Scenariusz imprezy plenerowej
Wycieczka do lasu połączona ze Świętem pieczonego ziemniaka
Data: 18.09.2007
Grupa:6-5 latki
Cele:
- poznawanie tajemnic lasu, jego mieszkańców, piętrowego układu roślinności
- dostrzeganie zmian zachodzących w przyrodzie jesienią
- rozwijanie postaw badawczych podczas działania z materiałem przyrodniczym
- poznawanie estetycznych walorów lasu oraz nabywanie ekologicznych postaw przyjaciela przyrody
- poznawanie tradycji związanych ze Świętem pieczonego ziemniaka
Metody: aktywizujące, twórcze, działaniowe
Forma: działania zbiorowe i indywidualne
Miejsce: las
Środki dydaktyczne: rekwizyty ziemniaków – „Bulwy” i „Bulwichy”, rekwizyty przydatne podczas konkursów (ziemniaki, kółka do Ringa, krążki), ognisko, ziemniaki w folii, talerzyki, podziękowanie panu leśniczemu w formie laurki z określonymi zasadami postępowania Ekoludków – przyjaciół przyrody
Przebieg:
1. Spotkanie z panem leśniczym i wyjaśnienie celu wycieczki.
Przybyliśmy dzisiaj do lasu, aby spotkać się z panem leśniczym, który opowie nam o tajemnicach lasu, o zwierzętach tu żyjących, o różnych drzewach, roślinach, które tu spotkamy. Myślę, że wyruszymy też z panem leśniczym na krótką wędrówkę po leśnych ścieżkach, aby zobaczyć piękno jesiennego lasu, zebrać dary przyrody. Na zakończenie naszej wyprawy posilimy się ziemniaczkami z ogniska, ponieważ obchodzimy dzisiaj również „Święto pieczonego ziemniaka”.
2. Zaprezentowanie rekwizytów ziemniaczanej pary.
A oto król „Bulwa” i królowa „Bulwicha”,
wyzbieraliście szczęśliwie ostatnie zagony,
są już w kopcach tegoroczne plony,
więc przodkiem zwyczajów goście mili
Święto ziemniaka dziś tu urządzimy.
Rozsypcie je po ziemi, wokół nas blisko
i rozpalmy razem duże, ciepłe ognisko.
Wrzućmy do ognia ziemniak duży, mały,
abyśmy wszyscy jego świeży smak poznali.
3. Spacer po lesie, opowiadanie leśniczego.
4. Tor przeszkód z ziemniakami:
· na krążkach ułożony ziemniak, slalom między drzewami, rzut ziemniakiem do kosza
· zabawa z ziemniakiem – dzieci stają w kręgu; prowadzący daje jednemu z nich ziemniaka, który przechodzi z rąk do rąk; na sygnał prowadzącego dziecko, które trzyma ziemniaka w danym momencie przedstawia się i podaje ziemniaka dalej
· zabawa „Sadzenie ziemniaków” – podział dzieci na dwie drużyny;
przybory: ziemniaki, kółka od Ringa, słupki
Pierwszy zawodnik biegnie z 3 ziemniakami, „sadzi” je w kółka, obiega słupek i wraca na koniec rzędu. Kolejne dziecko obiega słupek i wracając zbiera ziemniaki.
· Rzut ziemniakami do wyznaczonego celu
· Toczenie ziemniaków po dróżce
· Zabawa ruchowa „Uwaga dziki” – dzieci biegają w pobliżu nauczycielki, jedno dziecko jest dzikiem. Na hasło – uwaga dzik – pozostałe dzieci przykucają, chowają się za drzewa. Jeśli dzik kogoś sobie upatrzy, woła go po imieniu do siebie. Przywołana osoba staje się dzikiem.
5. Degustacja upieczonych ziemniaków.
6. Podziękowanie od dzieci w postaci laurki.
Zapoczątkowanie działalności Ekoludków, określenie zasad „Jestem przyjacielem przyrody”:
1. Przyjaciel przyrody nie zrywa niepotrzebnie roślin!
2. Przyjaciel przyrody nie wycina znaków na korze drzew i nie łamie gałęzi!
3. Przyjaciel przyrody nie płoszy w lesie zwierząt i ptaków!
4. Przyjaciel przyrody nie rozpala w niedozwolonym miejscu ogniska!
5. Przyjaciel przyrody nie wyrzuca w lesie śmieci!
6. Przyjaciel przyrody nie hałasuje, nie krzyczy w lesie!
Opracowała i przeprowadziła:
Irena Morawska
pati_label