Łańcuch jest tak mocny, jak jego najsłabsze ogniwo
CQB jest niczym gra zespołowa. Tutaj nie ma indywidualności. Jeżeli przegrasz, przegrają wszyscy w twojej drużynie. Jak więc wygrać? Wejść do budynku jako zespół i wykonać jak najlepiej swoją robotę.
Te proste stwierdzenie najlepiej oddaje istotę CQB. W budynku jest tyle zagrożeń, że w pojedynkę niemożliwe jest sprostanie operacji w terenie zurbanizowanym. Bez zaufania do kolegi, który osłania nasze plecy, bez właściwego zgrania w momencie szturmu pokoju dwójką czy nawet sprawnej komunikacji niewerbalnej nie ma mowy o realizacji taktyki w CQB. Najwyżej w hierarchii naszych treningów stawiam ćwiczenia zgrywające - bez nich nie było by w ogóle sensu zrzeszania się w jeden podmiot. dlatego nawet bardzo dobrze wyszkolony specjalista, nie poradzi sobie z 3 czy 4 przeciętnymi graczami, którzy są z kolei znakomicie zgrani. Stąd w przypadku działań CQB, nastawienie na taktyki zespołowe jest całkowicie zasadne. Zgrania i poprawności mechanizmów zespołowych nie nauczymy się jednak czytając o nich. Poznajmy zatem kluczowe zasady na poziomie operatora:
Prowadzący jest Twoim przewodnikiem
Element otwierany jest przez pierwszego operatora (A01). Ma on najlepszy ogląd na sytuacje i możliwości prawidłowej oceny działania. W przypadku zespołów realizacyjnych SGO element otwiera "Operator Specjalista", będący zawsze jednym z bardziej doświadczonych kolegów. Odpowiedzialność spoczywająca na prowadzącym jest ogromna, należy jednak zdać się całkowićie na osąd sytuacji z jego perspektywy.
O.O.D.C./O.O.D.D. (Obserwacja, Orientacja, Decyzja, Działanie)
Technika O.O.D.C. (Observe, Orient, Decide and Act) została wprowadzona przez emerytowanego Pułkownika USAF Johna Boyda. W skrócie jest to metoda polegająca na podejmowaniu konkretnych i szybkich czynności w oparciu o ocenę sytuacyjną. Wydaje się to proste, ale sęk w tym że decyzje takie muszą być podejmowane w ułamku sekundy: mam kontakt z celem czy zakładnikiem, to komórka czy pistolet?
Eliminuj zagrożenia
Nie sposób ocenić efekty każdego wejścia do pomieszczenia dlatego pamiętaj, aby w pierwszej kolejności reagować na krytyczne zagrożenia wywołane niestandardową sytuacją. Nikt nie osłania schodów? Drzwi nie są kryte? Nie ignoruj takich zjawisk - reaguj.
Bitwa o kąty
Należy wychodzić z założenia że za każdym rogiem czy drzwiami znajduje się zagrożenie. Wiec po pierwsze jeżeli masz styczność z takim obiektem zabezpiecz go lub upewnij się że zrobił to kolega. Są dwie filozofie działania. Jedna opiera się na AOR (punkty odpowiedzialności), które rozkładają się wg ustawienia operatorów (połowa pokoju twoja, połowa kolegi) - mowa tu o metodzie opartej na technice operacyjnej, druga uzależniona jest od oceny sytuacyjnej (widzę że coś dzieje się nie w moim sektorze ale muszę działać) - jest to metoda oparta na podstawowych zasadach działania. Reasumując, bez względu na metodę operacji, każdy róg musi być przejęty, a najlepiej w ten sposób aby osoba odpowiedzialna za sektor była możliwie skutecznie ustawiona. Co należy przez to rozumieć? Jeżeli jesteś najbliżej drzwi ale Twój kąt widzenia jest ograniczony, a kolega po drugiej stronie korytarza ma widok na całe pomieszczenie to właśnie on powinien zająć się tym zagrożeniem.
Nie stój bezczynie
Dopóki nie opuścisz budynku, akcja trwa. Nawet jeżeli wykonałeś swoje zadanie powinieneś szukać opcji wsparcia lub zabezpieczenia działań innych osób.
Cornering
Nigdy nie zapominaj o tej technice. Została ona opisana w innej części opracowań.
Przeszukaj pomieszczenia z zewnątrz
Czy jest to możliwe? Oczywiście. Każdy prześwit to możliwość ustawienia kątów obserwacji. Technika zwana "krojeniem tortu" jest tutaj najlepsza. Poruszamy się ruchem okrężnym do obiektu obserwując go z rożnych perspektyw. Tym sposobem, przy otwartych drzwiach możemy zlustrować do 90% pomieszczenia, pozostałe 10% to tzw martwe strefy (dead spots), które odsłaniamy szybkim corneringiem.
Jedno zagrożenie - 3 zadania
Są rożne koncepcje ilości operatorów koniecznych do realizacji zadań. W kontekście konkretnego pojedynczego zagrożenia optymalna liczna to 3. Jeden operator nawiązuje kontakt z obiektem, drugi zabezpiecza przy kontakcie z celem, a trzecie zabezpiecza całe pomieszczenie w którym ma miejsce operacja.
Wykonuj manewr oskrzydlający (przy wejściach dynamicznych)
Jeżeli zdecydujesz się już na wejście do pomieszczenia, wybierz ścieżkę która zapewni Ci najszybsze wejście i możliwie najwyższą ochronę (np wzdłuż jakiś obiektów w pomieszczeniu). Kolejną kwestia to ustawienie drugiego operatora. Operator 1 i 2 plus cel powinni rozkładać się na figurę trójkąta. W ten sposób wywoływana jest dekoncentracja ognia przeciwnika.
Komunikacja
To w zasadzie jedna z najważniejszych zasad. Bez wymiany informacji lub aktualizacji sytuacji żaden z operatorów nie może wykonywać właściwie swojego zadania. Widzisz podejrzanego: "kontakt". Chcesz opuścić pomieszczenie: oznajmiasz to sformułowaniem "wychodzimy" i czekasz na potwierdzenie. Przykłady można mnożyć. Jedyna uwaga: nie należy przesadzać z komunikacją, gdyż każde wywołanie to również ryzyko usłyszenia przez przeciwnika. Jeżeli odliczacie czas do wejścia sygnalizujemy to niewerbalnie (odliczanie na palcach).
Trzymaj dystans
Dłuższy dystans między tobą a celem to większy czas na reakcję. Staraj się zachowywać kilku metrowy dystans od zagrożenia dopóki nie zostanie podjęta decyzja o przejęciu punktu.
Przewiduj akcję i reakcję
Zabezpieczasz operatorów weryfikującą pomieszczenie. Nic się nie dzieje, chwila nieuwagi, pojawia się cel i...zaskoczenie. Identyfikuj możliwe zagrożenia bez względu na sytuację. Musisz umieć przewidzieć jak zachowasz się przy w danej sytuacji poprzez jej wirtualna projekcję. Zadaj sobie pytanie: co zrobię jeżeli z za rogu wyskoczy cel, gdzie poszukam osłony, który operator mnie ubezpiecza. Myśl i przewiduj przyszłe działanie.
Materiał z zakresu podstawowych zasad CQB zostały opracowane na podstawie materiałów szkoleniowych:
Strategos International LLC (Boyd's OODA Cycle in the Close Quarters, Ken J. Good)
United States Army Military Police School for Counter Drug Special Reaction Team Training.
Texas Association of Police Explorers (Building Clearing / Tactical Raid)
Texas Explorer's Guide to Law Enforcement Training
Pro-Active Training Institute, Inc. (Principle-based Room Entries, The Principles of CQB, J. Wuestenberg)
CQB Tactical
Niebezpieczeństwo czyha za każdym rogiem
Działania CQB maja miejsce w bardzo specyficznym środowisku, wymagającym specjalnych technik minimalizujących ekspozycję na zagrożenia. Znajomość odpowiednich technik i zachowań pozwala na naznaczone mniejszym ryzykiem działanie w pomieszczeniach.
Korytarze, klatki schodowe, okna, drzwi, przejścia - wszystkie wymienione obiekty to potencjalne zagrożenie, będące jednocześnie atrybutem przeciwnika. W obcej nomenklatorze przyjęło się już nazywać je "Fatal Funnel" (z ang. zgubna ścieżka). W istocie, ignorowanie zagrożenia jakim są takie miejsca może być zgubne.
Cornering, czyli metoda pokonywania różnego rodzaju przejść została opracowana specjalnie do działań w terenie zurbanizowanym. Metodę tą stosuje się zarówno przy dynamicznych jak i skrytych operacjach.
Zacznijmy od zasad ogólnych:
1. Nie stój przy ścianie / nie podpieraj jej
2. Cały czas obserwuj ryzykowne miejsca
3. Możliwie dokładnie zlustruj pomieszczenie zanim do niego wejdziesz
3. Wykorzystuj wszelkie prześwity jako punkty obserwacji
4. Masz kontakt - masz osłonę?
5. Przyjmij zbalansowaną pozycję
JAK WYKONAĆ CORNERING
Po pierwsze, sposób zastosowania corneringu zależy od 3 czynników:
- metody akcji (dynamiczna, skryta)
- sytuacji (to chyba oczywiste że nie wykonamy corneringu jeśli przeciwnik właśnie wyskakuje nam z za drzwi)
- uwarunkowań przestrzennych (ograniczać może nas wąski korytarz lub nietypowe ułożenie przedsionków)
ODLEGŁOŚĆ
Przy wejściach skrytych zalecane jest aby być jak najbardziej oddalony od obiektu (drzwi). Zwiększa to znacząco pole widzenia. Cornering możemy zacząć już idąc wzdłuż ściany na kilka metrów przed drzwiami. Następnie wykonujemy szeroki łuk. Tym sposobem, nie wchodząc do pomieszczenia zlustrujemy 90% jego powierzchni (przy założeniu że drzwi były otwarte). Jeżeli nie były, to czeka nas wejście do pomieszczenia - ten etap został omówiony w innej części materiału. Z kolei przy wejściach dynamicznych rezygnuje się z "okrążania pomieszczenia". Odsuwamy się najwyżej na kilkadziesiąt centymetrów. Pozwala to na lustracje jedynie połowy pomieszczenia w pierwszym etapie. Mamy jednak tą przewagę że odsłonięcie reszty pomieszczenia wykonane będzie szybciej niż przy wcześniejszej metodzie ponieważ znajdujemy się tuż przy krawędzi ściany.
POZYCJA CIAŁA
Podczas corneringu musimy przybrać dosyć nienaturalną pozycję. Oczywiście główne założenia pozostają identyczne jak przy zwykłej postawie operatora - ciężar przeniesiony na czubki stóp, nogi ugięte, plecy pochylone do przodu, ramiona blisko ciała. Różnica jest taka że od bioder w górę (czyli na całym odcinku kręgosłupa) pozostajemy znacząco odchyleni w bok - innymi słowy górna część ciała odstaje od ustabilizowanych bioder i stóp. Stabilizacja ma zasadnicze znaczenie, gdyż zmiana ustawienia nóg może wywołać sytuację w której zostaną one odsłonięte w prześwicie drzwi, a to wywoła niepotrzebną ekspozycję i możliwość postrzału.
PORUSZANIE
Przy skrytej metodzie operacji, poruszanie odbywa się etapami. Przyjmujemy pozycję, odchylamy się i niepełnym ruchem dostawnym poruszamy się po linii okręgu. Przy operacjach dynamicznych zakres ruchowy jest mniejszy ale o wiele bardziej wymagający. Nogę ustawiamy prawie na skraju drzwi (tak aby była niewidoczna z pomieszczenia), stabilizujemy dolną cześć ciała i w wybranym momencie możemy wychylić się tak aby przez prześwit drzwi widoczna była minimalnie głowa i ramię a wraz z nimi wycelowana broń.
MODYFIKACJE
Cornering można bez problemu wykonywać w dwójkach. Pierwszy operator znajduje się wtedy w obniżonej pozycji. Kontakt następuje jednocześnie wg ustalonego wcześniej hasła (np szturchniecie w plecy).
Cornering może również służyć jako osłona dla ruchu pozostałych operatorów. W takim wypadku za plecami osoby wykonującej skryty cornering przemieszcza się drugi operator, który po zakończeniu operacji znajdzie się po drugiej stronie korytarza. Przewagę jaką daje ta operacja jest taka, że obaj operatorzy zapewniają sobie osłonę wobec nieoczyszczonych stref. Taka formacja przybiera kształt litery "L"
Jeżeli podczas szybkiego corneringu nie zauważymy celu, a mamy podejrzenie że mógł on spostrzec próbę obserwacji pomieszczenia konieczna jest zmiana ustawienia. Proponowane jest zajęcie odmiennej pozycji niż przy pierwszej obserwacji (np obniżonej) .
Istnieje jeszcze trzeci sposób działań operacyjnych poza skrytym i dynamicznym: umownie nazwiemy go ślepym wejściem (oceniany zresztą przez Jasona Wuestenberga jako taktyczne samobójstwo). Metoda ta, polega na natychmiastowym wejściu do pomieszczenia nie poprzedzonego corneringiem. W jaki sposób mamy zatem zapewnioną ochronę? Są nią nasze nogi refleks i efekt zaskoczenia. Operator po wejściu do pomieszczenia natychmiast odbiega od drzwi starając się unikać trafienia. Podejrzany zajęty namierzeniem poruszającego się operatora jest w tym wypadku przejmowany przez drugą osobę, która może wykorzystać chwilę nieuwagi przeciwnika. Słowo unikanie trafienia ("dodge bullets") na prawdę pojawiło się w publikacjach z którymi miałem styczność.
datatomek