PODSTAWOWE TENDENCJE ROZWOJOWE FONOLOGII PRASŁOWIAŃSKIEJ
Wyodrębnienie się języka prasłowiańskiego ze wspólnoty językowej pie. (przez wspólnotę bałto-słowiańską) związane było z szeregiem zmian głosowych, które spowodowane były przez trzy tendencje rozwojowe języka psł. (trzy prawa głosowe fonetyki psł.):
1. Związanie iloczasu z barwą samogłoski – zastąpienie różnic ilościowych (iloczasowych) jakościowymi (artykulacyjnymi);
2. Prawo sylaby otwartej;
3. Prawo korelacji miękkości
Ad. 1.
pie. samogłoski o takiej samej barwie występowały jako długie lub krótkie (taka sama barwa, ale różny iloczas), [ǐ, ī], [ĕ, ē], [ă, ā], [ŏ, ō], [ŭ, ū]
W okresie psł. obok opozycji iloczasowej zaczęła się rozwijać opozycja barwy, dotycząca brzmienia samogłoski. Tendencja ta polegała na tym, że samogłoski długie zajęły najwyższy i najniższy poziom artykulacyjny, samogłoski krótkie – poziomy średnie.
Samogłoski przednie Samogłoski tylne
wysokie pie. [ǐ ī] psł. ī1 (wysoka, długa 2) y [ū, ŭ] pie.
psł. ь (półwysoka, półkrótka 1/2) ъ
średnie pie. [ĕ, ē] psł. ĕ (średnia, krótka,1) ŏ [ŏ, ă] pie.
psł. ě1 (tzw. jat’ 1) (niska długa, 2) ā [ā, ō] pie.
Przykłady i ćwiczenia.
1. Zaznacz iloczas samogłosek pie. i psł.
pie. *uidhava > psł. *vьdova
pie. *sunus > psł. *synъ
pie. *tu > psł. *ty
pie. noktis > wcz.psł.*noktь
pie. *uer- > *věr-a (por. łac. vērus)
Procesy fonetyczne związane z działaniem psł. prawa sylaby otwartej
Prawo sylaby otwartej pojawiło się w okresie wspólnoty psł, funkcjonowało w językach słowiańskich do XI- XII w. Zgodnie z tym prawem każda sylaba musiała kończyć się samogłoską, niemożliwe było spółgłoskowe zakończenie sylaby (dziś w j. pol. prawo to nie działa, dlatego możliwe są sylaby zamknięte np. kot, pies).
Prawo to odegrało istotną rolę w rozwoju systemów fonologicznych języków słowiańskich, pod jego wpływem dokonało się wiele procesów językowych:
a) powstanie samogłosek nosowych;
b) monoftongizacja dyftongów;
c) przestawka, czyli metateza nagłosowych grup -orT, -olT (-ărT, -ălT)
d) przestawka, czyli metateza śródgłosowych grup -TorT, -TolT (-TărT, -TălT), TerT, TelT
e) zanik przedsłowiańskich spółgłosek wygłosowych;
f) uproszczenie grup spółgłoskowych;
Psł. połączenia *orT-, *olT
(T oznacza jakąkolwiek spółgłoskę!!!!)
Występować mogły w nagłosie wyrazów, tworzyły sylaby zamknięte, dlatego na gruncie słowiańskim podlegały metatezie, czyli przestawce. Rozwój był zróżnicowany dialektalnie
W dialektach północnosłowiańskich, tj. wschodnio- i zachodniosłowiańskich
rozwój uzależniony od intonacji (akutowej) rosnącej (ó) lub cyrkumfleksowej (õ) opadającej.
Grupy -órT , -ólT pod intonacją akutową przeszły w raT, laT,
pod intonacją cyrkumfleksową õr, roT, loT.
psł. *ór-dło > pol. radło ros. ralo
psł. *ólb- > łab -ędź
Uwaga! Kontynuant w j pol. radło i ros. ralo wskazują, że w j. psł. mamy tutaj do czynienia z metatezą nagłosową, a grupa órT, która musiała w tej formie być pod intonacją akutową (bo w j. pol. i ros. jest ra)
psł. *õrvьnъjь > stpol. rowny, ros. rovnyj
psł. õlkъtь > łokieć ros. łokot’
W językach południowosłowiańskich grupy –órT, -õrT, ólT, õlT zawsze przekształcały się w raT, laT
Ćwiczenie
1. Proszę uzupełnić tabelę
Psł.
(praforma)
j. polski
j. rosyjski
j. scs.
łódź
łodka
ladii
łakomyj
lakomъ
róść
rost
rasti
rob-ić
rabъ ‘niewolnik’
2. Porównaj pol. rob-ić oraz niem. Arbeit ‘praca’ oraz pol. ram’ę i łac. arma ang. arms. Czy znajomość psł. procesów fonetycznych pozwala pokazać ich pokrewieństwo? Co możemy powiedzieć o ewolucji tych form w językach słowiańskich? Spróbuj zrekonstruować ich rozwój.
3. Jak możemy wytłumaczyć powstanie obocznych form orać, rola, radło ? Proszę dokonać podziału na sylaby psł praform.
orać < psł. *orati
rola < psł. *orlьja
radło < psł. * ordlo
Metateza śródgłosowa
Objęła wcz. psł. grupy
Tort (TărT), TolT (TălT), TerT, TelT. Rozwój zróżnicowany dialektalnie w trzech zespołach słowiańskich
Ćwiczenia
1. Co łączy niem. wyraz Gold i holend. gulden z polskim wyrazem złoto, ros. zołoto i scs. zlato?
2. Proszę uzupełnić tabelę
scs. (j. płd. slow.)
j. zach. słow.
Grupa czesko-słowacka
Dialekt kaszubski
Języki wschodnio
Słowiańskie
*gordъ
Gradъ
hrad
Gard
Gorod
Karwia
tranulcia