ZESTAW ĆWICZEŃ DOSKONALĄCYCH PODSTAWOWE ELEMENTY TECHNICZNE W UNIHOKEJU.pdf

Opracowanie konspektu

Teresa Sobieszuk

Nauczyciel wych. fiz.

w Gimnzajum nr 3

w Legionowie

TEMAT:

1. ZESTAW ĆWICZEŃ DOSKONALĄCYCH PODSTAWOWE

ELEMENTY TECHNICZNE W UNIHOKEJU

2. PRZEPISY I ZASADY SĘDZIOWANIA

UCZESTNICY: gimnzjaliści – dziewczęta i chłopcy

W ZAKRESIE UMIEJĘTNOŚCI: trzymanie „ciasne” i „szerokie” kija, prowadzenie „otwarte”

i „zamknięte” piłeczki, przyjęcia i podania piłki, wykonywanie rzutu

sędziowskiego, strzały z uderzenia i pociągnięcia, obrona niska.

W ZAKRESIE MOTORYCZNOŚCI: kształtowanie szybkości, zwinności, spostrzegawczości, koordynacji

wzrokowo-ruchowej, siły strzału, czucia przestrzeni.

W ZAKRESIE WIADOMOŚCI: historia unihokeja, przepisy.

W ZAKRESIE WYCHOWANIA: współpraca z partnerem, współdziałanie w zespole, zasady fair-play.

WARUNKI: sala gimnastyczna, ławeczki, pachołki, materace, kije i piłeczki dla każdego uczestnika,

piłki lekarskie, bramki.

Elementy

gry

Zadania

Uwagi organizayjno-

metodyczne

Część

organizacyj-

Zbiórka, powitanie, podanie tematu zajęć.

Zbiórka w dwuszeregu

Historia unihokeja.

Trzymanie

kija

Trzymanie kija „ciasne” i „szerokie”.

Pobranie kijów

Poruszanie

się

Poruszanie się z kijem po boisku – zmiana trzymania.

W „rozsypce”

Poruszanie się z kijem w przód, w tył, krokiem

dostawnym w prawo i w lewo.

Przy ćwiczeniach kij

dotyka podłoża. Przy

poruszaniu się w tył

wykonujemy kijem ruchy

obronne

Pozycja

obronna

Przyjmowanie pozycji obronnej na sygnał.

Klęk na jednym kolanie

z oparciem kija o podłoże

(3 pkty podparcia)

Prowadzenie

piłki

Ćwiczenia z prowadzeniem piłki

• w rozkroku między nogami

• w rozkroku wokół nóg

• „ósemka” w rozkroku

Pobranie piłek

W miejscu

Prowadzenie piłki w trzymaniu „ciasnym” – tzw.

prowadzenie otwarte.

W „rozsypce”

Zmiania trzymania – prowadzenie zamknięte.

Prowadzenie piłki P i L stroną łopatki.

Prowadzenie „otwarte” – miękkie.

Prowadzenie P i L stroną łopatki.

Jak wyżej, z zatrzymaniem przy liniach.

Ćwiczenia w szeregach do

wyznaczonej linii

Slalom między pachołkami

W rzędach

Prowadzenie piłeczki P i L stroną łopatki w

„wężykach”

Startują jeden po drugim

Berek unihoc

Wszyscy uczestnicy posiadają kij i piłkę za wyjątkiem

trzech osób, których zadaniem jest odebrać komuś

piłkę.

Zwracamy uwagę na

prawidłowe odebranie

piłki

Przyjęcia

piłki

Podbijanie piłki łopatką.

Ustawienie w parach

w niedużych odstępach

Podrzucanie piłki do partnera.

• przyjęcie łopatką (stopowanie)

• przyjęcie na blendę

• podanie górne do partnera po jednym odbiciu

• przyjęcie na ciało

Zwrócić uwagę na kontakt

przyjmującego piłkę

z podłogą

• przyjęcie nogą

• przyjęcie stopą

Stopa do wysokości

kolana

Podania i

przyjęcia

Podanie do partnera – przyjęcie „miękkie”.

Zwiększyć odległość

w parach.

Przyjęcie stopą i podanie.

Podanie do partnera w rozkroku i szybkie przyjęcie

piłki za jego plecami.

Ustawienie w „trójkach”

naprzeciw siebie

Podanie dolne; wycofanie na koniec swego rzędu;

przyjęcie miekkie, podanie i wycofanie na koniec

swojego rzędu.

Zwrócić uwagę na

poprawne wycofanie się

(nogi szeroko

rozstawione) z

obserwacją podań

i przyjęć

Jak wyżej – po podaniu na wprost przebiegnięcie na

koniec „trójki” po przekątnej

Zwrócić uwagę na tempo

i sposób trzymania kija

Podania do ławeczki.

• P i L stroną łopatki

Zwrócić uwagę na zmianę

nogi wykrocznej

• podanie, wycofanie się na koniec; odbiera

drugi zawodnik, potem trzeci.

Odbieramy miękko

podanie i podajemy piłkę

pchniętą

Rywalizacja

Podrzucanie i

przyjmowanie

piłeczek

Przerzucić jak najwięcej piłeczek na stronę

przeciwnika

Podrzuty górne w

określonym czasie (np. 15

sek.)

Drużyny mają np. po 6

piłeczek

Podrzuty

górne do celu

Traf w wyspę

Rozłożone materace mają określoną liczbę punktów.

Wrzucamy podniesioną piłkę na określony materac

W formie ćwiczenia,

a potem rywalizacji.

Rzut

sędziowski

Wykonywanie rzutu sędziowskiego w parach.

Wyjaśnić, jak poprawnie

wykonać rzut sędziowski

(ustawienie nóg, łopatki,

trzymanie kija)

Strzały

Wykonanie strzałów uderzeniem w jak najkrótszym

czasie.

Ustawione piłki, np. 7,

w odległości 5 m od

bramki.

Jak wyżej – strzał ciągnięty.

Zwrócić uwagę na

„miękkie” nogi

Rzut karny

Każdy zawodnik podchodzi do linii 7 m, kładzie piłkę i

oddaje strzał.

Zwrócić uwagę na

równoległe ustawienie

stóp za linią rzutów. Piłka

musi być uderzona.

Ćwiczenia

doskonalące

strzały

Strzały do bramki

Piłka prowadzona

dowolnym sposobem,

strzał również.

Wygrywa zespół, który

pierwszy usiądzie.

Kto celnie strzeli może usiąść.

Strzel i obroń

Zawodnik prowadzi piłkę, strzela, a potem sam jest

bramkarzem.

Przypomnieć prawidłową

pozycję ciała w obronie

Celnie i szybko

Zawodnik prowadzi piłkę slalomem miedzy pachołkami

i oddaje strzał.

Za najszybsze oddanie

strzału – 3 pkty dla

zespołu, za drugie

miejsce – 2 pkty i za

trzecie miejsce – 1 pkt.

Za niecelny strzał nie

przyznaje się punktu.

Stojący za bramką

pomocnik liczy punkty.

Gonitwa w slalomie

Zawodnicy z grupy B są

bez piłki. Potem

nastepuje zmiana ról.

Slalom miedzy pachołkami. Zawodnik z rzędu A

startuje z linii bliżej bramki, a zawodnik z rzędu B

goni go i zdobywa punkt, jeśli uda mu się dogonić

przeciwnika lub uniemożliwić mu strzał. Przy celnym

strzale zawodnika A drużyna zdobywa punkt.

Prowadzenie

piłki i strzał

piłką

uderzoną

Strzał piłką uderzoną

Ćwiczenia doskonalące

strzały na bramkę

i rozwijające szybkość.

Zawodnik B podaje piłkę do wybiegającego zawodnika

A, następnie obiega pachołek i strzela uderzeniem

wystawioną przez zawodnika A piłkę.

Bramka broniona przez

bramkarza

Prowadzenie i

strzał piłką

ciągnietą

Strzał piłką ciągniętą

Potem następuje zmiana

strony

Zawodnik prowadzi piłkę prowadzeniem otwartym,

okrąża pachołek i oddaje strzał pociągnięciem.

Gra właściwa

Praktyczny instruktarz

sędziowania

Oglądanie meczów unihokeja z bramkarzem i bez

bramkarza z filmu video

Grają drużyny o wysokim

poziomie wyszkolenia

technicznego na

pełnowymiarowym boisku

z bandami.

Rys historyczny unihokeja

Unihokej (uniwersalny hokej) to stosunkowo nowa gra drużynowa. W latach pięćdziesiątych

powstała w USA, gdzie młodzież grała w nią przy pomocy kijów i krążka. W latach siedemdziesiątych

dotarła do Szwecji, spopularyzowana przez studentów, i tam stała się bardzo powszechna

w szkołach i klubach. W tym kraju w unihokeja grają miliony ludzi. W roku 1986 utworzono

miedzynarodową federację – International Floorball Federation (IFF). Obecnie skupia ona ponad 20

krajów z całego świata, m.in. Polskę.

W Polsce, dzięki Ewie i Rogerowi Żółtowskim z Gdyni, unihokej propagowany jest od 1991 r. Odbyło

się wiele turniejów i festiwali unihokeja o zasięgu lokalnym i ogólnopolskim. Zaczęło powiększać się

grono zwolenników tej dyscypliny sportu, powstały pierwsze kluby sportowe. W 1995 r. została

zarejestrowana Polska Federacja Unihoca skupiająca UKS-y, LKS-y i inne kluby z terenu Polski.

W trzy lata później zmieniono nazwę Federacji na Polską Federację Unihokeja – Floorball i od tego

czasu Polska jest pełnoprawnym członkiem międzynarodowej federacji IFF, a więc polskie zespoły

mogą brać udział w międzynarodowych rozgrywkach.

W 1996 r. unihokej został włączony do programu Igrzysk Młodzieży Szkolnej.

LITERATURA:

1. Tywoniuk-Małysz A., 2000. Gry i zabawy w nauczaniu elementów techniki i taktyki gry

w unihokeja. Lider, 6, 25-30.

2. Starzyńska S., Tywoniuk-Małysz A. Unihokej – Podstawy technik i taktyki w ćwiczeniach, grach

i zabawach. Polska Federacja Unihokeja – Floorball, Gdynia,1998.

3. Starzyńska S., 1997. Ćwiczenia i zabawy doskonalące elementy gry w unihoca. Lider, 9, 23-25.

4. Tywoniuk-Małysz A., 1996. Bawimy i uczymy na lekcji unihoca. Lider, 11, 30-33.

5. Tywoniuk-Małysz A., 1996. Forma zabawowa w nauczaniu elementów gry w unihoca. Lider, 3,

26-28.

6. Zajdziński B., Materiały szkoleniowe (video) Polskiej Federacji Unihokeja – Floorball,

Warszawa 1998.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: