270074568,0,0,Adam-Mickiewicz---Dziady.doc

(51 KB) Pobierz

<!DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD XHTML 1.0 Transitional//EN" "http://www.w3.org/TR/xhtml1/DTD/xhtml1-transitional.dtd">

<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml">
<head><title>
	Chomikuj.pl - PodglÄ…d dokumentu
</title><link id="DocsStyle" rel="stylesheet" type="text/css" href="/css/chomikDocsNoFrame.css" /><link href="/favicon.ico" rel="shortcut icon" /></head>
<body>
    <form name="form1" method="post" action="GetFile.aspx?id=270074568&amp;token=0&amp;showframe=0" id="form1">
<div>
<input type="hidden" name="__VIEWSTATE" id="__VIEWSTATE" value="/wEPDwUKLTE2ODgyNjQ4MmQYAQUGTWFpbk1WDw9kAgFkKgndLBJ0z3WAnJcF2vKqEXQ6cD4=" />
</div>


    
            <html><head><meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8" /><meta http-equiv="Content-Style-Type" content="text/css" /><meta name="generator" content="Aspose.Words for .NET 7.0.0.0" /><title>Adam Mickiewicz “Dziadyâ€</title></head><body><div><p style="margin:0pt; text-align:center"><span style="font-family:Arial; font-size:14pt; font-weight:bold">Adam Mickiewicz “Dziady†</span></p><p style="margin:0pt; text-align:center"><span style="font-family:Arial; font-size:14pt; font-weight:bold">&#xa0;</span></p><p style="margin:0pt; text-align:center"><span style="font-family:'Times New Roman'; font-size:10pt">&#xa0;</span></p><p style="margin:0pt"><span style="font-family:Arial; font-size:10pt; font-weight:bold">“Dziady kowieÅ„sko-wileÅ„skieâ€,</span><span style="font-family:Arial; font-size:10pt"> wydane zostaÅ‚y obok “Grażyny†w</span><span style="font-family:Arial; font-size:10pt; font-weight:bold"> 1823</span><span style="font-family:Arial; font-size:10pt"> r. w II tomie “Poezyjâ€.</span></p><p style="margin:0pt"><span style="font-family:Arial; font-size:10pt">CaÅ‚ość poprzedza wiersz “Upiórâ€</span></p><p style="margin:0pt"><span style="font-family:Arial; font-size:10pt">WedÅ‚ug opowieÅ›ci tych, “którzy bliżej cmentarza mieszkali†(w.13), corocznie, nocÄ… “na niedzielÄ™ czwartą†(w.17) ukazywaÅ‚ siÄ™ upiór. Samobójca, “z piersiÄ… skrwawioną†(w.19) żali siÄ™ na los, który każe mu “Ujrzeć jÄ… znowu, poznać siÄ™, rozÅ‚Ä…czyć†(w.38). Tak jak z życia ze strony ludzi spotyka go tylko drwina lub litość; ma to za nic jeżeli miÅ‚Ä… przyjmie go życzliwie.</span></p><p style="margin:0pt"><span style="font-family:Arial; font-size:10pt">Odautorskie wyjaÅ›nienie obrzÄ™du Dziadów - ludowej uroczystoÅ›ci obchodzonej na Litwie, w Prusach i w Kurlandii dla uczczenia pamiÄ™ci zmarÅ‚ych przodków. ObrzÄ™d siÄ™ga czasów pogaÅ„skich i zwaÅ‚ siÄ™ “ucztÄ… kozÅ‚aâ€. </span></p><p style="margin:0pt"><span style="font-family:'Times New Roman'; font-size:10pt">&#xa0;</span></p><p style="margin:0pt"><span style="font-family:Arial; font-size:10pt; font-style:italic; font-weight:bold">Dziady. Część II</span></p><p style="margin:0pt"><span style="font-family:Arial; font-size:10pt">Motto z “Hamleta†Szekspira: “SÄ… dziwy w niebie i na ziemi, o których ani Å›niÅ‚o siÄ™ waszym filozofomâ€</span><span style="font-family:'Times New Roman'; font-size:10pt"> </span></p><p style="margin:0pt 0pt 0pt 18pt; text-indent:-18pt"><span style="font-family:Symbol; font-size:10pt">·</span><span style="font:7.0pt 'Times New Roman'">&#xa0;&#xa0;&#xa0;&#xa0;&#xa0;&#xa0;&#xa0;&#xa0; </span><span style="font-family:Arial; font-size:10pt">Chór dwuwierszem “Ciemno wszÄ™dzie, gÅ‚ucho wszÄ™dzie/ Co to bÄ™dzie, co to bÄ™dzie?†rozpoczyna obrzÄ™d. GuÅ›larz nakazuje zamknąć drzwi i szczelnie zasÅ‚onić okna. Wykonanie poleceÅ„ potwierdza Starzec, a chór powtarza dwuwiersz. </span></p><p style="margin:0pt 0pt 0pt 18pt; text-indent:-18pt"><span style="font-family:Symbol; font-size:10pt">·</span><span style="font:7.0pt 'Times New Roman'">&#xa0;&#xa0;&#xa0;&#xa0;&#xa0;&#xa0;&#xa0;&#xa0; </span><span style="font-family:Arial; font-size:10pt">GuÅ›larz rozpoczyna zaklÄ™cia wywoÅ‚ujÄ…c dusze czyśćcowe. Wpierw, na znak spalonej kÄ…dzieli, przyzywa </span><span style="font-family:Arial; font-size:10pt; text-decoration:underline">duchy</span><span style="font-family:Arial; font-size:10pt"> </span><span style="font-family:Arial; font-size:10pt; text-decoration:underline">lekkie</span><span style="font-family:Arial; font-size:10pt"> (styl Å‚agodny, peÅ‚en zdrobnieÅ„). Chór nawoÅ‚uje, by wyraziÅ‚y, czego im brakuje do zbawienia. Pojawia siÄ™ para dzieci - AnioÅ‚ków, Józio i Rózia. DrÄ™czy ich “nuda†- troska wynikajÄ…ca z braku dopeÅ‚nienia, ustalenia losu i “trwoga†- z niepewnoÅ›ci zbawienia wiecznego. ProszÄ… o dwa ziarnka gorczycy, bowiem zgodnie z wola boskÄ…: “Kto nie doznaÅ‚ goryczy ni razu/ Ten nie dozna sÅ‚odyczy w niebieâ€.GuÅ›larz, a za nim Chór, obdarowawszy dzieci zgodnie z ich życzeniem, odsyÅ‚ajÄ… je. </span></p><p style="margin:0pt 0pt 0pt 18pt; text-indent:-18pt"><span style="font-family:Symbol; font-size:10pt">·</span><span style="font:7.0pt 'Times New Roman'">&#xa0;&#xa0;&#xa0;&#xa0;&#xa0;&#xa0;&#xa0;&#xa0; </span><span style="font-family:Arial; font-size:10pt">Zbliża siÄ™ północ, GuÅ›larz nakazuje rozpalenie kadzi z wódkÄ…. Teraz wzywa </span><span style="font-family:Arial; font-size:10pt; text-decoration:underline">najcięższe</span><span style="font-family:Arial; font-size:10pt"> </span><span style="font-family:Arial; font-size:10pt; text-decoration:underline">duchy</span><span style="font-family:Arial; font-size:10pt">. Zza okna dochodzi gÅ‚os wżywajÄ…cego o litość. Przemawia Widmo Pana(groza, makabryzm) - dziedzica wioski, który trzy lata temu zmarÅ‚. Cierpi potÄ™pienie skazany na wieczny głód. “ŻarÅ‚oczne ptactwo†- duchy ludzi , których przywiódÅ‚ do Å›mierci swym okrutnym postÄ™powaniem (biaÅ‚e - jeÅ›li byli dobrzy, czarne - jeÅ›li źli), odbierajÄ… mu każdÄ… okruszynÄ™ strawy. i krople wody. Chór Ptaków Nocnych (“Sowy, kruki i puchaczeâ€) zapowiadajÄ…, iż mÄ™ka jego bÄ™dzie wieczna. Kruk - zakatowany na Å›mierć mężczyzna, który gÅ‚odujÄ…c siÄ™gnÄ…Å‚ po paÅ„skie jabÅ‚ka, Sowa - nieszczęśliwa wdowa z maleÅ„kim dzieckiem, którÄ… w mróz najgorszy nakazaÅ‚ wyrzucić, bo przeszkadzaÅ‚a mu swym żebraniem w zabawie - potwierdzajÄ… okrucieÅ„stwo dziedzica. Widmo puentuje: “Bo kto nie byÅ‚ ni razu czÅ‚owiekiem,? Temu czÅ‚owiek nic nie pomoże.â€. </span></p><p style="margin:0pt 0pt 0pt 18pt; text-indent:-18pt"><span style="font-family:Symbol; font-size:10pt">·</span><span style="font:7.0pt 'Times New Roman'">&#xa0;&#xa0;&#xa0;&#xa0;&#xa0;&#xa0;&#xa0;&#xa0; </span><span style="font-family:Arial; font-size:10pt">GuÅ›larz i Chór odsyÅ‚ajÄ… ducha. GuÅ›larz podpala wianek z “czÄ…bru (macierzanki) i Å›lazy†- ziół nie przynoszÄ…cych pożytku ani ludziom ani zwierzÄ™tom. W ten sposób przywoÅ‚uje ducha Dziewczyny. (Å›piewa piosenki, styl sentymentalny) Strojna, lekka i bardzo piÄ™kna pojawia siÄ™ w kaplicy. Zosia byÅ‚a wieÅ›niaczkÄ…, która nie zaznajÄ…c miÅ‚oÅ›ci, lekceważąc zaloty chÅ‚opców zmarÅ‚a w wieku 19 lat. Nie cierpi mÄ…k, lecz lekka jak piórko fruwa miotana po Å›wiecie nie mogÄ…c “Ani wzbić siÄ™ pod niebiosa, / Ani ziemi dotknąć..â€. Prosi, by pochwycili jÄ… mÅ‚odzieÅ„cy i przyciÄ…gnÄ™li ku ziemi. Jednak zabiegi sÄ… bezowocne, bowiem: “Kto nie dotknÄ…Å‚ ziemi ni razu/ Ten nigdy nie może być w niebieâ€. GuÅ›larz wyznaje, iż zgodnie z wolÄ… nieba cierpieć bÄ™dzie jeszcze 2 lata, po tym czasie dane jej bÄ™dzie stanąć “za niebiesim progiemâ€. </span></p><p style="margin:0pt"><span style="font-family:Arial; font-size:10pt">(Scena dodana po napisaniu cz. IV, przez autora nazwana “przejÅ›ciemâ€)). GuÅ›larz po raz ostatni zaklina dusze rzucajÄ…c w kÄ…t kaplicy garść maku i soczewicy. W tej chwili ku jednej z wieÅ›niaczek “w żaÅ‚obie†zaczyna iść Widmo. Wzrok ma “dziki i zasÄ™pionyâ€, bez sÅ‚owa wpatruje siÄ™ w twarz dziewczyny., a “Od piersi aż do nóg siÄ™ga†“pÄ…sowa wstÄ™gaâ€. GuÅ›larz wzywa, by Widmo objawiÅ‚o czego mu potrzeba, duch jednak milczy i choć wypowiadane sÄ… zaklÄ™cia - nie odchodzi również. Wreszcie GuÅ›larz zwraca siÄ™ do pasterki, która zachowuje siÄ™ równie dziwnie: zdrÄ™twiaÅ‚Ä… milczy i uÅ›miecha siÄ™. Kiedy , zgodnie z nakazem GuÅ›larza, wyprowadzano dziewczynÄ™ z kaplicy, ta spoglÄ…daÅ‚a na Widmo podążajÄ…ce krok w krok za niÄ….</span></p><p style="margin:0pt"><span style="font-family:'Times New Roman'; font-size:10pt">&#xa0;</span></p><p style="margin:0pt"><span style="font-family:Arial; font-size:10pt; font-weight:bold">Dziady. Część IV</span></p><p style="margin:0pt"><span style="font-family:Arial; font-size:10pt">Historia poÅ›miertnego losu mÅ‚odzieÅ„ca z wiersza “Upiórâ€</span></p><p style="margin:0pt"><span style="font-family:Arial; font-size:10pt">Motto: “PodniosÅ‚em wszystkie zmurszaÅ‚e caÅ‚uny leżące w trumnach; oddaliÅ‚em wzniosÅ‚Ä… poci...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin