Stephenie_Meyer_-Twilight-01._Zmierzch.pdf

Stephenie Meyer

Zmierzch

Mojej starszej siostrze Emily, bez której by ę mo Ň e nigdy nie uko ı czyłabym tej ksi ĢŇ ki

Ale z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci je Ļę , bo gdy z niego spo Ň yjesz,

niechybnie umrzesz.

Ksi ħ ga Rodzaju 2, 17 (BT)

Nigdy wcze Ļ niej nie zastanawiałam si ħ nad tym, jak chciałabym umrze ę - nawet mimo

wydarze ı ostatnich miesi ħ cy. Ale cho ę bym próbowała, z pewno Ļ ci Ģ nie wpadłabym na co Ļ

podobnego.

Sparali Ň owana wpatrywałam si ħ w ciemne oczy drapie Ň cy stoj Ģ cego na przeciwległym

ko ı cu długiego pomieszczenia, a on przygl Ģ dał mi si ħ z u Ļ miechem.

Oto miałam odda ę Ň ycie za kogo Ļ innego, za kogo Ļ , kogo kochałam. To dobra Ļ mier ę ,

bez w Ģ tpienia. Szlachetny post ħ pek. Co Ļ znacz Ģ cego.

Gdybym nie przeniosła si ħ do Forks, nie stałabym teraz oko w oko z morderc Ģ ,

wiedziałam o tym dobrze, ale mimo to nie potrafiłam zmusi ę mego kołacz Ģ cego serca do

po Ň ałowania decyzji o przeprowadzce. Wła Ļ nie tu spotkało mnie szcz ħĻ cie, o jakim nawet nie

marzyłam, i nie warto było rozpacza ę , Ň e słodki sen dobiegał ko ı ca.

Nie zmieniaj Ģ c przyjaznego wyrazu twarzy, mroczny łowca ruszył w moj Ģ stron ħ , by

zada ę ostateczny cios.

1 Pierwsze spotkanie

Jad Ģ c z mam Ģ na lotnisko, szeroko otworzyły Ļ my samochodowe okna. W Phoenix

były dwadzie Ļ cia cztery stopnie w cieniu przy absolutnie bezchmurnym niebie. Miałam na

sobie moj Ģ ulubion Ģ koszulk ħ - bez r ħ kawów, z białej siateczki - wło Ň on Ģ specjalnie z okazji

wyjazdu. Do samolotu zamierzałam wzi Ģę kurtk ħ .

Celem podró Ň y było miasteczko Forks poło Ň one na północno - zachodnim kra ı cu

stanu Waszyngton, na półwyspie Olympic. Pada tam cz ħĻ ciej ni Ň w jakimkolwiek innym

miejscu w Stanach i jest to jedyna rzecz, jaka wyró Ň nia t ħ mie Ļ cin ħ . To wła Ļ nie przed tymi

pos ħ pnymi, deszczowymi chmurami uciekła moja matka, gdy miałam zaledwie par ħ miesi ħ cy.

Ona uciekła, ale ja musiałam sp ħ dza ę w Forks bite cztery tygodnie ka Ň dego lata. Wreszcie,

jako czternastolatka, zbuntowałam si ħ i od trzech lat je Ņ dziłam z tat Ģ , co roku na

dwutygodniowe wakacje do Kalifornii.

Mimo to zgodziłam si ħ tam wróci ę . Sama skazałam si ħ na wygnanie. Byłam

przera Ň ona. Nienawidziłam tego miejsca.

Za to Phoenix uwielbiałam. Kochałam je za sło ı ce i upał, za bij Ģ c Ģ od tego miasta

Ň ywotno Ļę , za tempo, z jakim si ħ rozwijało.

- Bello - odezwała si ħ mama w hali odlotów - pami ħ taj, Ň e nie musisz tego robi ę . -

Powiedziała to po raz setny i niew Ģ tpliwie ostatni.

Moja mama wygl Ģ da zupełnie tak jak ja, jak ja z krótkimi włosami i pierwszymi

zmarszczkami mimicznymi. Spojrzałam jej w oczy - ma wielkie oczy dziecka - i poczułam

narastaj Ģ c Ģ panik ħ . Jak mogłam zostawia ę sam Ģ tak nieobliczaln Ģ i nieprzytomn Ģ osob ħ ? Czy

sobie poradzi? Oczywi Ļ cie, miała teraz Phila, rachunki b ħ d Ģ , zatem płacone w terminie,

lodówka i bak pełny, a je Ļ li si ħ gdzie Ļ zgubi, b ħ dzie miała, do kogo zadzwoni ę , ale mimo to...

- Ale ja naprawd ħ chc ħ jecha ę - skłamałam. Nigdy nie byłam uzdolnionym kłamc Ģ ,

ale ostatnio powtarzałam to zdanie tak cz ħ sto, Ň e brzmiało ju Ň niemal przekonuj Ģ co.

- Pozdrów ode mnie Charliego.

- Nie zapomn ħ .

- Niedługo si ħ zobaczymy - powiedziała z przekonaniem w głosie. - Mo Ň esz wróci ę

do domu w ka Ň dej chwili. Tylko zadzwo ı , a zaraz si ħ pojawi ħ .

Miałam Ļ wiadomo Ļę , Ň e ta obietnica sporo j Ģ kosztuje.

- Nic si ħ nie martw. B ħ dzie fajnie. Kocham ci ħ , mamo.

Przytuliła mnie mocno do siebie i trzymała tak dług Ģ chwil ħ , a potem wsiadłam do

samolotu i ju Ň jej nie zahaczyłam.

Czekały mnie cztery godziny lotu z Phoenix do Seattle, potem godzina w awionetce

do Port Angeles i wreszcie godzina jazdy z lotniska do Forks. Nie bałam si ħ latania, tylko

wła Ļ nie tej godziny w aucie sam na sam z moim tat Ģ Charliem.

Do tej pory zachowywał si ħ bez zarzutu. Najwyra Ņ niej naprawd ħ si ħ cieszył, Ň e

miałam z nim po raz pierwszy zamieszka ę niemal na stałe. Zapisał mnie ju Ň do liceum i

obiecał pomóc w kupnie auta.

Mimo to byłam pewna, Ň e b ħ dziemy nieco skr ħ powani. ņ adne z nas nie nale Ň ało do

ludzi gadatliwych, a i tak nie wiedziałabym za bardzo, o czym tu opowiada ę . Zdawałam sobie

spraw ħ , Ň e moja decyzja go zaskoczyła - podobnie jak mama, nigdy nie ukrywałam niech ħ ci

do Forks.

Gdy wyl Ģ dowałam w Port Angeles, padał deszcz, ale nie wzi ħ łam tego za zł Ģ wró Ň b ħ -

ot, było to po prostu nieuniknione. Po Ň egnałam si ħ ze sło ı cem ju Ň kilka godzin wcze Ļ niej.

Charlie przyjechał po mnie radiowozem. Tego te Ň si ħ spodziewałam - tato jest w Forks

komendantem policji. To wła Ļ nie, dlatego, mimo powa Ň nego braku funduszy, chciałam jak

najszybciej sprawi ę sobie samochód - Ň eby nie wo Ň ono mnie po okolicy w aucie z kogutem

na dachu. Nic tak nie zwalnia ruchu na drodze jak gliniarz.

Gdy schodziłam niezdarnie po schodkach na płyt ħ lotniska, przytrzymał mnie

odruchowo, jednocze Ļ nie jakby Ļ ciskaj Ģ c na powitanie jedn Ģ r ħ k Ģ .

- Jak dobrze ci ħ widzie ę , Bells. Nie zmieniła Ļ si ħ zbytnio. Co słycha ę u Renee?

- U mamy wszystko w porz Ģ dku. Te Ň si ħ ciesz ħ , Ň e ci ħ widz ħ , tato. - Nie wolno mi

było mówi ę do niego po imieniu.

Miałam zaledwie par ħ toreb, bo wi ħ kszo Ļę moich ubra ı nie pasowała do klimatu stanu

Waszyngton. Wprawdzie wysupłały Ļ my z mam Ģ troch ħ grosza na powi ħ kszenie mojej

zimowej garderoby, ale i tak było tego niewiele. Wszystko bez trudu zmie Ļ ciło si ħ w

baga Ň niku radiowozu.

- Znalazłem dobre auto, jak dla ciebie. Naprawd ħ tanie - oznajmił mi tato po zapi ħ ciu

pasów.

- Jaka to marka? - Nie spodobało mi si ħ to „jak dla ciebie”.

- Chevrolet. Wła Ļ ciwie to Pick - up.

- Gdzie go znalazłe Ļ ?

- Pami ħ tasz Billy'ego Blacka z La Push? - La Push to male ı ki rezerwat Indian nad

samym morzem.

- Nie.

- Je Ņ dzili Ļ my razem na ryby - podpowiedział Charlie.

To by wyja Ļ niało, dlaczego go nie pami ħ tałam. Jestem prawdziw Ģ mistrzyni Ģ w

wymazywaniu z pami ħ ci bolesnych i niepotrzebnych wspomnie ı .

- Je Ņ dzi teraz na wózku inwalidzkim - ci Ģ gn Ģ ł tato - wi ħ c nie mo Ň e ju Ň prowadzi ę .

Obiecał, Ň e sprzeda mi go tanio.

- Jaki to rocznik? - S Ģ dz Ģ c po jego minie, miał nadziej ħ , Ň e nie zadam tego pytania.

- No có Ň , Billy nie Ņ le si ħ napracował przy silniku, teraz jest prawie jak nowy.

Chyba nie wierzył, Ň e poddam si ħ tak łatwo.

- W którym roku kupił auto? - Bodaj Ň e w 1984.

- I to rok produkcji?

Hm, nie. S Ģ dz ħ , Ň e pochodzi z wczesnych lat sze Ļę dziesi Ģ tych. Góra z pó Ņ nych

pi ħę dziesi Ģ tych - przyznał nieco zawstydzony.

- Wiesz, Ň e nie znam si ħ na samochodach, tato. Je Ļ li co Ļ si ħ zepsuje, sama sobie nie

poradz ħ , a nie sta ę mnie na mechanika...

- Spokojnie, bryka pracuje bez zarzutu. Teraz ju Ň takich nie robi Ģ . Bryka? Hm... Mo Ň e

nie b ħ dzie tak Ņ le. Przynajmniej nie musiałam ju Ň szuka ę ksywki dla samochodu.

- Tanio, czyli ile? - Tu nie mogłam i Ļę na kompromis.

- Widzisz, skarbie, ja go ju Ň poniek Ģ d kupiłem - Charlie zerkn Ģ ł na mnie nie Ļ miało, z

nadziej Ģ w oczach. - Jako prezent powitalny.

Bomba. Bryka za darmo.

- Och, naprawd ħ nie musiałe Ļ . Byłam gotowa sama za wszystko zapłaci ę .

- To nic takiego. Chc ħ , Ň eby Ļ była tu szcz ħĻ liwa. - Mówi Ģ c to, tato patrzył prosto

przed siebie na drog ħ . Zawsze wstydził si ħ mówi ę o uczuciach. Odziedziczyłam to po nim,

wi ħ c tak Ň e odwróciłam głow ħ .

- To wspaniały gest, dzi ħ kuj ħ . - A co do bycia szcz ħĻ liw Ģ w Forks, po co wspomina ę ,

Ň e Ň adne auto tu nie pomo Ň e. To po prostu nierealne. Ale tato nie musiał o tym wiedzie ę , a i ja

nie miałam zamiaru zagl Ģ da ę darowanemu Pick - upowi pod mask ħ .

- Ech, no, nie ma, za co - wymamrotał Charlie zmieszany moim podzi ħ kowaniem.

Wymienili Ļ my jeszcze par ħ uwag dotycz Ģ cych pogody - nadal padało - i to by było na

tyle. Wpatrywali Ļ my si ħ w drog ħ w milczeniu.

Okolica była niezaprzeczalnie pi ħ kna. Wszystko ton ħ ło w zieleni: korony drzew, ich

pokryte mchem pnie, poro Ļ ni ħ ta paprociami ziemia. Nawet powietrze wydawało si ħ zielone w

Ļ wietle s Ģ cz Ģ cym si ħ przez baldachim z igieł.

Przez t ħ wszechobecn Ģ ziele ı czułam si ħ jak na obcej planecie * . W ko ı cu

zajechali Ļ my na miejsce. Charlie nadal mieszkał w niewielkim domku z dwiema sypialniami,

kupionym jeszcze z matk Ģ tu Ň po Ļ lubie. Zreszt Ģ wszystko, co zrobili jako m ĢŇ i Ň ona, zrobili

tu Ň po Ļ lubie. Pó Ņ niej nie byli ju Ň po prostu mał Ň e ı stwem. Przed domem, który od lat

wygl Ģ dał tak samo, stał nowy - nowy dla mnie - samochód. Miał wyblakły czerwony lakier,

zaokr Ģ glone zderzaki i staromodnie opływow Ģ szoferk ħ . O dziwo, z miejsca przypadł mi do

gustu. Nic miałam pewno Ļ ci, czy zapali, ale umiałam sobie wyobrazi ę siebie za jego

kierownic Ģ . Na dodatek był to jeden z tych solidnych modeli, które s Ģ praktycznie nie-

zniszczalne - jeden z tych, które w filmach nie maj Ģ cho ę by jednej rysy po staranowaniu

* Bohaterka pochodzi z Phoenix, stolicy pustynnej Arizony (wszystkie przypisy pochodz Ģ od tłumacza).

jakiego Ļ zagranicznego Sedana.

- Kurcz ħ , tato, jest wystrzałowy! Dzi ħ ki! - Pozbyłam si ħ przy najmniej jednej z

ponurych wizji dotycz Ģ cych pierwszego dnia w nowej szkole. Nie musiałam ju Ň wybiera ę

pomi ħ dzy trzy kilometrowym spacerem w deszczu a zajechaniem na lekcje w radio wozie.

- Ciesz ħ si ħ , Ň e ci si ħ podoba - szepn Ģ ł Charlie zakłopotany. Cały baga Ň zdołali Ļ my

wnie Ļę na pi ħ tro za jednym zamachem.

Dostałam sypialni ħ wychodz Ģ c Ģ na zachód, na podjazd przed domem, t ħ sam Ģ , w

której spalam dawniej ka Ň dego lata. Drewniana podłoga, bladoniebieskie Ļ ciany, spadzisty

sufit, po Ň ółkłe firanki - wszystko to przywoływało wspomnienia. W k Ģ cie pokoju nadal stal

mój miniaturowy fotel bujany. Jedyne zmiany, jakich Charlie kiedykolwiek tu dokonał, to

wymiana łó Ň eczka na zwykle łó Ň ko i wstawienie biurka, gdy osi Ģ gn ħ łam wiek szkolny. Na

owym biurku stal teraz komputer kupiony z drugiej r ħ ki, z modemem podł Ģ czonym do

gniazdka telefonicznego kablem przymocowanym do podłogi zszywkami. Internetu za ŇĢ dała

mama, aby Ļ my mogły kontaktowa ę si ħ z sob Ģ bez przeszkód.

W domu było tylko jedna łazienka, niewielkie pomieszczenie u szczytu schodów.

Miałam j Ģ rzecz jasna dzieli ę z Charliem, ale o tym starałam si ħ jeszcze nie my Ļ le ę .

Brak nadopieku ı czo Ļ ci jest jedn Ģ z najlepszych cech taty. Zostawił mnie sam Ģ , Ň ebym

si ħ rozpakowała i rozgo Ļ ciła. Mama nie byłaby w stanie zdoby ę si ħ na co Ļ takiego. A tak

nareszcie mogłam przesta ę si ħ u Ļ miecha ę . Wpatrywałam si ħ przez chwil ħ zrezygnowana w

Ļ cian ħ deszczu za szyb Ģ i uroniłam kilka łez, ale tylko kilka. Reszt ħ planowałam zachowa ę na

wieczór, jako gwałtowny akompaniament do rozmy Ļ la ı o jutrzejszym dniu.

Do miejscowego gimnazjum i liceum * chodziło raptem trzystu pi ħę dziesi ħ ciu siedmiu

(ze mn Ģ pi ħę dziesi ħ ciu o Ļ miu) uczniów, gdy w Phoenix tylko mój rocznik liczył siedemset

osób. W dodatku wszystkie te dzieciaki z Forks dorastały razem - ba, nawet ich dziadkowie

znali si ħ od dzieci ı stwa! Miałam szans ħ sta ę si ħ wytykanym palcami dziwadłem z wielkiego

miasta.

Gdybym, chocia Ň wygl Ģ dała, jak przystało na dziewczyn ħ z gor Ģ cego południa,

gdybym była opalon Ģ , wysportowan Ģ blondynk Ģ , tak Ģ , co to gra w szkolnej dru Ň ynie

siatkówki albo wyst ħ puje w zespole przed meczami, mo Ň e wtedy wyró Ň niałabym si ħ na

korzy Ļę . Ale nic z tego. Mój wygl Ģ d nie mógł mi pomóc.

Chocia Ň w Phoenix zawsze Ļ wieciło sło ı ce, moja skóra przypominała odcieniem ko Ļę

słoniow Ģ , a nie miałam ani niebieskich oczu, ani rudych włosów, które jako Ļ by ten fenomen

* W Stanach Zjednoczonych jest to jedna szkoła, tzw. high school.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: