MRSA-broszura.pdf

INFORMACJA NA TEMAT ZAKA ņ E İ SKÓRY WYWOŁYWANYCH PRZEZ

GRONKOWCA ZŁOCISTEGO ( STAPHYLOCOCCUS AUREUS ) OPORNEGO

NA METICYLIN Ħ (MRSA)

MRSA zwykle przenosi siħ poprzez:

Û Kontakt bezpoĻredni z osobĢ zakaŇonĢ lub nosicielem

Û Korzystanie z tych samych przedmiotów uŇytku osobistego np. rħczników lub

maszynek do golenia, które były uŇywane przez osoby zakaŇone lub bħdĢce

nosicielami

Û Dotykanie powierzchni bĢdŅ przedmiotów skaŇonych MRSA np. uŇywanych

bandaŇy

Kiedy pacjent cierpi na zakaŇenie skóry nie moŇna wykluczyę, Ňe jest to

zakaŇenie MRSA , czyli szczepem Staphylococcus aureus opornym na

meticylinħ.

Ostatnie doniesienia wskazujĢ, Ňe w populacji gronkowców złocistych zwiħksza

siħ odsetek MRSA. Spektrum zakaŇeı wywoływanych przez MRSA jest zbliŇone

do tych powodowanych przez Staphylococcus aureus wraŇliwych na meticylinħ.

NajczħĻciej obserwowanymi sĢ zakaŇenia skóry i tkanek miħkkich (SSTI), w

szczególnoĻci objawiajĢce siħ klinicznie w postaci czyraków, czyraków

gromadnych (skupienia czyraków), ropnych zmian wokół mieszków włosowych

oraz innych ropnych zakaŇeı.

Amerykaıski OĻrodek Kontroli i Zapobiegania ZakaŇeniom (CDC) rekomenduje

uwzglħdnianie MRSA w diagnostyce róŇnicowej zakaŇeı skóry i tkanek miħkkich

(SSTI) o obrazie wskazujĢcym na zakaŇenie bakteriami S. aureus, zwłaszcza

tych o ropnym charakterze (z wyczuwalnymi jamami ropnymi o białej bĢdŅ Ňółtej

barwie; sĢczenie ropy nastħpuje samoistnie, poprzez czubek ropnia lub teŇ

moŇliwa jest jej aspiracja przy uŇyciu igły lub strzykawki). Ponadto zgłoszenie

przez pacjenta objawów zwiĢzanych np. z domniemanym ugryzieniem przez

pajĢka powinno równieŇ skutkowaę podejrzeniem zakaŇenia gronkowcem

złocistym.

PodstawowĢ metodĢ postħpowania w przypadku ropnego zakaŇenia skóry jest

opracowanie chirurgiczne (naciħcie, opróŇnienie oraz drenaŇ jamy ropnia).

Badanie mikrobiologiczne w kierunku MRSA jest uzasadnione jako metoda

dodatkowa do metody chirurgicznego drenaŇu, po analizie parametrów

klinicznych, takich jak obecnoĻę objawów ogólnoustrojowych, ostrych

symptomów miejscowych, immunosupresji, podeszłego wieku pacjenta,

umiejscowienia zakaŇenia w okolicach o utrudnionym drenaŇu lub braku reakcji

na otwarcie i drenaŇ jamy ropnia. W przypadku ostrych postaci zakaŇenia naleŇy

rozwaŇyę konsultacjħ z lekarzem specjalistĢ chorób zakaŅnych, mikrobiologiem

lekarskim, chirurgiem itp.

Uzyskanie próbek do badania mikrobiologicznego jest pomocne w dalszym

prowadzeniu terapii zwłaszcza w przypadku tych pacjentów, u których nie

zadziałało poczĢtkowe leczenie empiryczne.

ZakaŇenia skóry o etiologii MRSA mogĢ przekształcię siħ w ostrzejsze postacie

zakaŇenia. Istotne jest przedstawienie pacjentowi planu postħpowania w

przypadku, gdyby pojawiły siħ objawy ogólnoustrojowe lub objawy miejscowe

uległy pogorszeniu, bĢdŅ jeĻli w ciĢgu 48 godz. nie nastĢpiłaby poprawa.

Czym jest MRSA?

Staphylococcus aureus oporny na meticylinħ (MRSA) jest oporny na wszystkie

aktualnie dostħpne antybiotyki z grupy beta-laktamów, w tym penicyliny

(np.penicylina, amoksycylina), penicyliny przeciw-gronkowcowe (meticylina,

oksacylina) cefalosporyny (np. cefaleksyna, cefazolina, cefuroksym) beta-

laktamy z inhibitorami (amoksycylina/kwas klawulanowy, ampicylina/sulbaktam,

cefoperazon/sulbaktam, piperacylina/tazobaktam) i karbapenemy. (ertapenem,

imipenem, meropenem , doripenem)

ĺwiadomoĻę pacjentów a zapobieganie rozprzestrzenianiu siħ MRSA

Edukacja pacjentów jest najistotniejszym elementem profilaktyki zakaŇeı MRSA.

Pracownicy opieki zdrowotnej powinni szkolię pacjentów, opiekunów oraz o ile to

moŇliwe, osoby z najbliŇszego otoczenia pacjenta, jak zapobiegaę kontaktowemu

rozprzestrzenianiu MRSA.

ĺ cie Ň ka diagnostyczna i leczenie ambulatoryjne pacjentów z zaka Ň eniami

skóry i tkanek mi ħ kkich

Pacjent zgłasza siħ z objawami klinicznymi zakaŇenia skóry:

zaczerwienienie

ból/tkliwoĻę

opuchniħcie

miejscowy wzrost ciepłoty skóry

podejrzenie ugryzienia przez pajĢka

TAK

Czy zmiana skórna ma charakter ropny (czy wystħpuje którykolwiek z poniŇszych

objawów)?

wyczuwalna, przesuwna, ulegajĢca odkształceniu jama wypełniona płynem

Ļrodkowy obszar w kolorze białym lub Ňółtym

Ļrodek zakaŇonego obszaru w postaci “główki” lub “czubka”

ze zmiany skórnej sĢczy siħ wydzielina ropna

moŇliwa aspiracja ropy igłĢ lub strzykawkĢ

TAK

JeĻli odpowiedŅ TAK naleŇy:

1. wykonaę punkcjħ zmiany skórnej

2. wysłaę pobrany materiał do badania mikrobiologicznego (posiew/antybiogram)

3. udzielię pacjentowi informacji dotyczĢcej higieny oraz pielħgnacji zmienionego

chorobowo obszaru

4. omówię z pacjentem dalsze postħpowanie

W przypadku wystĢpienia objawów ogólnoustrojowych lub ostrych objawów

miejscowych, immunosupresji lub braku poprawy po zabiegu naciħcia i drenaŇu

ropnia naleŇy rozwaŇyę rozpoczħcie dodatkowo terapii antybiotykowej w

kierunku MRSA.

JeĻli odpowiedŅ NIE:

Podejrzenie zapalenia podskórnej tkanki łĢcznej (cellulitis):

RozpoczĢę terapiħ antybiotykowĢ w kierunku Streptococcus spp. i/lub innych

przypuszczalnych patogenów

Ustalię program kontynuacji leczenia

RozwaŇyę dodatkowo badania w kierunku MRSA (jeĻli nie zalecono ich

wczeĻniej bĢdŅ pacjent nie zareagował na dotychczasowe leczenie)

OPCJE AMBULATORYJNEGO LECZENIA ANTYBIOTYKOWEGO ZAKAņEİ

SKÓRY I TKANEK MIĦKKICH W PRZYPADKU PODEJRZENIA ZAKAņENIA

MRSA

Nazwa antybiotyku

Uwagi

OstrzeŇenia**

Klindamycyna

dopuszczona przez FDA

(AmerykaıskĢ Agencjħ ds.

ņywnoĻci I Leków) do

leczenia ciħŇkich zakaŇeı

o etiologii S. aureus

W celu wykrycia

indukowalnej opornoĻci na

klindamycynħ w izolatach

opornych na erytromycynħ

naleŇy przeprowadzię test

metodĢ dwóch krĢŇków

(spłaszczenie strefy o

kształcie litery D od strony

krĢŇka z erytromycynĢ)

MoŇe wystĢpię

powikłanie w postaci

biegunki o etiologii

Clostridium difficile , która

pojawia siħ z wiħkszĢ

czħstoĻciĢ w powiĢzaniu z

leczeniem klindamycynĢ niŇ

z innymi antybiotykami

Tetracykliny

Doksycyklina

Doksycyklina jest

dopuszczona przez FDA do

leczenia zakaŇeı skórnych

wywołanych przez S. aureus

Nie wskazane dla kobiet

w ciĢŇy

Nie wskazane dla dzieci

poniŇej 12 lat

Nieznane działanie na

bakterie Streptococcus

pyogenes ( grupa A) -

wywołujĢce cellulitis

Uwaga :W Polsce

obserwuje siħ wysoki

procent szczepów opornych

zarówno gronkowca

złocistego jak i

Streptococcus pyogenes .

Szczepy MRSA s Ģ

oporne .

Trimetoprim-

Sulfametoksazol

Nie dopuszczony przez

FDA do leczenia zakaŇeı

wywołanymi bakteriami z

rodzaju Staphylococcus

MoŇe nie wykazywaę

działania na bakterie

Streptococcus grupy A -

wywołujĢce cellulitis

Niewskazany dla kobiet

w trzecim trymestrze ciĢŇy

Niewskazany dla

niemowlĢt poniŇej 2

miesiħcy

Rifampicyna

Stosowaę wyłĢcznie w

terapii skojarzonej z innymi

antybiotykami

Czħste interakcje typu

lek-lek

Linezolid

Zalecana konsultacja ze

specjalistĢ (chorób

zakaŅnych, chirurgii,

mikrobiologii lekarskiej)

Dopuszczony przez FDA

do leczenia

skomplikowanych zakaŇeı

skórnych, m.in. MRSA

W przypadku

długotrwałego stosowania

moŇe powodowaę

mielosupresjħ, neuropatiħ

oraz kwasicħ mleczanowĢ

Daptomycyna

WyłĢcznie po konsultacji

ze specjalistĢ (jak wyŇej)

Dopuszczony przez FDA i

EMA do leczenia

skomplikowanych zakaŇeı

skóry i tkanki podskórnej,

m.in. MRSA

Tigecyklina

Pochodna

minocykliny- grupa

glikocyklin

WyłĢcznie po konsultacji

ze specjalistĢ (jak wyŇej)

Dopuszczona przez FDA i

EMA do leczenia

skomplikowanych zakaŇeı

skóry i tkanki podskórnej,

m.in. MRSA

MRSA jest oporne na wszystkie aktualnie dostħpne antybiotyki beta-laktamowe

(penicyliny,, cefalosporyny takŇe z inhibitorami oraz karbapenemy))

Fluorochinolony (np. ciprofloksacyna, lewofloksacyna) oraz makrolidy (erytromycyna,

klarytromycyna, azytromycyna) nie sĢ optymalnymi lekami w przypadku zakaŇenia

MRSA w zwiĢzku z szybkim nabywaniem opornoĻci na te antybiotyki

Rola dekolonizacji

Procedury stosowane w dekolonizacji MRSA nie powinny byę stosowane u

pacjentów z aktywnymi zakaŇeniami. Procedury dekolonizacji odgrywajĢ

prawdopodobnie rolħ w zapobieganiu nawrotom zakaŇenia, jednakŇe potrzeba

wiħkszej liczby danych, aby ustalię ich efektywnoĻę oraz optymalne procedury.

Po zwalczeniu aktywnego zakaŇenia oraz zastosowaniu właĻciwej higieny i

pielħgnacji rejonów chorobowo zmienionych, naleŇy rozwaŇyę konsultacjħ ze

specjalistĢ chorób zakaŅnych, dermatologiem, mikrobiologiem lekarskim lub

innym, w celu omówienia zastosowania dekolonizacji w przypadku nawrotu

zakaŇenia u pacjenta bĢdŅ wystĢpienia zakaŇenia u jego najbliŇszych .

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: