Kosztorysowanie str. 1
Zgodnie z metodą kosztorysowania sposób kalkulacji poszczególnych składników ceny kosztorysowej zależy od rodzaju kosztorysu.
Wyodrębnia się następujące rodzaje kosztorysów, różniące się częściowo trybem ich opracowania oraz podstawami do ustalania cen, stawek i narzutów:
- Kosztorys inwestorski – sporządzany jest przez zamawiającego. Na zlecenie inwestora kosztorys ten może przygotować jednostka świadcząca usługi w danym zakresie. Ustala się w nim orientacyjny koszt, który skłonny jest (będzie mógł) ponieść zamawiający za wykonanie określonych robót objętych projektem,
- Kosztorys ofertowy – przygotowywany jest przez wykonawcę, gdy bierze udział w przetargu albo otrzymał od zamawiającego propozycję złożenia oferty na wykonanie określonych robót. Kosztorys ten przeznaczony jest do ustalenia wynagrodzenia, za które wykonawca może zrealizować określone roboty
W przypadku zmiany wynagrodzenia ustalonego w umowie o wykonanie robót, z powodu zwiększenia ustalonego w umowie zakresu rzeczowego robót lub zmian wprowadzonych przez zleceniodawcę w dokumentacji technicznej, wykonawca opracowuje kosztorys zamienny.
Jeżeli rzeczowy zakres zlecanych robót oraz techniczne warunki ich wykonania nie mogą być dokładnie ustalone przy zawieraniu umowy między zleceniodawcą i wykonawcą, co głównie występuje przy robotach remontowych, modernizacyjnych, awaryjnych, wówczas rozliczeń za wykonane roboty dokonuje się na podstawie kosztorysu powykonawczego. W takim przypadku w umowie trzeba uzgodnić podstawy kosztorysowe oraz ceny czynników produkcji, koszty pośrednie i zysk, które będą przyjęte w kosztorysie powykonawczym.
W dokumentacji projektowej występuje przedmiar robót, który obejmuje opis robót w kolejności technologicznej ich wykonywania, ilości poszczególnych robót wynikającą z projektu i podstawy do ustalenia nakładów rzeczowych (nr katalogu, nr tablicy i numer kolumny).
W praktyce, niejednokrotnie mamy do czynienia z tzw. „ślepym kosztorysem”. Jest to najczęściej forma kosztorysu ofertowego (sporządzonego metodą kalkulacji szczegółowej lub uproszczonej), ale nie zawierającego żadnych wartości (kwot pieniężnych) ani cen czynników produkcji budowlanej – kosztorys „bez cen i wartości”. Przygotowywany jest przez inwestora.
Podstawy sporządzania kosztorysu inwestorskiego stanowią:
1) dokumentacja projektowa – projekt techniczny obiektu lub robót (przy robotach remontowych projekt ten może być zastąpiony inwentaryzacją i protokółem typowania określającym technologię wykonania robót oraz ich rodzaje i ilości),
2) przedmiar robót,
3) założenia wyjściowe do kosztorysowania,
4) wytyczne do montażu,
5) jednostkowe nakłady rzeczowe robocizny, materiałów, pracy sprzętu oraz środków transportu technologicznego, zawarte w katalogach, a w razie ich braku – według norm zakładowych,
6) stawki i ceny czynników produkcji (R, M, S), (w tym koszty zakupu materiałów) oraz wskaźnik narzutu kosztów pośrednich i zysku kalkulacyjnego dla metody kalkulacji szczegółowej.
Podstawy sporządzania kosztorysu ofertowego stanowią:
1) dokumentacja projektowa – projekt techniczny obiektu lub robót, a w nim każdorazowo:
2) przedmiar robót, natomiast przy robotach remontowych – protokół typowania robót określający lokalizację, rodzaje i ilości robót oraz technologię ich wykonania,
3) specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót,
4) założenia lub protokół danych wyjściowych do kosztorysowania,
5) jednostkowe normy nakładów rzeczowych robocizny (nr ), materiałów ( nm ) i pracy sprzętu ( ns ) według katalogu, a w przypadku ich braku według norm zakładowych wykonawcy,
6) ceny jednostkowe czynników produkcji (Cr , Cm , Cs), koszty zakupu,
7) koszty pośrednie – ustalone przez wykonawcę na podstawie własnej kalkulacji ( Kp ),
8) wielkość zysku kalkulacyjnego określona przez wykonawcę robót ( Z ),
9) podatek VAT obliczony zgodnie z obowiązującymi przepisami ( PV ),
Podstawy sporządzania kosztorysu zamiennego stanowią:
1) protokół konieczności,
2) dokumentacja projektowa, a w tym przedmiar robót,
3) normy nakładów rzeczowych zawarte w katalogach, a w przypadku ich braku – zbiory norm zakładowych,
4) wynegocjowane ceny czynników produkcji,
Podstawy sporządzania kosztorysu powykonawczego stanowią:
1) dokumentacja budowy, która obejmuje:
a) dokumentację techniczną wykonywanych robót, a w przypadku robót remontowych – inwentaryzację, protokóły typowania odbiorów,
b) książkę obmiaru robót i potwierdzone przez zamawiającego zapisy w dzienniku budowy (dzienniku montażu),
c) protokóły konieczności,
2) protokół danych wyjściowych do kosztorysowania,
3) normy nakładów rzeczowych określone w protokóle danych wyjściowych do kosztorysowania,
4) ceny czynników produkcji (Cr , Cm , Cs ) oraz koszty zakupu, koszty pośrednie i zysk, w wysokościach wynegocjowanych między zamawiającym i wykonawcą oraz określonych w protokóle danych wyjściowych do kosztorysowania,
5) obowiązujące zasady obliczania podatku VAT.
Koszt sporządzania dokumentacji kosztorysowej ponosi:
- zamawiający roboty – za sporządzenie przedmiaru robót i kosztorysu inwestorskiego,
- wykonawca robót – za sporządzenie wszystkich pozostałych rodzajów kosztorysów, bez względu na tryb ich sporządzania (siłami własnymi czy przez obcych wykonawców).
Podstawę sporządzenia kosztorysu inwestorskiego stanowią głównie Katalogi Norm Nakładów Rzeczowych (KNNR).
[1] Wg „Podręcznika Kosztorysowania robót i obiektów budowlanych” p. Eugeniusza Smoktunowicza
panamera