Genomowa ocena buhajów.pdf

(3057 KB) Pobierz
671647851 UNPDF
Genomowa ocena buhajów
obejmować ocenę wydajności mlecznej
oraz ocenę składu mleka (zawartość pro-
centowa tłuszczu i białka), a także pozosta-
łe dostępne dane dotyczące genetycznych
cech mogących mieć pozytywny wpływ na
cechy związane z mlecznością. Minimal-
na dokładność oceny genetycznej buhajów
ras mlecznych wykorzystywanych w inse-
minacji musi wynosić przynajmniej 0,5 dla
głównych cech produkcyjnych, zgodnie
z zasadami Międzynarodowego Komitetu
ds. Kontroli Użytkowości Zwierząt (Inter-
national Committee for Animal Recording
– ICAR), z  uwzględnieniem wszystkich
Jarosław Jędraszczyk
z Małopolskiego Centrum Biotechniki w Krasnem
ca 2006 r., określająca metody oceny
wartości użytkowej i metody oceny warto-
ści genetycznej zwierząt hodowlanych czy-
storasowych z gatunku bydła, zakłada że
buhaje do celów sztucznego unasieniania
muszą zostać poddane ocenie genetycznej,
która podlega publikacji (1, 2). W  punk-
cie III – Ocena genetyczna pp. 2a) zakła-
da się, że ocena genetyczna buhajów do
celów sztucznego unasieniania w  odnie-
sieniu do cech produkcji mlecznej musi
Życie Weterynaryjne • 2011 • 86(7)
525
D ecyzja Komisji Europejskiej z 20 czerw-
671647851.004.png 671647851.005.png 671647851.006.png
Prace poglądowe
Genomic assesment of bulls
z tej metody także w innych, mniej zaawan-
sowanych krajach lub krajach o mniej licz-
nej populacji bydła.
Genomowo wzbogacona ocena war-
tości hodowlanej (genomic enhanced es-
timation breeding value – GEBV) jest po-
łączeniem tradycyjnej metody szacowania
wartości hodowlanej z wartością genomo-
wą reprezentującą sumaryczny efekt gene-
tyczny wielu markerów SNP (single nucle-
otide polymorphism – SNP, polimorizm
pojedynczego nukleotydu). Wprowadzenie
tej metody do praktyki hodowlanej bydła
jest dzisiaj najważniejszym zadaniem dla
wielu organizacji inseminacyjnych na ca-
łym świecie, a wprowadzona już jakiś czas
temu metoda powoli podlega weryikacji
i porównaniu z aktualnymi, rzeczywisty-
mi wydajnościami córek młodych buha-
jów ocenionych genomowo. Korelacje ocen
genomowych obliczanych przed pozyska-
niem użytkowości córek z późniejszą oce-
ną na potomstwie są coraz wyższe, waha-
jąc się dla poszczególnych cech na pozio-
mie 0,51–0,79. Selekcja genomowa jest
atrakcyjnym narzędziem nie tylko dla sta-
cji unasieniania, która może wykorzysty-
wać młode buhaje, uzyskując ich wartość
po relatywnie niskich kosztach, w porów-
naniu do stosowanej sześcioletniej oceny
na córkach, ale również dla hodowców,
ponieważ mówi się o  podwojeniu uzy-
skiwanego dotychczas postępu, zwłasz-
cza dla cech produkcyjnych. Dla przykła-
du Irlandia bardzo aktywnie wdraża se-
lekcję genomową wykorzystując nasienie
młodych buhajów już w 34% w stosunku
do całości używanego w tym kraju nasie-
nia i utrzymuje w tym zakresie tendencję
wzrostową. Podobnie w Stanach Zjedno-
czonych i Kanadzie nasienie młodych bu-
hajów bez oceny na potomstwie wykorzy-
stywane jest w kojarzeniach jako ojcowie
następnego pokolenia, przy czym trwa dys-
kusja o powszechności stosowania takie-
go nasienia, akceptacji hodowców, często-
ści rotacji buhajków i przyszłości tradycyj-
nej oceny na potomstwie. Według danych
uzyskiwanych z oicjalnych rejestrów za-
kres unasienień z wykorzystaniem nasienia
młodych buhajów waha się w tych krajach
na poziomie 5–40%, a w styczniu 2009 r.
ukazała się pierwsza publikacja wyników
oceny genomowej buhajów amerykań-
skich, niemających oceny na potomstwie.
Również we Francji przyjęto, że do 2015 r.
udział nasienia buhajów ocenionych geno-
mowo będzie wzrastał, wypierając powoli
nasienie buhajów ocenionych na potom-
stwie. Kolejne kraje europejskie zaczyna-
ją akceptować import takiego nasienia, co
jest naturalnym dążeniem rynku, o którym
decydują hodowcy i ich organizacje. Taka
sytuacja rodzi także konieczność szerszej
współpracy w  udostępnianiu krajowych
genotypów i rzetelnego przeliczania tych
informacji z wyników otrzymanych w da-
nym kraju na informację wiarygodną dla
innego kraju.
Organizacją mającą status laboratorium
referencyjnego Unii Europejskiej jest In-
terbull, którego zadaniem jest m.in. wali-
dacja ocen krajowych wykorzystywanych
do obliczania oceny miedzynarodowej i jej
publikowanie. W zakresie tradycyjnej me-
tody wszystkie krajowe wyniki oceny war-
tości hodowlanej, które uczestniczą w oce-
nie międzynarodowej przechodzą tzw. test
walidacyjny. Podobną weryikację przejdą
także wyniki oceny genomowej. Celem wa-
lidacji jest zagwarantowanie wysokiej ja-
kości wyników międzynarodowych, które
wynikają z ocen uzyskanych w poszczegól-
nych krajach. Jedynym modelem, dla któ-
rego Interbull przeprowadził test walida-
cyjny genomowej oceny wydajności biał-
ka, wszystkich populacji, w tym populacji
polskiej, uczestniczących w  ocenie kon-
wencjonalnej i  wdrażających ocenę ge-
nomową. Oprócz pozytywnego przejścia
przez procedurę walidacyjną, niezależ-
nym kryterium jest wynik z dokładnością
oceny powyżej 0,5, który otwiera drogę do
obrotu międzynarodowego takim nasie-
niem. W  planach są kolejne testy dla in-
nych cech, w pierwszej kolejności wszyst-
kich cech, obejmujących produkcję mle-
ka, jednak nie zostaną one przedstawione
przez Interbull jako oicjalne.
Na marginesie warto zaznaczyć, że jed-
nym z głównych zadań Interbull jest pro-
wadzenie międzynarodowej oceny warto-
ści hodowlanej bydła. Interbull (he Inter-
nationall Bull Evaluation Service) powstał
w  1983  r. w  wyniku wspólnej inicjatywy
Międzynarodowego Komitetu ds. Kon-
troli Użytkowości Zwierząt (he Interna-
tional Committee for Animal Recording
– ICAR), Europejskiej Federacji Zootech-
nicznej (European Federation of Animal
Science – EAAP) oraz Międzynarodowej
Federacji Mleczarskiej (International Da-
iry Federation – IDF). W 1988 r. Interbull
uzyskał status stałego podkomitetu ICAR
z siedzibą w Uppsali. Ma on charakter or-
ganizacji pożytku publicznego i jest odpo-
wiedzialny za promocję, rozwój i przepro-
wadzanie międzynarodowej oceny bydła.
Dziś organizacja prowadzi rutynową oce-
nę dla około 150 tys. buhajów uczestniczą-
cych w sztucznym unasienianiu w sześciu
grupach rasowych, w tym największą gru-
pę stanowi bydło holsztyńsko-fryzyjskie.
Ocena prowadzona jest dla sześciu grup
cech: produkcji (3 cechy), typu i budowy
(19 cech), zdrowia wymienia (2 cechy),
cech związanych z  przebiegiem wycie-
leń (4 cechy), długowiecznością (1 cecha)
i płodnością samic (5 cech). Polska również
bierze udział w międzynarodowej ocenie
dla cech produkcyjnych, cech typu i  bu-
dowy oraz liczby komórek somatycznych
Jędraszczyk J. , Malopolskie Biotechnology Centre
in Krasne
The aim of this paper was to present the current prin-
ciples for genomic assessment of bulls in EU. Decision
2006/427/EC of 20 June 2006, has laid down the
performance monitoring methods and methods for
assessing genetic value for pure-bred breeding ani-
mals of the bovine species. Annex I of that Commis-
sion Decision states that the competent authorities
of the Member States are to approve the bodies re-
sponsible for setting the rules for performance record-
ing and assessing the genetic value and for publica-
tion of the evaluation results of pure-bred breeding
animals of the bovine species. Part III of that Annex
speciies the EU requirements for bulls for artiicial
insemination (AI). The minimum reliability of the ge-
netic evaluation of AI bulls of the dairy breeds must
be at least 0,5 for the main production traits accord-
ing to the International Committee for Animal Re-
cording (ICAR) principles. It has been evident that
the national genomic breeding values (GEBVs) should
be validated by Interbull, the EU Reference Labora-
tory and a permanent sub-committee of the ICAR.
Keywords: bulls, genetic evaluation, EU.
informacji dotyczących krewnych. Z  ko-
lei inna dyrektywa z  18 czerwca 1987  r.
w sprawie dopuszczania zwierząt hodow-
lanych czystorasowych z gatunku bydła do
celów hodowlanych zabrania państwom
członkowskim zakazywania, ogranicza-
nia i utrudniania dopuszczania na swoim
obszarze czystorasowych buhajów do ce-
lów sztucznego unasieniania lub dopusz-
czania użycia ich nasienia w przypadkach,
w których takie buhaje zostały dopuszczo-
ne do sztucznego unasieniania w jednym
z państw członkowskich. Wspomniane dy-
rektywy bezpośrednio nawiązują do sytu-
acji, którą dzisiaj obserwujemy w całej Eu-
ropie oraz w Stanach Zjednoczonych czy
Kanadzie. Wiele krajów posiada już oce-
ny genomowe młodych osobników, któ-
re spełniają taki warunek powtarzalności
oceny dla cech produkcyjnych, więc ob-
rót nasieniem młodych buhajów na pew-
no będzie wzrastał. Wprowadzenie selekcji
genomowej zwiększyło wielkość postępu
genetycznego w realizowanych programach
na świecie, co powoduje bardzo duże zain-
teresowanie opracowaniem i wdrożeniem
międzynarodowej oceny genomowej (geno-
mic multi-trait across country evaluations
– GMACE). Rolą międzynarodowej orga-
nizacji Interbull w najbliższym czasie bę-
dzie przeliczanie tych wartości, co umożli-
wi wszystkim zaangażowanym w genomi-
kę, m.in. bardziej obiektywne porównanie
ocen genomowych otrzymanych w  po-
szczególnych krajach i czerpanie korzyści
526
Życie Weterynaryjne • 2011 • 86(7)
671647851.007.png
Prace poglądowe
w mleku i płodności. Potrzeba powstania
organizacji wynikała z rosnącego handlu
nasieniem, co wymagało dokładnego po-
równywania buhajów pomiędzy krajami,
pomimo różnic w systemach kontroli użyt-
kowości i oceny wartości hodowlanej, róż-
nic w celach hodowlanych, poziomach ge-
netycznych i warunkach hodowlanych na
poziomie stada. Wśród najważniejszych
korzyści wynikających z  działalności In-
terbullu oraz z członkostwa w tej organi-
zacji należy wymienić:
– międzynarodową wymianę informacji;
kraje członkowskie mają bardzo szeroki
dostęp do informacji, co uznawane jest
za podstawową korzyść, służą temu spo-
tkania, konferencje i warsztaty, publika-
cje, ankiety oraz strona internetowa or-
ganizacji: www.interbull.org,
– prowadzenie przez Interbull własnego
programu badań w  zakresie rozwoju
metod wykorzystywanych w  między-
narodowej ocenie bydła,
– wykonywanie międzynarodowej oceny
i międzynarodowe wsparcie techniczne
w zakresie wszystkich spraw związanych
z  oceną wartości hodowlanej bydła.
Do przeprowadzania międzynarodo-
wej oceny stosowana jest zaawansowana
metoda powszechnie nazywana MACE
(multiple across country evaluation). Łączy
ona informacje ze wszystkich krajów, wy-
korzystując znane spokrewnienia między
zwierzętami, występujące w danym kraju,
jak i pomiędzy krajami. MACE dopuszcza
możliwość występowania zmian w pozy-
cjach rankingowych, co jest konsekwencją
różnic w systemach prowadzonej kontroli
użytkowości lub oceny wartości hodowla-
nej w danym kraju i istniejących interak-
cji genotyp-środowisko. Wyniki między-
narodowej oceny wyrażane są w tych sa-
mych jednostkach w  jakich publikowane
są wyniki krajowe i uwzględniają tę samą
bazę genetyczną. Dzięki temu możliwe
jest wskazanie tych zwierząt, które w da-
nym kraju będą się charakteryzowały naj-
lepszą użytkowością. Metoda MACE sto-
sowana przez Interbull do międzynarodo-
wej oceny składa się zasadniczo z dwóch
etapów. W pierwszym obliczane są krajo-
we oceny buhajów, które przesyłane są do
siedziby organizacji, gdzie poddawane są
testom walidacyjnym. W  drugim etapie
wykonywana jest międzynarodowa oce-
na, która przed oicjalnym udostępnieniem
sprawdzana jest przez zespół Interbullu,
jak i przez poszczególne kraje członkow-
skie. Ocenie MACE podlegają wszystkie
buhaje wykorzystywane w  unasienianiu
wraz z szeroką bazą rodowodową. Stoso-
wana metoda sprawia. że uszeregowanie
tych samych buhajów w rankingach może
się różnić, co uzależnione jest od korela-
cji genetycznej pomiędzy krajami. Dzięki
temu porównanie ocen stało się bardziej
obiektywne, doszło do zwiększenia wymia-
ny buhajów między krajami, a także do wy-
miany informacji, co pozwala udoskonalić
oceny krajowe. Warto podkreślić, że Inter-
bull nie szereguje buhajów i że nie istnieje
jeden ogólnoświatowy ranking dla buhajów,
a każdy kraj otrzymuje informację o wyni-
kach międzynarodowej wartości hodowla-
nej dla poszczególnych cech w jednostkach
obowiązujących w tym kraju w przelicze-
niu na własną bazę genetyczną.
Coraz częściej podkreśla się również
korzyści wynikające ze współpracy mię-
dzynarodowej w  zakresie genomiki, któ-
ra dotyczyć powinna standaryzacji wyko-
rzystywanych mikromacierzy, imputingu,
optymalizacji modelu oceny, ale przede
wszystkim właśnie międzynarodowej oce-
ny genomowej, która jest przedmiotem ba-
dań i opracowania przez Interbull. Obecnie
znane są ponad 2 mln SNP, a podstawą oce-
ny genomowej jest genotyp standardowo
opisywany za pomocą macierzy 50kSNP.
Mikromacierze pozwalają na stosunkowo
tanie genotypowanie osobników w 50 tys.
miejsc genomu, przy czym trwają badania
nad zwiększeniem tej liczby do 500 tys. Po-
zyskiwanie genotypów jest procesem bar-
dzo kosztownym, więc ważnym kierunkiem
poszukiwań obniżającym koszty działalno-
ści jest wspomniany powyżej imputing –
to jest możliwość wykorzystywania mikro-
macierzy o mniejszej gęstości. Ich zastoso-
wanie może przynieść praktyczne korzyści
przy niższej cenie w porównaniu z duży-
mi mikromacierzami. Metody obliczenio-
we służące do odbudowania imputingu są
na tyle tanie, że poszukiwanie oszczędno-
ści na pewno wymusi takie postępowanie
w praktyce. Dla przykładu małą mikroma-
cierz, np. 3kSNP (macierz pozwalająca na
zgenotypowanie trzech tysięcy SNP) można
odbudować do 50kSNP niewielkimi z tego
tytułu stratami przy redukcji kosztów na
poziomie 80%. Imputing jest bardziej sku-
teczny dla osobników bliżej spokrewnio-
nych, które posiadają fragmenty chromo-
somów w bazie referencyjnej. W hodowli
małe mikromacierze mogą znaleźć zasto-
sowanie w następujących badaniach: wy-
borze jałówek remontowych do krycia na-
sieniem sortowanym:
1) wstępnej selekcji matek buhajów i bu-
hajków,
2) kontroli pochodzenia,
3) zarządzaniu stadem,
4) kojarzeń indywidualnych.
Współpraca międzynarodowa w zakre-
sie genomiki przybrała bardzo konkretną
formę w  postaci konsorcjum EuroGeno-
mics. Konsorcjum to tworzy siedem kra-
jów: Holandia, Niemcy, Francja, Dania,
Szwecja, Finlandia i Belgia wraz z jednost-
kami naukowo-badawczymi, udzielającymi
wsparcia merytorycznego. Celem stworze-
nia konsorcjum było połączenie populacji
referencyjnych buhajów holsztyńsko-fryzyj-
skich w tych krajach. Populacja referencyj-
na to buhaje o znanej wartości hodowlanej
ocenionej na potomstwie i znanym proilu
DNA, urodzone głównie w tym przypadku
w latach 1999–2004, na bazie której dokonu-
je się obliczeń genomowej wartości hodow-
lanej dla buhajów młodych. Łącznie buha-
je z bazy mają prawie 20 mln córek, często
w kilku krajach. Wśród korzyści jakie osiąga
pojedynczy członek konsorcjum ze zwięk-
szenia bazy referencyjnej, należy wymienić
zwiększenie w związku z tym dokładności
oceny i dokładności szacowania efektów po-
szczególnych SNP, dalsze obniżanie kosz-
tów takiej oceny czy szybszy postęp. Ana-
liza dokładności ocen genomowych w kra-
jach należących do EuroGenomics wykazała,
że zyski z wykorzystania dodatkowych, do-
stępnych w ramach grupy genotypów nie są
jednakowe we wszystkich krajach. Zwykle
wtedy są większe, gdy korelacja genetyczna
między krajami jest wyższa i gdy porównuje
się starsze osobniki tworzące bazę referen-
cyjną. Bez wątpienia jednak populacja refe-
rencyjna stworzona w ten sposób jest naj-
większą na świecie, obejmując ponad 16 tys.
buhajów w bazie, przewyższając o kilka ty-
sięcy populację amerykańsko-kanadyjską.
Spekuluje się na temat konsekwencji
wdrożenia selekcji genomowej, wskazu-
jąc na możliwość zakończenia programów
testowania w  tradycyjnej formie. Mówi
się także o  zwiększeniu udziału insemi-
nacji buhajami bez oceny na potomstwie,
niewielkim wykorzystaniu buhajów oce-
nionych na córkach, zwiększeniu dokład-
ności oceny samic i  jednocześnie zwięk-
szeniu ostrości selekcji z  tytułu większej
liczby kandydatów selekcyjnych. Skróce-
niu może ulec także odstęp pokoleń oraz
może zwiększyć się zainteresowanie no-
wymi cechami, takimi jak np. ogranicze-
nie produkcji gazów cieplarnianych, kon-
trola chorób metabolicznych, zwiększenie
efektywności wykorzystania paszy czy po-
lepszenie składu mleka. Chociaż niektóre
z tych pomysłów mogą dzisiaj brzmieć fu-
turystycznie, to obserwując postęp w selek-
cji genomowej życie uczy, że czas od po-
wstania takiego pomysłu do jego realiza-
cji może być krótszy niż nam się wydaje.
Piśmiennictwo
1. Commission Decision 2006/427/EC laying down perfor-
mance monitoring methods and methods for assessing
cattle’s genetic value for pure-bred breeding animals of
the bovine species. Oicial Journal of the European Union
L 169, 22 June 2006, pp. 56-59.
2. Strabel T.: Selekcja genomowa – nowe narzędzie w do-
skonaleniu zwierząt. Postępy Nauk Rolniczych 2010, nr 2,
133-149.
Dr Jarosław Jędraszczyk, Małopolskie Centrum Biotech-
niki, Krasne 32, 36-007 Krasne, e-mail: j.jedraszczyk@
mcb.com.pl
Życie Weterynaryjne • 2011 • 86(7)
527
671647851.001.png 671647851.002.png 671647851.003.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin