Menedzer_nowych_czasow_Najlepsze_metody_i_narzedzia_zarzadzania_menjut.pdf

(411 KB) Pobierz
IDŹ DO:
MENEDŻER NOWYCH CZASÓW.
NAJLEPSZE METODY
I NARZĘDZIA ZARZĄDZANIA
Spis treści
Przykładowy rozdział
Autor: Bolesław Rafał Kuc, Marcin Żemigała
ISBN: 978-83-246-2298-6
Format: 158 × 235, stron: 240
KATALOG KSIĄŻEK:
Katalog online
Zamów drukowany
katalog
CENNIK I INFORMACJE:
Nowa generacja przywódców
• Organizacja pracy we współczesnej firmie
• Samodoskonalenie — trudna droga do przywództwa
• Sylwetki legendarnych ludzi sukcesu
• Technologia w służbie pracy menedżera
Prometeusz w œwiecie nowoczesnych organizacji
Jeszcze kilka dekad temu w rolę menedżera wcielał się ekonom, egzekwujący
obowiązki pracownika bezpoœrednimi œrodkami nacisku, często w dosłownym tego
słowa znaczeniu. Ten model twardego zarządzania również dziœ wydaje się wielu
osobom wzorem wartym naœladowania. Tymczasem wymogi współczesnego rynku,
który przeszedł głęboką transformację od klasycznego kapitalizmu do gospodarki
opartej na wiedzy, stawiają przed menedżerem zupełnie nowe wyzwania, czyniąc go:
• trenerem zwycięskiej drużyny,
• mentorem pomagającym się uczyć,
• graczem w pracowniczym zespole,
• opiekunem entuzjastów pracy twórczej,
• administratorem ogarniającym pełny obraz sytuacji.
Kim jest zatem menedżer nowej generacji? To człowiek o dużym zasobie wiedzy
oraz wysokim poziomie inteligencji, zwłaszcza emocjonalnej i społecznej. Aspirując
do roli przywódcy, powinien być dobrym organizatorem, wrażliwym na sytuację innych,
czyli empatycznym. Czerpiąc wiedzę z najlepszych wzorców historycznych, musi
wyprzedzać swój czas, patrząc daleko w przyszłoœć. Oczekuje się od niego niczym
nieskrępowanej pomysłowoœci i kreatywnoœci.
Jeœli chcesz osiągnąć więcej, planujesz kształtować swoje otoczenie, wywierać wpływ
na bieżące sprawy i pozostawić po sobie trwały œlad, zamknij dawno nieaktualne
akademickie podręczniki do zarządzania. Otwórz się na nowoczesne metody
i narzędzia, które wywindują Twoją karierę tak wysoko, jak tylko pozwolą Ci na to
Twoje ambicje.
Zamów informacje
o nowościach
Zamów cennik
CZYTELNIA:
Fragmenty książek
online
Do koszyka
Do przechowalni
Nowość
Promocja
Onepress.pl Helion SA
ul. Kościuszki 1c
44-100 Gliwice
tel. (32) 230 98 63
redakcja: redakcjawww@onepress.pl
informacje: o księgarni onepress.pl
773332321.001.png 773332321.002.png
Spis treści
Wstęp
5
Rozdział 1. Kierownik-decydent: wczoraj i dziś
9
1.1. Codzienność kierowania — problemy i decyzje
9
1.2. Cechy sytuacji problemowych i decyzyjnych
13
1.3. Decydowanie to sztuka wychodzenia z niepewności
18
1.4. Więcej informacji — nie oznacza lepiej
24
1.5. Trudno być doskonałym decydentem
26
1.6. Dylematy i paradoksy procesów decyzyjnych
28
1.7. Decydent (menedżer) jutra
33
Rozdział 2. Menedżer — to przede wszystkim styl sprawowania władzy
35
2.1. Retrospekcja lat sześćdziesiątych
36
2.2. Poszukiwanie skutecznego stylu kierowania
38
2.3. Założenia dotyczące natury ludzkiej
40
2.4. Kontrowersje wokół autokratyzmu
43
2.5. Wśród menedżerów są też rozbójnicy
46
Rozdział 3. Menedżer we współczesnej organizacji
63
3.1. Rodowód menedżera
63
3.2. Rodzaje menedżerów
66
3.3. Funkcje i role menedżerów
67
3.4. Cechy i umiejętności menedżerów
70
3.5. Poszukiwanie ideału menedżera — trwa
74
3.6. Wizerunki menedżera przyszłości
77
Rozdział 4. Menedżer w organizacji holistycznej
85
4.1. Organizacja jako system
85
4.2. Myślenie systemowe i holizm
89
4.3. Euromenedżer — menedżer na miarę jednoczącej się Europy
92
4.4. Europejski styl zarządzania
99
Rozdział 5. Menedżer w organizacji uczącej się
113
5.1. Istota i znaczenie procesu uczenia się
113
5.2. Koncepcja uczenia się według Ch. Argyrisa
121
5.3. Model ciągłego doskonalenia W.E. Deminga
123
5.4. Eksperymentalny model K. Lewina
124
5.5. Uczenie się przez doświadczenie według D. Kolba
125
5.6. Koncepcja uczenia się według Honeya i Mumforda
130
5.7. Koncepcja pięciu dyscyplin P. Senge
133
4 Menedżer nowych czasów. Najlepsze metody i narzędzia zarządzania
Rozdział 6. Sylwetki legendarnych menedżerów sukcesu
139
6.1. Henry Ford I — największy przedsiębiorca XX wieku
139
6.2. Lee Iacocca — niemożliwe uczynił możliwym
143
6.3. Bill Gates — już za życia jest legendą
147
6.4. Jack Welch — prymus wśród najinteligentniejszych
153
6.5. Akio Morita — samuraj z walkmanem
157
Rozdział 7. Organizacja pracy menedżera jutra
163
7.1. Umiejętność zarządzania samym sobą
163
7.2. Czas pracy menedżera
166
7.3. Czas na pracę koncepcyjną
168
7.4. Doskonalenie samego siebie
170
7.5. Jak powinien działać menedżer doskonały?
173
7.6. System wartości menedżera doskonałego
177
7.7. Zagospodarowanie różnic kulturowych
177
7.8. Menedżer przyszłości
178
Rozdział 8. Samodoskonalenie menedżerów — trudna droga do przywództwa
181
8.1. Zmierzch pracy nie dotyczy menedżerów
181
8.2. Samodoskonalenie — odpowiedzialność za własny rozwój
183
8.3. Cele doskonalenia — kreowanie indywidualności czy osobowości?
185
8.4. Cechy pozytywne i negatywne jednostki
187
8.5. Warto poznać siebie — zanim zacznie się kierować innymi
188
8.6. Samodoskonalenie — wzbogacenie własnej różnorodności
189
8.7. Analiza wyników własnej działalności i osobowości
190
8.8. Samodoskonalenie poprzez pobudzanie twórczego myślenia
193
8.9. Sylwetka menedżera globalnego
194
8.10. Sylwetka przywódcy wizjonera
196
8.11. Typy przywódców
200
8.12. Najważniejsza jest wizja
203
Rozdział 9. Menedżer w niewoli komputera i komórki
211
9.1. Zmiana modelu organizacji
211
9.2. Hierarchia ustępuje miejsca heterarchii
217
9.3. Technologia pracy współczesnego menedżera
222
9.4. Zmiany wartości i priorytetów
224
Bibliografia
231
Spis tabel
237
Spis rysunków
239
Rozdział
Organizacja pracy
menedżera jutra
Streszczenie
Osiąganie efektywności przez organizację w dużej mierze uzależnione jest od sprawności funk-
cjonowania w niej menedżera. Miarą tego jest sposób, w jaki menedżer organizuje własną pracę.
Charakterystyczne dla wszystkich menedżerów na całym świecie jest to, że żyją oni w ciągłym
pośpiechu. W czasie typowego dnia pracy menedżer może odbyć spotkanie z szefem marketingu
w celu omówienia programu lansowania nowego produktu, z dyrektorem personalnym, aby
zdecydować, jak najlepiej zorganizować dział dystrybucji, z dyrektorem do spraw produkcji, aby
zapytać, dlaczego wzrastają jednostkowe koszty wytwarzania i co z tym zamierza zrobić,
oraz z dyrektorem finansowym, aby dokonać przeglądu ostatnich rozliczeń przed zbliżającym
się zebraniem rady. Wszystkie te działania można by zgrupować pod nagłówkami: planowanie,
organizowanie, przewodzenie i kontrolowanie, ale menedżer nie nadałby im takich nazw. Fakt,
że takie procesy miały miejsce, został narzucony przez sytuację oraz przez potrzebę wypełniania
jednej lub większej liczby ról nierozerwalnie związanych z pracą menedżera. Składają się na
nie stosunki międzyludzkie, przetwarzanie danych i podejmowanie decyzji. Zatem wszyscy me-
nedżerowie na całym niemal świecie są zagonieni. Badania prowadzone w różnym czasie
i w różnych krajach wskazują, że kierownicy są zajęci załatwianiem tysięcy drobnych spraw,
które nie mają nic wspólnego z kierowaniem.
7.1. UMIEJĘTNOŚĆ ZARZĄDZANIA SAMYM SOBĄ
Wyniki badań nad organizacją pracy współczesnych menedżerów nie pozostawiają wątpliwości,
że większość czasu pracy jest poświęcana działaniom zainicjowanym przez przełożonego wyż-
szego szczebla oraz klientów — podwładnych i kooperantów. Typowy menedżer pracuje
773332321.003.png
164 Menedżer nowych czasów. Najlepsze metody i narzędzia zarządzania
wprawdzie bardzo intensywnie, ale nieregularnie, zajmując się dużą liczbą szybkich zadań
i podejmując decyzje spontaniczne. Organizuje więc swoją pracę na podstawie doraźnych akcji,
a nie przemyślanych planów działania. Menedżer poświęca również dużo czasu zadaniom
powtarzalnym. Stara się też zbudować własny system nieformalnych informacji, które odgrywają
dużą rolę w jego pracy.
Powszechnie laicy utożsamiają pracę menedżera przede wszystkim z władzą, kontrolą
i niezależnością. Rzadziej słyszy się, także wśród ludzi pełniących już funkcje menedżerskie i to
nawet na wysokich stanowiskach, że praca menedżera to raczej współzależność, zaangażowa-
nie i praca zespołowa. Linda A. Hill z Harvard Business School w Bostonie trafnie identyfikuje
mity współczesnego menedżeryzmu (por. także tabela 7.1) 1 :
Menedżerowie mają znaczną władzę . Poproszeni o scharakteryzowanie swojej nowej
roli menedżerowie zazwyczaj koncentrują się na prawach i przywilejach związanych
z byciem szefem. Zakładają, że dzięki nowej funkcji zdobędą władzę, a wraz z nią więcej
wolności oraz niezależności, by móc robić to, co — ich zdaniem — jest najlepsze dla
firmy. Menedżerów, którzy tak myślą, czeka trzeźwiący kubeł zimnej wody. W rzeczy-
wistości menedżer musi funkcjonować w sieci współzależności, musi dbać o poprawne
stosunki nie tylko z podwładnymi, ale także z przełożonymi oraz z osobami spoza firmy.
Ludzie, którzy myślą, że stając się menedżerem, posiądą władzę, prawdopodobnie spra-
wując tę funkcję, poczują się nie wolni, a spętani, co może zaowocować chaosem w ich
głowach i dużą presją z wielu stron. Zadaniem współczesnego menedżera nie jest
dyrektywne kierowanie zespołem bezpośrednich podwładnych, rządzenie nimi, a umie-
jętne zarządzanie całym kontekstem, w jakim ten zespół i cała organizacja funkcjonuje.
Niestety, nawet jeżeli menedżerowie rozumieją istotność tych skomplikowanych współ-
zależności, często je zaniedbują lub wręcz ignorują. Wolą skoncentrować się na pozo-
rach właściwego zarządzania, a więc na bezpośrednim, jednowymiarowym kierowaniu
zespołem najbliższych współpracowników. Jeżeli już dostrzegą, że ich rolą jest raczej rola
architekta sieci współzależności, czują się przytłoczeni ciężarem tego wyzwania.
Władza to efekt pełnionej przez menedżera funkcji . Faktem jest, że mimo sieci współ-
zależności menedżerowie jednak posiadają pewną władzę. Częstym błędem jest jednak
pojmowanie jej w kategoriach formalnych. Przekonanie, że władza wynika z wyższej
pozycji w hierarchicznej strukturze organizacyjnej firmy, powoduje przyjmowanie przez
menedżerów autokratycznego stylu zarządzania. I nie wynika to tyle z potrzeby spra-
wowania rzeczywistej władzy nad podwładnym, ile częściej z przekonania, że jest to
skuteczny sposób osiągania pożądanych celów. W praktyce menedżerowie przekonują
się o ułomności takiej koncepcji. Dodatkowo im wyższy jest poziom intelektualny pra-
cowników, im bardziej są oni utalentowani, tym trudniej jest wymuszać na nich po-
słuszeństwo. Kilka takich bolesnych rozczarowań często wystarcza, aby zdać sobie
sprawę, że źródłem władzy jest wszystko oprócz formalnego stanowiska. Menedżer
zyskuje władzę dopiero wtedy, gdy zdobędzie zaufanie i wiarygodność wśród swoich
1
L.A. Hill, Zostajesz szefem — i co dalej? , „Harvard Business Review” 2007, nr 7 – 8, s. 65 – 75.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin