Laboratorium Podstaw Fizyki
Nr ćwiczenia 8
Temat ćwiczenia: Wyznaczanie Współczynnika Lepkości Cieczy Na Podstawie Prawa Stokesa
Nazwisko i Imię prowadzącego kurs: Dr inż. Elżbieta Jankowska
Wykonawca:
Imię i Nazwisko
nr indeksu, wydział
Karolina Żegiestowska, 187230
Wydział Mechaniczno- Energetyczny
Termin zajęć: dzień tygodnia, godzina
Piątek, 17.05
Numer grupy ćwiczeniowej
N00-09q
Data oddania sprawozdania:
20.04.2011
Ocena końcowa
Zatwierdzam wyniki pomiarów.
Data i podpis prowadzącego zajęcia ............................................................
Adnotacje dotyczące wymaganych poprawek oraz daty otrzymania poprawionego sprawozdania
I WSTĘP
Cel ćwiczenia: Badanie ruchu ciał spadających w ośrodku ciekłym, wyznaczenie
współczynnika lepkości cieczy metodą Stokesa.
Lepkością lub tarciem wewnętrznym nazywamy zjawisko występowania sił stycznych
przeciwstawiających się przemieszczeniu jednych części ciała względem innych jego
części. Zjawisko to powstaje na skutek ruchów cieplnych cząsteczek oraz sił
międzycząsteczkowych. W wyniku działania siły tarcia wewnętrznego występującego
między warstwami cieczy, poruszająca się warstwa pociąga za sobą warstwy sąsiadujące
z nią z prędkością tym bardziej zbliżoną do prędkości własnej, im ciecz jest bardziej
lepka. Analogicznie - spoczywająca warstwa cieczy hamuje sąsiadujące z nią poruszające
się warstwy.
Prawo empiryczne określające siłę oddziaływania występującą między dwiema
warstwami cieczy (ruch laminarny) podał Newton. Można je wyrazić wzorem
Ft=ηS|dvdx|
Wartość siły Ft , jaką wywierają na siebie nawzajem dwie sąsiadujące ze sobą warstwy
płynu, jest proporcjonalna do iloczynu ich powierzchni styku S i gradientu prędkości dv/dx. Współczynnik proporcjonalności η nazywamy współczynnikiem lepkości.
Jednostka współczynnika lepkości ma w układzie SI wymiar
η=Nsm2
Rozpatrzmy ruch małej kulki o promieniu r, spadającej swobodnie w cieczy lepkiej. Na
kulkę działają siły (rys.2):
- siła ciężkości kulki P = mg =ρV g ,
- siła wyporu Archimedesa W = - ρV g,
- siła oporu wynikająca z ruchu Ft = - 6π r η v
przy czym: V=43πr3 objętość kulki, ρ - gęstość materiału kulki, ρ’- gęstość cieczy
Siła wypadkowa F, działająca na ciało wynosi
F = P +W +Ft
Wartość wypadkowej siły F maleje wraz z czasem spadania kulki w cieczy. Jeżeli gęstość
materiału z którego wykonano kulkę jest większa od gęstości cieczy, to ruch kulki
puszczonej swobodnie w tej cieczy jest ruchem przyspieszonym, lecz niejednostajnie.
Przyspieszenie to będzie malało w czasie. Przyczyną stanu malenia przyspieszenia jest
zwiększanie się prędkości kulki i w konsekwencji wzrost wartości siły oporu
związanej z lepkością cieczy, Ft . Po dostatecznie długim czasie suma siły oporu i siły
wyporu równoważy siłę ciężkości; wtedy wypadkowa siła F osiąga wartość zero. Od tego
momentu kulka porusza się ruchem jednostajnym ze stałą prędkością zwaną prędkością
graniczną (vg).
0=ρVg-ρ’Vg-6πr ηvg
Korzystając z tego wzoru można wyznaczyć współczynnik lepkości cieczy
η=2r2∙g∙t∙ρk-ρg9h
II PRZEBIEG POMIARÓW
Pomiarów dokonaliśmy dla dwóch różnych kulek. Każdą dokładnie oczyściliśmy, wysuszyliśmy i zważyliśmy na wadze. Następnie mierzyliśmy śrubą mikrometryczną średnicę kulek – 7 razy. Za pomocą linijki zmierzyliśmy odległość h między pierścieniami (paskami) na cylindrze. Zmierzyliśmy 10 razy czas spadania każdej kulki t na drodze h. Na końcu wyznaczyliśmy areometrem gęstość badanej cieczy.
III WYNIKI POMIARÓW
i
Lp
2r [mm]
r [mm]
m [g]
1.
1
7,57
3,785
3,781
0,7052
2
7,61
3,805
3
7,53
3,765
4
7,26
3,63
5
7,69
3,845
6
7,56
3,78
7
7,72
3,86
2.
5,37
2,685
2,6857
0,3346
5,39
2,695
5,36
2,68
5,38
hermiasta