Achilles i Ajaks grający
Eksekias był, jak się przypuszcza największym rywalem i zarazem przeciwieństwem Amasisa. Oprócz swego niewątpliwego indywidualizmu da się w jego dziełach dostrzec nawiązania do tradycji Nearchosa i Klitiasa. Był on mistrzem kompozycji, która wiązała się z kształtem malowanego naczynia i polem przeznaczonym do dekoracji. Eksekias był autorem przedstawienia dwóch bohaterów Iliady-Achillesa i Ajaksa grających w szachy, na którego podstawie można ukazać walory artysty. Obraz zamknięty w zwężającej się ku górze metopie doskonale się dostosowuje do krzywizny amfory. Pochylenie pleców obu postaci jest odwzorowaniem obłości naczynia. Pomiędzy dłońmi obu graczy przebiega oś kompozycji, która jest zarazem osią symetrii naczynia. Inną wazą równie dobrze pokazującą doskonałość mistrza jest wnętrze czary wypełnione przedstawieniem statku. Kompozycję zamyka winna latorośl, która łączy się z masztem okrętu tworząc w ten sposób całość. Zarówno gałęzie latorośli jak i maszt wygięte są w łuk powtarzający krzywiznę naczynia. Łódź natomiast wygięta jest w przeciwnym kierunku oddając kształt przeciwległego brzegu. Eksekias przedstawia postacie ludzkie w sposób dający im godność, nie zapominając zarazem o pewnej swobodzie w gestach, które są naturalne, mimo, iż sylwetki o nieco wydłużonych proporcjach pokazane są z profilu. Twarze postaci przedstawionych przez Eksekiasa doskonale modelowane kreską odznaczają się szpiczastym nosem i wyraźnie zaznaczonymi ustami, oraz okiem przedstawionym zgodnie z ówczesnym kanonem en face. Ten sposób przedstawienia utrzymał się do połowy V wieku.
kkuchtaa