plik_ten-pi-kny--niebezpieczny--wiat.pdf

Tenpiękny,niebezpiecznyświat…

Poznań2008

Programzajęćbiblioterapeutycznych

dlauczniówszkołyponadgimnazjalnej

TeresaKajlJankowska

TENPIĘKNY,NIEBEZPIECZNYŚWIAT…

Programzajęćbiblioterapeutycznychdlauczniówszkołyponadgimnazjalnej.

TeresaKajlJankowska

Współczesna młodzieŜ styka się z wieloma problemami na drodze ku

dorosłemu Ŝyciu. Nastolatki często mają zaniŜoną samoocenę, a niskie poczucie

własnej wartości wpływa na trudności w podejmowaniu właściwych decyzji. Trudno

wówczaspowiedzieć:nie!napropozycjęspróbowanianarkotyku,czyzaproszeniuna

spotkaniesekty.Kompleksymogąprowadzićdozamknięciasięwsobie,samotności,

anoreksji,anawetpróbsamobójczych.

Celem programu jest ukazanie młodzieŜy najczęstszych zagroŜeń we

współczesnym świecie i kształtowanie właściwych postaw w sytuacjach

wymagających podejmowania decyzji. Uczestnicy spotkań wzmacniają pewność

siebie, poczucie własnej wartości i asertywność. W programie znalazły się

scenariusze zajęć dotyczących niskiej samooceny, narkomanii, anoreksji, sekt,

ostatnie spotkanie dotyczy akceptacji siebie i radości z Ŝycia. Program moŜe być

stosowanyzarównoterapeutycznie,jakiprofilaktycznie.

Cyklobejmuje5spotkań:

1. Rozejrzyjsię,niejesteśsam!

2. Narkotyki?Dziękuję,nie!

3. UwaŜaj!Sekta!

4. Czynaprawdęwszyscymuszabyćszczupli?

5. Kochamcię,Ŝycie!

KaŜdespotkanietrwajednągodzinęiodbywasięwlokalubibliotekiszkolnej.Zajęcia

rozpoczynają się częścią integracyjną, część właściwa obejmuje pracę z tekstem

orazćwiczenia.PrzewidzianesąrównieŜzajęciaruchoweiewaluacja.

Stosowanemetodyitechniki:słowne–głośneczytanie,rozmowapogadanka,

dyskusja,plastyczne,twórcze,pedagogikazabawy,drama.

Formy:indywidualna,grupowa,pracazbiorowa.

Materiały:arkuszepapieru,kartki,kredki,długopisy,pocztówki.

Bibliografia.

1. Andrzejewska Jadwiga: Bibliotekarstwo szkolne. Teoria i praktyka. T. 2:

Pracapedagogicznabiblioteki.Warszawa:Wydaw.SBP,1996.

2. Biblioterapia.ZzagadnieńpomocyniepełnosprawnymuŜytkownikomksiąŜki.

Pod red. Małgorzaty Fedorowicz i Tomasza Kruszewskiego. Toruń: Wydaw.

UMK,2005.

3. Borecka Irena: Biblioterapia w edukacji czytelniczej w szkole podstawowej i

gimnazjum.Materiałydydaktycznedlanauczycieliibibliotekarzy.Wałbrzych:

Wydaw.UZUS,2002.

4. Drama i arteterapia w szkole. Programy i scenariusze zajęć. Wałbrzych:

Wydaw.PZWS,2005.

5. Kruszewski Tomasz: Biblioterapia w działaniach placówek opiekuńczo –

wychowawczych.Toruń:Wydaw.Edukac.„Akapit”,2006

Środki:tekstyliterackie.

ROZEJRZYJSIĘ,NIEJESTEŚSAM!

Scenariuszzajęćbiblioterapeutycznychwszkoleponadgimnazjalnej.

Cele:

kształtowaniepostawwzmacniającychpoczuciewłasnejwartościuosóbzzaniŜoną

samoocenąpoprzezodwrócenieuwagiodsiebieiskierowaniejejnaotoczenie,

uwraŜliwienienapotrzebyiproblemyinnych,

integracjagrupy,

rozwójwyobraźni.

Uczestnicy: grupa 1215 osobowa młodzieŜy z zaniŜoną samooceną z 12 klasy

szkołyśredniej.

Czas:45min.

Metodyitechniki:głośneczytanie,pogadanka,dyskusja,listdobohatera,metody

pedagogikizabawy(zabawaintegracyjnazimieniem,zabawawparach).

Środki:tekstliteracki.

Materiały:papier,przyborydopisania,czystepocztówki,cienkisznureklubkreda.

Warunki:salazkrzesłamiustawionymiwkrąg,stoliki.

Literaturaprzedmiotu:

Peterson Teresa: Zwykła świąteczna kartka. W: Balsam dla duszy nastolatka.

Poznań:„Rebis”,1999,s.3537.

Borecka Irena: Biblioterapia w edukacji czytelniczej w szkole podstawowej i

gimnazjum.Wałbrzych:Wydaw.UNUS,2002.

Święcicka Justyna: Polubić siebie. Te okropne kompleksy! Warszawa: „Bellona”,

2006.

Bukowska Iwona: Jak kształtować pewność siebie? Projekt terapii grupowej dla

młodzieŜy.Materiałypomocniczedlawychowawców.Piła2003.

PRZEBIEGZAJĘĆ.

1. Powitanie. Zabawa integracyjna z imieniem (kaŜdy zapisuje swoje imię

pionowo i do kolejnych liter dopisuje pozytywne cechy charakteru, wyglądu).

Odczytanieswoichprac.

2. Częśćzasadnicza.

Poznajcie teraz nastolatkę o imieniu Abbie. Słuchając krótkiego opowiadania,

pomyślcie,jakajestAbbie.

Czytanietekstu.

TekstnaleŜydoczytaćdozdania:„Twójoddanyprzyjaciel,WesleyHill.”

Cobyłodalej,dowieciesięzachwilę.

Pogadankaidyskusja.Pytaniadotekstu:

JakądziewczynąbyłaAbbie?

JakiedobrecechyposiadałaAbbie?

Jakwidziałojąotoczenie?

Ktopomógłdziewczynie?

Czymogłasamazmienićsposóbpostępowania?

JakichradudzielilibyścieAbbie?

Podział na grupy 3osobowe, które siadają przy osobnych stolikach. KaŜda z grup

otrzymuje czystą pocztówkę i pisze kilka zdań do Abbie, aby pomóc odzyskać jej

wiarę w Ŝycie. Zadania grup są zróŜnicowane (kartka świąteczna, kartka z wyjazdu

naferie,kartkawalentynkowa,kartkaimieninowa).Kartkimuszązawieraćkonkretne

radyizadania,anietylkomiłesłowa.Powrótdokręguiodczytaniekartek.

CodziałosiędalejzAbby?Odczytaniezakończeniatekstu.

3.Podsumowanie.

Czasembardzoniewielepotrzeba,abypomócdrugiejosobie,moŜetobyćzaledwie

gest, uśmiech, słowo lub mała kartka. Postarajmy się po dzisiejszych zajęciach

rozejrzeć się wokół siebie i zauwaŜyć innych, którym moŜna pomóc jakimś

drobiazgiem.PomoŜenamwtymzabawaw„kładkę”.

Podział na pary. Na podłodze rozkładamy bardzo wąską „kładkę” – moŜe to być

wstąŜka, sznurek, linia narysowana kredą. KaŜda para osób spotyka się pośrodku

kładki i musi ominąć się tak, aby nie wpaść do rzeki i nie utonąć. To uda się tylko

wtedy, gdy wzajemnie sobie pomogą. Uczestnicy obserwują, jak wykonuje zadanie

kaŜdazpar.

ZauwaŜając inne osoby, porozumiewając się i wzajemnie sobie pomagając,

moŜemyosiągnąćcel.

4.Ewaluacja.Rozdaniekartekzezdaniem:Dzisiejszezajęciabyły…zprośbą

odokończeniewypowiedziiwrzucenieichdopojemnikaprzywyjściu.

TheresaPeterson:Zwykłaświątecznakartka.

Przyjacieljestdarem,którymobdarowujeszsiebiesamego.

RobertLouisStevenson

Abbie, nieśmiała i zamknięta w sobie dziewczyna, rozpoczęła naukę w

dziewiątej klasie szkoły średniej w centrum miasta. Nigdy przedtem nie przyszło jej

do głowy, Ŝe mogłaby pozostać samotna. Tymczasem szybko zaczęła wspominać

swoją starą ósmą klasę, małą, lecz pełną przyjaciół. A nowa szkoła okazała się

bardzonieprzyjaznaichłodna.

Nikt tutaj nie martwił się oto, czy Abbie czuje się mile widziana. Była bardzo

sympatyczna,lecznieśmiałośćprzeszkadzałajejwnawiązywaniunowychprzyjaźni.

Och, miała oczywiście kilku kolegów i koleŜanek. Wiecie, takich, którzy

wykorzystywalijejuprzejmośćidobroć.

KaŜdego dnia snuła się szkolnymi korytarzami, czując się niemal jak

niewidzialna.Niktsiędoniejnieodzywał,więcniktteŜniesłyszałjejgłosu.Doszło

dotego,iŜAbbiebyłaprzekonana,Ŝejejprzemyślenianiesąwarte,bypoświęcićim

choćchwiliuwagi.WciąŜbyławięccicha,prawieniema.

Jej rodzice bardzo się o nią martwili i bali się, Ŝe nigdy się z nikim nie

zaprzyjaźni.Bylirozwiedzeni,więcAbbie,jaktozwyklewtakichprzypadkachbywa,

bardzo potrzebowała bratniej duszy, kogoś, z kim mogłaby o tym porozmawiać.

Rodzicerobiliwszystko,abypomócjejprzystosowaćsiędonowychwarunków.Kupili

jejnoweubraniaikompakty,aletoniepomogło.

Rodziceniewiedzieli,ŜeAbbiemyślioodebraniusobieŜycia.Częstopłakała

do poduszki i była pewna, Ŝe nikt jej nie kocha na tyle, by zostać jej prawdziwym

przyjacielem.

Tammy, nowa koleŜanka, wykorzystywała Abbie do odrabiania zadań

domowych. Udawała, Ŝe potrzebuje pomocy, a co gorsza, nie zapraszała jej do

udziału we wspólnych zabawach. To tylko jeszcze bardziej popychało Abbie ku

przepaści.

Latemwszystkosiępogorszyło.Abbiebyłacałyczassamainiemiałanicdo

roboty.Wgłowiewirowałyjejszalonemyśli.Byłapewna,Ŝejejświatsięrozpadana

drobnekawałki.ZjejpunktuwidzeniaŜycieniemiałojuŜsensu.

Po rozpoczęciu dziesiątej klasy Abbie wstąpiła do grupy młodzieŜy

chrześcijańskiejdziałającejprzymiejscowymkościele.Miałanadzieję,Ŝepoznatam

nowychprzyjaciół.Spotkałaludzi,którzynapozórmilejąprzywitali,aletaknaprawdę

chcieli,bytrzymałasięodnichzdaleka.

Gdy nadeszły święta BoŜego Narodzenia, Abbie była juŜ tak rozstrojona i

załamana,Ŝemusiałabraćpigułkinasen.Zdnianadzieńcorazbardziejoddalałasię

odświata.

Wkońcupodjęładecyzję,ŜewWigilię,gdyrodzicebędąnaprzyjęciu,skoczy

z mostu. Zanim jednak opuściła swój ciepły dom, by udać się na długi spacer w

kierunkumostu,postanowiłazostawićrodzicomlistpoŜegnalny.Gdywkładałagodo

skrzynki,znalazłatamkilkakopert.

Wyjęła listy, by sprawdzić, od kogo nadeszły; jeden był od babci i dziadka

Knightów, kilka od sąsiadów, a ostatni… Ujrzała zaadresowaną do siebie kopertę.

Otworzyłająiwyjęłazwykłąświątecznąkartkęnapisanąprzezjednegozchłopcówz

grupykościelnej.

DrogaAbbie,

Przepraszam,ŜewcześniejzTobąnieporozmawiałem,alemoirodzicesąwłaśniew

trakcierozwodu.Niemiałemwięcokazji,byrozmawiaćzkimkolwiek.Mamnadzieję,

ŜepomoŜeszmirozwiązaćkilkaproblemów,któredotycządziecizrozbitychrodzin.

Myślę,ŜemoŜemyzostaćprzyjaciółmiipomagaćsobienawzajem.

Dozobaczeniawniedzielę!

Twójoddanyprzyjaciel,

WesleyHill

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: