Miesięcznik przedszkola
w Pszennie
Nr.1-2008/2009
Jesień drzew koronom
zdejmuje zieloność,
a nakłada złoto.
Noszą je dostojnie,
czekając spokojnie,
aż nadejdą słoty.
A co będzie potem?
Wiatr zdejmie pozłotę,
mróz posrebrzy szronem.
Osiwiałe drzewa
zaczną cicho ziewać,
do snu głowy skłonią...
Drodzy czytelnicy
Czas, kiedy przyroda przygotowuje się do zimowego snu, zawsze skłaniał do rozmyślań.
Jesień. Czas zadumy, błogiego odczuwania ciepła domowego gniazdka, smakowanie piękna barw, obserwowanie wirujących liści, nasłuchiwanie wichrów, deszczu uderzającego o szyby
To czas wspomnień o Tych, którzy odeszli. Szczególnie skłaniają nas do tego zbliżające się święta 1-2 XI .
Kartka z kalendarza
MIĘDZYNARODOWY TYDZIEŃ PISANIA LISTÓW
9-15 PAŹDZIERNIKA
Co to jest list?
Jest to pisemna wiadomość wysyłana przez jedną osobę
(nadawcę) do drugiej (adresata). Tradycyjny list to
wiadomość zapisana na kartce (kartkach) papieru
i zapieczętowana lub wysłana do adresata w kopercie.
Ludzie listy piszą... Czy przestali pisać?
Obecnie pisanie listów praktycznie zanikło. Nadeszła epoka telefonu
komórkowego i komputera. Może za parę lat już tylko Tydzień Pisania Listów
będzie nam przypominał o tradycyjnej formie komunikacji.
Do momentu wynalezienia telegrafu, a później telefonu i Internetu listy były jedynym sposobem na porozumiewanie się ludzi na odległość.
Od końca XIX wieku list tracił na znaczeniu, stopniowo wypierany przez szybsze i bardziej bezpośrednie sposoby komunikacji. Współcześnie wysyłanie prywatnych listów należy do rzadkości i związane jest zwykle z koniecznością przesłania w kopercie, obok wiadomości, innych przedmiotów: zdjęć, dokumentów czy zaproszeń. Ostatnio zasypywani jesteśmy też reklamami.
ZAGADKA DLA 6-LATKA
KOLOROWANKA DLA MALUSZKA
Pokoloruj liście
Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego, czego się domagam. To tylko próba sił z mojej strony.
Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję – poczucia bezpieczeństwa.
Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko ty możesz pomóc zwalczyć zło, póki jest to możliwe.
Nie rób ze mnie większego dziecka niż jestem. To sprawia, że przyjmuję postawę głupio dorosłą.
Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli rozmawiasz w cztery oczy.
Nie chroń mnie przed konsekwencjami. Czasami dobrze jest nauczyć się rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam są grzechami. To zagraża mojemu poczuciu wartości.
Nie przejmuj się bardzo, gdy mówię, że cię nienawidzę. To nie ty jesteś moim wrogiem, lecz twoja miażdżąca przewaga
Nie zrzędź. W przeciwnym razie musze się przed tobą bronić i robię się głuchy.
Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony, nigdy nic z tego nie wychodzi.
Nie bądź konsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moja wiarę w ciebie
Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę cię pytaniami. Może się wkrótce okazać, ze zamiast prosić cię o wyjaśnienie poszukam sobie ich gdzie indziej.
Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na twój temat w przyszłości byłaby nie do zniesienia. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o jakiej ci się nie śniło.
Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
Nie bój się miłości. Nigdy.
JANUSZ KORCZAK
W KRAINIE LABIRYNTÓW
Pomóż wiewiórce odszukać orzechy.
„Powiedz ładnie „dzień dobry”, nie wstydź się. On tak zawsze się zachowuje w nowym miejscu. Od razu pani widzi, z jakim problemem przyszłam”.
Często tak zaczyna się pierwszy kontakt z nieśmiałym 3-5 latkiem i jego mamą. Większość dzieci po pewnym czasie oswaja się z nowa osobą i salą przedszkolną, przełamuje lęk i sięga po zabawkę. I to jest normalne. Dzieci, podobnie jak dorośli, potrzebuje czasu, by rozejrzeć się, zorientować, zaaklimatyzować w nowym miejscu. Rodzice chcą, by ich dziecko było odważne, potrafiło nawiązać kontakty z rówieśnikami i dorosłymi. Martwią się, gdy unika nowych osób, atrakcyjnych miejsc, boi się, ucieka…Dlaczego radosne, spontaniczne, ruchliwe dziecko milknie, jest zalęknione, ciche, spięte w nowym otoczeniu? Przyczyny takiego zachowania mogą wynikać z predyspozycji dziecka, ale także warunków zewnętrznych. Często rodzice w dobrej wierze wpajają ostrożność, starają się chronić dziecko. Ostrzegają je, aby się nie przewróciło, nie biegało, nie wspinało, bo spadnie, uderzy się, skaleczy itp. W każdym obcym miejscu uważa, więc, aby nie przytrafiło mu się coś przykrego, a świat jawi się, jako groźny i najeżony licznymi niebezpieczeństwami.W niełatwej sytuacji jest dziecko rodziców wymagających, którzy oczekują, że przedszkolak spełni ich oczekiwania. Jeśli sprawia zawód, słyszy często krytykę „ty się nigdy tego nie nauczysz”, „ twój młodszy kolega już potrafi wiązać buty a ty nie …”. Z taką informacją o sobie idzie w życie.Człowiek nieśmiały w sytuacjach społecznych czuje lęk, nie wierzy we własne możliwości, jest przekonany, ze inni są lepsi od niego, mądrzejsi, silniejsi, że zostanie skrytykowany albo wyśmiany. Postawiony wobec jakiegokolwiek zadania ( np. rysowania w przedszkolu ) woli wcale nie zaczynać, aby nie narazić się na minimalny choćby brak akceptacji. Czasami tak hamuje swą aktywność, że wykonuje tylko podstawowe polecenia rezygnując z własnej spontaniczności, wstydzi się siebie swoich zachowań.Jak można pomóc rodzinie, w której jest nieśmiałe dziecko?
· Jeśli świadomość problemu i pomoc przyjdzie w okresie przedszkolnym, to jest duża szansa na uniknięcie wielu osobistych napięć.
· Stosujemy technikę małych kroczków. Dorosły towarzyszy dziecku w trudnych sytuacjach, osłania je przed zbyt dużym stresem. Gdy maluch jest w nowym miejscu trzeba mu dać czas na oswojenie. Może dopiero na pożegnanie poda rączkę cioci, koleżance i będzie to już duży sukces.
· Pobyt wśród ludzi, wizyty u znajomych, zapraszanie do siebie gości to okazje, aby przekonać dziecko, że „świat nie jest taki zły”.
· Uwzględnijmy możliwości naszego syna bądź córki i starajmy się, aby doznało satysfakcji z własnych umiejętności. Pochwała i radość mamy, duma z samego siebie, jest ogromną nagrodą i zachętą dla dziecka.
Opracowała B. Bogusławska
Choć już się znamy to przypominamy:
Przedszkole nasze jest czynne w godzinach 7.00 – 16.00.
Praca odbywa się według ramowego rozkładu dnia.
Planowane są zajęcia dodatkowe:
Nauczyciele opiekujący się i pracujący z dziećmi.
Gr. I Ewa Wasilenia
Adriana Burdek
Gr. II Beata Bogusławska
Małgorzata Skorupa
Gr. III Beata Klęsk
Panie oddziałowe pracujące w przedszkolu
Danuta Netwinko
Ewa Wolska
Barbara Ochocka
W oddziale III 3.10.2008 nastąpiło rozstrzygnięcie konkursu pt.
„Kasztankowe cudeńka”.
W konkursie wzięło udział 18 dzieci.
Wszystkie prace były bardzo pomysłowe i niezwykle barwne. Z pośród przyniesionych cudaków wyłoniliśmy, na drodze głosowania (tajnego) 4 najlepsze, naszym zdaniem prace.
I miejsce JULIA PASTERNAK
II miejsce NATALIA LISOWSKA
NATALIA ŚLIWA
III miejsce JAKUB SZPARNIAK
Wszystkie dzieci, które wzięły udział w konkursie otrzymały nagrody.
Pani Beata Klęsk dziękuje dzieciom i rodzicom za udział w konkursie.
„Świat w barwach jesieni”
Zapraszamy wszystkie dzieci do udziału w tym konkursie plastycznym.
Prosimy o składanie prac u wychowawców do 13.10.2008 (poniedziałek).
Rozstrzygnięcie konkursu nastąpi 13.10.2008. Najwyżej ocenione prace wezmą udział w konkursie plastycznym zorganizowanym przez Miejską Bibliotekę Publiczną w Świdnicy.
Technika pracy jest dowolna, z wykorzystaniem np. kredy, farb, kolorowych papierów, gałązek, traw, owoców, żołędzi, kasztanów, kompozycji z zasuszonych liści i kwiatów, wyklejanki, wycinanki, rysunki itp.
Prace mogą być płaskie lub przestrzenne.
Format pracy płaskiej nie większy niż A1.
Zapraszamy do udziału w zabawie.
...
veronaa