1.Węglowodory – to związki chemiczne, które cząsteczki zbudowane są z węgla i wodoru. Wśród nich wyróżniamy:
a)ŁAŃCUCHOWE:
nasycone : alkany
nienasycone: alkeny, alkiny
b)PIERŚCIENIOWE:
nasycone: cykloalkany
nienasycone: cykloalkeny, cykloalkiny
aromatyczne
2.Cząsteczka najprostszego węglowodoru – metanu o wzorze „CH4” zbudowana jest z jednego atomu węgla i 4 atomów wodoru, ma kształt czworościanu foremnego (tetraedru) między atomami wodoru, a atomami węgla występują wiązania kowalencyjne sigma( ). kąty między tymi wiązaniami wynoszą 109st 28min.
3.Otrzymywanie metanu:
a)ogrzewanie mieszaniny odstaniu sodu i wodorotlenku wapnia
CH3COONa + NaOH à CH4 +Na2CO3
b) ogrzewanie węglika glinku z wodą lub kwasem solnym:
Al4C3 + 12H2O à 3CH4 + 4Al(OH)3
Al4C3 + 12HCl à 3CH4 + 4AlCl3
4.Właściwości metanu:
a)fizyczne:
- jest gazem bezbarwnym, bezwonnym;
- gęstość mniejsza od powietrza;
- nierozpuszczalna w wodzie;
- główny składnik gazu ziemnego
b) chemiczne:
-metan ulega spalaniu całkowitemu:
CH4 +2O2 à CO0 + 2H2O
-półspalanie
2CH4 + 3O2 à 2CO + 4H2O
-spalanie nie całkowite
CH4 + O2 à C + 2H2O
5. METAN, w warunkach naświetlania ulega reakcji substytucji – podstawienia atomem fluorowca (F2,Cl2,Br2). Jest to reakcja łańcuchowa o następującym przebiegu:
Jest to reakcja odbarwienia wody bromowej
*Metan nie odbarwia manganianu (VII) potasu – KMnO4
6.ALKANY – tak jak inne związki można przedstawić za pomocą wzorów sumarycznych, strukturalnych I półstrukturalnych.
7.Szereg homologiczny – ten szereg alkanów to szereg homologiczny, w którym każdy następny węglowodór ma o jeden atom węgla i dwa atomy wodoru (-CH2) więcej od poprzedniego. Związki w szeregu homologicznym mają podobne właściwości chemiczne. Ze wzrostem łańcucha, wzrasta ich temp. wrzenia, topnienia oraz gęstości. Pierwsze 4 są gazami do 8 atomów węgla cieczami i dalej ciałami stałymi.
CnH2n+2 n>/ 1
CH4 metan C6H14 heksan
C2H6 etan C7H16 heptan
C3H8 propan C8H18 oktan
C4H10 butan C9H20 nonan
C5H12 pentan C10H22 dekan
8. Właściwości chemiczne alkanów:
a)Ulegają reakcją spalania
C3H8 + 5O2 à 3CO2 + 4H2O
C3H8 + 3,5O2 à 3CO + 4H2O
C3H8 + 2O2 à 3C + 4H2O
b) alkany ulęgają procesu substytucji z F2, Cl2, Br2
* BROMOPROPAN:
C3H8 + Br2 àśw. C3H7BR + HBr
* DIBROMOPROPAN:
C3H7Br + Br2 à C3H6Br2 + HBr
*TRIBROMOPROPAN:
C3H6Br2 + Br2 à C3H5Br3 + HBr
c) Alkany ulegają krakingowi, czyli rozpadowi na krótsze łańcuchy pod wpływem temp., ciśnienia i katalizatorów.
C15H32 àkat. C8H18 + C7H14
T,p
9.IZOTERMIA – zjawisko występowania związków o takim samym wzorze sumarycznym, lecz różnej budowie – różnych wzorach strukturalnych, a co za tym idzie różnych właściwościach.
10. W przypadku alkanów mamy do czynienia z izomerią łańcuchową – konstytucyjną. Łańcuchy alkanów mogą być proste lub rozgałęzione, np.
11.Nazywnictwo alkanów:
Zgodnie z zaleceniami IUPAC nazwy systematyczne alkanów tworzą się wg. następujących zasad:
I –Należy ustalić możliwie najdłuższy łańcuch węglowy i nazwę alkanu i odpowiadającego temu łańcuchowi przyjąć jako podstawę tworzonej nazwy.
II – atomy węgla w najdłuższym łańcuchu trzeba ponumerować, zaczynając od atomu skrajnego. Położenie podstawników określają numery atomów węgla, czyli tzw. lokanty. Podstawniki to atomy lub grupy atomów związane z łańcuchem głownym.
III – kierunek numeracji powinien być taki, aby lokanty – liczny wskazujące położenie podstawników – były jak najmniejsze.
IV – Nazwy grup alkinowych, będących podstawnikiem przy atomach węgla w najdłuższym łańcuchu, należy wymieniać w porządku alfabetycznym, a nie w kolejności wynikającej z numeracji. Grupa alkinowa jest to jednowartościowa grupa utworzona formalnie przez oderwanie jednego atomu wodoru od cząsteczki alkanu. Oznacza się ją ogólnie literą –R. Może być to Grupa metylowa – CH3, etylowa –C2H5, propylowa – C3H7, itd.
V – Liczbę identyczną podstawników oznacza się przedrostkami: di-, tri- , tetra - , penta- , heksa- , hepta- , okta-, nona- , deka- .
VI – Zapisując nazwy, należy na jej początku podać numer, liczbę, rodzaj podstawników w kolejności alfabetycznej i po ich wyczerpaniu dopisać nazwę alkanu, któremu odpowiada ustalony łańcuch węglowy.
„ALKENY”
1.Wzór ogólny szeregu homologicznego:
CnH2n n>/2
n=2 C2H4 eten CH2=CH2
n=3 C3H6 propen CH2=CH-CH3
* W alkenach występuję jedno wiązanie podwójne ze wzrostem łańcucha rośnie gęstość, temp. wrzenia i topnienia.
4 pierwsze alkeny to gazy. Do 10 at. węgla to ciecze. Powyżej 10 – ciała stałe.
2. Właściwości i chemiczne alkenów:
a) ulegają reakcją spalania:
PROPEN
C3H6 + 4,5O2 à 3CO2 + 3H2O
C3H6 + 3O2 à 3CO + 3H2O
C3H6 + 1,5O2 à 3C + 3H2O
b) ulegają reakcji ADDYCJI, czyli przyłączania fluorowców do wiązania podwójnego:
CH2=CH-CH3 +Cl à CH2 – CH – CH3
1,2 – DICHLOROPROPAN
3.Budowa cząsteczki etenu:
- w cząsteczce etenu 2atomy węgla połączone są jednym wiązaniem kowalencyjnym (sigma) i drugim typu „pi” pyzatym każdy atom węgla połączony jest wiązaniami kowalencyjnym typu sigma z dwoma atomami wodoru:
4.Eten – to bezbarwny nierozpuszczalny w wodzie gaz o przyjemnym zapachu otrzymujemy go:
a) podczas ogrzewania polietylenu
b) w reakcji eliminacji cząsteczki wody z etanolem
5. ELIMINACJA – jest to reakcja, w której ze związku nasyconego odrywa się prosta cząsteczka nieorganiczna i powstaje związek nienasycony.
6. Właściwości chemiczne etenu:
a) eten spala się jasnym świecącym płomieniem.
C2H4 + 3O2 à 2CO2 + 2H2O
C2H4 +2O2 à 2CO + 2H2O
C2H4 +O2 à 2C +2H2O
b) ze względu na obecność wiązania podwójnego etenu przyłącza się: fluorowce (S2,Cl2,Br2) oraz reaguje z Manganianiem (VII) potasu.
Jeśli to reakcja Addycji, czyli przyłączania.
7.Zastosowanie Alkenów:
- etylen palny jest substratem do wielu syntez przemysłowych pod wysokim ciśnieniem (lub kat. Al.(C2H5)3 )
- propylen substrat do otrzymania alkoholu izopropylowego, syntetycznej gliceryny
-butylen i izobutylen C4H8 poprzez dimeryzajcę dają izooktan (paliwo do silników spalinowych)
„ACETYLEN”
8.Acetylen – etyn jest przedstawicielem szeregu homologicznego alkinów, które w swoich cząsteczkach mają jedno wiązanie potrójne. Acetylen o wzorze C2H2 zbudowany jest z 2 at. węgla (hybrydyzacja SP) i 2 at. wodoru. Pomiędzy At. węgla jest potrójne wiązanie w którym jedno to wiązanie sigma, a dwa to wiązania pi
*pomiędzy At. węgla, a At. wodoru są silne wiązania kowalencyjne sigma.
9.Otrzymywanie acetylenu:
a) z karbidu:
CaC2 + 2H2O à C2H2 + Ca(OH)2
b)podczas pirolizy metanu:
2CH4 à(1500St.) H – C = - C – H + 3H2
10.Właściwości acetylenu:
- jest bezbarwnym, bezwonnym gazem,
- o gęstości mniejszej od gęstości powietrza
- słabo rozpuszczalne w wodzie
b)chemiczne:
- acetylen spala się jaskrawym kopcącym płomieniem:
C2H2 + 2,5O2 à 2CO2 +H2O
C2H2 + 1,5C2 à 2CO + H2O
2C2H2 + O2 à 4C + 2H2O
- ze wzg. na obecność wiązania potocznego. Acetylen ulega reakcji addycji (reakcji przyłączania)
„ALKINY”
11.szereg homologiczny alkinów ma wz. ogólny:
CnH2n-2 n>/2
n=2 C2H2 H-C=C-H etyn
n=3 C3H4 H-C=C-C-H propyn
12.Alkiny – posiadają w swoich cząsteczkach jedno wiązanie potrójne wraz ze wzrostem długości łańcucha zwiększa się ich gęstość, rośnie temp. wrzenia i topnienia.
majonezio