PSYCHOLOGIA SPOŁECZNA.doc

(203 KB) Pobierz
PSYCHOLOGIA SPOŁECZNA

PSYCHOLOGIA SPOŁECZNA

 

 

Dr Agnieszka Wielgus

Egzamin – w formie testu (11-12 pytań)

 

Terminy egzaminu:

 

I termin: 8 zjazd (22 czerwca)

II termin i wpis: 29 czerwca

 

TEZY EGZAMINACYJNE - SEM. LETNI 2007/2008 Studia niestacjonarne II stopnia, Semestr. II

 

1.        Wpływ czynników osobowościowych na sytuacje społeczne

2.        Sytuacja a zachowanie społeczne (cele sytuacji, reguły, role społeczne)

3.        Koordynacja zachowań społecznych

4.        Temperament a zachowania społeczne

5.        Stereotyp męskości i kobiecości oraz jego konsekwencje w życiu społecznym

6.        Różnice między kobietami i mężczyznami w świetle badań (zdolności umysłowe, motoryka, cechy osobowości, funkcjonowanie społeczne, komunikacja interpersonalną zachowania heteroseksualne)

7.        Autoprezentacja - rozumienie, znaczenie w życiu ludzkim

8.        Teoria integracji społecznej E. Goffmana

9.        Sztuka zyskiwania przewagi S. Pottera

10.     Zależność miedzy lękiem społecznym i autoprezentacją

11.     Wpływ lęku społecznego na zachowanie, uwagę i pamięć oraz sposoby radzenia sobie z tymi trudnościami (strategie)

12.     Techniki manipulowania własnym wizerunkiem

13.     Asertywność - rozumienie, trudności i elementy zachowania asertywnego

14.     Przyczyny braku asertywności

15.     Prawa asertywności

16.     Specyfika, zalety i wady zachowań biernych, agresywnych, bierno - agresywnych i asertywnych

17.     Rodzaje reklam i komunikatów stosowanych w reklamach

18.     Techniki zachowań konsumenckich (stopa w drzwi i pozostałe)

19.     Samoocena a skuteczność reklamy - paradoks lepszego od średniego

20.     Kiedy reklama nie jest potrzebna

21.     Reklama ukryta

22.     Wyznaczniki skuteczności reklamy (produkt, miejsce, cena)

23.     Procesy poznawcze w reklamie (uwaga, percepcja, pamięć, język)

24.     Człowiek w reklamie

25.     Psychologiczne uwarunkowania sytuacji pomagania - podejście socjobiologiczne, teoria wymiany społecznej, hipoteza empatii /altruizmu Batona

26.     Indywidualne determinanty sytuacji pomagania (osobowość, płeć, nastrój)

27.     Sytuacyjne determinanty sytuacji pomagania (rodzaj środowiska, liczba świadków, charakter ofiary)

28.     Rozumienie i rodzaje konfliktów

29.     Przyczyny konfliktów

30.     Fazy konfliktu i techniki rozwiązywania

31.     Rozumienie i warunki konieczne do zaistnienia psychomanipulacji

32.     Podział manipulacji ze względu na trwałość zmian

33.     Manipulacje skoncentrowane na samoocenie (ingracjacja)

34.     Manipulacje wykorzystujące dysonans poznawczy

35.     Manipulacje emocjami

36.     Manipulacje poczuciem kontroli

37.     Manipulacje oparte na wrodzonych automatyzmach

38.     Sposoby obrony przed manipulacją (habituacja, reaktancja, samoocena)

 

 

 

 

 

 

 

 

Wykład I  (09.03.2008 r.)

 

 

Psychologia społeczna jest subdyscypliną psychologii. Psychologia jako nauka powstała w 1879 r., natomiast psychologia społeczna w roku 1908. dyscyplina ta czerpie treści ze Starożytności. Przedmiotem jej zainteresowań jest psychika i zachowanie ludzi znajdujących się w sytuacjach społecznych, (psychika rozumiana jako całość, ale istotna jest obecność drugiego czynnika, czyli właśnie sytuacji społecznej).

Psychologię społeczną interesują więc zarówno ludzkie zachowania, jak też wszelkie procesy poznawcze.

O sytuacji społecznej można mówić wówczas, gdy istnieje obecność innych ludzi. Sytuacja społeczna może być:

a)      bezpośrednia, czyli wokół nas, w naszym najbliższym otoczeniu, (jesteśmy w różnych sytuacjach społecznych, np.: studenci, kobiety pracujące w domu, rasa, narodowość),

b)     pośrednia, czyli pozostałości w pamięci innych ludzi, (takich, którzy odeszli, naukowcy, profesorzy, itp.).

Znajdujemy się więc ciągle w różnych sytuacjach społecznych.

 

Wzajemne związki pomiędzy zachowaniem, osobą, a sytuacją:

 

ZACHOWANIE = OSOBA + SYTUACJA

 

Wpływ osobowości na zachowania społeczne:

 

Zachowanie jest wynikiem interakcji społecznych. Osobowość obejmuje dużo elementów i sytuacji. Nasze zachowanie jest wynikiem tych elementów. Jak nasza osobowość wpływa na zachowanie?

Temperament: klasyfikacja wg Junga (potem rozwinął ją Essen)

1.      Introwertycy wybierają zachowania umiarkowanie uspołecznione, które wiążą się raczej z wycofywaniem, niż z działaniem; (gdy ktoś zapyta introwertyka, jak się czuje, to zwykle odpowie, że czuje się źle).

2.      Ekstrawertycy – lubią ludzi i ich towarzystwo, mają łatwość ujawniania emocji, w towarzystwie zachowują się często swobodnie, są otwarci, potrzebują zmian. Eksperymentowanie mobilizuje do szukania nowych znajomości, otwierania się na nowe sytuacje.

 

Wpływ osobowości na sytuacje:

 

Występują różne potrzeby stymulacji i w związku z potrzebą doświadczania bodźców, szukamy określonych sytuacji. Introwertyk zamyka się w sobie, czyta, pogrąża się w myślach, dla siebie odnosi się do znanych ludzi – szuka ludzi z zaufaniem do siebie, szuka sytuacji, które są dla niego komfortowe. Szuka sytuacji zawodowych w zaciszu, np. biblioteka, archiwum.

Sytuacja wpływa także na osobowość:

 

Sytuacja kształtuje osobowość (socjalizacja). Dziecko uczestniczy w procesie modelowania (naśladuje model zachowań innych osób). Modelem dla dziecka są rodzice, wychowawczyni w przedszkolu, szkole. My też modelujemy – sytuacja wpływa na nas, wypalamy się zawodowo, jesteśmy nerwowi w wyniku sytuacji w pracy.

 

Zależność między sytuacją a zachowaniem społecznym:

 

Cele sytuacji społecznej: wspólne cele to zyskanie akceptacji, zaspokojenie podstawowych potrzeb. Cele zadaniowe:

- bycie w grupie zadaniowej, (wyjazd, zabawa, potrzeba bycia, przyłączenia, akceptacji),

-   zadania wynikające z konkretnej sytuacji, np. studenci – potrzeba wiedzy, ambicji.

Niektóre cele są podobne lub się wykluczają.

Reguły, czyli normy, które nas obowiązują. Elementem sytuacji społecznej wpływającej na nasze zachowanie są cechy środowiska, np. duża grupa ogranicza możliwość wykonania jakiegoś zadania.

 

 

 

 

 

1.      Liczba wypowiedzi, – jeśli jedna osoba mówi, to reszta musi słuchać

2.      Potrzeby, np. dominacja i submisja (podporządkowanie). Jeśli osoba jest dominująca – najlepiej się czuje, gdy ma obok osobę podporządkowaną.

3.      Koordynacja w obrębie intymności. Intymność to coraz większe otwieranie się na daną osobę. Wzrasta z czasem. Przejawia się w głębokości otwierania się.

4.      Ton emocjonalny – ton głosu. Jeżeli jedna osoba mówi cicho, miękko wyraża emocje, to druga się dostosowuje

5.      Koordynacja w zakresie ról – nasze role nas ograniczają. Polega to na tym, że kiedy my wchodzimy w role rodziców, to musimy spełniać te role (nie możemy być kumplami). Rola nauczyciela.

 

Temperament:

 

Ekstrawertycy w sensie zachowań, osobowości:

- wybierają częściej sytuacje społeczne,

- szukają obecności innych ludzi,

- częściej będą podejmować kontakty z obcymi przez to, że cenią relacje i dołączają do znajomych kolejne relacje,

- mówią więcej od introwertyków, częściej się zgadzają, uśmiechają, opowiadają dowcipy – są to sposoby na pozyskiwanie rozmówcy, na akceptację,

- mają bogatszą gestykulację, mimikę ciała,

- są bardziej aktywni społecznie,

- są asertywni,

- są bardziej współpracujący, a współpraca z nimi jest miła,

- częściej zostają liderami grup – wybiera ich grupa,

- są bardziej wrażliwi na nagrody, niż na kary,

- częściej ekstrawertykami są jedynacy.

 

Introwertycy w sferze zachowań:

- częściej są milczący, pełni rezerwy, ostrożni,

- potrzebują więcej czasu, aby kogoś poznać, dłużej obserwują i przekonują się do innych,

- bardziej stawiają na jakość, a nie na ilość kontaktów,

- mają często lepsze wyniki w nauce,

- mniej jest wśród nich przestępców i uzależnionych, bo nie szukają wrażeń,

- są bardziej wrażliwi na kary, które bardzo przeżywają,

- pielęgnują długo urazy.

 

 

Pomaganie innym

 

Uwarunkowania - Dlaczego pomagamy? Socjologiczne podejście – teoria Darwina.

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin