Jaki ojciec, taki syn - sesje 1 - 7.pdf - Rhiw - Jaki ojciec, taki syn - schella21

Jaki ojciec,

Taki syn

Tytuł oryginału: Like father, like son.

Autor: Rhiw

Orginał: http://www.fanfiction.net/s/6822576/1/Like_Father_Like_Son

Tłumacz: Mikka

Beta: agusia.666

2 | Strona

Sesja 1

Złodziej pizzy

Morrison był takim fiutem.

Zdawało się, że agent Dantego zadzwonił do każdej pizzeri w Capulet i

kazał im nie sprzedawać mu żadnej pizzy dopóki nie będzie płacił gotówką,

albo nie spłaci potężnych kredytów, które był winny. W rezultacie, Dante

musiał iść z granicy Zachodniego Capulet, gdzie był jego sklep, całą drogę do

Wschodniego Capulet, pieprzonych slumsów, żeby dostać cholerną pizzę. W

deszczu.

Jak powiedział, taki fiut.

Jak niby miał cokolwiek spłacić gdy Trish i Lady regularnie co tydzień

gwałciły jego portfel? To nie było fair, niech to cholera. Nawet ktoś tak

niesamowity jak on, może mieć dość. Dante westchnął i jednym ruchem

wsunął do ust cały kawałek, pośpiesznie idąc między sklepami nie chcąc żeby

pudełko zmokło.

Totalna bzdura.

Dante zwolnił odrobinę gdy zbliżył się do ciemnych ust bocznej uliczki. Nie

mógł nic zwęszyć w deszczu, ale wciąż jego instynkty powiedziały mu że coś

tam było, może nie demon, ale coś i tak zmierzało w jego stronę. Po chwili,

mała forma potykając się wybiegła zza rogu zanim rzuciła się na łowcę. Dante

łatwo zszedł z drogi, łapiąc dzieciaka za tył kaptura sekundy zanim głąb

rzucił się naprzód.

Dzieciak, wyglądało na to że ulicznik, wydał zduszony dźwięk gdy kaptur

zacisnął się wokół jego szyi i wylądował prosto na tyłku. Ku zaskoczeniu

Dantego chłopak przetoczył się natychmiast do przysiadu i spojrzał na niego

jasnymi, wkurwionymi niebieskimi oczyma.

- Co, do diabła, facet? – warknął chłopak.

- Chcesz skończyć jako naleśnik, dzieciaku?

Rozległ się dźwięk stóp uderzających o asfalt i chłopak stężał.

- Cholera! – Ręce – jedna obandażowana, druga nie – sięgnęły w górę, żeby

naciągnąć na oczy podniszczoną wełnianą czapkę, zanim rzucił mu

oskarżycielskie spojrzenie i obrócił się by stawić czoła małemu stadu

zbliżających się nastolatków.

Dante natychmiast rozpoznał kolory gangu. „76-tki” byli średnio

zorganizowanym gangiem nastolatków, którzy głównie siedzieli w

narkotykach. Byli dość gwałtowni w sposób, który Dante zwykł kojarzyć z

głupimi, młodymi samcami ludzkiego gatunku. Lider grupy był, co niezbyt

3 | Strona

zaskakujące, najbardziej napakowanym nastolatkiem. Groźnym gestem

wskazał chłopaka w kapturze rurą.

- Myślałeś, że jesteś szybki, co, gówniarzu?

- Szybszy niż twoja gruba dupa.

- Co ty, kurwa, właśnie powiedziałeś?

- Może gdybyś nie był takim samozadowolonym głąbem, nie musiałbyś za

to płacić co noc. Nie możesz sobie pozwolić na jakość? Nawet nie chcę

wiedzieć jak wygląda cipka klasy C.

- Ty mała suko!

Dante musiał to przyznać dzieciakowi. Chłopak rzucał zniewagami niemal

szybciej niż jego usta mogły nadążyć i ciągle zdołał powstrzymać członków

gangu przed pełnym okrążeniem go. Grupa próbowała stworzyć półkole

wokół dzieciaka, całkiem zapominając o Dantem po lewej. Jak, mężczyzna nie

miał pojęcia. Był całkiem wysoki. I ubrany w skórę. Czerwoną skórę. Niemniej

jednak, lider grupy uznał że nie warto zwracać uwagi na łowcę. W pewnym

sensie go to zirytowało.

Atmosfera wśród walczących zmieniła się nagle gdy wyciągnięto broń w

reakcji na co bardziej kreatywne zniewagi chłopaka i z westchnieniem, Dante

zdecydował, że sprawy stają się odrobinę zbyt poważne. W obronie łowcy, nie

mógł wiedzieć, że puszka którą zdecydował się kopnąć w twarz Mięśniaka

wciąż była na wpół pełna pomarańczowej cieczy. Puszka wytrysnęła

gwałtownie wznosząc się w powietrzu, niemal po równo pokrywając grupę

zanim trzasnęła w sam środek sportowej kurtki przywódcy. Grupa obróciła

się do niego z szokiem. Machnął do nich przyjaźnie.

- Ostrożnie z tym gdzie kierujecie te pukawki, wiecie, broń jest

niebezpieczna. – Szczerze mówiąc, Dante nie miał cholernego pojęcia o czym

myślał Mięśniak, jeśli choć przyszło mu na myśl, że strzelanie do dziwnego,

ciężko uzbrojonego mężczyzny jest dobrym pomysłem, ale jego działanie

uruchomiło łańcuch reakcji równie głupich.

Z parsknięciem niedowierzania, Dante łatwo uniknął skierowanych na niego

strzałów, wpychając zarówno chłopaka i swoją pizzę w boczna uliczkę, przed

gruntownym skopaniem głupich, nastoletnich tyłków. Skończyło się to, jak

było do przewidzenia, niemal natychmiast.

- Dzieciaki w tym mieście z dnia na dzień są coraz głupsze. Ja nigdy nie

byłem takim głąbem – oznajmił łowca ponuro, wrzucając skonfiskowane

pistolety do pobliskiej skrzynki na listy. – I teraz jestem całkiem przemoczony.

Hej, dzieciaku, czy pizza jest sucha…

Dzieciak zniknął.

Jak i jego pizza.

4 | Strona

Przez moment Dante po prostu patrzył w pustą uliczkę z niedowierzaniem

zanim zdecydował, pieprzyć to, Bóg był dziś przeciwko niemu i miał dość

grania w Jego chore gry. Wróci do sklepu i będzie pił aż zapomni jak bardzo

do bani był ten dzień.

Morrison był takim fiutem.

Ulice Miasta Capulet z góry rozciągały się stąd jak mozaika świateł. Gdyby

Nero nie wiedział lepiej, nazwałby je pięknymi. Ale żył na nich i wiedział jakie

naprawdę brzydkie były. To miasto było okryte grzechem, być może jedna

prawdziwa rzecz jaką przekazał mu Zakon. A Wschodnie Capulet było

najgorszym co to miasto mogło zaoferować. Nero widział w slumsach tyle

gówna, że mogłoby to zedrzeć farbę.

Ale pomimo tego półdiabeł to lubił. Jak długo Nero zdołał zatrzymać czapkę

i zakrywać rękę, nikt nie zwracał na niego uwagi. Był tylko kolejnym

bezimiennym ulicznym szczurem. Bar poniżej niego zaczynał się rozkręcać i

dach wibrował pod nim przyjemnie. Był to stary bluesowy bar, chwiejny jak

cholera i w najgorszym sąsiedztwie, ale Nero podobały się nuty.

Jego stopa tupała w wolnym rytmie, gdy rozległa się znajoma ballada.

Każdej nocy grali te same piosenki, ale zdawało się, że nie krzywdziło to

biznesu. Nero naprawdę lubił tę kobietę – nie miał pojęcia kim była, ale jej

piosenki lubił najbardziej. Młody półdiabeł był rozciągnięty na plecach, nogi

opierał o neonowy szyld baru, w jednej ręce trzymając butelkę piwa, a w

drugiej kawałek skradzionej pizzy. Nasmołowany dach był ciągle mokry po

wcześniejszym deszczu, ale biorąc pod uwagę że i tak był już przemoczony,

bardzo mu to nie przeszkadzało.

Nero westchnął biorąc kolejnego gryza zimnej pizzy. Nie była to jego

najlepsza urodzinowa kolacja, ale też nie miał za wiele opcji. Sprawy nie

ułożyły się tak jak tego oczekiwał dziesięciolatek, gdy uciekł tu rok temu. Ale

nie było tak źle jak mogło być. Szybko nauczył się ulic, a jego siła i zręczność

dawały mu wyraźną przewagę nad wszelką konkurencją.

Pogoda było poważnie do bani w porównaniu z Fortuną. Dużo padało a

nocami zaczynało być naprawdę zimno. Nero miał straszliwe podejrzenie, że

zrobi się zimniej niż kiedykolwiek w domu.

Nie żeby to miało znaczenie. Nie żeby miał jakiś wybór w przybyciu tutaj.

Nero uniósł do twarzy prawą rękę, marszcząc brwi gdy patrzył na brzydki,

skórzasty punkt na niej. Niebieskie oczy zmrużyły się, gdy patrzył jak narośl

rozrastała się po jego przedramieniu.

Rozprzestrzenia się tak szybko.

5 | Strona

Jaki ojciec, taki syn - sesje 1 - 7.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: