Najsilniejsze działanie uzależniające spośród wszystkich narkotyków dostępnych w Stanach Zjednoczonych ma crack-narkotyk błyskawiczny. Wytwarzany jest przez mieszanie proszku kokainowego z eterem lub proszkiem do pieczenia, różnymi aktywatorami chemicznymi oraz wodą. Mieszankę podgrzewa się, a gdy wytworzona w ten sposób masa zastygnie, kroi się ją na kawałeczki przypominające płatki mydlane. Można je potem dodać do papierosa zawierającego tytoń lub marihuanę, można też palić je w fajce wodnej. Substancja czynna dociera do mózgu w ciągu około 7 sekund powodując przypływ euforii trwający do 20 minut i przewyższający pięcio-lub dziesięciokrotnie "haj" wywołany przez kokainę. Nazwa crack pochodzi od trzaskania kawałków spalonego narkotyku. Ponieważ crack daje najszybsze i najbardziej intensywne przeżycie euforii, ma też największą moc uzależnienia. Im silniejsza i szybciej osiągalna przyjemność, tym większe możliwości uzależniania liczniejszej grupy osób. Według dra Arnolda Washtona, nowojorskiego psychofarmakologa, crack jest obecnie najgroźniejszą z istniejących substancji uzależniających. Ze względu na siłę, crack jest odpowiedzialny za większe zniszczenia fizyczne i psychiczne oraz bardziej gwałtowne zachowania niż kokaina. Sprzedaje się go w niewielkich, szklanych fiolkach z kolorowymi, plastykowymi korkami, zazwyczaj w cenie 5 dolarów za dwa kawałki. Chociaż epidemia cracku łączona jest zwykle ze środowiskami miejskiej biedoty, obecnie lekarze, terapeuci i sami narkomani donoszą o zwiększającej się liczbie uzależnień w rodzinach średniozamożnych. Według badań przeprowadzonych przez dra Washtona, w tym środowisku więcej jest uzależnionych niż w jakiejkolwiek innej części populacji. Tak więc, w brew potocznym opiniom, nastolatki z zamożnych przedmieść są tak samo jak dzieci z biednych dzielnic narażone na uzależnienie od cracku; a może nawet bardziej.
mateo.73