WiFi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii.

Wi-Fi (lub Wi-fi, WiFi, Wifi, wifi) (ang. "Wireless Fidelity" - bezprzewodowa jakość) to zestaw standardów stworzonych do budowy bezprzewodowych sieci komputerowych. Szczególnym zastosowaniem WiFi jest budowanie sieci lokalnych opartych na komunikacji radiowej, czyli WLAN (ang. wireless local area network). Produkty zgodny z WiFi mają na sobie odpowiednie logo, które świadczy o zdolności do współpracy z innymi produktami tego typu. Standard WiFi opiera się na IEEE 802.11.

Logo Wi-Fi jest znakiem handlowym należącym do Wi-Fi Alliance

WiFi jest obecnie wykorzystywane do budowania rozległych sieci Internetowych. ISP umożliwiają użytkownikom wyposażonym w przenośne urządzenia zgodne z WiFi na bezprzewodowy dostęp do sieci. Jest to możliwe dzięki rozmieszczeniu w ruchliwych częściach miast obszarów nazywanych hotspotami. W wielu dużych miastach na świecie, jak Seul czy Nowy Jork znajdują się już setki miejsc, gdzie można uzyskać dostęp Internetu w ten sposób.

[Edytuj]

Rozwój WiFi

[Edytuj]

Wi-Fi kontra telefonia GSM

WiFi zapewnia dziś transfery rzędu 10 Mb/s w hotspocie. Oznacza to, że jest wielokrotnie szybsze od połączeń GPRS oferowanych przez operatorów telefonii GSM. WiFi nie posiada jeszcze pełnej funkcjonalności sieci komórkowych, ale ma miejsce znaczy postęp w tej dziedzinie. Firmy takie jak Zyxe, SocketIP and Symbol Technologies oferują usługi telefoniczne oparte na WiFi. W związku z narastaniem konkurencji WiFi i sieci komórkowych pojawił się termin 4G. Oznacza on, że WiFi może stać się czwartą generacją telefonii komórkowej.

Jednak wykorzystanie WiFi wiąże się jeszcze z dużymi problemami. Urządzenia WiFi pochłaniają więcej energii niż te zgodne z GSM. Standard WiFi nie zawiera mechanizmów autentykacji podobnych do kart SIM. Jednak trwają pracę nad stworzeniem odpowiednich standardów. Bardzo dużym problemem w WiFi jest rozmiar hotspotów. Nie przekracza on zwykle 50 metrów, co oznacza, że WiFi może być tylko uzupełnieniem sieci GSM, jeżeli system telefonii ma obejmować cały obszar kraju takiego jak Polska.

Na pod koniec lata 2004 roku firma Intel zapowiedziała prezentację nowego układu scalonego łączącego w sobie funkcje komunikacji WiFi oraz GSM. Miał on nosić nazwę WWAN (ang. Wireless Wide Area Network). Połączenie zasięgu sieci GSM oraz prędkości transferu z sieci WiFi jest szansą na szybsze stworzenie telefonii trzeciej generacji bez wykorzystania bardzo drogiego standardu UMTS.

[Edytuj]

Dostęp do WiFi

Obszary, gdzie można uzyskać dostęp do WiFi nazywa się hotspotami. Niektóre z nich oferują dostęp za darmo. W innych przypadkach konieczne jest wnoszenie opłat. Czasami rozliczenia opierają się na limitach transferowanych danych.

W wielu krajach na świecie dostęp do sieci WiFi jest bezpłatny [1] (http://en.wikipedia.org/wiki/Wireless_community_network). Firmy i instytucje posiadające nadmiarowe łącza internetowe niskim kosztem stawiają nadajniki WiFi i udostępniają sieć za darmo dla wszystkich. W Polsce rozdawanie Internetu przez firmy jest naruszeniem prawa skarbowego. Usługi teleinformatyczne podlegają podatkowi VAT. Urzędnicy szacują koszt połączenia z Internetem (np. koszt Neostrady) i naliczają firmie udostępniającej sieć podatek oraz domiar. Z tego względu publiczne rozdawanie Internetu za darmo w Polsce jest nielegalne.

Większość operatorów posługuje się standardem 802.11b. Prędkość zapewniania przez sieci to 11 Mbps...