelaty osobowościowe. Podstawowe metody stosowane do diagnozy stylu poznawczego.

 

 

10. Literatura obowiązkowa:

 

-                Hornowska E. (2001). Testy psychologiczne. Teoria i praktyka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.

-                Matczak A. (1994). Diagnoza intelektu. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Psychologii PAN. r. 1 i r. 2.

-                Nęcka E. (2003). Inteligencja. Geneza, struktura, funkcje. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. r. 2, r. 3, r. 5, r. 7.

-                Strelau J. (1998). Psychologia temperamentu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. r. 2, r. 3, r.6, r. 7.

 

11.  Literatura zalecana:

 

- Eliasz A. (1981). Temperament a system regulacji stymulacji. Warszawa: PWN.

- Gardner H., Kornhaber M.L., Wake, W.K. (2001). Inteligencja. Wielorakie perspektywy. Warszawa: WSiP.

- Strelau J. (2002). Psychologia różnic indywidualnych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.

- Strelau J. (2006). Temperament jako regulator zachowania. Gdańsk: GWP.

- Zawadzki B. (2002). Temperament – geny i środowisko. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne

 

 

12. Zakres wymagań:

·         zaliczeniowych:

 

opanowanie treści lektur, sprawdzian pisemny.

 

·         egzaminacyjnych:

 

opanowanie treści wykładów i lektur obowiązkowych.

 

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin