Pedagogika pracy i doradztwo zawodowe

W ramach tej specjalności studenci otrzymują gruntowną wiedzę oraz rozwijają umiejętności w zakresie doradztwa osobom w różnych trudnych sytuacjach pracy oraz wyboru zawodu

Studia przygotowują specjalistów do działów polityki personalnej (HRM) w firmach i przedsiębiorstwach sektora państwowego i prywatnego, szczególnie w komórkach rekrutacji, outplacementu i szkolenia zawodowego pracowników, a także specjalistów w zakresie projektowania i wartościowania stanowisk pracy. Absolwenci uzyskują wiedzę z ekonomii, andragogiki i zarządzania. Osoby które ukończyły ten kierunek mogą znaleźć zatrudnienie również w poradniach psychologiczno – pedagogicznych.

Podsumowując nauka ma na celu przygotowanie teoretyczne, praktyczne i metodyczne doradców zawodowych w szkołach, urzędach pracy i urzędach gminnych

Pedagogika pracy to dyscyplina naukowa, której przedmiotem badań są aspekty relacji : człowiek – wychowanie – praca. Narodziła się na początku lat 70 (miało to związek z przygotowaniem młodzieży do sytuacji pracy) Przedmiotem badań pedagogiki pracy są problemy wychowania przez pracę, kształcenia politechnicznego, orientacji i poradnictwa zawodowego, doskonalenia ogólnego i zawodowego pracowników oraz problemy oświatowe i wychowawcze zakładu pracy (przedsiębiorstwa, firmy)

Poradnie psychologiczno-pedagogiczne - instytucje, które wspomagają działania nauczycieli i udzielają porad zawodowych uczniom na różnych etapach podejmowania decyzji o wyborze zawodu i szkoły. W roku szkolnym 1999/2000 na terenie całego kraju działało 590 publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych. Pracownicy poradni objęli opieką i pomocą psychologiczno-pedagogiczną przede wszystkim dzieci i młodzież do 19 roku życia oraz rodziców, nauczycieli i wychowawców. Adresy wszystkich poradni psychologiczno-pedagogicznych można znaleźć w Internecie pod adresem www.cmppp.edu.pl/adresy 

Doradztwo zawodowe to pomoc polegająca na udzieleniu indywidualnej porady zawodowej na kolejnych etapach dokonywania wyboru typu szkoły, kierunku kształcenia zatrudnienia, przekwalifikowywania się, ponownego zatrudnienia w przypadku utraty pracy. Porada taka wymaga interakcji zachodzącej między radzącym się uczniem bądź dorosłym a udzielającym porady – doradcą zawodowym. Podstawą porady są informacje na temat:

osoby, której udziela się pomocy (jej zainteresowań, zdolności, cech charakteru, temperamentu, stanu zdrowia itp.). Informacje te uzyskuje się na podstawie m.in.: badań testowych, wyników badań lekarskich, rozmowy itp.;

możliwości kształcenia, treści pracy w zawodzie oraz wymagań stawianych kandydatom do zawodu, a także możliwości zatrudnienia, przekwalifikowania itp.

Istotnym elementem porady jest przekazywanie tych informacji w odpowiedni sposób – tak, aby zainteresowana osoba ich nie odrzuciła.

Doradca zawodowy to osoba udzielająca pomocy – w formie grupowych i indywidualnych porad zawodowych – młodzieży i osobom dorosłym w wyborze zawodu, kierunku kształcenia i szkolenia. Uwzględnia przy tym ich możliwości psychofi­zyczne i sytuację życiową, a także potrzeby rynku pracy oraz możliwości systemu edukacyjnego, współpracuje z rodzicami i nauczycielami w procesie orientacji zawodowej uczniów. Doradca zawodowy wykorzystuje w tym celu wiedzę o zawodach, znajo­mość psychologicznych i pedagogicznych technik, diagnozę rynku pracy oraz techniczne środki przekazywania informacji zawodowej. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 7 stycznia 2003 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach mówi, że w szkołach, centrach kształcenia praktycznego i centrach kształcenia ustawicznego może być zatrudniony doradca zawodowy, precyzuje też ich zadania.

Do zadań doradców zawodowych należy w szczególności:

1. systematyczne diagnozowanie zapotrzebowania uczniów na informacje edukacyjne i zawodowe oraz pomoc w planowaniu kształcenia i kariery zawodowej;
2. gromadzenie, aktualizacja i udostępnianie informacji edukacyjnych oraz zawodowych właściwych dla danego poziomutałcenia;
3. wskazywanie uczniom, rodzicom i nauczycielom dodatkowych źródeł informacji (na poziomie regionalnym, ogólnokrajowym, europejskim i światowym) dotyczących:
4. 1. rynku pracy,
   2. trendów rozwojowych w świecie zawodów i zatrudnienia,
   3. wykorzystania posiadanych uzdolnień i talentów przy wykonywaniu przyszłych zadań zawodowych,
   4. instytucji i organizacji wspierających funkcjonowanie osób niepełnosprawnych w życiu codziennym i zawodowym,
   5. alternatywnych możliwości kształcenia dla uczniów z problemami emocjonalnymi i dla uczniów niedostosowanych społecznie,
   6. programów edukacyjnych Unii Europejskiej;
5. udzielanie indywidualnych porad uczniom i rodzicom;
6. prowadzenie grupowych zajęć aktywizujących, przygotowujących uczniów do świadomego planowania kariery i podjęcia roli zawodowej;
7. koordynowanie działalności informacyjno-doradczej prowadzonej przez szkołę;
8. wspieranie w działaniach doradczych rodziców i nauczycieli poprzez organizowanie spotkań szkoleniowo-informacyjnych, udostępnianie informacji i materiałów do pracy z uczniami;
9. współpraca z radą pedagogiczną w zakresie tworzenia i zapewnienia ciągłości działań wewnątrzszkolnego systemu doradztwa zawodowego, realizacja działań z zakresu przygotowania uczniów do wyboru drogi zawodowej, zawartych w programie wychowawczym szkoły i programie profilaktyki, o których mowa w odrębnych przepisach;
10. współpraca z instytucjami wspierającymi wewnątrzszkolny system doradztwa zawodowego, w szczególności z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi oraz innymi instytucjami świadczącymi poradnictwo i specjalistyczną pomoc uczniom i rodzicom.

B. Wojtasik  Warsztat doradcy zawodu. Aspekty pedagogiczno-psychologiczne. Wydawnictwa Szkolne PWN,  Warszawa 1997

Wiatrowski – „Podstawy pedagogiki pracy” (podręcznik)