plik_inny-a-jednak-taki-sam.pdf

(214 KB) Pobierz
Microsoft Word - Kaminska.doc
UrszulaKamińska
MiejskaBibliotekaPubliczna
wŚrodzieWlkp.
kursbiblioterapiiIII/2008
INNYAJEDNAKTAKISAM
Programzajęćbiblioterapeutycznych
I.Celeogólneprogramu
ZałoŜeniem tego programu jest ukazanie inności jako czegoś dobrego, nie
dyskryminującego drugiego człowieka, pokazanie, Ŝe jest wiele inności w naszym
otoczeniu. Bo przecieŜ róŜnimy się wyglądem, jedno dziecko ma piegi, inne nosi
okulary, są dzieci na wózkach inwalidzkich i mające inny kolor skóry. Ale tak
naprawdęwszyscyjesteśmydobrymiludźmiiiakceptujemyteróŜnice.Celemjest
uświadomieniedzieciom,ŜeobokniegomogąpojawiaćsięróŜniceibynauczyłosię
jeakceptować,orazbynieodczuwałolękuzpowoduswojejinności.
Wg słownika języka polskiego inność oznacza „odznaczenie się cechami
wyróŜniającymispośródjakiegośzbiorutegosamegogatunku;bycieinnym,róŜność,
odrębność,odmienność:innośćczłowieka,rzeczy,zjawiska 1 ”.
Definicja ta powinna jeszcze zostać poszerzona o „nietolerancyjny”, „poza
społeczeństwem”,„wyobcowany”.Innościjakwiemyniesąakceptowanewnaszym
społeczeństwie, więc musimy nauczyć dzieci je akceptować, bo inny nie znaczy
gorszy. My jako dorośli nie powinniśmy budować barier wśród dzieci, musimy je
nauczyć,ŜekaŜdegoczłowiekanaleŜyszanować.ToprzecieŜdorośliprzezpierwsze
lata wspierają dziecko w budowaniu otaczającego je świata, kształtują na ludzi
otwartych,tolerancyjnychisprawiedliwych.Dziecipowinnywiedzieć,zekaŜdyma
prawodoszacunkuibyumiałyreagowaćnanienawiść,nietolerancjęiinneobjawy
łamaniaprawdrugiegoczłowieka.
II.ZałoŜeniaprogramu
1.Zajęciaprzeznaczonesądladzieciwwieku89lat
2.Cyklobejmuje5spotkań
3.Czastrwania60min.
4.Spotkania1xwmiesiącu
1 Słownikjęzykapolskiego,PaństwoweWydawnictwoNaukowe,Warszawa1972,t.II,s.792.
5.Miejscespotkań–Biblioteka
IIIStrukturazajęć
1.Częśćintegracyjnawprowadzająca
2.Częśćwłaściwa–biblioterapeutyczna
IVMetody,techniki,formy,środki
1.Metody–słowne,czytane,rozmowa,pogadanka
2.Formy–pracagrupowa,pracasamodzielna
3.Techniki–pedagogikazabawy,twórcze,plastyczne
4.Środki–tekstyliterackie,płytyDVD
5.Materiały–kartki,kredki,szarypapier,kolorowypapier,klej,noŜyczki
VProgramobejmuje5tematów:
1.Wszystkiedziecinaszesą–probleminnejnarodowości
2.Pieguskisąwspaniałe–problemoswajaniazpiegami
3.Nadwóchkółkach–problemodrzuceniazpowoduwózkainwalidzkiego
4.Grubytosuperksywa–problemzwiązanyznadwagą
5.Wszyscyzasługujemynaszacunek–problemzwiązanyzbiedą
VILiteratura
1.Bajkiterapeutyczne,WojewódzkaBibliotekaPublicznaiCentrumAnimacjiKultury,
Poznań2004
2.BoreckaI.Biblioterapiaformąterapiipedagogicznej,PWSZ,Wałbrzych2008.
3. Borecka I., Biblioterapia: teoria i praktyka: poradnik, Wydawnictwo SBP,
Warszawa2001.
4. Drama i arteterapia w szkole: programy i scenariusze zajęć, Wydawnictwo
PaństwowejWyŜszejSzkołyZawodowej,Wałbrzych2005.
5. Koźmińska I., Olszewska E., Z dzieckiem w świat wartości, Świat KsiąŜki,
Warszawa2007.
6.KrzyŜewskaJ.,Aktywizującemetodyitechnikiwedukacjiwczesnoszkolnej,cz.1,
Suwałki1998.
7.Słownikjęzykapolskiego,TomIAK,PWN,Warszawa1982.
8. Vopel K.W., Zabawy, które łączą, Jedność, Kielce 2001.9. Wilanowska E.,
Walczak J., Czarodziejskie bajki: scenariusze zajęć do programu profilaktyczno
2
wychowawczego o charakterze biblioterapeutycznym dla klas IIII szkoły
podstawowej,Klanza,Lublin2005.
IScenariuszzajęćbiblioterapeutycznych
Wszystkiedziecinaszesą
Problem:oswojeniedzieckazinnością–innanarodowość
1.Celezajęć:
budowaniewięzimiędzyludzkich
budowaniepoczuciawłasnejwartości
uświadomieniedzieciom,ŜeinnegokoloruskórynienaleŜysięwstydzić
ukazanie,Ŝeniewolnowyśmiewaćinnegokoloruskóry
innanarodowośćtoinnakultura
2.Uczestnicy:grupaok.12osóbwwieku9–10lat
3.Czas:60min.
4.Metody,formypracy,techniki,materiałyiśrodki:
metody:czytane,dyskusja,plastyczne
formy:pracazbiorowa,indywidualna
techniki:twórcze,pedagogikazabawy
środki:tekstliterackiBarskaE.,Odmieńcy,płytazpiosenkąCyganJ.,JeŜowska
M.,Wszystkiedziecinaszesą,SchnurreR.,Dzieci
materiały:bloki,kredki,arkuszeszaregopapieru
5.Literatura:
BarskaE.,Odmieńcy,dostępnyw:Świerszczyknr
SchnurreR.,Dzieci[w]Zaproszenienaucztę:Opowiadaniadladzieci,Księgarnia
ŚwiętegoWojciecha,Poznań1999.
ICzęśćwprowadzająca
3
1.Bardzoserdeczniewitamwszystkieprzybyłedzieci.Jestembardzozadowolona,
Ŝeprzyszliścienamojezajęcia,myślę,Ŝebędąinteresująceibędziemysiędobrze
bawić.
2.Witamysię–rundkazpiłeczką
kaŜdedzieckopokoleiprzedstawiasięimieniemtrzymającwrękumałąkolorową
pluszowąpiłeczkę,
dzieciprzekazująsobiepiłeczkęiwypowiadająimięosobyodktórejjąotrzymalii
imięosobydoktórejjarzucajądostałampiłeczkęodJankadajejąJackowi
uczestnicytocząpiłeczkędokogośzgrupyiwypowiadająjegoimię
Zanimjednakprzystąpimydodalszychzajęćchciałabymbyśmyspisalikontrakt.
(tłumaczędzieciomcotojestkontrakt).
Ja napisałam na czerwonym brystolu w kształcie serca postanowienia, które
chciałabym byśmy wspólnie przestrzegali, jeśli się ze mną zgadzacie to proszę
podpiszciejewłasnymimieniem.
1.Wspólniesiębawimy
2.Szanujemysię
3.Niekłócimysię
4.Naszezadaniasądobrowolne,nikogodoniczegoniezmuszamy
5.Wszystkiepytaniakierujemydopanibibliotekarki
Podpisany przez dzieci kontrakt wieszamy na tablicy, by towarzyszył nam przez
wszystkiespotkania.
KaŜde z dzieci otrzymuje przygotowane przez bibliotekarza małe czerwone
serduszka–symbolnaszegokontraktu.
3.ZabawawmalowaniePLAMPACZA
Uczestnicy rysują miłego, sympatycznego stworka. Opis jest podawany przez
prowadzącego zadanie za zadaniem. Dzieci wykonują pracę podając sobie pracę
kolejno,zaczynającodkolegipoprawej,pokaŜdymzadaniupraceprzekazujądalej.
Pracamusitrafićdowłaściciela,któryjąrozpoczął.
Opisstworka:
4
małagłowa,kształtjajowaty
cienkiewłoski
duŜeoczy
pięknerzęsy
szyjabardzodługa
ładneusta
małynosek
tułówsmukły
ręcedługie
dłoniezpazurkami
nogijakspręŜynki
butyzobcasami
kolanówkinanogach
Oswajającstworkanadajemymuimię.
Prezentujemypowstałeprace,bykaŜdedzieckomogłowypowiedziećemocjeznim
związane.
4.Rundka
Wszyscy uczestnicy po kolei kończą zdanie: „ Gdy mogę zrobić komuś
przyjemnośćto...”
II.Częśćzasadnicza
1.Rozmawiamyzdziećmioinnościzadającimpytania:
a)Jakmyślicie,czywPolscemieszkajątylkoPolacy?
b)Spróbujciewymienićinnenarodowości,któreunaszamieszkują.
c)Najakiecechywyglądudrugiegoczłowiekazwracamyuwagę?
d)Spróbujciepowiedzieć,czymsięróŜnimy?
Omawiamy odpowiedzi razem z dziećmi, tłumaczymy, Ŝe inności nie naleŜy
wyśmiewać,człowiekzwygląduinnyniemoŜebyćprzeznasprześladowany.Nie
moŜemy się teŜ od takiego człowieka odgrodzić „murem”. Takiego człowieka
powinniśmytaksamoszanowaćjakwszystkichzbliskiegonamotoczenia.
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin