Medycyna ratunkowa - leki stosowane w resuscytacji.doc

(166 KB) Pobierz
LEKI STOSOWANE W RESUSCYTACJI

 

 

 

 

 

 

 

LEKI

 

 

STOSOWANE

 

W

 

RESUSCYTACJI

 

 

 

 

 

 

 

Wg wytycznych Europejskiej Rady ds. Resuscytacji 2005

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Najważniejszym lekiem  jest  tlen

 

 

-        jak  najszybciej

 

-        najlepiej 100 % (maximum tlenu w reanimacji...)

 

-        pożądana  saturacja > 95 %

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ADRENALINA

 

Wskazania :

-        zatrzymanie krążenia
(wszystkie mechanizmy -  VF, asystole, PEA )

 

-        anafilaksja

-        wstrząs kardiogenny

 

Dawkowanie w zatrzymaniu krążenia :

-        dożylnie : 1 mg co 3 minuty

-        dotchawiczo : 2 – 3 mg w 10 ml wody do wstrzyknięć

 

Działanie

-        pobudza receptory alfa i beta układu współczulnego

-        wywołuje obkurczenie naczyń, co powoduje wzrost oporu obwodowego i zwiększenie przepływu mózgowego i wieńcowego

-        wywołuje przyspieszenie czynności serca, wzrost siły skurczu mięśnia sercowego

-        zwiększa pobudliwość – ma działanie arytmogenne -  szczególnie w niedotlenionym mięśniu sercowym może wywołać nawracające migotanie komór

 

- 0,1% Inj. Adrenalini

  1 mg = 1 ml   ( roztwór 1:1000 )

 

ATROPINA             

 

Wskazania :

-        asystole

-        czynność elektryczna bez tętna (PEA)

   z częstością < 60 /min

 

-        bradykardia zatokowa, przedsionkowa lub węzłowa z objawami hemodynamicznymi

 

Dawkowanie w zatrzymaniu krążenia :

-        dożylnie jednorazowa dawka 3 mg

 

Działanie :

-        hamuje czynność układu przywspółczulnego przez blokowanie działania acetylocholiny na receptory muskarynowe

-        hamuje wpływ nerwu błędnego na węzeł zatokowo-przedsionkowy i przedsionkowo-komorowy

-        zwiększa automatyzm i przewodnictwo w węźle przedsionkowo-komorowym

-        objawy uboczne (zamazane widzenie, suchość w ustach, retencja moczu, ostre stany psychotyczne) zależą od dawki podanej dożylnie, w przypadku zatrzymania krążenia są nieistotne

 

 

 

 

AMIODARON

 

Wskazania:

-        migotanie komór/częstoskurcz komorowy bez tętna oporne na defibrylację

 

-        hemodynamicznie stabilny częstoskurcz   komorowy i inne oporne tachyarytmie

 

Dawowanie w zatrzymaniu krążenia:

-        początkowa dawka 300 mg rozpuszczona w 20 ml 5% glukozy w bolusie po pierwszych trzech defibrylacjach

-        może być podana do żył obwodowych, preferowana jest jednak droga centralna

 

Działanie :

-        amiodaron wydłuża czas trwania potencjału czynnościowego w mięśniu przedsionków i komór

-        wydłuża odstęp QT

-        ma nieznaczne działanie inotropowoujemne

-        ma działanie proarymogenne

-        objawy uboczne: hypotensja i bradykardia powinny być leczone podawaniem płynów i lekami inotropowododatnimi; zaburzenia czynności tarczycy,mikrozłogi w rogówce, neuropatia obwodowa – są nieistotne w zatrzymaniu krążenia

 

 

 

LIDOCAINA (LIGNOKAINA)

 

Wskazania:

-        migotanie komór/częstoskurcz komorowy bez tętna oporne na defibrylację (jeśli niedostępny jest amiodaron)

 

-        hemodynamicznie stabilny częstoskurcz   komorowy (jako alternatywa amiodaronu)

Dawkowanie w zatrzymaniu krążenia:

-        dawka początkowa 100 mg (1-1,5 mg/kg) po trzech wyładowaniach z defibrylatora

-        dodatkowa dawka w razie potrzeby 50 mg

-        nie przekraczać dawki 3 mg/kg w czasie pierwszej godziny

Działanie:

-        lidocaina zmniejsza automatyzm komór, osłabia aktywność ektopową w mięśniu komór (działanie stabilizujące błony komórkowe)

-        podwyższa próg migotania komór

-        objawy ubocze (działanie toksycze lignokainy) : parestezje, senność, zaburzenia świadomości, drżenia mięśniowe i drgawki

-        lidocaina działa depresyjnie na mięsień sercowy

-        jest mniej skutecza w hypokaliemii i hypomagnezemii

-        należy zmniejszyć dawki lidocainy u osób starych, z chorobami wątroby i u osób ze zmniejszonym rzutem serca

 

 

SIARCZAN  MAGNEZU

 

 

Wskazania:

-        migotanie komór oporne na defibrylację, przy podejrzeniu hipomagnezemii

-        tachyarytmie komorowe, przy podejrzeniu hipomagnezemii

-        Torsades de pointes (częstoskurcz komorowy wielopostaciowy)

 

Dawkowanie w zatrzymaniu krążenia:

-        1 – 2 g w ciągu 1 – 2 min

-        dawkę można powtórzyć po 10-15 minutach

 

Działanie:

-        magnez jest składnikiem wielu enzymów biorących udział w wytwarzaniu energii w obrębie mięśni

-        jest niezbędnym składnikiem neurotransmiterów, które zmniejszają uwalnianie acetylocholiny i obniżają wrażliżwość płytki końcowej na acetylocholinę

-        jest fizjologicznym „antagonistą” wapnia (jak potas) – działa depresyjnie na czynność układu nerwowego i mięśnia sercowego

 

 

 

 

WODOROWĘGLAN  SODU

Wskazania:

-        ciężka kwasica metaboliczna

-        zatrzymanie krążenia związane z hyperkaliemią lub przedawkowaniem trójcyklicznych antydepresantów

Dawkowanie w zatrzymaniu krążenia:

-        50 mmol = 50 ml 8.4% NaHCO3

-        dawka ta może być powtórzona w razie potrzeby, najlepiej po oznaczeniu parametrów równowagi kwasowo-zasadowej (pH<7,1; BE>-10 mmol/l)

Działanie:

-        w wyniku metabolizmu wodorowęglanu sodowego powstaje CO2, który szybko dyfunduje do komórki nasilając kwasicę wewnątrzkomórkową

-        powoduje efekt inotropowoujemny w niedotlenionym mięśniu sercowym

-        powoduje przesunięcie krzywej dysocjacji hemoglobiny w lewo i gorsze uwalnianie tlenu do tkanek

-        łagodna kwasica powoduje rozszerzenie naczyń
i wzrost przepływu mózgowego; całkowita korekcja kwasicy powoduje zmniejszenie przepływu mózgowego

-        po podaniu bicarbonatu należy zwiększyć wentylację

-        nie łączyć z preparatami soli wapnia

-        po podaniu poza żyłę wywołuje martwicę tkanek

 

WAZOPRESYNA

 

 

Wskazania:

-        resuscytacja krążeniowo-oddechowa

   (jako alternatywa dla adrenaliny)

 

 

Dawkowanie w zatrzymaniu krążenia:

-        dożylnie 40 IU – jednorazowo

 

 

Działanie:

-        wazopresyna jest naturalnym hormonem antydiuretycznym

-        w wysokich dawkach bardzo silnie obkurcza naczynia poprzez działanie pobudzające na receptor V1 w mięśniach gładkich naczyń

-        czas półtrwania podczas resuscytacji wynosi 10-20 minut (dłuższy niż adrenaliny)

-        efektywnie podwyższa ciśnienie perfuzyjne w naczyniach wieńcowych

-        zwiększa szansę powrotu spontanicznego krążenia

 

 

 

 

 

 

 

 

CALCIUM

 

Wskazania: Czynność elektryczna bez tętna spowodowana:

-        hypocalcemią

-        hyperkaliemią

-        przedawkowaniem blokerów kanału wapniowego

 

Dawkowanie:

-        10 ml 10% calcium chloratum (6,8 mmol Ca)

 

Działanie:

-        bierze udział w procesie skurczu mięśnia sercowego

-        podawać tylko ze specjalnych wskazań

-        nie podawać łącznie z wodorowęglanem sodu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

LEKI STOSOWANE W RESUSCYTACJI

 

 

 
 
Nazwa leku

 

 

Nazwa preparatu

 

 

 

Postać

 

 

Dawkowanie

 

Epinepfryna

0,1% Injec.

Adrenalinum

amp. 1 ml

1 mg

1 mg co

3 min

 

Atropina

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin