cosmetic_reporter_1617.pdf

❙

Profesjonalny magazyn rynku kosmetycznego

❙

lipiec sierpieƒ 2007

❙

nr 7/8 (16/17)

❚

Jak inwestowaç

❚

RYNKI

we Francji

❚

Wielka Brytania

czeka na Ciebie

❚

interCHARM Polska

TARGI

❚

Beyond Beauty Paris

❚

Jesienna Lady

❚

interCHARM Rosja

OKIEM ZAWODOWCA

❚

MARKETING

❚

Czego pragnà kobiety

❚

Dobra receptura

Êrodków do opalania

■

OKIEM ZAWODOWCA

do pot´gi

Anna Frydrych

i producentów kosmetyków dotyczàca

szkodliwego wp∏ywu promieniowania UV na skór´

sprawia, ˝e kosmetykom promieniochronnym stawia

si´ coraz wy˝sze wymagania. Konsumenci oczekujà

kosmetyków uniwersalnych, dajàcych mo˝liwoÊç ich

stosowania w ka˝dych warunkach, a zatem

o wysokim wspó∏czynniku ochrony przeciws∏onecznej,

„wodoodpornych”, utrzymujàcych si´ na skórze przez

d∏ugi czas, a jednoczeÊnie estetycznych,

zró˝nicowanych w swojej formie, ∏atwych w aplikacji.

Okazuje si´ jednak, ˝e opracowanie „dobrej

receptury” to powa˝ne wyzwanie dla producenta.

Limitowany iloÊcià filtrów UV dopuszczonych do

stosowania w kosmetykach, jak i ich st´˝eniem ma

ograniczone pole do dzia∏ania. Najtrudniejszym

problemem, jak wykazujà badania ostatnich lat, jest

z jednej strony problem stabilnoÊci tych zwiàzków,

z drugiej – rozwiàzania technologiczne majàce na

celu zapewnienie równomiernej dystrybucji filtrów,

tak w formie kosmetycznej, jak i po jej aplikacji na

skórze. W jaki zatem sposób mo˝na zwi´kszaç

efektywnoÊç preparatów ochrony przeciws∏onecznej?

❚

czyli o sposobach

wzmacniania

efektywnoÊci

produktów

ochrony

przeciws∏onecznej

Poprawa stabilnoÊci filtrów UV

Jednym z powszechniej stosowanych filtrów UVA

jest butylometoksydibenzoilometan (INCI: Butyl

methoxydibenzoylmethane, BMDBM), dopuszczony

do stosowania w kosmetykach na ca∏ym Êwiecie.

Okazuje si´ jednak, ˝e jest zwiàzkiem

fotoniestabilnym i mo˝e straciç kilkanaÊcie do

kilkudziesi´ciu procent swojej aktywnoÊci, a zatem

dzia∏ania ochronnego, po ekspozycji na

promieniowanie s∏oneczne (badania przy d∏ugoÊci

fali ok. 360 nm). Jednym z pierwszych, którzy

zauwa˝yli to niekorzystne zjawisko, by∏a firma

L’Oreal, która rozwiàza∏a problem poprzez

wprowadzenie do sk∏adu receptury innych filtrów

zw∏aszcza octocrylenu (rozwiàzanie to

opatentowano), zapewniajàc w ten sposób

skutecznà ochron´. Patent L’Oreala wygas∏ na

terenie Europy w listopadzie 2004 roku, jednak˝e

ró˝ne jego pochodne nadal obowiàzujà w USA,

Australii i Japonii. Bardzo zbli˝one rozwiàzanie

opatentowa∏a firma Roche, której patent nadal

obowiàzuje w Europie. Nowsze rozwiàzania

zwi´kszenia stabilnoÊci BMDBM zaproponowa∏

Merck, którego produkt (INCI: Diethylhexyl

syringylidene (and) caprylic/capric triglyceride)

wykazuje skutecznoÊç zbli˝onà do poprzednika. W

literaturze znaleêç mo˝na równie˝ bardziej naukowe

podejÊcie. Craig Bonds i wsp. dowiedli, ˝e

odpowiedni sk∏ad fazy t∏uszczowej (i wartoÊç jej

sta∏ej dielektrycznej), w której zawarty jest BMDBM

mo˝e znacznie poprawiç fotostabilnoÊç tego filtru.

Problem fotostabilnoÊci dotyczy nie tylko filtrów

chemicznych, ale równie˝ filtrów fizycznych,

Sk∏ad bazy kosmetycznej

Fakt, ˝e sk∏adniki receptury kosmetycznej mogà

wp∏ywaç na skutecznoÊç dzia∏ania

promieniochronnego kosmetyku potwierdzono ju˝

stosunkowo dawno. Wykazano mi´dzy innymi, ˝e

emolienty (sk∏adniki t∏uszczowe emulsji

odpowiedzialne za nat∏uszczanie, poÊrednie

nawil˝anie oraz zmi´kczanie naskórka) o charakterze

niepolarnym (np. wazelina), ale równie˝ te z grupy

rozga∏´zionych estrów (np. mirystyniam izopropylu

4 cosmetic reporter lipiec sierpeƒ 2007

www.cosmeticreporter.com

Ochrona

R osnàca ÊwiadomoÊç zarówno konsumentów, jak

z których najwa˝niejszym jest ditlenek tytanu (TiO2).

W tym przypadku, w celu zwi´kszenia stabilnoÊci

czàstki mikronizowanego tlenku tytanu pokrywa si´

odpowiednimi materia∏ami np. tlenkiem glinu.

❚

czy palmityniam izopropylu) czy niektóre emulgatory

obni˝ajà wspó∏czynnik ochrony s∏onecznej.

Innym sposobem zwi´kszania wspó∏czynnika ochrony

przeciws∏onecznej w przypadku emulsji (zw∏aszcza

O/W, w których filtry organiczne znajdujà si´

w kroplach wewn´trznej fazy organicznej

rozproszonej w fazie wodnej) jest stopieƒ

rozdrobnienia fazy wewn´trznej. Im mniejsze sà jej

krople, im bardziej rozproszone w fazie zewn´trznej,

tym wy˝szy uzyskiwany wspó∏czynnik SPF. Jednym ze

sposobów mo˝e byç wprowadzenie wi´kszej iloÊci

emulgatora do receptury. W ten sposób wykazano

wzrost wspó∏czynnika SPF z <30 do >40. Efekt ten

t∏umaczy si´ faktem, i˝ lepiej zdyspergowana

(bardziej rozdrobniona) wewn´trzna faza t∏uszczowa

emulsji O/W daje bardziej homogenny film na

powierzchni skóry i bardziej równomierne jej pokrycie

czàsteczkami filtru.

Umiej´tne komponowanie receptury

i kompleksowe podejÊcie w trakcie jej

tworzenia jest zatem kluczem do uzyskania

preparatu o wysokiej skutecznoÊci.

❚

powierzchni skóry. Jest to jeden z podstawowych

warunków efektywnego dzia∏ania ochronnego

preparatu. Obok tego zwiàzki te cz´sto zwi´kszajà

substantywnoÊç filtrów do powierzchni skóry

i odpowiadajà za ich przed∏u˝one utrzymywanie si´

na skórze.

Przyk∏adem takiego polimeru jest wyst´pujàcy pod

nazwà INCI: Polyacrylate-15 (and) Polyacrylate-17,

opracowany specjalnie jako sk∏adnik podnoszàcy

efektywnoÊç filtrów UV. Wg danych przedstawianych

przez producenta wprowadzenie tego zwiàzku do

receptury kosmetycznej opartej na filtrach

organicznych o wartoÊci SPF15 pozwalana na 3-

krotne zwi´kszenie efektywnoÊci jej dzia∏ania

promieniochronnego. Z drugiej strony pozwala na

osiàgni´cie tego samego wspó∏czynnika ochrony SPF

przy zastosowaniu znacznie mniejszej iloÊci filtrów. To

z kolei b´dzie wp∏ywa∏o na obni˝enie ceny

kosmetyku oraz, co istotne, zmniejszenie ryzyka

potencjalnych niepo˝àdanych efektów ubocznych na

skór´ (np. podra˝nienia) wywo∏anych dzia∏aniem

filtrów.

Polyacrylate-15 (and) Polyacrylate-17 swojà

skutecznoÊç zawdzi´cza doÊç z∏o˝onej budowie.

Nale˝y do grupy tzw. polimerów szczepionych, gdzie

(SunSpheres). Przypominajà one plastikowe kuleczki

mikroskopijnych rozmiarów, których zewn´trzna

otoczka zbudowana jest ze specjalnego polimeru

(kopolimer styrenowo/akrylowy), natomiast wn´trze

jest puste. Mikroskopijne, bo ich Êrednica wynosi ok.

350 do 425 nm Êrednicy. Po naniesieniu na skór´ sà

niewidoczne i niewyczuwalne, ale bardzo skuteczne.

Badania wykaza∏y, ˝e mogà zwi´kszaç skutecznoÊç

ochrony przed promieniowaniem UV nawet

o 50–75% zale˝nie od zastosowanego st´˝enia. Idea

produktu bazuje na czysto fizycznym zjawisku

za∏amania Êwiat∏a. Wiàzka promieniowania,

przechodzàc z jednego (polimer) do drugiego

(powietrze) oÊrodka, zmienia swój kierunek. Dlatego

po przejÊciu przez sun-sfer´ nie przenika g∏´biej do

naskórka, ale poprzez zmian´ kierunku ma szans´

napotkaç na swej drodze czàsteczk´ filtru UV i zostaç

zaabsorbowanà lub odbità (czyli „unieszkodliwionà”).

ObecnoÊç na powierzchni skóry ogromnej liczny

takich tworów sprawia, ˝e efekt ten jest stosunkowo

silny.

Producenci surowców kosmetycznych, naukowcy

i pracownicy dzia∏ów R&D firm kosmetycznych

szukajà wcià˝ nowych rozwiàzaƒ: poszukujà nowych

filtrów gwarantujàcych bezpieczeƒstwo stosowania

okreÊliç jako sk∏adniki wzmacniajàce dzia∏anie filtrów

UV, to poj´cie szczególnie modne wÊród

producentów tego typu surowców. W grupie tej

znajduje si´ szereg zwiàzków, m.in. polimery z grupy

syntetycznych poliakrylanów czy naturalnych

polisacharydów (galaktoarabinian otrzymywany

z modrzewia), ale tak˝e emolienty i inne.

Opisywany mechanizm dzia∏ania wzmacniajàcego

wartoÊç SPF jest w wielu przypadkach zbli˝ony

i polega na zapobieganiu agregacji czàsteczek lub

czàstek (w przypadku filtrów nierozpuszczalnych np.

mikronizowany tlenek tytanu) filtrów

przeciws∏onecznych i utworzenia jednorodnej

dyspersji zapewniajàcej równomiernà dystrybucj´

filtru UV w kosmetyku, a przede wszystkim na

do g∏ównego uporzàdkowanego ∏aƒcucha

olefinowego przy∏àczone sà boczne odga∏´zienia

w postaci bloków o strukturze skrytokrystalicznej lub

amorficznej (polarne boczne ∏aƒcuchy akrylowe).

Sam polimer nie jest filtrem UV i nie poch∏ania ani

nie odbija promieniowania. Jednak˝e ze wzgl´du na

wysokie powinowactwo do wielu szeroko

stosowanych w kosmetyce filtrów organicznych (m.in.

ethylhexyl methoxycinnamate czy ethylhexyl

salicylate) prowadzi do wi´kszego uporzàdkowania

i równomiernego rozprowadzenia filtrów na

powierzchni skóry. A to jest jednym z warunków

skutecznoÊci preparatu ochrony przeciws∏onecznej.

Zupe∏nie inne rozwiàzanie zaproponowa∏a firma

Rohm and Haas, wprowadzajàc na rynek „sun-sfery”

oraz innych sk∏adników podnoszàcych w∏asnoÊci

u˝ytkowe kosmetyków. Nale˝y jednak pami´taç, ˝e

˝adne z rozwiàzaƒ nie jest uniwersalne, a ka˝dy

surowiec niesie ze sobà pewne ograniczenia. Tak jest

zarówno w przypadku filtrów UV, chroniàcych tylko

w pewnym zakresie i tylko przy okreÊlonym

zastosowanym st´˝eniu; tak jest równie˝ w przypadku

opisanych sk∏adników podnoszàcych wartoÊç SPF. I

wreszcie ˝aden, choçby najlepszy i najdro˝szy

kosmetyk nie zapewni nam w∏aÊciwej ochrony przez

ca∏y dzieƒ, jeÊli nie b´dziemy pami´taç o jego

prawid∏owym stosowaniu.

❚

cosmetic reporter lipiec sierpeƒ 2007 5

Nowoczesne „SPF Boosters”

SPF boosters, które w wolnym t∏umaczeniu mo˝na

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: