Phillips Susan Elizabeth - Pierwsza Dama.pdf - Regał 031 - kubolina12310

Rozdział 1

był doskonale kształtny, dyskretny, grzeczny. Cornelia miała pa-

trycjuszowskie czoło, piękne, wydatne kości policzkowe, jednak

rysy jej twarzy nie były wulgarnie ostre. Błękitna krew, która płynęła w jej

żyłach, dodawała jej jeszcze większej klasy niż ta, jaką mogła się szczycić

jedna z jej najsławniejszych poprzedniczek: Jacqueline Kennedy.

Długie jasne włosy miała splecione we francuski warkocz - obcię

łaby je już wiele lat temu, gdyby nie zabronił jej tego ojciec. Potem mąż

delikatnie zasugerował - a zawsze był wobec niej bardzo delikatny -

żeby nosiła długie włosy. I tak już zostało - oto amerykańska arystokrat-

ka z fryzurą, której nienawidziła, i swędzącym nosem, którego nie mogła

podrapać, ponieważ setki milionów ludzi na całym świecie obserwowały

ją na ekranach telewizorów.

Pogrzeb męża odebrałby humor każdej kobiecie.

Zadrżała i spróbowała zapanować nad histerią, która ogarniała ją

z coraz większą mocą. Zmusiła się, by myśleć o czymś innym - pięk

nym październikowym dniu, słońcu kładącym świetliste promienie na

rzędach grobów Cmentarza Narodowego Arlington. Jednak niebo wi

siało za nisko, słońce przytłaczało blaskiem... wydawało się jej nawet,

że ziemia unosi się, by ją zmiażdżyć.

Stojący po obu stronach mężczyźni podeszli bliżej. Nowy prezydent

Stanów Zjednoczonych ujął ją za ramię, ojciec trzymał dłonią jej łokieć.

Tuż za jej plecami stał najbliższy przyjaciel i doradca zmarłego Terry

Ackerman, który pochlipywał cicho. Ogarnęła ją fala wszechobecnej

C ornelię Litchfield Case ciągle swędział nos - nos, który poza tym

rozpaczy-. Dusiła się, ci ludzie odbierali jej powietrze, uniemożliwiając

oddychanie.

Podwinęła palce stóp w czarnych pantoflach i przygryzła wargę, by

w ten sposób stłumić krzyk cisnący się jej na usta. Bezwiednie słuchała

chóru, który śpiewał Goodbye Yellow Brick Road. Ta piosenka Eltona

Johna przypomniała jej, że napisał również inną, dla zmarłej księżnej.

Czy teraz stworzy kolejną - dla zamordowanego prezydenta?

Nie! Nie myśl o tym! Pomyśli raczej o swoich włosach i swędzą

cym nosie, o tym, jak nie mogła jeść od chwili, gdy sekretarka przekaza

ła jej wiadomość, że Dennis został zamordowany trzy budynki od Białe

go Domu przez fanatyka, który obywatelskie prawo do posiadania broni

powiązał z prawem do wykorzystania prezydenta Stanów Zjednoczo

nych jako tarczy. Zamachowiec został na miejscu zastrzelony przez funk

cjonariusza policji waszyngtońskiej, ale to nie zmieniało faktu, że jej

mąż, którego poślubiła trzy lata temu i szaleńczo kochała, leżał teraz

w czarnej, lśniącej trumnie.

Wysunęła rękę z uścisku ojca, by dotknąć małego znaczka w kształ

cie amerykańskiej flagi, który przypięła do klapy swojego kostiumu.

Dennis nosił go tak często. Teraz przekaże go Terry'emu. Chciała to

zrobić nawet w tej chwili - odwrócić się, podać mu go, może ukoić tym

gestem jego żal.

Potrzebowała nadziei, jakiegoś pozytywnego punktu zaczepienia,

lecz to było trudne nawet dla zdeterminowanego optymisty. A potem

uderzyła ją myśl...

Nie była już Pierwszą Damą Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Kilka godzin później tę niewielką pociechę odebrał jej nowy prezy

dent Lester Vandervort, który patrzył na nią ponad starym biurkiem Den-

nisa Case'a w Owalnym Gabinecie. Znikło gdzieś pudełko z batonikami

Milky Way, które jej mąż przechowywał w szczelnej puszce, należącej

jeszcze do Teddy Roosevelta, a także kolekcja jego fotografii. Vande

rvort nie ustawił w gabinecie żadnych osobistych przedmiotów, nie było

nawet zdjęcia jego zmarłej żony, ale jego personel z pewnością postara

się nadrobić to przeoczenie.

Vandervort był szczupłym człowiekiem o ascetycznym wyglądzie.

Odznaczał się wybitną inteligencją, niemal całkowitym brakiem poczu

cia humoru oraz zamiłowaniem do ciężkiej pracy. Ten sześćdziesięcio-

czteroletni wdowiec był teraz najbardziej atrakcyjną partią dla kobiet wol

nego stanu na całym świecie. Po raz pierwszy od śmierci Edith Wilson,

która nastąpiła osiemnaście miesięcy po inauguracji Woodrowa Wilso

na, Stany Zjednoczone nie miały Pierwszej Damy.

Owalny Gabinet był klimatyzowany, z tyłu za biurkiem wznosiły

się kuloodporne okna wysokie na trzy piętra. Czuła, że brakuje jej po

wietrza. Stojąc przy kominku, patrzyła na portret Waszyngtona pędzla

Rembrandta Peale'a. Słowa nowego prezydenta wydawały się takie od

ległe...

- ...nie chciałbym wydawać się nieczuły na twój ból, wyciągając

teraz tę sprawę, ale nie mam wyboru. Nie ożenię się ponownie, a żadna

z moich krewnych nie podoła funkcji Pierwszej Damy. Chciałbym, abyś

nadal ją pełniła.

Odwróciła się do niego, wbijając paznokcie w skórę dłoni.

- To niemożliwe. Nie mogę tego zrobić. - Chciała krzyknąć mu

prosto w twarz, że ma jeszcze na sobie żałobny strój, który wdziała na

pogrzeb swojego męża, ale oduczyła się przesadnego okazywania emo

cji jeszcze na długo przed przeprowadzką do Białego Domu.

Jej dystyngowany ojciec wstał z sofy pokrytej kremowym adamasz

kiem i przyjął charakterystyczną dla siebie - księcia Filipa - postawę:

ciężar ciała oparł na piętach, ręce złożył za plecami.

- To był dla ciebie ciężki dzień, Cornelio. Jutro sprawy ukażą ci się

w innym świetle.

Cornelio. Wszyscy najważniejsi ludzie w jej życiu mówili do niej

„Nealy". Wszyscy, z wyjątkiem ojca.

- Nie zmienię zdania.

- Oczywiście, że zmienisz - zaoponował. - Obecna administracja

musi mieć kompetentną Pierwszą Damę. Razem z prezydentem rozpa

trywaliśmy tę kwestię ze wszystkich stron i zgadzamy się, że to idealne

rozwiązanie.

Zazwyczaj nie tolerowała sprzeciwu, jednak z ojcem rozmowy wy

glądały inaczej. Musiała się zebrać w sobie, żeby stawić mu czoło.

- Idealne dla kogo? Na pewno nie dla mnie.

James Litchfield rzucił jej protekcjonalne spojrzenie, którym zawsze,

jak sięgała pamięcią, paraliżował ludzi. Jak na ironię miał teraz -jako

przewodniczący partii - większą władzę niż wtedy, gdy przez osiem lat

piastował urząd wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych. To właśnie jej

ojciec pierwszy dostrzegł wielki potencjał Dennisa Case'a - wówczas

przystojnego i nieżonatego gubernatora Wirginii - jako przyszłego pre

zydenta. Cztery lata temu jeszcze bardziej ugruntował swoją reputację

człowieka o wielkich wpływach, gdy poprowadził córkę do ołtarza, by

wyszła za tego mężczyznę.

Phillips Susan Elizabeth - Pierwsza Dama.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: