Plan referatu
1. Dziedzina praktyczna (psychomotoryczna) uczenia się – charakterystyka
· Odmiana dziedziny poznawczej
· Opanowywana jest przez ćwiczenie i kontrolę wpływu na otoczenie
· Mniejsze znaczenie wiedzy teoretycznej
· Obejmuje głównie koordynację czynności ruchowych
2. Taksonomia celów kształcenia dziedziny praktycznej:
a) Naśladowanie działania
- złożone czynności są wykonywane etapowo
- potrzeba porównywania ich przebiegu z dostarczonym wzorem
b) Odtwarzanie działania
- samodzielne i całościowe wykonywanie czynności złożonych
- ograniczona płynność i swoboda wykonywania czynności
c) Sprawność działania w stałych warunkach
- dokładne i skuteczne wykonywanie złożonych czynności, ale w sytuacjach w których były ćwiczone
d) Sprawność działania w zmiennych warunkach
- automatyzacja czynności składowych, pozwalających na szybkiej modyfikacje złożonej czynności
3. Podsumowanie: Poza typologia postaw i dróg myślenia taksonomia dziedziny praktycznej jest w większym stopniu planem zajęć edukacyjnych. Umiejętności wymagające automatyzacji, wyćwiczenia są bardzo liczne, niestety często ich rola w rozwoju człowieka bywa niedoceniania.
Rodzaje celów praktycznych
Cechy
Przykład: Nauka układu tanecznego
Naśladowanie działania
- etapowe wykonywanie czynności
- potrzeba porównywania ze wzorem
- brak samodzielności
- brak płynności
Uczeń powtarza pojedyncze kroki cały czas patrząc na trenera i porównując swoje wykonanie z wykonaniem osoby prowadzącej.
Odtwarzanie działania
- całościowe wykonywanie czynności złożonych
- samodzielność wykonania
- ograniczenie płynności i swobody wykonania
- potrzeba skupienia
Uczeń zna już cały układ, potrafi go wykonać w całości, ale przy dużym skupieniu myśli, nie robi tego płynnie i swobodnie, potrzebuje więcej ćwiczyć.
Sprawność działania w stałych warunkach
- całościowe wykonanie czynności złożonych
- dokładne i skuteczne wykonanie czynności
- duże znaczenie obecności sytuacji, w której czynność była ćwiczona
- problemy z wykonaniem czynności w warunkach obcych
Uczeń potrafi wykonać cały układ płynnie i samodzielnie do jednego utworu i na sali, w której ćwiczył do tej pory. Często się myli jeżeli musi ten układ wykonać do innego utworu lub w innym miejscu, wówczas dużo bardziej musi się skupić.
Sprawność działania w zmiennych warunkach
- części składowe czynności są automatyczne, nie wymagają myślenia
- możliwość szybkiej modyfikacji złożonej czynności
- płynność wykonania
- warunki wykonywania czynności nie są istotne
Uczeń wykonuje poszczególne kroki automatycznie, potrafi nimi manipulować w dowolny sposób tworząc nowe układy, do wielu utworów i w różnych warunkach, zarówno na Sali treningowej jak i na turniejach.
klejarka