Typologia Kostrzewskiego.pdf

Archeologia Polski - Fibule, identyfikacja i datowanie - Kostrzewski

http://www.archeologiapolski.pl/Kostrzewski.html

Archeologia Polski - Fibule, identyfikacja i datowanie - Kostrzewski

http://www.archeologiapolski.pl/Kostrzewski.html

Archeologia Polski

Fibule identyfikacja i datowanie

Typ D

Konstrukcja środkowolateńska. Fibule wykonywane

wyłącznie z Ŝelaza. Nawiązują do fibul z oppidów z LT D1.

Występuje praktycznie na całym obszarze Barbaricum, ale

najczęściej w kręgu jastorfskim, k. przeworskiej i

oksywskiej w fazie A2.

Przejdź do:

Nowości na stronie

Fibula? A cóŜ to takiego?

Chronologia

Typologia Kostrzewskiego

Typologia Almgrena

Księga gości

Literatura

Do ściągnięcia

Linki

Home

Typologia Kostrzewskiego

Józef Kostrzewski (18851969), wybitny archeolog i

muzeolog. Był jednym z załoŜycieli Uniwersytetu w

Poznaniu i wieloletnim kierownikiem tamtejszego Instytutu

Prehistorycznego. W swej pracy badawczej zajmował sie

wieloma dziedzinami archeologii epoką brazu, okresem

lateńskim i wczesnego średniowiecza. Był jednym ze

zwolenników teorii autochtonicznej, zakładającej

obecność Słowian w Polsce jeszcze przed okresem

wczesnego średniowiecza.

Typ E

Podobnie jak typ D, róŜni się od niego wiekszą i

masywniejszą spręŜyną.

W 1919 roku w berlinie pod kierunkiem Gustawa Kossiny

opublikował pracę: "Die ostgermanische Kultur der Sptlatenezeit" , w której

przedstawił klasyfikację fibul lateńskich z terenów Polski. WyróŜnił 15 typów

zapinek oznaczonych kolejnymi literami alfabetu (A O).

Typ A

Zapinka o konstrukcji środkowolateńskiej. Wykonywane

głównie z Ŝelaza, rzadko z brązu. Starsze długie, masywne

często zdobione na nóŜce (guzki profilowane, kulki).

Młodsze nie zdobione, znacznie krótsze i krępe.

Charakterystyczne dla fazy A1, ale przechodzą do fazy A2.

Zapinki interregionalne, występują wszędzie tam, gdize

dotarł prąd latenizujący (aŜ po płw. Jutlandzki).

Są wyznacznikiem początku latenizacji.

Typ F

Konstrukcja środkowolateńska. Spotyka się egzemplarze

brązowe jak i Ŝelazne. Bardzo późna posiada wiele cech

wyłącznie barbarzyńskich. Konstrukcyjnie zbliŜona do

zapinki typu C. Występuje w południowej części kręgu

jastorfskiego, k. przeworskiej i oksywskiej w fazie A2.

Typ G

Zapinka o konstrukcji środkowolateńskiej. Wyłącznie

brązowe egzemplarze. Powstała najprawdopodobniej na

obszarze Turyngii w strefie przejściowej między

osadnictwem przeworskim i celtyckim. Znane z Turyngii,

Brandenburgii, z obszarów zajmowanych przez k. oksywską i

pn. części terenów k. przeworskiej (Kujawy, pn. Mazowsze).

Najstarsze okazy pojawiają się u schyłku LT C2 i na

początku LT D1, czyli w fazie A2, a najmłodsze znane są z

fazy A3 (początek LT D2).

Typ B

Zapinki o konstrukcji środkowolateńskiej.

Charakterystyczne przede wszystkim dla fazy A1, większość

to okazy Ŝelazne nieliczne brązowe. Występują

egzemplarze importowane jak i powstałe w Barbaricum.

Najstarsze (jeszcze z LT C1) są najbardziej masywne i

najdłuŜsze bardzo często zdobione. Późne, bardzo krótkie i

krępe przechodzą do fazy A2. Kabłąk wysoko wysklepiony w

przedniej części prawie pod kątem prostym; kąt prosty

takŜe między kabłąkiem i nóŜką. SpręŜyna 468 zwojowa

wyłącznie z górną cięciwą (najmłodsze 8 zwojowe).

Typ H

Jest to barbarzyńskie naśladownictwo zapinek typu G.

Wykonywane z Ŝelaza. Występują głównie w kręgu

jastorfskim, k. przeworskiej, oksywskiej i Poieneti

Łukaševka (dorzecze środkowego Prutu i Seretu pogranicze

Rumunii i Mołdowy). Datowanie jak typ G.

Typ C

Konstrukcja środkowolateńska wywodząca się z typu B.

Większość to okazy Ŝelazne, nie zdobione. Pierwsza forma

barbarzyńska powstała pod wpływem lateńskim. Starsze

długie egzemplarze: 1213 cm, młodsze krótsze: 67 cm.

Pojawia się u schyłku fazy A1, po fazie A2 juŜ nie

występuje. Zapinka o charakterze interregionalnym.

Występuje w pd. części k. jastorfskiej, w k. przeworskiej i

oksywskiej na innych obszarach sporadycznie (tam, gdzie

osadnictwo germańskie w pn. części Kotl. Karpackiej, nad

górną Łabą, i na oppidach w Czehach i na Słowacji)

1 z 4

2010-09-17 08:50

2 z 4

2010-09-17 08:50

Archeologia Polski - Fibule, identyfikacja i datowanie - Kostrzewski

http://www.archeologiapolski.pl/Kostrzewski.html

Archeologia Polski - Fibule, identyfikacja i datowanie - Kostrzewski

http://www.archeologiapolski.pl/Kostrzewski.html

Typ I

Zapinka o konstrukcji środkowolateńskiej charakterystyczna

dla kultury oksywskiej. Datowana na schyłek fazy A2 i

początek fazy A3.

Typ N

Występowanie i datowanie jak typ M. Podobnie jak ona

stanowi wyznacznik rozprzestrzeniania osadnictwa

germańskiego.

Typ J

Konstrukcja późnolateńska. W większości okazy Ŝelazne,

rzadko brązowe. Powstała w kulturze lateńskiej ale

występuje takŜe w materiałach przeworskich i oksywskich,

a takŜe z pd. części kręgu jastorfskiego.

Przełom fazy A2 i A3 (faza przejściowa).

Typ O

Konstrukcja późnolateńska. Najmłodsza z grupy fibul M, N i

O. W większości egzemplarze brązowe. Tak jak dwie

poprzednie stanowi interregionalny wyznacznik osadnictwa

germańskiego. Pojawia się od schyłku fazy A3 do fazy B1a.

Wszystkie materiały tekstowe są dostępne na licencji Creative Commons Uznanie autorstwaNa tych samych warunkach

3.0 Polska .

Typ K

Zapinka o konstrukcji późnolateńskiej. Egzemplarze Ŝelazne

(k. przeworska i oksywska) oraz brązowe (krąg jastorfski).

Najbardziej rozpowszechniona najczęściej występuje w

grobach męskich z bronią od pd. Norwegii po dorzecze

środkowego Dniepru. Datowanie: faza A2.

Typ L

Zapinka o konstrukcji późnolateńskiej. Bardzo rzadka,

Ŝelazna fibula ze środowiska kultury oksywskiej.

Datowana na początek fazy A3.

Typ M

Zapinka o konstrukcji późnolateńskiej. W iększości Ŝelazne

ale sporo teŜ brązowych. Ponadregionalny wyznacznik

Ŝywiołu germańskiego. Pojawia się wszędzie tam, gdzie w

fazie A3 powstają osady germańskie.

3 z 4

2010-09-17 08:50

4 z 4

2010-09-17 08:50

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: