6
STRUKTURA LECZENIA PSYCHIATRYCZNEGO
„ Art. 1. 1. Ochronę zdrowia psychicznego zapewniają organy administracji rządowej i samorządowej oraz instytucje do tego powołane.
2. W działaniach z zakresu ochrony zdrowia psychicznego mogą uczestniczyć stowarzyszenia i inne organizacje społeczne, fundacje, samorządy zawodowe, kościoły i inne związki wyznaniowe oraz grupy samopomocy pacjentów i ich rodzin, a także inne osoby fizyczne i prawne.
( Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego z 1994r.)
Struktura leczenia ma służyć celom leczenia psychiatrycznego:
Celem leczenia i rehabilitacji pacjenta chorego psychicznie jest przywrócenie mu, w możliwie krótkim czasie zdolności niezbędnych do życia we własnym środowisku
Cele psychiatrii społecznej:
- zmniejszenia liczby zaburzeń psychicznych ( I°)
- skracanie czasu trwania tych zaburzeń ( II°)
- zapobieganie dysfunkcjom społecznym pojawiającym się w następstwie tych zaburzeń ( III°)
W skład struktury leczenia wchodzą:
1. Oddziały szpitalne całodobowe
2. Oddziały dzienne
3. Zespoły leczenia domowego
4. Zespoły interwencji kryzysowych
5. Poradnia zdrowia psychicznego
Art. 12. Ust.
„ Przy wyborze rodzaju i metod postępowania leczniczego bierze się pod uwagę nie tylko cele zdrowotne, ale także interesy oraz inne dobra osobiste osoby z zaburzeniami psychicznymi i dąży do osiągnięcia poprawy stanu zdrowia w sposób najmniej dla tej osoby uciążliwy.”
Zakres leczenia:
1. Nagłe dekompensacje u osób z rozpoznaną już chorobą lub zab. psychicznym.
2. Sytuacje zagrożenia życia p-ta lub życia i zdrowia innych.
3. Problemy diagnostyczne
4. Zmiana leczenia farmakologicznego
5. Specyfika terapii (terapia EW, leczenie odwykowe)
6. Powikłania leczenia
7. Nakaz sądu
Jakie zaburzenia:
1. Psychozy ( schizofreniczne, starcze, afektywne)
2. Stany po próbach samobójczych
3. Powikłane zespoły abstynencyjne
4. Zespoły otępienne
5. Dekompensacje w obrębie zaburzeń osobowości
6. Zaburzenia reaktywne
7. Bardzo nasilone objawy zaburzeń lękowych.
Jakie oddziały:
1. Ogólne
2. specjalistyczne – dostosowane i skoncentrowane na leczeniu określonej grupy pacjentów:
- odwykowe (detoksykacyjne, terapeutyczne)
- dla dzieci i młodzieży
- psychogeriatryczne
- chorób afektywnych
- leczenia psychoz
Metody terapii:
1. FARMAKOTERAPIA
- ustawienie leczenia
- zmiana leków
2. terapia zajęciowa
3. psychoedukacja
4. psychoterapia
5. EW
Ogólne i specjalistyczne
Zalety i wady
Zalety:
1. Realizuje otwarty model psychiatrii
- zmiana relacji terapeuta – pacjent
- podejmowanie przez p-ta ról społecznych
- mniejsza regresywność zachowań p-ta
- mniejsza frustracja różnych potrzeb
- łagodniejsze przejście od leczenia do pełnego funkcjonowania
2. Włączenie rodziny i krewnych w proces terapii
3. Kształtowanie postaw społeczeństwa wobec chorych psychicznie i włączanie społeczności w proces zdrowienia
4. Mniejsze koszty
Wady – wokół tych samych zagadnień co zalety ale inna optyka spojrzenia
1. Terapia zajęciowa
2. Trening umiejętności społecznych
3. Psychoedukacja
4. Psychoterapia
5. Farmakoterapia ( głównie kontynuacja leczenia ale też zmiany)
Aktualnie w Polsce jest 47 ( w 2005 ma być 240)
Jest to zespół ( lekarze, pielęgniarki, terapeuci) zajmujący się pacjentem w domu.
Jest alternatywą dla oddziału dziennego lub jego kontynuacją
Warunki przyjęcia pacjenta do leczenia domowego:
1. Stan zaburzeń psychicznych umożliwiający leczenie ambulatoryjne
2. Wyrównany lub nie zagrażający życiu stan somatyczny
3. Brak w wywiadzie tendencji czy prób samobójczych
4. obecność w domu chorego członka rodziny lub opiekuna
5. zgoda na leczenie domowe wyrażona przez p-ta lub, w razie silnej ambiwalencji, przez rodzinę/opiekuna.
spodpowieki