Charakterystyka okresu noworodkowego
Okres noworodkowy to czas przystosowania się organizmu nowonarodzonego dziecka do warunków życia poza organizmem mamy.
Dziecko musi dostosować się do: *nowego otoczenia, *temperatury, *samodzielnego oddychania, *samodzielnego odżywiania i *samodzielnego wydalania.
Dziecko jest całkowicie zależne od osoby dorosłej, nie wie nic o otaczającym świecie.
Odbiera pewne dźwięki, światło, bliskość ciała drugiego człowieka (dotyk), a także zmiany temperatury, przenoszenie, poruszanie.
Przeciętna długość ciała 50-62 cm, a masa ciała urodzeniowa 2800-3500g (w pierwszym tygodniu może spaść masa ciała)
Skóra jest różowa z wykształconą tkanką podskórną (tłuszczyk).
Skóra jest pokryta „mazią płodową” (przez pierwsze dni) i może nosić ślady trudu porodowego.
Ułożenie dziecka
· pozycja embrionalna (zgięciowa) – na brzuszku
· pozycja niesymetryczna (asymetryczna) – na pleckach, głowa odchylona na bok
wykonuje nieskoordynowane ruchy rączkami i nóżkami, które nasilają się przy krzyku;
· wzięte na ręce bezwładnie zwisa, chociaż widać napięcie mięśniowe w kończynach
Proporcje ciała noworodka:
· głowa – ¼ długości ciała
· nóżki – ¼ długości ciała
· tułów – ½ długości ciała
gomsqo87