Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 6

im. Generała Józefa Bema

w Siedlcach.

XYZ

Kl. III b LO

Terroryzm, zagrożeniem XXI wieku.

Siedlce 2006

Wstęp              1

Definicja pojęcia              2

Czym jest terroryzm?              2

Historia terroryzmu              3

Starożytność              3

Genealogia terminu „terroryzm”              3

Problem terroryzmu              3

Źródła terroryzmu              3

Rodzaje terroryzmu              4

·              Terroryzm Międzynarodowy              4

·              Terroryzm Krajowy              5

·              Terroryzm Polityczny              5

·              Cyberterroryzm              7

·              NarkoTerroryzm              8

·              Bioterroryzm              8

·              Terroryzm w sektach              10

- terroryzm millenarystyczny (apokaliptyczny)              11

- terroryzm etnoreligijny              11

- terroryzm „jednej sprawy”              11

·              Terroryzm fundamentalistów islamskich              11

Podsumowanie              12

Organizacje Terrorystyczne              14

Organizacje terroryzmu krajowego              14

·              National Alliance              14

·              Washington Militia              14

·              Aryan Nation              14

·              Colorado First Light Infantry              14

·              Southern California Minuteman              15

·              Viper Militia              15

·              World Church of the Creator              15

·              Mountaineer Militia              15

·              The New Order              15

·              Michigan Militia              15

·              Patriot's Council              16

·              Freeman              16

·              Ku Klux Klan              16

·              Sword and Arm of the Lord Covenant              16

Międzynarodowe Organizacje Terrorystyczne              16

·              Al.-Kaida              16

·              Sekta Najwyższa Prawda              17

·              Kraj Basków i Wolność (ETA)              18

·              Hezbollah - Partia Boga              18

·              Egipski Islamski Dżihad              19

Walka z terroryzmem              19

Polska wobec terroryzmu              20

USA wobec terroryzmu              22

Podsumowanie              23

Bibliografia:              24

Wstęp

Definicja pojęcia

Terroryzm[1] - jest najczęściej definiowany jako użycie siły lub przemocy przeciwko osobom lub własności z pogwałceniem prawa, mające na celu zastraszenie i w ten sposób wymuszenie na danej grupie ludzi realizacji określonych celów. Działania terrorystyczne mogą dotyczyć całej populacji, jednak najczęściej są one uderzeniem w jej niewielką część, aby pozostałych zmusić do odpowiednich zachowań.

Termin "terroryzm" wywodzi się od gr. tero - „drżeć, bać się”; „stchórzyć, uciec” oraz łac. terror, -oris - „strach, trwoga, przerażenie”; „straszne słowo, straszna wieść” i pochodnego czasownika łac. terreo - „wywoływać przerażenie, straszyć”. Na tej podstawie można bardzo ogólnie zdefiniować terroryzm jako sianie strachu i grozy. Bardziej szczegółowo terroryzm niepaństwowy można zdefiniować roboczo jako „nieuzasadnione lub bezprawne użycie siły bądź przemocy wobec osób lub mienia, aby zastraszyć lub wywrzeć przymus na rząd, ludność cywilną lub ich część, co zmierza do promocji celów politycznych, społecznych lub finansowych”. Istotą terroryzmu jest to, że przedmiotem działania terrorystycznego są osoby, które nie mają bezpośredniego wpływu na realizację celów, jakie chcą osiągnąć organizacje terrorystyczne. Zatem działania terrorystyczne muszą się charakteryzować znacznym efektem psychologicznym i potencjalnie dużym „efektem” społecznym i medialnym, aby mogły być skuteczne. Jednak tego typu definicje są zbyt ogólnikowe i w żaden sposób nie pozwalają autorytatywnie stwierdzić, co jest, a co nie jest terroryzmem i kogo możemy określić terrorystą. Są one niewystarczające do uchwycenia niezwykle złożonego zjawiska, jakim jest terroryzm. Brak ogólnie przyjętej definicji terroryzmu jest poważnym utrudnieniem natury prawnej w międzynarodowej współpracy instytucjonalnej w zakresie zwalczania terroryzmu oraz osadzania i przekazywania schwytanych organizatorów i sprawców zamachów terrorystycznych.

Czym jest terroryzm?

Zarówno definicje terroryzmu, jak też wojny mają wiele zbieżnych punktów. Terroryzm, zgodnie z najszerzej obecnie akceptowanym użyciem tego terminu, jest pojęciem politycznym, co stanowi jego cechę zasadniczą i nieodłączną. Także w sposób nieuchronny wiąże się z władzą: z dążeniem do niej, jej zdobyciem i wykorzystaniem do przeprowadzenia politycznych zmian. Terroryzm jest więc przemocą, lub, co równie istotne, groźbą przemocy zmierzającą do osiągnięcia celów politycznych, służenia takim celom[2]. Wojna natomiast, stanowiąca najogólniejszą kategorię w sztuce wojennej, w klasycznym ujęciu – według Karla Clausewitza, jest czynem politycznym, dalszym ciągiem stosunków politycznych, wyrażających się w akcie przemocy. Przy czym, bezpośrednim celem działań wojennych jest rozbrojenie przeciwnika, czyli doprowadzenie jego sił zbrojnych do stanu, w którym nie będą zdolne do dalszej walki[3]. Zarówno w jednym, jak i drugim pojęciu występuje ostro element politycznego wymiaru podejmowanych działań, jak też użycie przemocy (siły) w  ich realizacji. Terroryzm dąży do zdestabilizowania struktur państwa, do pozbawienia, poprzez strach i niepewność jutra, możliwości rządzenia przez władzę, obezwładnienia jej, doprowadzenia do stanu niemożliwości jej sprawowania. Dotyczy to nie tylko obszaru pozamilitarnego funkcjonowania państwa, ale również militarnego. Wciągnięcie państwa w konflikt zbrojny, poprzez sprowokowanie go do tego atakiem terrorystycznym, stanowi jeden z elementów scenariusza, jakie dopuszcza się w rozważaniach o potencjalnej przyszłej wojnie.

Historia terroryzmu

Starożytność

Terroryzm jako metoda walki politycznej przeżywał swój rozkwit w XIX wieku i wtedy też zaczęto pracować nad teoretycznym uzasadnieniem jego stosowania. Jednak już dużo wcześniej pojawiały się rozważania na ten temat. Był on używany (oczywiście nie pod tą nazwą) od początków historii ludzkości. O stosowaniu terroryzmu można mówić np. w przypadku antycznej Grecji. Zabójca tyrana w starożytnej Grecji cieszył się mianem bohatera. Wtedy też Platon, Arystoteles i inni myśliciele pisali na temat terroryzmu. Rządy tyranów nazywali przestępstwami, a ich zabójstwo uznawali za usprawiedliwione. Seneka wprost stwierdził, iż dla bogów nie ma milszej ofiary, niż krew tyrana.

Genealogia terminu „terroryzm”

Podczas rewolucji francuskiej najstraszliwszy okres rządów Komitetu Bezpieczeństwa Publicznego, został nazwany "Terrorem", a zasiadających w komitecie jakobinów zwano terrorystami. Zamachowcy z XIX wieku podczas prób dokonania zamachów brali pod uwagę postronne ofiary. Właśnie z obawy przed zabiciem lub zranieniem osób niewinnych rosyjscy radykałowie kilka razy odwołali zamachy na cara Aleksandra II (ostatecznie zginął w zamachu w 1881 roku). Jednak z czasem celem terrorystów przestali być indywidualni politycy, a stało się nim społeczeństwo lub określone jego grupy (urzędnicy państwowi, kapitaliści, itp.). Celem ataków na społeczeństwo miało być wywołanie niechęci do rządu. Przełom XIX/XX wieku to okres, w którym jeszcze prym wiedli zamachowcy celujący w głowy państwa. W 1903 roku anarchista zastrzelił prezydenta USA McKinleya. Zamach na życie następcy tronu Austro-Węgier arcyksięcia Franciszka Ferdynanda stał się bezpośrednim powodem wybuchu I wojny światowej. W trakcie jej trwania powstała też najstarsza z organizacji określanych współcześnie jako terrorystyczne - IRA.

Problem terroryzmu

Źródła terroryzmu

Problem źródeł terroryzmu stanowi przedmiot naukowego poznania od dawna. Jednym z nich, wskazywanym przez ludzi nauki, są przeobrażenia społeczno-ekonomiczne, jakie dokonują się na naszym globie i nierównomierny dostęp do wynikających z tego faktu zdobyczy cywilizacyjnych w poszczególnych częściach świata. Rozwój cywilizacji nierozerwalnie wiąże się z rozwojem naukowo-technicznym. Poszczególne jego okresy w historii ludzkości określane są przez Alvina i Heidiego Tofflerów jako fale: pierwsza fala związana jest z kulturą agrarną, druga z rozwojem przemysłu, trzecia z rozwojem informatyki. Przemianom społecznym zawsze towarzyszy konflikt, toteż metaforyczne ujęcie historii jako następujących po sobie fal przemian odsłania ją najlepiej. Każda z fal pozostawiła w naszej rzeczywistości swój trwały „odcisk”. Dziś układ cywilizacji świata wyraźnie rozdzielony jest na trzy kontrastowe i rywalizujące ze sobą cywilizacje. Symbolem pierwszej jest motyka, drugiej – linia produkcyjna, trzeciej zaś – komputer. Historyczne przemiany prowadzące od dwu- do trójdzielnego świata mogą spowodować najpoważniejszą walkę o władzę na naszej planecie. Może do niej dojść za sprawą dążeń każdego kraju o zajęcie odpowiedniej pozycji w wyłaniającym się trójdzielnym układzie mocarstw. Trójpodział stanowi, zatem kontekst, w którym od tej chwili będzie się toczyła większość wojen. A będą to wojny odmienne od takich, jakie większość z nas sobie wyobraża[4]. 11 września być może stanowi początek takich właśnie wojen. Trudno jest, bowiem nie oprzeć się wrażeniu, że rozwój tzw. fundamentalizmu islamskiego, definiowanego jako: „powrót do fundamentów wiary, do budowy państwa islamskiego według wzorców przekazanych przez Mahometa i jego następców. Fundamentalizm odnosi się do „islamu wojującego”, który dąży do przywrócenia muzułmańskiego ładu (...). W ideologii fundamentalistów idea świętej wojny (dżihad) nabrała wymiaru walki z kulturą zachodnią postrzeganą jako wróg tradycyjnego islamu (...)”[5], stanowi wynik zderzenia cywilizacji pierwszej i trzeciej fali. Ideologia ta jest „pożywką” dla biednych w krajach trzeciego świata, których w ten sposób „karmi się” odwracając ich uwagę od istotnych przyczyn i źródeł ich ubóstwa. Amerykańska tragedia stanowi kolejny dowód na „cywilizacyjne zderzenie”. Nie było, bowiem zbyt dużo problemów ze zdefiniowaniem sprawców ataków z 11 września 2001 roku. Sposób działania, jak również późniejsze ustalenia ze śledztwa, w sposób jednoznaczny wskazywały na islamskich fundamentalistów skupionych wokół Osamy bin Ladena i jego terrorystycznej organizacji al-Kaida, człowieka, który wypowiedział w sierpniu 1996 roku[6] świętą wojnę (dżihad) Stanom Zjednoczonym, Izraelowi oraz wszystkim państwom popierającym je i wspierającym. Jak duża i silna musi być wszak indoktrynacja ideologiczna islamskich fanatyków w stosunku do swoich wiernych, skoro samobójczych ataków dokonują ludzie, którzy przez długie lata żyli w świecie zachodnim, korzystając z wszelkich dobrodziejstw z tego faktu wypływających. Fakt ten musi zmuszać do refleksji i szukania dróg zabezpieczeń państwa przed kolejnymi „krwawymi scenariuszami” terrorystycznych zbrodni, w których terroryści mogą sięgnąć do arsenału środków walki dostępnych tylko nielicznym, np. broni atomowej.

Rodzaje terroryzmu

·         Terroryzm Międzynarodowy

Zjawisko rozpowszechnione od lat 70., będące efektem rozszerzania się terroryzmu poza granice poszczególnych państw. Terroryzm międzynarodowy charakteryzuje się: stosowaniem systematycznej przemocy przez państwo lub grupę polityczną przeciwko innemu państwu lub grupie politycznej, sięganiem po wszelkie metody i środki - morderstwa, porwania, środki wybuchowe i trujące, stawianiem sobie za cel wywołanie powszechnego strachu i stanu terroru. O umiędzynarodowieniu terroryzmu świadczyło też zacieśnianie współpracy i systemu wzajemnych usług przez terrorystów, nieraz o odmiennych orientacjach politycznych i celach, pochodzących z różnych państw. Odbywali oni wspólne szkolenia na wojskowych obozach, tworzyli Międzynarodówki - Czarną (faszystowską) oraz Czerwoną (lewacką i złożoną z nurtu narodowowyzwoleńczego ETA, IRA, Palestyńczyków). Obie te Międzynarodówki współpracowały również ze sobą, a wspólnym elementem była walka z Izraelem. Raport CIA z 1976 wskazywał na powiązania 140 ugrupowań z 50 krajów. W latach 80. jednym z nowych założeń terrorystów było uderzenie nie tylko w państwa, ale też w struktury międzynarodowe, jak NATO. O ich międzynarodowym charakterze decydował również fakt uzyskania pomocy ze strony niektórych państw, w tym ZSRR i krajów jego bloku, Korei Północnej, Libii, Syrii, Iraku, Algierii. Odpowiedzią na terroryzm międzynarodowy było tworzenie aktów prawnych, obowiązujących większość państw, wspólne akcje ze strony społeczności międzynarodowej, współpraca służb antyterrorystycznych. Działania terrorystów wywołały też państwowy terroryzm wewnętrzny i międzynarodowy, charakteryzujący się równie nielegalnymi i brutalnymi metodami, skierowany przeciw grupom terrorystycznym (np. w krajach Ameryki Łacińskiej: Argentyński Alians Antykomunistyczny, akcja komandosów izraelskich w Ugandzie przeciwko Palestyńczykom, atak lotniczy USA na obiekty wojskowe w Libii, Izraela na siedzibę OWP w Tunezji. Legalne metody walki z terroryzmem międzynarodowym regulują m.in. Konwencja o zwalczaniu bezprawnych czynów przeciwko bezpieczeństwu lotnictwa cywilneg...