Rowling J K - HP 7 - Harry Potter i Smiertelne Relikwie.PDF - E-book - Kati12

Rozdzia 00.

Dedykacja

Dedykacja tej ksiki rozbita jest na siedem:

Dla Neila,

Jessici,

Davida,

Kenzie,

Di,

Annie

i dla Ciebie,

jeli wytrwa z Harrym

do samego koca

Dziedziczny grzechu nasz!

Kltwa to twoja stra,

O ty najkrwawsza z ran!

Komu wytchnienie dasz?

Któ twego bólu pan?

Tylko Atrydów pód,

Rozetnie dawny wrzód:

Dziedzicu, dom swój lecz!

Bogów tu wzywam wprzód,

By twój nie chybi miecz.

O mieszkacy tych podziemnych stref!

Jeli dotar do was przysig zew,

Dajcie dzieciom pomci ojca krew!

Ajschylos, Ofiarnice

tum. J.Kasprowicz

mier to tylko podró, a przyjaciele, wyruszajc za morze, wci pozostaj w nas, bowiem s

oni niezbdn czci mioci i ycia, czyli tego, co wszechobecne. Przyjaciele widz swe

twarze w boskim zwierciadle, a ich zwizek jest wolny i czysty. To najwiksza zaleta

przyjació, bo cho mówi si, e umarli, ich przyja i wsparcie s, w najlepszym tego sowa

znaczeniu, zawsze obecne, bo niemiertelne.

William Penn, Owoce samotnoci

tum. P.Darski

Rozdzia 01.

Czarny Pan ronie w si

Dwaj mczyni pojawili si znikd, o par jardów od siebie, na wskiej alei zalanej wiatem

ksiyca. Przez moment tkwili w bezruchu, celujc w siebie ródkami, a po chwili,

rozpoznawszy siebie nawzajem, schowali ródki pod szaty i ruszyli szybkim krokiem w tym

samym kierunku.

- Nowiny? - zapyta wyszy.

- Najlepsze - odpar Severus Snape.

Z lewej strony alejka ograniczona bya przez dzikie, poce si jeyny, z prawej przez

wysoki, starannie przystrzyony ywopot. Krokom obydwu mczyzn towarzyszy opot

peleryn.

- Ju mylaem, e si spóni - rzek Yaxley, jego nieruchoma twarz to pojawiaa si w

jasnym wietle ksiyca, to gina w cieniu konarów zwieszajcych si nad drog. - Byo

trudniej, ni si spodziewaem. Ale mam nadziej, e bdzie zadowolony. Bo ty wydajesz si

tego pewny?

Snape przytakn, ale nie podj tematu. Skrcili w prawo, w szeroki podjazd odchodzcy od

alei. Wysoki ywopot zakrca wraz z nimi i bieg dalej, poza wspania bram z kutego

elaza, zagradzajc przejcie. aden z nich jednak nie zwolni kroku, w milczeniu kady

uniós lew rk, niejako w gecie powitania i przeszli przez bram, jakby ciemny metal by

jedynie dymem.

Cisowy ywopot wygusza ich kroki. Gdzie po prawej stronie co zaszelecio, Yaxley

uniós ródk, celujc w mrok ponad gow towarzysza, ale okazao si, e ródem haasu

by tylko nienobiay paw, kroczcy majestatycznie po ywopocie.

- Ten Lucjusz to umie si urzdzi. Pawie... - prychn Yaxley, chowajc ródk.

Elegancka rezydencja ukazaa si na kocu prostej alei, w otaczajcej ciemnoci byszczay

wiata zza krysztaowych szyb w oknach na parterze. Gdzie w ciemnym ogrodzie szemraa

fontanna. wir chrzci im pod stopami, gdy Snape i Yaxley pieszyli w kierunku drzwi

frontowych, które otwary si przed nimi, cho nie byo przy nich nikogo widzialnego.

Korytarz by duy, sabo owietlony i wystawnie urzdzony, cudowny dywan przykrywa

wikszo kamiennej podogi. Oczy wiszcych na cianach portretów o bladych twarzach

ledziy przechodzcych mczyzn. Zatrzymali si przed cikimi, drewnianymi drzwiami,

prowadzcymi do nastpnej komnaty, na uamek sekundy zawahali si, a potem Snape

nacisn brzow klamk.

Wielki salon wypeniali milczcy ludzie, siedzcy przy dugim, rzebionym stole. Pozostae

meble beztrosko zsunito pod ciany. Pokój owietlony by tylko ogniem buzujcym w

eleganckim kominku, nad którym umieszczono lustro w zoconych ramach. Snape i Yaxley

zatrzymali si na chwil w progu. Gdy ich oczy przyzwyczaiy si do ciemnoci, zauwayli

najdziwniejszy element scenografii: posta ludzk, wiszc do góry nogami nad stoem i

obracajc si powoli. Nieprzytomny czowiek, jakby zawieszony na niewidzialnej linie,

odbija si zarówno w lustrze, jak i w gadkiej, wypolerowanej powierzchni stou. adna z

osób siedzcych przy stole nie zwracaa uwagi na ten szczególny widok, z wyjtkiem bladego

modzieca, zajmujcego miejsce niemal dokadnie pod zawieszonym ciaem. Wydawao si,

e chopak nie moe si powstrzyma od nieustannego zerkania na nie.

- Yaxley, Snape. - Wysoki, czysty gos dobieg wprost sprzed kominka, nowo przybyli z

pocztku mogli dostrzec jedynie sylwetk mówicego. Jednak gdy si zbliyli, zajaniaa w

ciemnoci jego twarz, bezwosa, przypominajca pysk wa - z wskimi szczelinami w

miejsce nosa i czerwonymi oczami o pionowych renicach. By tak blady, e wydawao si,

e emituje z siebie perowy blask.

- Severusie, tutaj - rzek Voldemort, wskazujc miejsce po swojej prawicy. - Yaxley, koo

Doohowa.

Obaj mczyni zajli wskazane miejsca. Wikszo zgromadzonych ledzia wzrokiem

Snape'a i to do niego pierwszego odezwa si Voldemort.

- A wic?

- Mój panie, Zakon Feniksa zamierza przenie Harry'ego Pottera z obecnej kryjówki w

nastpn sobot, o zmroku.

Zainteresowanie wokó stou stao si niemal namacalne. Niektórzy zamarli, inni zaczli si

krci, wszyscy wpatrywali si w Snape'a i Voldemorta.

- W sobot... O zmroku - powtórzy Voldemort. Czerwone oczy wpatryway si w czarne

oczy Snape'a tak intensywnie, e niektórzy z obserwujcych ich miercioerców odwrócili

wzrok, najwyraniej bojc si, e oni sami mogliby pa ofiar tego spojrzenia. Jednake

Snape spokojnie patrzy w twarz Voldemorta, a po chwili pozbawione warg usta Czarnego

Pana rozcigny si w czym na ksztat umiechu.

- Dobrze. Bardzo dobrze. A ta informacja pochodzi...

- ...ze róda, o którym bya mowa - odpar Snape.

- Mój panie...

Yaxley wychyli si, by spojrze wzdu dugiego stou na Snape'a i Voldemorta. Wszystkie

twarze odwróciy si do niego.

- Mój panie, syszaem co innego.

Yaxley czeka, lecz Voldemort nie odrzek nic, wic kontynuowa:

- Ten auror, Dawlish, da cynk, e nie bd przenosi Pottera a do trzydziestego, do wigilii

siedemnastych urodzin chopaka.

Snape si umiechn.

- Moje ródo donosi, e Zakon zamierza rozpuci faszywe tropy, to musi by jeden z nich.

Najprawdopodobniej na Dawlisha zostao rzucone zaklcie Confundus . To nie byby pierwszy

raz, powszechnie wiadomo, e on jest podatny.

- Zapewniam ci, mój panie, Dawlish wydawa si cakiem pewny.

- Jeli zosta potraktowany Confundusem , to oczywiste, e jest pewny - powiedzia Snape. -

Zapewniam ci, Yaxley, e Biuro Aurorów nie bierze ju udziau w ochronie Harry'ego

Pottera. Zakon uwaa, e przeniknlimy do Ministerstwa.

- No to przynajmniej w jednym si nie myl - zachichota nerwowo przysadzisty mczyzna

siedzcy nieopodal Yaxleya, tu i ówdzie wzdu stou odpowiedziay mu podobne chichoty.

Voldemort nawet si nie umiechn. Powdrowa wzrokiem do ciaa unoszcego si powoli

nad gowami zgromadzonych i wydawa si zatopiony we wasnych mylach.

- Mój panie - cign Yaxley. - Dawlish uwaa, e cay zastp aurorów wemie udzia w

transportowaniu chopaka...

Voldemort uniós du, bia do i Yaxley umilk natychmiast, patrzc niechtnie, jak

Czarny Pan odwraca si do Snape'a.

- Gdzie zamierzaj teraz ukry chopaka?

- W domu jednego z czonków Zakonu - odrzek Snape. - To miejsce, zdaniem mego

informatora, bdzie objte tak ochron, jak Zakon i Ministerstwo razem wzite s w stanie

mu zapewni. Uwaam, e kiedy ju si tam znajdzie, mae bd szanse, by go tam dopa,

mój panie, oczywicie, o ile Ministerstwo nie upadnie do przyszej soboty, co mogoby da

nam szans odkrycia i unieszkodliwienia takiej iloci zabezpiecze, by przedrze si przez

reszt.

- I có, Yaxley? - zapyta Voldemort przez stó, ogie z kominka wywoywa dziwne byski w

jego czerwonych oczach. - Czy Ministerstwo upadnie do przyszej soboty?

Ponownie wszystkie oczy zwróciy si do Yaxleya, który ukry gow w ramionach.

- Mój panie, mam dobre wieci w tej kwestii. Udao mi si - z trudnoci i wielkim wysikiem

- rzuci zaklcie Imperius na Piusa Thicknesse.

Wielu z siedzcych wokó Yaxleya byo pod wraeniem, jego ssiad, Doohow, mczyzna o

dugiej, wykrzywionej twarzy, poklepa go po plecach.

- Niezy pocztek - powiedzia Voldemort. - Ale Thicknesse to tylko jeden czowiek.

Scrimgeour musi by otoczony naszymi ludmi, zanim zaczniemy dziaa. Jedna nieudana

próba zamachu na ycie ministra powanie opóni mój plan.

- Tak, mój panie, to prawda, ale jak wiesz, jako szef Departamentu Przestrzegania Prawa

Thicknesse jest nie tylko w staym kontakcie z ministrem, ale równie z pozostaymi szefami

departamentów. Myl, e teraz, kiedy mamy pod kontrol urzdnika tak wysokiej rangi,

bdzie atwiej zdoby pozostaych, by dziaajc razem doprowadzili do upadku Scrimgeoura.

- O ile nasz przyjaciel Thicknese nie zostanie zdemaskowany, zanim przekabaci reszt. W

kadym razie, nadal pozostaje bardzo wtpliwym, e ministerstwo bdzie moje do przyszej

soboty. Jeli za nie dopadniemy chopaka w jego kryjówce, musimy tego dokona podczas

podróy.

- Tutaj te mamy przewag, mój panie - odpar szybko Yaxley, najwyraniej

zdeterminowany, by uzyska cho lad aprobaty. - Mamy swoich ludzi w Departamencie

Magicznego Transportu. Jeli Potter spróbuje si aportowa lub skorzysta z sieci Fiuu,

natychmiast si tego dowiemy.

- Nie zrobi nic z tych rzeczy - wtrci Snape. - Zakon unika kadego rodka transportu

kontrolowanego przez Ministerstwo, nie ufaj niczemu, co ma z nim zwizek.

Rowling J K - HP 7 - Harry Potter i Smiertelne Relikwie.PDF

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: