Sterowanie jakością – projekt
Projektowanie z wykorzystaniem metody
Spis treści:
Temat projektu – czajnik elektryczny 3
Charakterystyka produktu 3
Opis przedmia\otu 5
QFD – z ang. Quality Funcion Deployment – Rozwinięcie Funkcji jakości 6
Opis metody 7
Projekt właściwy: 11
Temat projektu – czajnik elektryczny
Charakterystyka produktu
Czajniki MarPiet z systemem bezpieczeństwa STRIX® spełniają obowiązujące normy bezpieczeństwa zawarte w ustawie „O ogólnym bezpieczeństwie produktów” (22.01.2000). Urządzenia zostały także poddane dodatkowym próbom wytrzymałościowym: „Próbie dwudziestu tysięcy załączeń”, „Próbie ognia” oraz „Próbie wygotowania się wody”. Podczas „Próby dwudziestu tysięcy załączeń” umieszczony w specjalnej maszynie czajnik jest załączany i wyłączany 20 tysięcy razy (10 tys. razy podłączony do prądu i 10 tys. razy bez takiego podłączenia), co odpowiada codziennemu kilkuletniemu użytkowaniu. Po przejściu cyklu urządzenie powinno być całkowicie sprawne, a elementy elektrycznie nie powinny ulegać żadnym zwarciom. Następny test, zwany „Próbą ognia” polega na przystawieniu do elementu czajnika, przez który przepływa prąd między dzbankiem a podstawką, palnika z ogniem o temperaturze 650°. W ciągu 30 sekund kontaktu z ogniem czajnik nie ma prawa się zapalić. Test sprawdza wytrzymałość materiału, z którego zbudowany jest czajnik, na działanie wysokich temperatur. Podczas kolejnej próby czajnik zostaje włączony bez nalania do niego wody. Sprawne urządzenie po osiągnięciu odpowiednio wysokiej temperatury, powinno samoistnie odciąć dopływ prądu w celu uniknięcia przegrzania, po czym ponownie uruchomić dopływ prądu po ostygnięciu (w tym czasie czajnik teoretycznie pozostaje cały czas włączony). Jeżeli z jakiś powodu system nie zadziała, na ratunek śpieszy drugi element zabezpieczający, który w momencie osiągnięcia zbyt wysokiej temperatury całkowicie odłącza czajnik od dopływu prądu. Korzystając z czajników ROMIX posiadających element STRIX® mamy pewność, że nawet, gdy zapomnimy o wyłączeniu czajnika i woda wygotuje się, czajnik nie spali się i nie spowoduje żadnego zagrożenia dla naszego domu.
ZAPROJEKTOWANY BY CIESZYĆ !! :>
Opis produktu:
* Korpus wykonany ze stali nierdzewnej INOX
* Obudowa termoizolacyjna (cool touch)
* Zabudowany element grzejny
* System bezpieczeństwa STRIX®
* Zabezpieczenie przed przegrzaniem
* Wskaźnik poziomu wody
* Filtr osadów wapiennych
* Automatyczne wyłączanie po zagotowaniu wody
* Lampka kontrolna
* Uchylne wieczko z zatrzaskiem
* Podstawa obrotowa 360°
* Pojemność 1,5 l
* Moc 2000 W
* szerokość: 22 cm, głębokość: 15 cm, wysokość: 25 cm
QFD – z ang. Quality Funcion Deployment – Rozwinięcie Funkcji jakości
QFD to metoda polegająca na przełożeniu wymagań klienta na techniczną specyfikację wyrobu (charakterystykę, bądź atrybuty) czyli ustalaniu czynników warunkujących dopasowanie wyrobu do potrzeb klienta.
Główną cecha QFD jest skupienie na potrzebach wyrażanych przez rynek poprzez ustalenie aktualnych wartości postrzeganych przez klienta (określanych mianem „głosu klienta”). QFD jest efektywnym programem pracy multidyscyplinarnych zespołów wykorzystujących matrycę zwaną „Domkiem Jakości” umożliwiającą usystematyzowanie informacji i doświadczeń klienta w celu podjęcia decyzji związanych z produkcją wyrobu. Przykładowy „Dom Jakości” przedstawia rysunek.
Dom Jakości służy przełożeniu zbioru wymagań klienta, potrzeb rynku na odpowiednią liczbę uszeregowanych czynników technicznych, które pozwalają na zaprojektowanie nowego wyrobu. W literaturze można spotkać wiele odmiennych form matrycy i ich możliwości interpretacji danych. Jednak przyjmuje się, że „Dom Jakości” składa się z sześciu podstawowych komponentów.
1. Wymagania klienta (jak) – zestrukturyzowana lista wymagań klienta uzyskanych w drodze badań marketingowych.
2. Wymagania techniczne (co) – zestrukturyzowany zbiór powiązanych i mierzalnych charakterystyk produktu.
3. Matryca planowa – ilustruje odczucia klienta obserwacje w trakcie badań. Zawiera relatywne wartości – wagi poszczególnych wymagań klienta, oraz ocene analizowanego przedsiębiorstwa i jego konkurencji w odniesieniu do potrzeb klienta.
4. Matryca współzależności – ilustruje związek dostrzeganych przez analityków pomiędzy wymaganiami technicznymi, a tymi stawianymi przez klienta. Przyjmuje się tu pewną skalę pomiaru opisywaną symbolami lub figurami. Wypełnienie tej części „Domu jakości” wymaga znacznego zaangażowania ze strony analityków i jest czasochłonne. W celu zredukowania liczby danych do analizy należy skoncentrować się na kluczowych relacjach i zminimalizować liczbę pożądanych własności technologicznych.
5. Matryca korelacji technicznych (dach) – wykorzystuje się w celu zdefiniowania miejsca wzajemnych powiązań poszczególnych własności technicznych (zarówno in plus jak in minus) projektowanego wyrobu. Matryca ta może dostarczyć możliwości inowacyjnych.
6. Technicznie priorytety, wzorce i cele – wykorzystywane do: określenia priorytetów dla poszczególnych wymagań technicznych wyznaczonych w matrycy, pomiaru technicznej zgodności porównywanych produktów i stopnia trudności dla rozwoju każdego z nich. Finalnymi danymi otrzymywanymi w analizie matrycy jest zbiór docelowych wartości technicznych jaki mają zostać osiągnięte przez projekt.
Opis metody
Quality Funcion Deployment – QFD oznacza dopasowanie jakości, co jednak nie oddaje w języku polski, istoty tej metody. Często jest także nazywana House of Quality – domem jakości, w związku z charakterystycznym wyglądem macierzy analitycznej. Po kilku latach zastosowania w roku 1972 w Japonii, w stoczni należącej do Mitsubishi. Po kilku latach w zdobyła także popularność w Stanach Zjednoczonych, gdzie wykorzystywano ją z powodzeniem w zakładach Forda i General Motors.
Celem QFD jest przełożenie potrzeb i oczekiwań odbiorców na charakterystyki wyrobu lub usługi. Produkcja na skalę przemysłową uniemożliwia bezpośredni kontakt z docelowym odbiorcą. Stosuje się szereg metod kontaktu pośredniego, w tym wywiady, badania opinii i testy. Dla projektantów produktów istotnym problemem staje się brak fachowej wiedzy odbiorców, którzy zwykle nie są w stanie określić parametrów technicznych wyrobów. Coraz silniejsze naciski na zmniejszenie kosztów projektowania i skrócenie czasu trwania sprawiły, że pojawiła się potrzeba stworzenia metody, która umożliwiałaby przełożenie uświadomionych i nieuświadomionych wymagań klientów na parametry techniczne z jednoczesnym uwzględnieniem możliwości technologicznych, stopnia istotności poszczególnych cech oraz powiązań pomiędzy nimi. Odpowiedzią na tą potrzebę stała się metoda QFD.
Głównym elementem analitycznym jest macierz zwana domem jakości.
Składa się na nią dziewięć elementów.
I. Wymagania konsumenta
II. Stopień ważności każdego z wymagań wraz z oceną porównawczą firm konkurencyjnych
III. Cechy technologiczne (projektowanie, technologiczne, towaroznawcze) wyrób
IV. Powiązanie pomiędzy potrzebami i cechami technologicznymi
V. Ocena względna każdej z cech technologicznych
VI. Stopień korelacji między cechami technicznymi
VII. Wartości pożądane dla każdej cechy technicznej
VIII. Techniczna ocena porównawcza
IX. Specjalne wymagania związane z bezpieczeństwem, regulacjami rządowymi, serwisem
Przedstawiony ciąg postępowań jest zaledwie pierwszym krokiem do stworzenia nowego produktu, nazywanym planowaniem produktu. Wejściem do kolejnego kroku (czyli danymi do części pierwszej domku jakości) – rozwinięcia projektu – będą przyjęte cechy techniczne i parametry, a wynikiem dane dotyczące podzespołów wyrobu. Trzeci krok polega na planowaniu procesu, a wyjściem z niego są operacje technologiczne. Czwarty, planowanie produkcji pozwala na określenie następujących schematów, aż do osiągnięcia najniższego poziomu i rozpisania wszystkich elementów istotnych dla nowego produktu.
arasybo