opis i analiza 824c.doc

(33 KB) Pobierz
Pełnienie funkcji koordynatora ds

Pełnienie funkcji koordynatora ds. bezpieczeństwa

 

 

Opis:

·         opracowałem - Zadania nauczycieli oraz innych pracowników związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa uczniom w czasie zajęć organizowanych przez szkołę

·         organizowałem pokazowe akcje ratownicze z udziałem Służb Maltańskich i Straży Pożarnej

·         organizowałem kurs pierwszej pomocy dla nauczycieli i uczniów w ramach programu „RUR” fundacji WOP

·         prowadziłem ewaluację i monitorowanie wdrażania ścieżki edukacyjnej „Edukacja dla bezpieczeństwa”

·         organizowałem egzaminu na kartę rowerową

 

Powołanie koordynatora ma wspomóc dyrektora w zapewnianiu bezpieczeństwa w szkole. Obowiązki koordynatora uzależnione są od typu i problemów danej placówki. Współpracuje on z wszystkimi członkami społeczności szkolnej. Moja funkcja jako koordynatora polegała na obserwacji istniejących w szkole i w jej otoczeniu zjawisk i zdarzeń mających negatywny wpływ na spokój i bezpieczeństwo uczniów oraz wszystkich podmiotów szkolnych.

 

 

Analiza:

              Moja praca na tym społecznym stanowisku wymagała ode mnie zdiagnozowania, co w szkole wymaga natychmiastowej interwencji, gdzie na terenie placówki znajdują się miejsca niebezpieczne, jakie zagrożenia dla szkoły występują w jej okolicy, a także oceny czy działania z planu naprawczego szkoły w zakresie bezpieczeństwa są systematycznie realizowane. W trakcie pełnienia tej funkcji zgłaszałem poprawki do programu profilaktycznego oraz wychowawczego. Podjąłem się stworzenia szkolnych procedur działania w sytuacjach kryzysowych. Starałem się realizować problematykę bezpieczeństwa dzieci i młodzieży poprzez współdziałanie z kołem „Bezpiecznie i zdrowo” oraz apele zwiększające świadomość własnego bezpieczeństwa uczniów w trakcie wypoczynku wakacyjnego i feryjnego. Inicjowałem spotykania dzieci z policją i innymi służbami czuwającymi nad bezpieczeństwem społeczeństwa. Wszyscy uczniowie klasy 4. zdobyli „kartę rowerową”. Cała szkoła nabyła umiejętności w zakresie udzielania pierwszej pomocy.


Promocja szkoły w środowisku

 

 

Opis:

·         uczestnictwo w zawodach gminnych,

·         strona WWW,

·         organizowanie imprez wychowawczych integrujących społeczność szkolną z mieszkańcami, uczniów danej klasy z rodzicami

 

W dzisiejszych czasach nasilonej konkurencji, gdzie decyzja o wyborze szkoły niekoniecznie podyktowana jest miejscem zamieszkania, stało się rzeczą oczywistą, że szkoła musi kształtować swój wizerunek, tak aby stała się dla ucznia atrakcyjnym i godnym zainteresowania miejscem jego przyszłej edukacji. Kształtowanie wizerunku szkoły nie jest rzeczą nową, obcą, (nie sposób, bowiem aby placówka użyteczności publicznej była miejscem anonimowym), aczkolwiek nie przywiązywano do niedawna uwagi do eksponowania tego, co dotyczy szkoły na zewnątrz. Obecnie wszystkie typy szkół coraz bardziej zainteresowane są nawiązywaniem kontaktu ze środowiskiem lokalnym, jako szansy na utrzymanie i ewentualne powiększenie liczby uczniów. W przypadku szkoły w małej miejscowości , jest to tym bardziej istotne.

 

Analiza:

              Ze swojej strony dołożyłem wszelkich starań, aby nasza szkoła była postrzegana pozytywnie w lokalnym środowisku. Co prawda nie odnosiliśmy spektakularnych zwycięstw w rozgrywkach na szczeblu gminy, ale zawsze uczestniczyliśmy w zawodach i walczyliśmy o jak najwyższą lokatę. Chociaż wiadomo było, że nasze szanse na osiągnięcie wysokich lokat są niewielkie ważna była determinacja, motywacja i potrzeba rywalizacji moich podopiecznych. Była ona tak duża, że nie bacząc na nic chętnie uczestniczyliśmy w wielu zawodach. Daliśmy się poznać jako zgrany zespół, który walczy zgodnie z zasadami „fair play” a mimo dużych kłopotów bazowych w dziedzinie sportu potrafi dzielnie stawiać czoła mocniejszym przeciwnikom.

              Wielokrotnie wspólnie z dziećmi i innymi nauczycielami organizowaliśmy w szkole imprezy mające na cele prezentację dorobku na forum rodziców i mieszkańców wsi. Były to spotkania o charakterze podsumowania pracy w jakimś konkretnym temacie (np. program dydaktyczno-wychowawczy) lub spotkanie okolicznościowe. Dzieci wtedy prezentowały programy artystyczne. Mogły tym samym pokazać się swoim najbliższym i współmieszkańcom Psar, odkrywać w sobie nowe możliwości, talenty, przełamywać barierę stresu, tremy przed występami publicznymi. Szkoła tym samym zdobywała sympatyków, którzy widząc, że w szkole się dzieje „dużo dobrego” wspomagali jej działania finansowo lub materialnie.

 

 

Opis i analiza realizacji wymagań § 8 ust. 2 pkt 4c
mgr Maciej Pulnar

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin