Palmer Diana - Cykl Hutton & Co 01 - Pewnego razu w Paryżu.pdf - Diana Palmer(1) - Agadoo86

DIANA PALMER

PEWNEGO RAZU W PARYśU

Tytuł oryginału: Once In Paris

ROZDZIAŁ 1

Ubrana na czerwono szykowna blondynka, której towarzyszył o wiele od niej wyŜszy

ciemnowłosy męŜczyzna, stanęła przed portretem Mony Lisy, wyraŜając dobitnie po

francusku swoją opinię. MęŜczyzna roześmiał się. Oboje mieli najwyraźniej ochotę postać

przed obrazem trochę dłuŜej, ale czekający w kolejce turyści, którzy przybyli do Luwru, aby

zobaczyć umieszczone za kuloodporną szybą arcydzieło Leonarda da Vinci, nie ukrywali

zniecierpliwienia. Jeden z nich miał zamiar sfotografować obraz przy uŜyciu flesza, lecz

straŜnik w porę to zauwaŜył.

Brianna Martin, siedząc w pobliŜu na ławce, przyglądała się zwiedzającym z nie

mniejszym zainteresowaniem niŜ dziełom sztuki. W krótkich spodenkach i luźnej bluzce, ze

swymi błyszczącym! zielonymi oczami, splecionymi w warkocz jasnymi włosami i

przewieszonym przez szczupłe ramię plecakiem, wyglądała na studentkę. Rzeczywiście,

miała prawie dziewiętnaście lat i chodziła w ParyŜu do ekskluzywnej szkoły dla dziewcząt.

Nie znajdowała jednak wspólnego języka z większością koleŜanek, gdyŜ nie pochodziła jak

one z bogatej i wpływowej rodziny.

Jej rodzice naleŜeli do średniej klasy i tylko dzięki temu, Ŝe matka Brianny wyszła

powtórnie za mąŜ za Kurta Brauera, magnata naftowego, dziewczyna miała okazję

zakosztować Ŝycia w luksusie. Nie był to zresztą jej wybór. Kurt Brauer nie lubił Brianny, a

gdy Ewa, jego nowa Ŝona, zaszła w ciąŜę, postanowił pozbyć się pasierbicy. Paryska szkoła z

internatem wydawała się idealnym rozwiązaniem.

Bolało ją, Ŝe matka nie protestowała.

- Spodoba ci się tam, moja droga - tłumaczyła córce z pełnym nadziei uśmiechem. -

Będziesz miała duŜo pieniędzy na swoje wydatki. CzyŜ to nie przyjemna odmiana? Twój

ojciec zarabiał tylko marną pensję, nie starał się niczego w Ŝyciu osiągnąć. Teraz powodzi się

nam znacznie lepiej, nie wolno ci tego nie doceniać.

Tego rodzaju komentarze pogarszały tylko jej i tak napięte stosunki z matką. Ewa,

drobna blondynka, była słodką, lecz samolubną istotą, zawsze i wszędzie wypatrującą swej

Ŝyciowej szansy. Polowała na Brauera jak myśliwy, uzbrojona w swoje powłóczyste

spojrzenia, tiule i koronki. Ku zdumieniu Brianny w pięć miesięcy po śmierci jej ukochanego

ojca wzięła ślub i niedługo później zaszła w ciąŜę. Zaraz potem przeniosły się z małego, ale

przytulnego mieszkanka w Atlancie do luksusowej willi w Nassau.

Kurt Brauer był bogaty, ale źródła jego dochodów pozostawały dla Brianny tajemnicą.

Podobno zajmował się wydobywaniem ropy, lecz w biurze w Nassau pojawiali się ciągle

jacyś dziwni, podejrzani ludzie.

Oprócz domu w Nassau jej ojczym posiadał letnie rezydencje w Barcelonie i na

francuskiej Riwierze, między którymi pływał czasem swym prywatnym jachtem. Limuzyny z

kierowcami i posiłki, za które płacił trzycyfrowe rachunki, stanowiły dla niego chleb

powszedni. Nie liczył się nigdy z pieniędzmi, a Ewa była przy nim w swoim Ŝywiole. Po raz

pierwszy w Ŝyciu niczego jej nie brakowało i nie znała umiaru w konsumowaniu kolejnych

przyjemności. Za to Brianna czuła się podle. Ojczym ją draŜnił i napawał obawą, nic więc

dziwnego, Ŝe kiedy wyczuł niechęć ze strony pasierbicy, natychmiast postanowił się jej

pozbyć.

W ParyŜu Brianna czuła się obco tylko z początku. Szybko polubiła to niezwykłe

miasto, a Luwr stał się jednym z jej ulubionych miejsc. Uwielbiała ten stary pałac,

zamieniony na muzeum, który ostatnio przeszedł generalny remont. Nie wszystkie zmiany

przypadły jej do gustu - zwłaszcza ta szklana piramida przed wejściem - ale i tak nie straciła

ochoty do regularnych odwiedzin, takich jak dzisiejsza. Fascynowały ją muzealne zbiory, a Ŝe

była młoda, podchodziła ze szczególnym entuzjazmem do wszelkich nowych doznań i

przeŜyć.

Kiedy więc tak siedziała na ławeczce w sali z Moną Lisą i obserwowała turystów, jej

uwagę zwrócił pewien męŜczyzna. Wpatrywał się w jedno z włoskich malowideł, ale bez

szczególnego zainteresowania. W istocie zdawał się go nie widzieć - miał przygasłe, jakby

obojętne spojrzenie, a jego twarz poorana była zmarszczkami, które mogły być znakiem

cierpienia.

MęŜczyzna wydał jej się dziwnie znajomy. Był wysokim brunetem o przyprószonych

siwizną gęstych włosach, szerokich ramionach i wąskich biodrach. ZauwaŜyła, Ŝe w jednej

ręce trzyma cygaro. Nie palił go oczywiście, bowiem wiedział, Ŝe w miejscu, gdzie

zgromadzono tyle skarbów, palenie jest zabronione. Zdaje się, Ŝe po prostu musiał coś

trzymać w dłoni, a traf chciał, Ŝe było to właśnie owo cygaro. MoŜe trzyma je, Ŝeby nie

obgryzać paznokci?

Uśmiechnęła się, rozbawiona swoimi domysłami. Nie, taki elegancki męŜczyzna na

pewno nie obgryza paznokci. Wyglądał na bogatego, miał na sobie kremową sportową

marynarkę, białe spodnie i beŜową koszulę bez krawata. Na prawym przegubie nosił złoty

zegarek z wąską bransoletką, na lewej dłoni błyskała złota obrączka. W tej samej dłoni

trzymał równieŜ cygaro, wiec Brianna pomyślała, Ŝe zapewne jest mańkutem.

Palmer Diana - Cykl Hutton & Co 01 - Pewnego razu w Paryżu.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: