„Wieczyste zamierzenie” Boże odnosi teraz triumf
DLA DOBRA CZŁOWIEKA
Pouczający przegląd faktów związanych ze specjalnym zamierzeniem Stwórcy człowieka, powziętym 6000 lat temu i doprowadzanym obecnie do przynoszącego chwalę Bogu urzeczywistnienia dla dobra całej ludzkości
Dedykowano Bogu,
który przyszedł człowiekowi z pomocą
przez powzięcie „wieczystego zamierzenia”
związanego z osobą Mesjasza
Pierwsze wydanie w języku angielskim:
2 500 000 egzemplarzy
Wersety biblijne, na które powołano się w tej książce, można znaleźć w dowolnym przekładzie Biblii. Jeżeli jednak nie zaznaczono przekładu, przytoczono je z drugiego wydania Biblii Tysiąclecia (BT) (1971). A oto symbole innych przekładów Pisma Świętego, częściej przytaczanych w tej książce:
Gd - Biblia gdańska (1632), wydanie Bryt. i Zagr. Tow. Bibl.
Kow - Pismo Święte Nowego Testamentu przetłumaczone z jęz. greckiego przez ks. prof. dra S. Kowalskiego
NP - Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu - Nowy przekład wydany przez Brytyjskie i Zagraniczne Towarzystwo Biblijne, Warszawa 1975
NW - Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata (w jęz. ang.)
Poz - Biblia Poznańska, tomy I-III, wydana nakładem Księgarni Św. Wojciecha w Poznaniu
Wk - Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu w przekładzie polskim W.O. Jakuba Wujka, 1962
SPIS TREŚCI
ROZDZIAŁ STRONA
1 Jesteśmy objęci zamierzeniem łaskawego Stwórcy 4
2 Nieśmiertelny, który powziął „wieczyste zamierzenie” 7
3 Gdy człowiek przebywał z Bogiem w raju 25
4 Bóg ogłasza swoje zamierzenie względem mężczyzny i kobiety 42
5 Bóg podejmuje „wieczyste namierzenie” co do swego Pomazańca 51
6 Jak ludzie żyli poza rajem do potopu 64
7 Ustalanie linii rodowej „nasienia” 82
8 Bóg dokonuje wyboru zgodnego z „wieczystym zamierzeniem” 96
9 Naród, który wszedł w przymierze z Bogiem 107
10 Zawarcie z Dawidem przymierza co do Królestwa 126
11 Mesjasz według „wieczystego zamierzenia” Bożego 137
12 Wywyższenie Mesjasza 156
13 Wyjawienie dalszych tajemnic dotyczących Mesjasza 168
14 Triumf „wieczystego zamierzenia” 182
15 Uświęcenie siódmego „dnia” stwarzania 203
ROZDZIAŁ 1
Jesteśmy objęci zamierzeniem łaskawego Stwórcy
W MIARĘ zbliżania się końca obecnego XX wieku coraz więcej ludzi odkrywa nowy sens życia na ziemi.
2 Pogarszające się warunki życiowe w teraźniejszym systemie rzeczy, którego dni są policzone, to jeszcze nie wszystko. Możemy oczekiwać od życia znacznie więcej. Nasza ziemia bowiem już wkrótce przestanie być padołem płaczu. Otulająca ją mrocznym całunem nieprzenikniona ciemność niebawem zostanie rozproszona. Nowy dzień, który musi nastać po nocy, już niedługo zaświta na zielni, dzięki czemu stanie się ona miejscem radości dla całej rodziny ludzkiej. Nie dojdzie do tego przez przypadek ani wskutek przełomu w osiągnięciach naukowych. Nastąpi to z woli kogoś, kto góruje nad człowiekiem.
3 Coraz więcej ludzi wszelkiego rodzaju w radosnym nastroju oczekuje życia na naszej dobrej staruszce ziemi, ale już pod panowaniem życiodajnego systemu rzeczy. Na przykład były buddysta, który miał zwyczaj składać ręce i modlić się na klęczkach przed pozłacanym wizerunkiem swego pogrążonego w medytacjach boga, patrzy teraz na życie ludzkie na ziemi innymi oczyma i ma nadzieję rozkoszować się nim na zawsze. Były wyznawca hinduizmu, który czcił hinduską trójcę „Trimurti”, przestał się zajmować pomnażaniem swych zasług w ciągłej obawie przed następnym wcieleniem w ramach rzekomej wędrówki dusz. Szczerze zainteresowany pomyślnością swych bliźnich, stara się zanosić im dobrą nowinę o tym, że ludzkość zazna lepszego życia na tej ziemi. Religijny człowiek, który przedtem wierzył, że jego życiem kieruje nieubłagany los (kadar), teraz pragnie okazać się godnym odziedziczenia na ziemi raju piękniejszego niż starożytny Damaszek.
4 Dawniejsi katolicy, prawosławni czy protestanci, którzy się spodziewali, że zamiast cierpieć wieczne męki w piekielnym ogniu podsycanym siarką, będą aniołami w niebie, teraz przygotowują się do bezkresnego życia w stanie ludzkiej doskonałości na bezpiecznej i spokojnej ziemi.
5 W zapatrywaniach religijnych tych ludzi zaszły zdumiewające zmiany. Jednakże takie zmiany dokonują się nie tylko w ludziach głęboko religijnych. Nawet wśród ludzi obojętnych wobec religii dochodzi do takiej zmiany poglądu na życie ziemskie. Były ewolucjonista, który niegdyś musiał się zdobyć na nie lada wiarę, aby przyjąć założenie, że życie ludzkie rozwinęło się przypadkowo gdzieś w praoceanie z maleńkiej, nietrwałej komórki i ambitnie wspinało się po drabinie ewolucyjnej aż do osiągnięcia obecnej formy, już nie polega na teorii mutacji ani na współczesnej nauce, gdy przychodzi mu odpowiedzieć na pytanie, kim będzie w przyszłości. Dawniejszy ateista, który był wyznawcą absolutnego materializmu, jest teraz przepojony nadzieją na rząd lepszy niż rządy niedoskonałych, śmiertelnych stworzeń z ciała i krwi.
6 Wszyscy, którzy doznali takich zmian - bez względu na to, czy byli religijni, czy nie - ufnie oczekują, że życie na ziemi polepszy się, zanim przeminie ich pokolenie. Ponieważ spodziewają się dla mieszkańców ziemi wspaniałej przyszłości, więc już teraz dostosowują swoje życie do tej niezawodnej nadziei. Nic więc dziwnego, że ich życie stało się szczęśliwsze, bardziej celowe i pożyteczniejsze zarówno dla nich, jak i dla innych. Mają jednakowy pogląd na przyszłe lata. Jak doszło do tak gruntownej zmiany w umyśle, sercu i życiu tych ludzi?
7 Wszyscy dokładnie poznali „wieczyste zamierzenie” Boże i odtąd dostosowują swe życie do tego Boskiego zamierzenia. Cieszą się z całego serca, że to zamierzenie odnosi teraz triumf dla wiecznotrwałego dobra całej ludzkość. Ci pokorni ludzie są wdzięczni, że również oni zostali objęci tym łaskawym zamierzeniem Boga, swego Stwórcy. Dzięki temu, że postępują zgodnie z Jego zamierzeniem, ich życie nabiera sensu. Czeka ich wiecznotrwałe szczęście.
[Pytania do studium]
1, 2. Dlaczego coraz więcej ludzi odkrywa nowy sens życia na ziemi?
3. Do czego nowy pogląd na życie ziemskie skłania buddystów, wyznawców hinduizmu oraz ludzi wierzących w nieubłagany los?
4. Pod jakim względem zmieniły się nadzieje wyznawców chrześcijaństwa?
5. Jakie zmiany zaszły nawet w ludziach obojętnych wobec religii?
6. Do czego wszyscy ci ludzie dostosowują teraz swe życie?
7. Dzięki czemu zaszła w nich taka zmiana?
ROZDZIAŁ 2
Nieśmiertelny, który powziął „wieczyste zamierzenie”
„WIECZYSTE zamierzenie”! Któż inny poza Bogiem, który żyje wiecznie, mógłby powziąć takie zamierzenie? Nie da się z nim pogodzić lansowanej przez wielu współczesnych naukowców teorii ewolucji, ponieważ przypadku czy też zbiegu okoliczności, na którym opiera się cały gmach nie udowodnionego ewolucjonizmu, nie można uznać za wydarzenie zaplanowane, a więc zamierzone. W XV stuleciu p.n.e. znany na całym świecie prawodawca i poeta Mojżesz, syn Amrama, zwrócił uwagę na takiego odwiecznego Boga, mówiąc:
2 „Zanim góry powstały, zanim stworzyłeś ziemię i świat, od wieków na wieki Tyś jest, o Boże! (...) Albowiem tysiąc lat w oczach twoich jest jak dzień wczorajszy, który przeminął, i jak [czterogodzinna] straż nocna”. - Psalm 90:2-4, NP.
3 W I stuleciu n.e. pewien mężczyzna, który wysoko cenił wspomnianego prawodawcę, Mojżesza, zwrócił uwagę na tego samego Boga oraz na Jego bezkresny byt, nie ograniczony czasem ani w przeszłości, ani w przyszłości, napisał bowiem: „Królowi wieków nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, Bogu samemu - cześć i chwała na wieki wieków. Amen” (1 Tymoteusza 1:17). Taki odwieczny Bóg może obstawać przy swoim zamierzeniu aż do jego pomyślnego urzeczywistnienia, choćby to miało trwać całe wieki.
4 Ten sam pisarz z I wieku n. e, został też natchniony do napisania o wieczystym zamierzeniu Bożym i do powiązania go z długo oczekiwanym Mesjaszem, „Pomazańcem”, czyli „Poświeconym”, którego przyjście przepowiedział prorok Mojżesz. Mieszkańcy Bliskiego Wschodu, którzy” wtedy mówili językiem starosyryjskim, nazywali go „Mszicha”, natomiast mówiący po grecku Żydzi aleksandryjscy (Egipt), dokonując przekładu natchnionych Pism Hebrajskich na język grecki, nazwanego później Septuaginta, użyli greckiego słowa „Chrystos”, co w gruncie rzeczy znaczy „Pomazaniec”. - Zobacz Daniela 9:25, LXX.
5 Jednakże tłumacze wypowiedzi owego pisarza z I wieku wywołali pewną trudność. Na przykład w angielskich przekładach biblijnych począwszy od XVI wieku jest mowa o „wieczystym zamierzeniu” Bożym. [1] Natomiast w nowszych czasach niektórzy tłumacze Biblii oddali to greckie wyrażenie słowami „plan wieków”. Dlatego mówi się, że Bóg ma pewien plan w związku z Mesjaszem.
6 W tłumaczeniu J.B. Rotherhama z roku 1897 tekst z Listu do Efezjan 3:9-11 brzmi następująco: „I wydobyć na światło, czym jest zarządzanie świętą tajemnicą, ukrytą od wieków w Bogu, który wszystko stworzył: Aby teraz przez zgromadzenie zaznajamiać księstwa i władze w miejscach niebiańskich z wieloraką mądrością Boga - zgodnie z planem wieków, który powziął w pomazańcu”. Jeszcze wcześniej, bo w roku 1865, w opublikowanym przez Beniamina Wilsona, wydawcę pewnego czasopisma, angielskim tłumaczeniu Pism Greckich, znanym pod nazwą The Emphatic Diaglott, znalazło się sformułowanie: „Według planu wieków, który nakreślił”. Podobnie oddano ten grecki tekst w innych, nowszych przekładach biblijnych. [2]
7 Opierając się na tym nowszym tłumaczeniu tekstu greckiego z Efezjan 3:11, Charles Taze Russell, redaktor i wydawca czasopisma Zions Watch Tower (Strażnica Syjonu), drukowanego w Pittsburghu w amerykańskim stanie Pensylwania, zamieścił w wydaniu z września 1881 roku artykuł pod tytułem „Plan wieków”. Znalazło się w nim objaśnienie do całostronicowego rysunku zatytułowanego „Plan wieków”. Zamieszczamy obok reprodukcję tego „Planu”, żeby wszyscy, których to interesuje, mogli go sobie obejrzeć. Podobny „Plan wieków - przedstawiający plan Boży” został zamieszczony w książce „Boski plan wieków”, wydanej przez C.T. Russella wyroku 1886 (w języku polskim książka ta ukazała się w roku 1925).
8 Co prawda w tym „Planie wieków” można się dziś dopatrzyć pewnych niedokładności, lecz służył on szczerej argumentacji odartej na założeniu, że wszechmądry i wszechmocny Bóg ma pewien „plan”. Pierwszy rozdział tej książki zaczyna się słowami:
Tytuł tej serii wykładów: „Boski plan wieków” wskazuje na już z góry znany Bogu i uporządkowany postęp w ramach Jego postanowień. Jesteśmy przekonani, że nauki Boskiego objawienia mogą być uznane za piękne i harmonijne jedynie z tego, a nie z innego punktu widzenia.
9 Książka ta przetłumaczona na szereg języków osiągnęła nakład ponad sześć milionów egzemplarzy. Od roku 1929 jej nakład jest wyczerpany. Kierowała uwagę czytelnika na Biblię, dowodząc, że żywy Bóg zdąża do celu etapami. Posuwa się naprzód w realizacji swego zamierzenia względem udręczonej ludzkości. Wiemy, że człowiek często układa sobie plan działania, ale pobudką do takiego planowania jest chęć osiągnięcia zamierzonego celu. Nasuwa się jednak pytanie: Czy wszechmądry i wszechmocny Bóg musiał zaplanować swoją dział...
WTLibrary