Metateza połączeń *ort, *olt w nagłosie wyrazów
W scs nastąpiły w takich wyrazach przestawka oraz wzdłużenie: *ort- à rat-, *olt à lat-
*orvьnъ à scs. ravьnъ `równy`
*olkomъ à scs. lakomъ
Natomiast w językach zachodnio- i wschodniosłowiańskich rozwój tych grup nagłosowych mógł być dwojaki:
a. przy intonacji akutowej (rosnącej) *ort- à rat- , *olt à lat-
*olkomъ à pol. Łakomy
b. przy intonacji cyrkumfleksowej (opadającej) *ort à rot, *olt- à lot-
*orvьnъ àpol. Równy
Ciekawostka – etymologia wyrazu król
Słowianie przejęli w IX wieku imię Karola Wielkiego w następującej formie *korljь.
Potem dokonał się proces apelatywizacji – imię własne władcy zaczęło być używane powszechnie na oznaczenie króla w ogóle.
Stąd w języku polskim król (krol), w rosyjskim korol, w bułgarskim kral.
KONSONANTYZM
Palatalizacje (miękczenie spółgłosek) przez następujące po nich samogłoski szeregu przedniego oraz przez j. Dzięki temu w językach słowiańskich pojawiły się spółgłoski nie znane językowi praindoeuropejskiemu.
Spółgłoski zębowe twarde oraz wargowe (l, n, s, z, t, d m, v (f), p, b) pod wpływem samogłosek przednich stawały się zmiękczone, np.:
Dъva – dъv`e
Vozъ – voz`it`i.
Inaczej zachowywały się welarne (k, g, x). Pod wpływem samogłosek przednich ich artykulacja posuwała się ku przodowi języka. Dokonało się to w trzech etapach.
I palatalizacja (wsteczna) dokonała się jeszcze w języku prasłowiańskim. Jej efekty przejęte zostały przez wszystkie języki słowiańskie.
k, g, x + i1, e, ę, ь,ĕ1, ḷ` (l sonant miękki), ṛ` (r sonant miękki) à č, ž, š
Oko: *oki à *oči
Bogъ: *Boge à Bože
*slychętъ à slyšętъ
*kṛ`nъ à čṛ`nъ `czarny`
plakati: *plakją à plačą
chocolate-brown