Słownik Antykoncepcji - Encyklopedia.pdf - Sex porady - pogarda21

Słownik antykoncepcji – encyklopedia

Antykoncepcja

Antykoncepcja oznacza świadome zapobieganie ciąży. Nie wszystkie jej metody są jednak jednakowo

skuteczne, a ponadto akceptowane przez kobiety o różnych poglądach społecznych czy religijnych.

Wybór określonej metody antykoncepcji zależy też od wieku, aktywności seksualnej kobiety i jej

zdrowia. Metody te można generalnie podzielić na trzy grupy:

- metody naturalne antykoncepcji;

- metody mechaniczne antykoncepcji;

- metody chemiczne antykoncepcji,

w tym metody hormonalne antykoncepcji.

Antykoncepcja - geneza– nowożytna historia antykoncepcji

Zapobieganie ciąży obejmujące metody sterowania płodnością. Stosuje się następujące metody:

biologiczne (metoda termiczna, hipnoantykoncepcja, metoda Billingsów) i mechaniczne (wkładka

domaciczna, prezerwatywa, kapturek dopochwowy, w niektórych krajach stosuje się także

sterylizację), chemiczne (tabletki hormonalne, globulki dopochwowe, pianki, kremy oraz żele

plemnikobójcze, hormonalne krążki dopochwowe, zastrzyki hormonalne, wkładki domaciczne) i różne

metody stosowane w przeszłości, takie jak: kalendarzyk małżeński, stosunek przerywany, płukanie

pochwy po stosunku i wiele innych.

Ważniejsze daty w historii antykoncepcji:

1672 - de Graaf odkrywa komórkę jajową

1827 - Van Baer odkrywa zapłodnienie

1834 - wulkanizacja gumy

1838 - pierwszy kapturek domaciczny niemieckiego ginekologa F. Wildego

1850 - maść plemnikobójcza

1880 - pierwsza diafragma lekarza niemieckiego C.Hassego

1909 - pętle IUD (wkładki domaciczne) z ketgutu

1916 - Margaret Sanger otwiera pierwszą klinikę antykoncepcyjną w Nowym Jorku

1929 - wkładka domaciczna Grafenberga

1929 - powstanie "kalendarzyka małżeńskiego" Ogino

1930 - powstanie "kalendarzyka małżeńskiego" Knaussa

1930 - I Międzynarodowy Kongres Zwolenników Antykoncepcji w Zurychu

1938 - synteza stilboestrolu

1948 - IPPF (Międzynarodowe Towarzystwo Planowania Rodziny)

1956 - powstanie antykoncepcji hormonalnej (twórcy: Rock, Pinas i Garcia)

1956 - nowe wkładki domaciczne (Ishihama w Japonii)

1959 - nowe wkładki domaciczne (Oppenheimer w Izraelu)

1966 - Billings odkrywa metodę obserwacji śluzu szyjkowego

1969 - miedziane druciki do wkładek domacicznych (Zipper w Chile)

1974 - IFFLP (Międzynarodowe Towarzystwo Popierania Życia w Rodzinie)

1957 - w Polsce zostaje założone Towarzystwo Świadomego Macierzyństwa (od 1970 Towarzystwo

Planowania Rodziny, a od 1979 - Towarzystwo Rozwoju Rodziny)

Billingsów metoda

Naturalna metoda regulacji poczęć (przydatna zarówno przy planowaniu dziecka, jak i w celach

antykoncepcyjnych), opierająca się na obserwacji śluzu szyjki macicy.

Obserwacja śluzu musi być prowadzona regularnie (codziennie) i starannie. Polega ona na pobieraniu

kawałka śluzu z przedsionka pochwy na opuszek palca (po umyciu rąk) albo też na płatek ligniny. Po

cyklu, miesiączce ilość naturalnej wydzieliny jest niewielka - jest to okres zwany fazą suchą. Śluz jest

wtedy koloru białego, złożony z maleńkich, nie ciągnących się grudek.

Bezpośrednio przed i po owulacji, a więc w środku cyklu, poziom estrogenu w ustroju kobiety osiąga

szczyt, zaś wydzielina gruczołów śluzowych w macicy zmienia się. Początek okresu płodności

przypada na moment, kiedy zaczyna się wyczuwać narastającą wilgotność w obrębie pochwy i

przedsionka. W okresie tym śluz z matowego staje się przejrzysty i lepki. Śluz ten nie tylko reguluje

wędrówkę plemników, ale także spełnia funkcje odżywcze. Łatwo daje się rozciągać tworząc długie

nitki - jak białko surowego, kurzego jajka. Objawy te najczęściej utrzymują się trzy dni. Najbardziej

płodny okres cyklu to z reguły (czasami występują drobne odchylenia) ostatni dzień, w którym śluz ma

wyżej opisane cechy. Tak długo jak utrzymuje się uczucie śliskości, nie można stwierdzić, czy szczyt

płodności już minął. Kobieta może rozpoznać dzień szczytu tylko w dniu następnym, czyli wtedy, gdy

stwierdzi, że śluz wyraźnie się zmienił i znikło odczucie śliskości u wejścia do pochwy. Zapłodnienie

jest możliwe w trzy dni po szczycie.

W związku z tym, że nie da się dokładnie przewidzieć, kiedy szczyt nastąpi, najłatwiej jest ustalić

okres niepłodności w drugiej połowie cyklu, kiedy śluz ponownie staje się grudkowaty i nieciągliwy.

Stosowanie metody Billingsów jest wspomagane przez nowoczesny aparat testowy PC-2000 -

miniaturowy mikroskop służący do badania śliny lub śluzu szyjkowego (w okresie płodnym wydzieliny

te krystalizują się w postaci włókien przypominających kształtem liście paproci).

Diafragma (kapturek naszyjkowy i dopochwowy)

Mechaniczny środek antykoncepcyjny. Ma średnicę od 2 do 5 cm; jest dobierany przez lekarza. Po

założeniu należy go usunąć w ciągu 24 godzin. Techniki zakładania uczy lekarz podczas wizyty.

Obecnie odchodzi się od stosowania tej metody, ponieważ jest mało skuteczna i nie chroni przed

zakażeniami. Zamiast kapturków naszyjkowych mogą być stosowane np. błony pochwowe (diafragmy

lub kapturki), gąbki dopochwowe i krążki dopochwowe.

Błony pochwowe, czyli kapturki, są wykonane z gumowej błony, rozciągniętej na sprężystym

pierścieniu. Błony mają większą średnicę, tzn. od 6 do 9,5 cm, muszą być dopasowane przez lekarza.

Umieszczenie błony jest dużo łatwiejsze niż kapturka. Po spłaszczeniu pierścienia w palcach

wprowadza się go do przedsionka pochwy oraz dalej w kierunku szyjki macicy. Przednia część błony

powinna znaleźć się pod spojeniem łonowym w okolicy przedniego sklepienia pochwy. Wtedy

pierścień puszcza się, a on przyjmuje swój pierwotny kształt. Jeżeli błona zostanie założona

prawidłowo, dość szczelnie oddzieli górną część pochwy. Należy jej używać włącznie z kremami lub

piankami antykoncepcyjnymi. Błona winna pozostać w pochwie 6-12 godzin po stosunku. Jest to

metoda znana od wielu lat - już Casanova zalecał naturalne kapturki naszyjkowe - połówkę wyciśniętej

cytryny.

Dni płodne

Faza cyklu miesięcznego kobiety, gdy jest ona zdolna do zapłodnienia. Płodne dni określane są za

pomocą pomiaru ciepłoty ciała oraz obserwacji śluzu pochwowego.

Dopochwowe środki antykoncepcyjne

Środki zawierające substancje chemiczne, unieruchamiające plemniki, pozbawiające je zdolności

wędrówki do zewnętrznego ujścia szyjki macicy, a następnie do jamy macicy i jajowodów. Środki te w

znacznym stopniu chronią przed niepożądaną ciążą, zmniejszają ryzyko zakażenia chorobami

przenoszonymi drogą płciową (np. substancja nonoxynol-9).

W okresach płodnych należy je stosować łącznie ze środkami mechanicznymi typu: prezerwatywa

bądź kapturek, wówczas stają się bardzo skuteczne. Najczęściej stosowanymi środkami są globulki

dopochwowe, pianki i kremy.

Globulki umieszcza się głęboko w pochwie, kilka minut przed stosunkiem (według instrukcji), a jeżeli

stosunek jest powtarzany stosuje się następną. Globulka pod wpływem temperatury ciała rozpuszcza

się, tworząc czop z piany unieszkodliwiający plemniki. Czasami może spowodować wrażenie

dyskomfortu, polegające na uczuciu zbyt obfitego pienienia się, ciepła w pochwie, rzadko zaś może

wystąpić uczulenie.

Nowocześniejszym oraz lepszym środkiem są pianki. Utrzymują w pochwie odpowiednie ph

(fizjologiczną kwasowość pochwy) oraz fizjologiczną florę bakteryjną (fluor vaginalis), zapobiegają

infekcjom bakteryjnym oraz grzybiczym, nie brudzą bielizny. Pianki antykoncepcyjne mają

natychmiastowe działanie plemnikobójcze, są aktywne zaraz po wprowadzeniu do pochwy. Piankę

umieszcza się w pochwie za pomocą specjalnego aplikatora; okres działania trwa kilka godzin, można

zatem jej użyć przed stosunkiem.

Kremy antykoncepcyjne zalecane są jako uzupełnienie metod mechanicznych oraz naturalnych.

Zastosowanie i działanie jest podobne do pianek.

Doustne środki antykoncepcyjne

Hormonalne środki antykoncepcji. Pierwszy raz weszły one do powszechnego użytku w roku 1960 w

Stanach Zjednoczonych. Pigułki zawierają dwa rodzaje hormonów: estrogeny oraz gestageny

(hormony o podobnym działaniu jak progesteron).

Gestageny w pierwszej fazie cyklu hamują jajeczkowanie. Poza tym tabletki wpływają na śluz

szyjkowy - staje się on nieprzenikliwy dla plemników i utrudnia transport komórki jajowej przez jajowód

do jamy macicy, wywołują także zmiany w błonie śluzowej macicy, uniemożliwiając przez to

zagnieżdżenie się zarodka.

Tabletki dobiera lekarz. Przy ich stosowaniu istnieje podstawowa zasada - należy je przyjmować

codziennie o tej samej godzinie przez kolejne 21 dni, licząc od pierwszego dnia cyklu (pierwszego

dnia krwawienia miesiączkowego), potem następuje 7-dniowa przerwa. Jeżeli się zapomniało wziąć

pigułkę, należy ją zażyć w przeciągu 12 godzin po ustalonym czasie.

Wyróżnia się cztery rodzaje tabletek w zależności od ich składu: mini pigułki, które zawierają jedynie

gestageny, jednofazowe (wszystkie tabletki mają ten sam skład chemiczny), dwufazowe (w

opakowaniu znajdują się 2 rodzaje tabletek) oraz trójfazowe. Istnieją również tabletki postkoitalne,

czyli zażywane po stosunku, wzbudzające wiele kontrowersji i niewątpliwie szkodliwe dla zdrowia.

Gąbki dopochwowe

Mechaniczna metoda antykoncepcji. Gąbki dopochwowe są płaskie, okrągłe, z jednej strony mają

tasiemkę, z drugiej zaś lekkie wgłębienie. Antykoncepcyjna gąbka działa podobnie jak kapturki

dopochwowe, z tym, że dodatkowo jest nasączona chemicznym środkiem plemnikobójczym. Jest

bardzo prosta w użyciu. Należy ją zamoczyć w wodzie, wycisnąć i włożyć do pochwy. Należy ją wyjąć

6 godzin po stosunku i wyrzucić. Tę metodę stosuje się głównie w sytuacjach, kiedy kobieta nie była

przygotowana do stosunku oraz jako metodę wspierającą np. przy użyciu prezerwatywy.

Irygacja

Czynność polegająca na przepłukiwaniu pochwy w celach leczniczych lub antykoncepcyjnych (w

przeszłości) przyrządem złożonym ze zbiornika z płynem (ziołowym lub wodą itp.) oraz gumowego

albo plastikowego aplikatora.

Kalendarzyk małżeński

Metoda planowania rodziny (zapobiegania lub planowania ciąży), opierająca się na poglądzie, że u

zdrowej kobiety, u której w sposób prawidłowy przebiega cykl miesięczny, jajeczkowanie występuje w

połowie cyklu. Przyjęto, że okres płodny trwa od 10 do 16 dnia cyklu, a okres niepłodny to 7 dni przed i

po rozpoczęciu miesiączki (w przypadku 28-dniowego cyklu). Ze względu na nierzadkie przesunięcia

okresu jajeczkowania, np. w wyniku zmian klimatu, czy też przeżywanych emocji, kalendarzyk

małżeński jest mało skuteczną metodą. Zastąpiono go metodą Billingsów oraz naturalną metodą

termiczną, bardziej precyzyjnie wyznaczającymi okresy płodne i niepłodne.

Krążek dopochwowy hormonalny

Mechaniczna i hormonalna metoda antykoncepcji zarazem. Krążek jest wykonany ze specjalnego

plastiku o średnicy 5,5 cm i nasycony progesteronem. Dawka hormonu jest wchłaniana przez

śluzówkę pochwy i przekazywana do krążenia. Funkcjonowanie tej metody porównuje się do tabletek

hormonalnych. Krążek pozostaje w pochwie kobiety przez kolejne 90 dni.

Krem plemnikobójczy

Jeden z chemicznych środków antykoncepcyjnych. Krem ten unieruchamia plemniki, pozbawiając je

zdolności wędrówki do jamy macicy i jajowodów. Krem jest polecany jako uzupełnienie naturalnych

oraz mechanicznych metod antykoncepcyjnych. Użycie polega na wprowadzaniu go do pochwy za

pomocą specjalnego aplikatora albo posmarowaniu nim krążków dopochwowych. Aktywność

plemnikobójcza utrzymuje się kilka godzin (według wskazań na ulotce).

Metody hormonalne antykoncepcji, hormonalna antykoncepcja

Są to metody mające tyle samo zwolenników, co przeciwników. Wiele kobiet nie może się

zdecydować na ich stosownie, głównie ze względu na niewielką wiedzę na ten temat. Zwykle

rezygnują one z hormonalnych metod antykoncepcji w obawie przed nadmierną otyłością i innymi

skutkami ubocznymi, które rzeczywiście w niektórych przypadkach mogą się pojawić.

Należy jednak pamiętać, że środki te posiadają wiele zalet, do których należy m.in.: wysoka

skuteczność w zapobieganiu ciąży, zmniejszenie ryzyka zachorowania na niektóre choroby (torbieli i

raka jajnika oraz niedokrwistości), regulacja cykli miesiączkowych, łagodzenie objawów napięcia

przedmiesiączkowego.

Dostępne obecnie na rynku, nowoczesne środki hormonalne są ponadto łatwe w użyciu. Minusem ich

stosowania może być konieczność systematycznego przyjmowania o stałej porze. W pewnych

przypadkach zwiększa się ryzyko pojawienia nadciśnienia i obniżony zostaje popęd płciowy, niekiedy

dość długo trwa odzyskiwanie płodności.

Działanie środków hormonalnych polega na zwiększeniu poziomu hormonów żeńskich we krwi

(symulacja ciąży), co zapobiega produkowaniu przez jajniki komórek jajowych. Ponadto, środki te

powodują zmianę gęstości śluzu w pochwie oraz sprawiają, że błona śluzowa macicy staje się cienka.

Gęsty śluz utrudnia więc przedostanie się plemników do jajowodów, a zbyt cienka śluzówka macicy

uniemożliwia zagnieżdżenie zapłodnionego jaja. To wielostronne działanie środków hormonalnych

decyduje o ich wysokiej skuteczności.

Metody mechaniczne antykoncepcji

W metodach tych stosuje się barierę oddzielającą komórkę jajową od plemników lub chemiczne

środki, powodujące unieczynnienie nasienia. Do najczęściej stosowanych mechanicznych środków

należą m.in.: prezerwatywy, kapturki dopochwowe, krążki, czy, używane rzadziej, antykoncepcyjne

gąbki, a także wkładki wewnątrzmaciczne. Dla uzyskania większej skuteczności wraz z

mechanicznymi środkami stosuje się różnego rodzaju preparaty plemnikobójcze (w postaci aerozoli,

past i kremów).

Metody naturalne antykoncepcji

Są to najstarsze, a także najczęściej stosowane metody zapobiegania ciąży. Jednak są to

jednocześnie metody najmniej skuteczne i nie powinny być stosowane przez kobiety, dla których

ewentualna ciąża i urodzenie dziecka jest z różnych powodów niemożliwe. Większość metod

naturalnych opartych jest na określaniu dni płodnych u kobiety oraz powstrzymywaniu się od

kontaktów seksualnych w ich trakcie.

Naturalne planowanie rodziny

Metody oparte na poznaniu cyklu miesięcznego kobiety oraz umiejętności wyznaczania okresu

jajeczkowania (dni płodnych), świadomego podejmowania decyzji o zapłodnieniu, bez stosowania

sztucznych środków antykoncepcyjnych (metody Billingsów bądź metody termicznej.

Norplant system

Metoda antykoncepcji, której stosowanie rozpoczęto w latach 80-tych. Polega na wszczepieniu pod

powierzchnię skóry, po wewnętrznej stronie ramienia implantów, tj. cienkich, elastycznych kapsułek,

wykonanych z miękkiego, gumopodobnego materiału. Zawierają one substancję hormonalną -

levonorgestrel. Zabieg wszczepiania implantów wykonywany jest ambulatoryjnie (przy zastosowaniu

miejscowego znieczulenia), trwa około 15 minut. Skuteczność tej metody jest obliczona na 5 lat. Jeżeli

wcześniej kobieta zaplanuje ciążę, implanty mogą być usunięte i zatrzymana okresowo płodność

wraca. Natychmiast po wszczepieniu niska, stała dawka hormonu jest uwalniana do organizmu.

Następuje hamowanie jajeczkowania, jak również zwiększenie gęstości śluzu szyjki macicy, co

utrudnia plemnikom dotarcie do jaja.

Jest to jedna z najskuteczniejszych, długoterminowych, odwracalnych metod antykoncepcji.

Przeciwwskazania są podobne jak przy stosowaniu tabletek hormonalnych. O doborze tej metody

decyduje ostatecznie ginekolog.

Ogino - Knausa metoda

Inaczej kalendarzyk małżeński. Zasługą Ogino i Knausa było udowodnienie, że zapłodnienie jest

możliwe jedynie w okresie owulacji, nie zaś w czasie miesiączkowania, jak sądzono przez 20 stuleci.

Spermicydy

Środki plemnikobójcze.

Spirala domaciczna

Środek antykoncepcyjny; popularnie (choć błędnie) określany jest też spiralą.

Prawdopodobnie został wynaleziony przez Arabów, stosujących metodę polegającą na umieszczaniu

w jamie macicy wielbłądzic ciał obcych, najczęściej kamieni.

Tworzywo, z których są zbudowane wkładki jest bardzo elastyczne i pozwala po założeniu na powrót

do kształtu wyjściowego. Najbardziej popularne są wkładki w kształcie litery T lub półkola. Wkładka

powinna mieć gładkie powierzchnie, łagodne krzywizny oraz tępe zakończenia. Przed założeniem

ginekolog powinien określić geometrię macicy (wkładka źle dobrana, zbyt duża, może uszkodzić błonę

śluzową macicy i wywoływać krwawienia, zbyt mała może się wysunąć). Każdy moment cyklu

miesiączkowego jest odpowiedni do założenia wkładki, nie jest to zabieg bolesny.

Istnieją dwa mechanizmy działania antykoncepcyjnego; jeden charakteryzuje wszystkie wkładki i

związany jest z ich specyficznym ułożeniem w jamie macicy, drugi z substancjami, wprowadzanymi

przez wkładkę do organizmu.

Wkładka, czyli ciało obce umieszczone w jamie macicy, wywołuje charakterystyczny stan zapalny.

Skutecznie uniemożliwia to wszczepienie się zapłodnionego jaja. Efekt wzmacniają dodatkowo

prostoglandyny, wytwarzane w komórkach pod wpływem stanu zapalnego.

Jony miedzi, które uwalniają się z wkładki upośledzają zdolność ruchową plemników i unieruchamiają

je zanim mogłyby dotrzeć do bańki jajowodu, gdzie dochodzi do zapłodnienia. Jony te utrudniają też

transport komórki jajowej z jajnika do jamy macicy. Niektóre nowoczesne wkładki zawierają

progesteron, który uwalnia się stopniowo do jamy macicy, co powoduje zmianę jej śluzu, utrudniając

wnikanie plemników, co zmniejsza znacznie szansę zapłodnienia. Wkładka działa 3-5 lat.

Sterowanie płodnością

Wywoływanie, a także hamowanie jajeczkowania przy pomocy środków hormonalnych.

Sterylizacja

Przerwanie ciągłości jajowodów, jedna z metod antykoncepcji, niedozwolona w wielu krajach, również

w Polsce. Zabieg polega na przecięciu jajowodów lub spięciu ich specjalnymi klipsami, co powoduje

ich niedrożność, tzn. niedojrzałe jajo nie może spotkać się z plemnikiem, aby doszło do zapłodnienia.

Jest to zabieg operacyjny, zasadniczo nieodwracalny. Nie wpływa jednak na późniejszą aktywność

seksualną. Powoduje bezpłodność, jednak nie wpływa na popęd seksualny i nie powoduje impotencji.

Sterylizacja nie wywiera patologicznego wpływu na produkcję hormonów płciowych i nie zakłóca rytmu

cykli miesiączkowych.

Zabieg jest praktykowany w Stanach Zjednoczonych, Australii, Chinach również w Europie, np. w

Austrii. Traktuje się go jako poważną decyzję. Czas pomiędzy pierwszą wizytą a ostateczną decyzją

wynosi pół roku, wtedy pacjentka jest poddawana konsultacji zarówno medycznej jak i

psychologicznej. Zwykle na sterylizację decydują się kobiety, które już ukończyły 35 rok życia i

posiadają dzieci. Podobny zabieg przeprowadzany u mężczyzn nosi nazwę wasektomii.

Stosunek przerywany

Polega na usunięciu członka z pochwy przed wytryskiem nasienia. Do tej pory często niesłusznie

uważany za metodę antykoncepcji - w substancji wydzielanej w trakcie podniecenia mogą bowiem

znajdować się plemniki.

Stosunek przerywany podobnie jak i inne metody naturalne nie daje 100% pewności. Wymaga od

kobiety dużego zaufania do partnera, a od niego umiejętności koncentracji i opanowania. Jest więc

zwykle bardziej zawodna u młodych mężczyzn, zwłaszcza gdy mają oni kłopoty z przedwczesnym

wytryskiem.

Termiczna metoda antykoncepcji

Opiera się ona na tym, że w momencie owulacji temperatura ciała kobiety wzrasta o około 0,6 o C i tak

podwyższona utrzymuje się do końca cyklu - do wystąpienia miesiączki. Wzrost temperatury ciała

spowodowany jest zwiększonym wydzielaniem hormonu żeńskiego - progesteronu - podczas

jajeczkowania. Należy jednak pamiętać, że także infekcja może być przyczyną podwyższonej

temperatury. Jest to metoda niewygodna z jeszcze jednego powodu: temperatura powinna być

mierzona zawsze o tej samej porze dnia, najlepiej rano przed wstaniem z łóżka.

Prezerwatywa

Prezerwatywa jest środkiem zapobiegania ciąży i ochrony przed chorobami przenoszonymi drogą

płciową. Jest ona obok stosunków seksualnych zalecana przy uprawianiu miłości analnej i oralnej.

Używając prezerwatywy należy upewnić się, czy nie minął już okres gwarancji produktu. Kondom

wyjmuje się ostrożnie z opakowania, upewniając się, czy nie jest uszkodzony. Przed nałożeniem

zaleca się sprawdzić elastyczność. Powietrze powinno być usunięte z wnętrza prezerwatywy, aby

uniknąć jej pęknięcia w trakcie stosunku. Nakłada się ją na czubek żołędzi penisa, znajdującego się w

pełnym wzwodzie i starannie rozwija maksymalnie daleko, aż do nasady członka. Po ejakulacji trzeba

wyjąć penisa z pochwy zanim ustanie erekcja.

Wasektomia

Określenie łacińskie. Oznacza chirurgiczne przerwanie ciągłości nasieniowodu. Jest to metoda

sterowania płodnością, obecnie rozpowszechniona głównie w Azji Południowo-Wschodniej.

Wasektomia nie wpływa na seksualny popęd ani też gospodarkę hormonalną, nie powoduje ona

ponadto impotencji, ani zahamowania tworzenia plemników, które jednak bez możliwości wydostania

się na zewnątrz są wchłaniane przez organizm.

Wkładki wewnątrzmaciczne

Wkładkę wewnątrzmaciczną, umieszcza się wewnątrz macicy, co uniemożliwia zagnieżdżenie się już

zapłodnionego jaja. Dla zwiększenia skuteczności wkładki niekiedy zawiera ona dodatek miedzi albo

żeńskiego hormonu płciowego. Jej zalety to: natychmiastowa, wysoka skuteczność, długotrwałe

działanie oraz zachowanie równowagi hormonalnej. Pomimo tych zalet nie jest to metoda zalecana

młodym kobietom, które jeszcze nie mają dziecka i tym, które w przyszłości planują zajść w ciążę.

Wkładka ta może spowodować bowiem niekiedy powikłania: choroby zapalne narządów płciowych,

przebicie macicy czy ciążę pozamaciczną. Czasami powoduje obfitsze krwawienie i bóle

miesiączkowe.

Wyznaczanie okresu płodnego u kobiety

Okres płodny u kobiety przypada na kilka dni (zwykle trzech, czterech) przed oraz po jajeczkowaniu.

Kobieta może bowiem zajść w ciążę tylko wówczas, gdy plemniki spotkają w jajowodach żywą

komórkę jajową. Ponieważ zarówno jajo, jak i plemniki mogą w drogach rodnych kobiety jakiś czas

przeżyć, to okresem płodnym jest nie tylko moment jajeczkowania, ale i kilkadziesiąt godzin (do około

70) przed i po nim.

Wszystkie znane obecnie metody wyznaczania okresu płodnego nie są dokładne, a ponadto często

określają owulację już po jej zajściu. Pamiętać jednak należy, że okresem płodnym jest również

kilkadziesiąt godzin przed tym momentem. Skuteczność tych metod zwiększa się nieco, gdy stosuje

się je łącznie. Nawet jednak w tym przypadku możliwe jest zajście w ciążę.

Część kobiet uważa, że przed zajściem w ciążę chroni karmienie piersią. I ta metoda nie daje

całkowitej pewności. Na pewno karmienie dziecka piersią zwiększa ilość hormonów żeńskich we krwi i

często, choć nie zawsze, zatrzymuje jajeczkowanie. Ryzyko zajścia w ciążę wzrasta jednak z chwilą

wprowadzenia do diety dziecka pokarmu mieszanego, a więc wtedy, gdy kobieta rzadziej niż

dotychczas karmi piersią.

Słownik Antykoncepcji - Encyklopedia.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: