metoda projektow.doc

Metoda projektu jest jedną z najatrakcyjniejszych metod nauczania.
 

Jej podstawową zaletą jest możliwość realizacji nauczania holistycznego.
 

W opracowaniu konkretnych przedsięwzięć można zaangażować nauczycieli różnych przedmiotów. Najlepszym przykładem może być przygotowanie wycieczki szkolnej np. w Bieszczady. Grupa uczniów, pod kierunkiem nauczyciela historii, może opracować historię tego regionu i trasę, uwzględniając najważniejsze miejsca związane z wydarzeniami historycznymi. Inna grupa, pod kierunkiem nauczyciela biologii, może zgromadzić informacje na temat fauny i flory oraz parków narodowych i rezerwatów przyrody tego regionu. Nauczyciele plastyki
i muzyki pomogą opracować zagadnienia związane z folklorem, specyfiką architektoniczną np. cerkwi bieszczadzkich. Polonista może pokazać literackie obrazy Bieszczad, zwrócić uwagę na język mieszkańców tego regionu.
 

Realizacja takich projektów, jak sesje popularnonaukowe, konkursy, wycieczki, obozy naukowe, prawybory itp., doskonale uzupełnia wiedzę i umiejętności
z różnych przedmiotów. Istotną zaletą tej metody jest możliwość aktywnego uczestnictwa wszystkich uczniów w klasie w planowanym i realizowanym przedsięwzięciu.
Praca metodą projektu nie dezorganizuje zajęć szkolnych, większość zadań uczniowie wykonują w domu, w bibliotece, w swoim wolnym czasie
lub na zajęciach kół zainteresowań.
 

Bardzo ważnym aspektem tej metody jest to, że uczniowie widzą efekty swojej pracy i mogą je konfrontować z osiągnięciami innych uczniów.
Z własnego doświadczenia wiem, że stosowanie tej metody daje dużą satysfakcję zarówno uczniom, jak i nauczycielom.

Zalety projektu:

·         ma określone cele i metody pracy, ich doboru uczniowie dokonują samodzielnie; niewątpliwie daje to możliwość kształtowania umiejętności myślenia ekonomicznego i pragmatycznego,

·         ma określone terminy realizacji, całości i poszczególnych etapów, dzięki temu wyrabia takie cechy, jak umiejętność planowania, organizowania warsztatu pracy, zdyscyplinowania,

·         wyznaczone są osoby odpowiedzialne za jego realizację, uczniowie samodzielnie przydzielają sobie zadania; uczy to zdyscyplinowania i odpowiedzialności oraz kształtuje umiejętność dzielenia się rolami w grupie,

·         znane są kryteria oceny; nauczyciel określa kryteria oceniania całości projektu oraz rezultatów pracy uczniów na poszczególnych etapach,

·         przewaga pracy w grupach, część zadań może być realizowana indywidualnie, zawsze taka forma pracy posiada duże walory, wyrabia wśród uczniów umiejętność współdziałania, poszukiwania kompromisów, zdyscyplinowania, rozwiązywania konfliktów, prezentacji własnych opinii i słuchania innych,

·         uczniowie pracują samodzielnie, nauczyciel występuje w roli konsultanta, ocenia rezultaty prac na poszczególnych etapach, uczniowie muszą także dokonywać samodzielnie oceny swoich działań,

·         możliwość zaangażowania w prace nad projektem osób spoza szkoły np. ekspertów, rodziców, sponsorów, ta metoda może doskonale aktywizować środowisko, w którym znajduje się szkoła,

·         rezultaty pracy prezentowane są publicznie na forum klasy lub przed szerszym gremium, dzięki temu uczniowie mogą konfrontować rezultaty swojej pracy z osiągnięciami kolegów, doskonalą także swoje umiejętności związane z najskuteczniejszą prezentacją swoich propozycji,

·         metoda projektu umożliwia także realizowanie głównych założeń programu kształtowania umiejętności związanych z szeroko rozumianą przedsiębiorczością, takich jak zaplanowanie kosztów realizacji projektu, poszukiwanie sojuszników, skuteczne przekonanie innych do celowości realizacji przedsięwzięcia itp.

projekt badawczy - zebranie i usystematyzowanie informacji o pewnych zagadnieniach (historia regionu, zabytki, środowisko naturalne, środowisko społeczne); zob.: L. Kujawa, "Projekt Polacy i Żydzi w Lublinie. Razem, a jednak osobno" [w:] "Edukacja i konstytucjonalizm", Lublin 2000; M. Klimczak,
"O metodzie projektu w warsztacie nauczyciela", Scriptores Scholarum, nr 4/1999,
przedsięwzięcie - przygotowanie i podjęcie jakiegoś działania w środowisku lokalnym, na terenie klasy lub szkoły (uroczystości szkolne, wycieczki itp.).

Nauczanie metodą projektu, jest alternatywą dla systemu nauczania klasowo-lekcyjnego, w którym występuje proste i bierne nauczanie. Nauczanie projektowe rozszerza wąskie ramki oddzielnych przedmiotów. Pomaga uzyskać kompleksową wiedzę. Nauczyciel zadaje uczniom „przestrzeń” możliwych celów działań i dróg do ich dochodzenia, z których uczeń wybiera najbardziej dla siebie odpowiednią „dopasowując do swoich możliwości”, a więc bez narzuceń, co nie zabija u niego chęci do uczenia się i nie stawia mu przeszkód nie do pokonania.

Projekty, wykonywane przez uczących się, mogą być wieloprzedmiotowe lub międzyprzedmiotowe. Nauczanie metodą projektów wzmacnia zainteresowanie do nauki ze strony uczniów dlatego, że projekt:

1.       Jest zorientowany osobowo;

2.       Wykorzystuje mnogość dydaktycznych podejść (nauka przez działanie, niezależna wiedza, koedukacyjna nauka, odgrywanie ról, heurystyczne i problemowe nauczanie, dyskusja, grupowe nauczanie itd.);

3.       Sam motywuje się, poprzez wzrost zainteresowania do pracy w miarę jej wypełniania;

4.       Pozwala uczącemu uczyć się, na własnym doświadczeniu i doświadczeniu innych;

5.       Przynosi zadowolenie uczniom, widzących produkt swojej pracy.

Projekt może być indywidualny, ale zazwyczaj jest rezultatem wspólnych działań uczniów. Przy pracy z projektem nauczyciel spełnia następujące funkcje:

1.       Pomaga uczącym się w poszukiwaniu źródeł, pomocnych im w pracy nad projektem.

2.       Sam staje się źródłem informacji.

3.       Koordynuje cały proces, zachęcając i wspierając uczniów.

Z przedstawionych wyżej rozważań można wyprowadzić wnioski:

o        technologia nauczania projektowego rozszerza wąskie ramki oddzielnych przedmiotów i jest skierowana na formowanie „łącznych” zdolności,

o        technologia ta za główny cel stawia ideologię rozwoju, a nie translację wiedzy,

o        technologia zmienia stosunek nauczyciela i ucznia, gdzie występuje dialog, w którym pedagog przestaje wypełniać rolę „cywilizacyjnej myśli”; odbywa się wzajemne wzbogacanie jeden drugiego.

4.      
Technologia definitywnie nie odcina się od tradycyjnych metod nauczania, ale zostawia uczniowi prawo wyboru, tym samym pozwala jemu samemu budować swoją osobowość.

Praca nad projektem

1. Określenie tematu

2. Planowanie

1.       Określić źródła informacji (archiwa, muzea, spotkania z naocznymi świadkami zdarzeń, zasoby internetowe).

2.       Zestawić spis literatury.

3.       Obrobić informacje (pracować z dokumentami, opracować wywiad).

4.       Określić formę prezentacji rezultatów.

5.       Określić obowiązki i zakres pracy (przy projekcie grupowym).

3. Poszukiwanie

1.       Zbiór informacji

2.       Praca analityczna

3.       Projektowanie

4. Opracowanie

5. Prezentacja (Obrona)

1.       Ustna prezentacja z demonstracją materiałów na forum.

2.       Przygotowanie referatu.

3.       Przedstawienie projektu w grupie, np. forma dramy (po to, by można było podać informacje (wskazówki).