JASEŁKA - 2004r.

PRZEDSZKOLE NR 23

w Rybniku - Niedobczycach

Opracowała Ewa Masarczyk

PROLOG

Gromada kolędników – z Gwiazdorem niosącym gwiazdę – przechodzi przez widownię.

1. KOLĘDNIK

              Z wesołą piosenką,

              Z muzyką i tańcem,

              Z gwiazdą i turoniem

              Idą przebierańcy.

              Wesoło śpiewamy,

              Do okien pukamy –

              Hej, kolęda, kolęda!.

2. KOLĘDNIK:

              Dorośli się dziwią,

              Wyciągają szyje,

Dzieciaki szaleją,

Pies przy budzie wyje.

Szczeka pies przy budzie,

Dziwują się ludzie –

Hej kolęda, kolęda!

3. KOLĘDNIK:

              Życzymy wam, młodzi,

              Życzymy wam, starzy –

              Niech was Nowy Roczek

              Wszystkim szczodrze darzy!

              Niech będzie pogodny,

              Syty a nie głodny,

              Wesoły i zgodny,

              I zbiory dorodny!

4. KOLĘDNIK:

              Niech się te życzenia

Spełnią wszystkim wszędzie, 

Tego wam życzymy

Dzisiaj po kolędzie.

Kłaniamy się wszystkim

Tym ukłonem niskim

Hej, kolęda, kolęda!

5. KOLĘDNIK:

A teraz kochani,

Wielka frajda będzie –

Ujrzycie jasełka,

Dzisiaj po kolędzie.

Odsłonię firankę,

Zrobię niespodziankę –

Hej, kolęda, kolęda!

KOLĘDA: GDY SIĘ CHRYSTUS RODZI... (z płyty Arki Noego)

AKT  I

NARRATOR:

Wyszedł dekret od cesarza Augusta, aby spisano wszelki świat. Każdy tedy szedł do  miasta swego. Poszedł i Józef z Galilei do Betlejem, miasta Dawidowego, gdyż był z rodu i pokolenia Dawida wraz z Maryją , poślubiona sobie małżonką brzemienną.

MARYJA:

Józefie, zimno,

Józefie, ciemno

Józefie, Józefie,

co będzie ze mną ?

Tak strasznie zimno,

Tak ciemno wszędzie,

Józefie, Józefie,

co ze mną będzie?

JÓZEF:

Bóg mi dał w opiekę

Pannę Maryję,

A ona, biedactwo,

Już ledwie żyje.

Buty pogubiła,

Suknię podarł wiatr,

O mój Panie Boże,

Jak iść przez ten świat?

Maryja siada na kamieniu a Józef idzie szukać domu. Podchodzi do jednego i kołacze do drzwi. Zza drzwi gniewne głosy Baby i Chłopa.,

BABA:

Kto się tam po nocy włóczy?

CHŁOP:

Zamknij drzwi na siedem kluczy!

BABA:

Spać nie dają, włóczykije!

JÓZEF:

Przyjmijcie Pannę Maryję.

Dajcie nocleg, choćby w sieni,

Jesteśmy bardzo strudzeni.

Z Nazaretu daleka droga,

Otwórzcie nam w imię Boga.

BABA:

Tu nie zajazd, nie gospoda,

Idźcie stąd, bo czasu szkoda.

JÓZEF:

Ja gdziekolwiek, ale Ona...

Bóg mi oddał Ją w opiekę,

Jest zziębnięta i strudzona,

Idziemy z dalekiej drogi...

BABA:

Nie pomoże święty Boże  -

Drzwi włóczęgom nie otworzę!

CHŁOP:

Jeszcze czego! Co za ludzie!

A prześpij się gdzieś w psiej budzie!

Józef wraca do Maryi.

MARYJA:

Odmówili?...

JÓZEF:

Mówić szkoda –

Tu nie zajazd, nie gospoda...

MARYJA:

Żeby chociaż łyżkę strawy,

Żeby chociaż garstkę słomy...

Tu są jeszcze inne domy.

Maryja siada a Józef idzie i kołacze , ale nikt nie otwiera.

NARRATOR:

Siadła Maryja już bez sił i na Józefa czeka. W dłoniach ukryła świętą twarz. Między palcami – łza ścieka. Nikt nie chce przyjąć Matki tej. O ludzie Betlejemscy, gdzież wasze serca są. Czemu chciwością zamknięte, przed przyjściem Boga drżą. A Matka znużona siedzi wciąż, i czeka – ciągle czeka. Czy się otworzą przed Nią drzwi, a może serce człowieka.

PASTUSZEK:

wchodzi i mówi do siebie

Kto tu siedzi na kamieniu?

Jakaś niewiasta?

I płacze?

Kto ona? – nie wiem, podejdę bliżej

Kto to jest, z bliska zobaczę.

Podchodzi bliżej Maryi i przygląda się jej

Jakaż ona piękna, zda się prawie,

Że blask od niej dziwny płynie

Chociaż biednie jest odziana .

Co tu robi w tej godzinie?

Czemu płacze? Może spytać

Może nie wie, gdzie jej droga?

Taka piękna choć uboga.

Zbliża się Józef do Maryi

JÓZEF:

Maryjo tak mi cię żal.

Zrobiłem co w mej mocy,

Ale bez złota nikt nie chce dać noclegu – choć jednej tej nocy.

MARYJA:

Trudno Józefie. Tak widać chce Bóg, ale mi żal, że ludzie nie chcą przyjąć Boga.

PASTUSZEK:

Panie...

JÓZEF:

              Co chłopcze?

PASTUSZEK:

My domu nie mamy, bośmy pasterze

I nawet stad blisko palimy ognisko,

Ale słyszałem – żeście noclegu szukali.

Więc jeśli nie macie innej gospody,

To przenocujcie w stajence, wśród trzody.

Bydląt w stajni nie ma. Słomę wam przyniosę.

Cieplej będzie jak na dworze,

Pójdźcie ze mną  - proszę.

MARYJA:

Bóg zapłać ci stokrotnie, pastuszku mój drogi.

PASTUSZEK:

Chodźmy, chodźmy, nie daleko jest nasza stajenka...

Nie przemoknie tam na deszczu Maryi sukienka.

KOLĘDA: WŚRÓD NOCNEJ CISZY...

AKT  II

Pasterze leżą i śpią. Pojawiają się dwa Małe Aniołki. Wchodzą na scenę skacząc w klasy (np. skaczą na jednej nodze)

ANIOŁEK I:

Aniołek – fiołek – róża – bez,

Ledwie zasnęli – aniołek jest...

Zbudzić ich?

ANIOŁEK II:

Nie budź.

Jeszcze nie trzeba, jeszcze nie dali nam znaku z nieba.

ANIOŁEK I:

Zobacz, palili ogień na łące,

Jabłuszka piekli... jeszcze gorące.

Bierze jabłko na patyku.

ANIOŁEK II:

Nie rusz! O rety, ty to masz talent,

Musiałeś sobie usmolić palec?

Wytrzyj to zaraz...

Aniołek chce wytrzeć palec do skrzydeł

              Tylko nie w skrzydła!

ANIOŁEK I

A co mam robić, jak nie mam mydła?

ANIOŁEK II:

No dobrze masz chusteczkę

Podaje chusteczkę, aniołek wyciera ręce.

ANIOŁEK I:

Zbudzić ich?

ANIOŁEK II:

Czekaj jeszcze chwileczkę.

Jeszcze nam z nieba znaku nie dali,

Jeszcze się wielka światłość nie pali.

Czekaj na gwiazdę i patrz się w górę...

Patrzy się w górę a aniołek i podskubuje mu piórka ze skrzydeł

              I nie podskubuj anielskich piórek!

              Tylko ci w głowie figle i psoty.

              Anioł – a ciągle z nim są kłopoty.

Pojawia się światło, bucha wielka jasność Mały Anioł i wrzeszczy.

ANIOŁEK I

Pali się! Pali! Światło z obłoków!

O, jaka łuna! O jaka zorza!

Pasterze budzą się, ogólne zmieszanie

PASTERZE:

Pali się! Wstawaj!

O rety, pożar!

Trwoga, na Boga!

Chłopaki w nogi!

Niebo goreje!

Palą się stogi!

ANIOŁEK I:

Dzisiaj w Betlejem,

Dzisiaj w Betlejem

Wesoła nowina!

ANIOŁEK II:

Święta Panienka, święta Panienka

Urodziła syna!

ANIOŁEK I:

Chrystus się rodzi!

ANIOŁEK II:

Świat oswobodzi!

AKT  III

Scena odgrywa się w stajence. Maryja pochylona nad żłobkiem, Józef, anioły. Aniołki i Anioły śpiewają zwrotki kolędy, Maryja śpiewa refren:

KOLĘDA: GDY ŚLICZNA PANNA...

ANIOŁY:

Gdy śliczna Panna Syna kołysała,

Z wielkim weselem tak jemu śpiewała.

MARYJA:

Lili, lili, laj – moje Dzieciąteczko

Lili, lili, laj – śliczne Paniąteczko.

ANIOŁY:

Wszystko stworzenie, śpiewaj Panu swemu,

Pomóż radości wielkiej sercu memu.

MARYJA:

Lili, lili, laj – wielki Królewicu

Lili, lili, laj – niebieski Dziedzicu.

ANIOŁY:

Sypcie się z nieba, śliczni aniołowie,

Śpiewajcie Panu, niebiescy duchowie

MARYJA:

Lili, lili, laj – mój wonny kwiateczku,

Lili, lili, laj – w ubogim żłobeczku.

Słychać płacz dziecka, Maryja pochyla się nad żłobkiem

ANIOŁ I:

Czemu płacze, czemu, kwili w żłobie, Maleńka Dziecina?

ANIOŁ II:

Cicho – cicho – Dzieciąteczko

Nie płacz, nie płacz już, Matka twoja ci zaśpiewa

A ty oczka zmruż.

AKT  IV

Na scenę wchodzą pasterze niosąc dary, które będą składać przed niemowlęciem

PASTERZ II:

              Dalej pasterze, do szopy śpieszmy

              I podarunki ze sobą zanieśmy.

KOLĘDA: PRZYBIEŻELI DO BETLEJEM...

ANIOŁ I:

Chodźcie chłopcy, przywitajcie tego Boga,

Co na sianie leży

PASTERZ I:

Niech Ci Jezu będą dzięki, za twe narodzenie,

Bo przez nie, zacząłeś nasze sprawować zbawienie.

PASTERZ II:

O Jezu – dzięki za to Ci,

I nasze przyjm dary

PASTERZ I:

              Płótno

PASTERZ II:

              Kożuszek

PASTERZ III:

Wełny garść

RAZEM :

              I miłość z serca – bez miary.

KOLĘDA: DZISIAJ W BETLEJEM...

AKT  V

Mówi anioł stojący przy żłóbku, zbliżają się w ich kierunku królowie

ANIOŁ I:

Gwiazda błyszczy nad stajenką,

Drogę światłem znaczy.

Każdy człowiek dobrej woli,

Boga dziś zobaczy.

...