Hakuin i zen Rinzai.pdf

(130 KB) Pobierz
Hakuin i Zen Rinzai (Wstep)
HakuiniZenRinzai
„theZenMasterHakuin.SelectedWritings”/Introduction
PhilipB.Yampolsky
przekładnaj¦zykpolski: RafałChłopek
SkładwykonanowprogramieL A T E X2 "
Tekstjestdost¦pnypodadresem mahajana.net
KapłanHakuin»yj¡cywpołowieokresuTokugawajestznanyjakoosoba,któraodro-
dziłaZenRinzai.Wszyscywspółcze±nimistrzowieRinzais¡jegospadkobiercami.System
rozwini¦typrzezHakuinaijegouczniów,ichpodej±ciedoZenjakoszkołybuddyzmu
orazmetodysłu»¡cedojegoopanowania,składaj¡si¦naZenRinzainauczanyobecnie
wklasztorach.HakuinoparłswojenaukinanaukachMistrzaokresuSung—Hs¨u-t’ang
Chih-y¨u(Kid¯oChigu,1185–1269),podtrzymuj¡cwswejszkolenaciskkładzionyprzez
MistrzaChih-y¨unastudianadkoanamiorazpo±wi¦cenieswegocałego»ycianapraktyk¦
Zen.
ebywyja±ni¢rol¦jak¡HakuinodegrałwodrodzeniutejszkołyZen,koniecznejest
krótkieprze±ledzeniehistoriiirozwojuZenwJaponii.Nachwil¦obecn¡,mo»emyzigno-
rowa¢wzmiankiowprowadzeniunaukZenwczasieokresówNaraiHeianizwróci¢uwag¦
naZenwokresieKamakura.
TradycjaZenmówio24szkołachi46liniachprzekazuZendoJaponii.Tatradycyjna
klasyfikacjajeststosunkowopó¹nejdatyizapewneniezawieraimionwszystkichmnichów
podró»uj¡cychmi¦dzyChinamiaJaponi¡.Zawieranatomiastimionamnichówjapo«-
skich,którzywyjechalistudiowa¢doChinorazimionachi«skichmnichów,wwi¦kszo±ci
uciekinierówprzedmongolskiminaje¹d¹cami,którzyprzywie¹linaukiZendoJaponii.Nie
wszystkieztychszkółiliniiprzekazuprzyczyniłysi¦dopowstaniaszkółZenwJaponii,
poniewa»cz¦±¢odpowiedzialnychzaniemnichówpozostałanieaktywna,leczinni,przez
czasdłu»szylubkrótszy,odgrywaliznacz¡c¡rol¦wjapo«skimZen.Tokrótkiewprowa-
dzenieniemo»ezawiera¢szczegółowychopisówskomplikowanychlosówró»norodnychlinii
przekazu,leczkrótkieomówienieichcz¦±cijestkluczowedlazrozumieniaprocesudzi¦ki
któremuZenrozwin¡łsi¦wJaponii,rozrósł,zanikn¡łizostałponownieprzywróconydo
±wietno±ci.
Powszechnew±ródjapo«skichhistorykówjestprzypisywaniewst¦pnegowprowadzenia
ZenosobieEisai(1141–1215)poniewa»toonzało»yłpierwsz¡±wi¡tyni¦.Mnichzeszkoły
Tendai,EisaiporazpierwszypojechałdoChinw1168roku,wramachkrótkiejpodró»y
do±wi¦tychmiejscszkołybuddyzmu,wktórejpraktykował.W1187wyjechałponownie
nadłu»szypobyt,wracaj¡cwroku1191jakoMistrzRinzaipotwierdzonyprzezHsu¨u-an
1
Huai-ch’ang(KianEsh¯o).W1194r.podj¡łprób¦zało»enia±wi¡tyniZenwKioto,ale
dostałurz¦dowyzakazjakowyniknaciskówwywieranychprzeztradycyjneszkołyZen,
zwłaszczaprzezo±rodekTendai—wMountHiei.Zdołałjednakzało»y¢±wi¡tyni¦Zen
wKyushu,apó¹niej,podpatronatemwojskowegorz¡duzKamakury,zakładał±wi¡tynie
wtymmie±cieiwKioto.
Byłobyjednakbł¦demrozpatrywanieEisaijedyniejakozało»yciela±wi¡ty«,wktó-
rychnauczanoZen.Pocz¡tkowonale»ałdoszkołyTendai,ajegocelemprawdopodobnie
byłoprzywróceniejejwcze±niejszej±wietno±ciiodrodzeniezwyczaju±cisłegoprzestrze-
ganiawskaza«buddyjskich.Zwieluksi¡»ekjakienapisał,tylkojednajestpo±wi¦cona
Zen;resztawwi¦kszo±citraktujeoTendaiijejezoterycznychaspektach.Y¯oj¯o-ry¯u—
szkołazało»onaprzezniego,jest±ci±leosadzonawtradycjiTendai,chocia»naukiprzeka-
zywanew±wi¡tyniach,którezało»yłipó¹niejprzekazywaneprzezjegouczniów,ł¡czyły
ezoterycznedoktrynyTendaizZen.
Wtymsamymczasie,wktórymEisaizajmowałsi¦propagowaniemnaukZenwraz
znaukamiTendai,innymnich,wywodz¡cysi¦zeszkołyHiei-zan,aktywnierozpowszech-
niałZen.Człowiekten—DainichiN¯onin(brakdat),byłMistrzemZen,któryosi¡gn¡ł
o±wieceniebezpomocynauczyciela.Abyobroni¢swojenaukiprzedzarzutemobraku
przekazu,wysłałdwóchspo±ródswoichuczniówdoChinzpisemn¡prezentacj¡swego
zrozumieniaZen.TaprezentacjazostałapotwierdzonaprzezznakomitegoMistrzaRinzai
okresuSung,któryodesłałportrety,wierszisłowauznaniadlaN¯onin’a.Naciski,które
doprowadziłydozakazaniaZenrozpowszechnianegoprzezEisai’awroku1194miałyrów-
nie»wpływnanaukiN¯onin’aijestprawdopodobne,»ejegoszkołamiaławJaponiiprzez
pewienokresznacz¡cywpływ.Ifaktycznie,kiedyNichirenwswejksi¡»ce Kaimokush¯o
skar»ysi¦,»edoktrynaCzystejKrainyiZenzalewakraj,wyra¹niepot¦pianaukiCzy-
stejKrainyH¯onen’aorazdoktryn¦ZenN¯onin’a.SzkołaN¯onin’a,nazywanaprzezinnych
NihonDarumash¯u,zostałapó¹niejwprowadzonaprzezjegoucznia—Kakuan’ado±wi¡-
tyniwmie±cieT¯onomine(obecnie:prefekturaNara).Szkołanieistniaładługo,poniewa»
jejbudynkizostałydwukrotniespaloneprzezmnichówzwi¡zanychzestarymiszkołami
miastaNara.Pó¹niejwieluuczniówtejszkołydoł¡czyłodogrupy,którapotemrozwin¦ła
si¦jakoszkołaS¯ot¯o.Byłw±ródnichKounEj¯o(1198–1280),którypó¹niejzostałDrugim
Patriarch¡Japo«skiejSzkołyS¯ot¯o.
Pierwszym,któryprowadziłreprezentatywn¡szkoł¦ZenwokresieSung,byłsławny
D¯ogen(1200–1253).Pocz¡tkowozwi¡zanyzeszkoł¡Tendai,studiowałwChinach,powra-
caj¡cdoJaponiiw1227roku.SweinstrukcjeotrzymałodMistrzazwi¡zanegozeszkoł¡
Ts’ao-t’unglubzeszkoł¡S¯ot¯o.WielunauczycieliZen,którzybyliaktywniwChinach
wtymczasie,ró»niłosi¦je±lichodziometod¦udzielaniainstrukcji,rzeczaminaktóre
kładlinacisk,orazstopniemzaanga»owanialiterackiegoipolitycznego.Jednakró»nica
jakawyra¹niesi¦zarysowaławJaponiipomi¦dzyRinzaiiS¯ot¯o,jakoodr¦bnymiszkołami,
tutajbyłaledwodostrzegalna.
D¯ogenbyłbardzokrytycznywobecwi¦kszo±ciZennapotkanegowChinachibyłotak
dopókiniespotkałsurowegonauczyciela,T’ien-t’ungJu-ching(Tend¯oNyoj¯o,1163–1228),
zaanga»owanegowtradycyjnystylZen,któryprzypadłdosercaD¯ogen’owi.Dokładne
2
szczegółyczteroletniegotreninguD¯ogen’apodkierunkiemJu-chinganies¡znane,ale
nale»yzało»y¢,»ewi¡załysi¦zdu»¡ilo±ci¡studiównadkoanamicharakterystycznych
dlaZenokresuSung.SamD¯ogenwpó¹niejszymczasieopracowałzbiórtrzystukoanów 1
iprawdopodobnieu»ywałichwpewnymzakresiewswoichnaukach.
Zró»nychpowodów,głównapracaD¯ogen’a— Sh¯ob¯ogenz¯o ,po±wi¦conawgłównej
mierzepolemicedoktrynalnejwewn¡trzS¯ot¯o,przezcałewiekibyławydanawbardzo
małejilo±cikopii.Byłastrze»onajakotajnyskarbiwydawanawformiemanuskryptów,
którychistniejekilkaró»nychwersji.RadaS¯ot¯obyłatakskutecznawchronieniutejpracy
przed±wiatłemdziennym,»ebyławstaniezabroni¢jejdrukowaniaodroku1722do1796.
W1796r.rozpocz¦topublikacj¦wersjiskładaj¡cejsi¦z95rozdziałówidoroku1811nie
zostałauko«czona.Chocia»niektórzyuczeniS¯ot¯ookresuTokugawastudiowalitenauki
ichwalilizało»ycielasamejszkoły,tojednakpozycjaD¯ogen’awhistoriiJaponiizostała
docenionadopierowXXwieku.
GdyD¯ogenpowróciłzChinw1227r.chciałniezwłoczniezało»y¢±wi¡tyni¦po±wi¦co-
n¡wył¡czniepropagowaniubuddyzmuwtradycjiZen,wktórejzostałwyszkolony.Jednak
niedokonałtego,zrobilitojegonast¦pcy.Uwa»aj¡c,»eatmosferaKiotoniesprzyjajego
celom,D¯ogenzwróciłsw¡aktywno±¢wodległyrejon—Fukuigdziezało»ył±wi¡tyni¦
w1243r.Wniejpo±wi¦ciłsi¦±cisłemuinstruowaniuswychuczniów.Leczwrazzprzed-
wczesn¡±mierci¡D¯ogen’a,jegogrupastraciłasw¡jednolito±¢,awewn¦trznekonflikty
doprowadziłydojejpodziału.Nast¦pcyD¯ogen’aniedługopotemwprowadzilidonauk
elementyezoteryczne,takiejakmodlitwyczyinkantacje.Za»yciaCzwartegoPatriarchy,
Keizan’aJ¯okin’a(1268–1325),S¯ot¯oprzestałokoncentrowa¢si¦jedyniewokółFukuiiroz-
przestrzeniłosi¦pokraju.LatamijałyaS¯ot¯ostałosi¦,wrazzeszkołamiShiniNichiren,
jedn¡zwielkichszkółJaponii.Dalejpost¦powałproceswł¡czaniatechnikzapo»yczo-
nychzezoterycznegobuddyzmu,aszkołaskierowałaswewysiłkinazakładanie±wi¡ty«
inawracanieludno±ci.
WiekiXIIIiXIVtookresstopniowegorozwojuRinzaiwKamakurzeiKioto.Wieluja-
po«skichmnichów,którzywyjechalidoChin,wywodziłosi¦zeszkołyTendailubShingon,
dlatego,powracaj¡c,popieraliZenzawieraj¡cyelementyezoteryczne.Inniprzywie¹lize
sob¡±cisł¡praktyk¦koanówcharakterystyczn¡wokresieSung.Wieluchi«skichmnichów,
którzyprzybylidoJaponii,prezentowałozdolno±ciliterackiesławnew±ródniektórych
szkółokresuSung.Zpowodutrudno±ciporozumiewaniasi¦Chi«czykówzJapo«czykami,
wi¦kszo±¢instrukcjibyłaprzekazywananapi±mieitapraktykaprzyczyniłasi¦dowzro-
stuznaczenialiteraturycharakterystycznegodlatychszkół.WszyscyadepciZen,którzy
wtymczasieprzybywalidoJaponii,bylizeszkołyRinzaizawyj¡tkiemdwóchmnichów
S¯ot¯o,którzyjednakniepodj¦liwysiłkuzało»eniawłasnychszkół,azamiasttegozwi¡zali
si¦ze±wi¡tyniamiRinzaiwKioto.MnisiZenwkrótcezyskalipatronatdworucesarskiego
orazszogunatuwKamakurzeipó¹niejwKioto,copozwoliłoimnaunikni¦cienacisków
wywieranychprzezstarszeszkołybuddyzmu.
1 Autentyczno±¢tegozbiorubyłaprzedmiotemsporów,jednakostatniozostałapotwierdzona
3
Mnisipodró»owalicz¦stopomi¦dzyKamakur¡iKioto,jednakju»wtymwczesnym
okresiejapo«skiegoZen,dostrzegalnajestró»nicapomi¦dzyZennauczanymwtychmia-
stach.TazKiotobyłabardziejskłonnadowprowadzaniaelementówdoktrynyezote-
rycznej,cobardziejodpowiadałodobrzewykształconymdworzanom.Znakomit¡postaci¡
po±ródmnichówwKiotobyłEnniBen’en(Sh¯oitsuKokushi,1202–1280)orazinnysławny
mnich,ShinchiKakushin(Hatt¯oKokushi,1207–1298),którzyzało»yli±wi¡tyni¦wmie±cie
Wakayamaleczmielicz¦stekontaktyzdworemwKioto.Obajł¡czyliZenzdoktrynami
ezoterycznymi,aShinchidodawałrównie»elementyzdoktrynyCzystejKrainy.Sytu-
acjawKamakurzebyłaniecoinna—znacznailo±¢mnichów,którzyprzybylitutaj,byli
uciekinieramizChin.
Zpowoduznacznejbarieryj¦zykowejorazdlatego,»eci,którychnawracali,wywodzi-
lisi¦przewa»niez¹lewykształconychwojowników,chi«scymnisimusieliprzystosowa¢
swenaukikoanówdopostacibardziejodpowiadaj¡cejichnowymjapo«skimuczniom.
Wybitn¡postaci¡tutajbyłLan-hsiTao-lung(RankeiD¯ory¯u,1213–1278)orazWu-hs¨ueh
Tsu-y¨uan(MugakuSogen,1226–1286).
Jednak»enajwi¦kszeznaczeniewhistoriiZenRinzaiwJaponiimaszkołazało»ona
przezNampoJ¯omy¯o(Dai¯oKokushi,1235–1309).Byłatotaszkoła,którejHakuinprzypi-
sujepocz¡tekswejliniiprzekazu;byłatoszkołaktór¡Hakuinodnowiłpookoło500latach
odjejwprowadzeniadoJaponii.Namporozpocz¡łswestudiapodkierunkiemLan-hsi
wKamakurze,pó¹niejwyjechałdoChinw1259,gdziestudiowałuHs¨u-t’angChic-y¨u.Po
powrociew1267sp¦dziłkilkalatwKamakurzeiponadtrzydzie±cilatwmie±cieKyushu.
Nast¦pniesp¦dziłznaczn¡ilo±¢czasuwKioto,aswe»yciezako«czyłwKamakurze.Na-
ukiNampozdaj¡si¦by¢wiernetym,którepoznałodswychchi«skichMistrzów.Kładł
nacisknakoanyiniewprowadzałelementówzaczerpni¦tychzinnychszkółbuddyjskich,
jaktocz¦stoczynilijemuwspółcze±ni.ZwieluuczniówNampo,najlepiejznanybyłjego
nast¦pca–Sh¯uh¯oMy¯och¯o(Dait¯oKokushi,1282–1338).Sh¯uh¯onigdyniepróbowałwy-
je»d»a¢doChin,po±wi¦caj¡csi¦studiomuswegoMistrzawJaponii.Pozako«czonych
studiachpozostawałwcieniuprzezwielelatbywko«cupojawi¢si¦jakonauczyciel.
Zwolennik±cisłejdyscypliny,byłprawdopodobnietym,któryuporz¡dkowałwJaponii
programsystematycznychstudiównadkoanami.Zało»ył±wi¡tyni¦—Daitoku-ji,wKio-
to,ajegospadkobierca—KanzanEgen(Mus¯oDaishi,1277–1360),zało»ycielkolejnej
±wi¡tyniMy¯oshin-ji,kontynuowałtradycj¦swegoMistrza.TaszkołaZenstałasi¦zna-
najakoszkoła ¯ O-T¯o-Kan 2 iprzetrwałaburzehistoriinast¦pnychwieków.Jejnaukis¡
zachowanepodzi±dzie«wZenieHakuina.
ZenotrzymałsilnewsparciezestronyrodzinyH¯oj¯owKamakurzeichocia»liniarodzi-
nyzostałazniszczonaw1333roku,toZennadalzyskiwałpopularno±¢nadworzeKioto
iw±ródszogunówzroduAshikaga.NajbardziejznanymMistrzemZenwczesnegookre-
suMuromachibyłMus¯oSoseki(Sh¯okakuKokushi,1275–1351).Mus¯o,któryzaczynał
odbuddyjskichdoktrynezoterycznych,pobierałnaukiulicznychmistrzówZenwKioto
2 Nazwa ¯ O-T¯o-Kanpochodzizezło»eniaimiontrzechwczesnychopiekunówtejszkoły–Dai ¯o Kokushi
(NampoJ¯omy¯o),Dai t¯o Kokushi(Sh¯uh¯oMy¯och¯o)i Kan zanEgen
4
iKamakurze.TakjakSh¯uh¯o,»yłpocz¡tkowowcieniubypotemwyłoni¢si¦jakojeden
znajaktywniejszychmistrzówZen.Przypisujemusi¦nawróceniesiedmiucesarzynaZen.
Wswychnaukachstarałsi¦ł¡czy¢Zenzdoktrynamiezoterycznymi.
Szkołazało»onaprzezMus¯oijegouczniówbyłabliskozwi¡zanaztym,coznanejest
jakoruchliteracki Gozanbungaku czyte»„LiteraturaPi¦ciuGór”.RegenciH¯oj¯ona±ladu-
j¡c±wi¡tynnysystemokresuSung,ustanowilipi¦¢±wi¡ty«—„gór”wedługichwa»no±ci
wrazzdziesi¦ciomapobocznymi±wi¡tyniamiwKiotoiwKamakurze.Byłatoskompli-
kowanametodaprzypisywaniaznaczenia±wi¡tyniomZenwtychmiastach.Systemten
zwielomawewn¦trznymiprzeobra»eniamibyłstosowanypó¹niejprzezszogunówzrodu
Ashikaga.WszystkieszkołyZenzaanga»owałysi¦wmniejszymlubwi¦kszymstopniu
wruchliterackizwi¡zanyztymsystememstopniowaniarang±wi¡ty«.Pó¹niejliteratura,
którarozkwitław±wi¡tyniachtychszkółzostałanazwana Gozanbungaku .
Olbrzymiailo±¢literaturyZenjakapowstałazarównowChinachjakiJaponiijest
niemalwył¡cznieliteratur¡wyja±niaj¡c¡naukiZeniBuddyzmujakocało±ci.Literatura
Pi¦ciuGórjestnatomiastodej±ciemodtakiegowzorca.Mus¯obył±wiadomyniebezpie-
cze«stwobecnychwtegotyputwórczo±ci.Wefragmencieznanymjako Sanne-inyuikai
ostrzega:
Mamuczniówtrzechrodzajów:takich,którzypo±wi¦cilisi¦zgł¦bianiuswej
natury,porzucaj¡cwszelkieprzeszkadzaj¡cesprawy—cis¡najwy»szejrangi;
tacy,którychpraktykaniejestczystaiktórzys¡zwolennikamiwszelkiego
rodzajustudiów,s¡±rednimiuczniami;tacy,którzysamizaciemniaj¡±wiatło
swegoduchaizaledwiesmakuj¡plwocinyBuddówiPatriarchóws¡najni»szej
rangi.
Je±liocenisi¦pó¹niejszyrozwójliteraturyGozan,oka»esi¦,»epomimokrytykiMus¯o
wobectych,którzyskupiliswewysiłkinaliteraturze,towła±nie„ogolenidyletanci”zdo-
minowaliZenwokresieMuromachi.Kapłanistalisi¦poetami,tworz¡cymiwj¦zykuchi«-
skim,pedantyczneinietrafiaj¡cedowyobra¹nitwory,wymagaj¡cerozległychstudiów,
abyopanowa¢drobiazgowereguły,którymisi¦rz¡dziły.Napopularno±cizyskiwałyogrody
Zen;dziełasztukibyłyprzywo»onezChiniKorei;studiowanochi«sk¡poezj¦—pracehi-
storyczneitekstyneo-konfucjonistyczne.Edukacjafaktycznieznalazłasi¦wr¦kachszkół
Zen.W±wi¡tyniach,tajnezapiskizrozmów—wywiadówzwi¡zanychzestudiamikoanów
(znanejako missan-ch¯o )byłyrozpowszechnianeistałysi¦narz¦dziemliterackimiedu-
kacyjnymzamiastmetod¡praktykiZen.WszystkieszkołyZenzaanga»owałysi¦wtego
typupraktyki.Mnisistawalisi¦poetamiizacz¦liporzuca¢±wi¡tyniewkraczaj¡cw»ycie
±wieckie.GdymnisiZenzaj¦lisi¦aktywniej±wiatowymisprawami,±wiecki±wiatbardziej
zainteresowałsi¦Zen.Niebyłtoju»jednak±wiecki±wiatwysokourodzonychdworzan
iurz¦dnikówponiewa»edukacjastałasi¦szerzejdost¦pnawokresieMuromachi.Zainte-
resowaniepoezj¡,sztuk¡,teatremiceremoni¡piciaherbatyodzwierciedlalepiejwy»szy
poziomedukacjini»zainteresowanieZen.Chocia»atmosferaZenprzenikaj¡casztuk¦mia-
ławielewspólnegozzaj¦ciamimnichóww±wi¡tyniach,jednakniewieleł¡czyłoj¡zZen
jakopraktyk¡.
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin