Oparzenia chemiczne.pdf

Przyczyną oparzeń mogą być kwasy i ługi. Środki parząco-

Ŝrące niszczą skórę i błony śluzowe oraz leŜące pod nimi

głębsze tkanki. Przy zaŜyciu doustnym moŜe dołączyć się

jeszcze zatrucie. Przy oparzeniach kwasami tworzą się na

skórze i szczególnie wyraźnie na błonach śluzowych mocno

przylegające strupy o charakterystycznej barwie (kwas

solny - białe, kwas azotowy - Ŝółte, kwas siarkowy -

czarne). Oparzenia ługami powodują powstawanie

szklistego obrzmienia. Wszystkie oparzenia chemiczne są

bardzo bolesne. Uszkodzenie skóry stanowi prócz tego

zagroŜenie zakaŜenia rany.

Prostymi testami moŜna bardzo szybko ustalić pH:

- test palec - język: dotknij palcem oparzoną powierzchnię

i połóŜ palec na koniuszku języka, jeśli będzie to kwas -

odczujesz gorzki smak, jeśli zasada - to nie odczujesz

smaku, jedynie szczypanie i pieczenie języka; test jest

bezpieczny,

- test ślinowy: nanieś nieco śliny z palca na ranę

oparzeniową, jesli zetknie się z zasadą wytworzy się

mydłowata emulsja. Kwas nie wyzwoli Ŝadnej reakcji.

Oparzenie przełyku i przewodu pokarmowego powoduje

natychmiastowy silny, palący ból w ustach, w gardle i w

przełyku. Na wargach i błonach śluzowych tworzą się

strupy lub szklisto-maziste zmiany. Błony śluzowe są

często zaczerwienione, czasami krwawią. Często pojawiają

się problemy w przełykaniu i slinotok. Istnieje obawa

przedziurawienia przełyku.