Ćwiczenia słuchowe
· Udzielanie przez dzieci odpowiedzi na pytanie: co słyszysz? Dziecko z zamkniętymi oczami wsłuchuje się w ciszę - żadne dźwięki nie są wytwarzane celowo. Po krótkim czasie wsłuchiwania się określają, co słyszy: stukot butów o bruk, skrzypnięcie drzwi, szczekanie psa, odgłos samochodów, ptaków, rozmowy ludzi itp.;
· Zabawa słuchowa, której przebieg związany jest z pytaniem, które ze znanych przedmiotów, wydają takie dźwięki? syczą: czajnik, balonik, z którego spuszczamy powietrze, dzwonią: telefon, budzik, dzwonek u drzwi, dzwonki w kościele, dzwony na dzwonnicy, dzwonek w szkole, itp., warczą: odkurzacz, froterka, kosiarka, tykają: zegar, szumią: wiatr, potok, fale morskie, gwiżdżą: czajnik, gwizdek trenera, gwizd lokomotywy, itd.;
· Odtwarzanie przestrzenne układów rytmicznych poprzez układanie klocków. Terapeuta wystukuje rytm, dziecko układa np. klocki, z uwzględnieniem ilości uderzeń i odległości czasowych między nimi;
· Graficzne odtwarzanie wysłuchanego rytmu (rysowanie kropek lub linii). - odtwarzanie rytmiczne układów przestrzennych - na podstawie układu np. klocków, dziecko wystukuje lub wyklaskuje rytm;
· chwytając piłkę rzuconą przez terapeutę, podają jednocześnie wyraz zaczynający się głoską, np. „z”: zupa, zegar, zabawka, zapałki;
· bawią się w sklep, gdzie kupują przedmioty, których nazwy zaczynają się np. głoską „s” - sałata, sok, seler, smalec, ser (a odkładają na bok: kaseta, kokos, ananas);
· dobierają w pary wyrazów, które różnią się tylko jedną głoską (koza - kosa, mama - dama, tata - data, pije - bije, Ala- Ola) i zaznaczanie, które głoski są do siebie podobne;
· Krok po kroku, stopniowo i powoli zwiększamy stopień trudności ćwiczeń. Terapeuta czyta wyrazy. Dziecko dzieli je na sylaby i układa przed sobą odpowiednią liczbę klocków (płytek, ołówków, patyczków) zgodną z liczbą sylab w wyrazie. Następnie dziecko próbują dzielić samodzielnie na sylaby nazwy przedmiotów przedstawionych na obrazkach (rozdanych im wcześniej).
· Zabawa z piłką - terapeuta rzuca piłkę do dziecka, wymawiając jednocześnie sylabę. Dziecko powinno chwycić piłkę i dokończyć wyraz, dodając „swoją” sylabę.;
· Łańcuch sylabowy - rozpoczynamy zabawę wypowiadając dwusylabowy wyraz, dziecko powtarza wyraz i dzieli go na sylaby. Druga sylaba staje się początkiem nowego wyrazu powstałegonp.: wa - ta (wata), ta - ma (tama), ma - ki (maki), ki - je (kije), je - my (jemy), my - dło (mydło) i tak aż do wyczerpania pomysłów
· Analiza z podskokami – podajemy dziecku wyraz, a jego zadaniem jest podzielić go na sylaby, ale po wymówieniu każdej z nich musi podskoczyć np. balony– ba(podskok) – lo(podskok) – ny(podskok);
· Wyodrębnianie zdań z potoku mowy - przygotowujemy zestaw obrazków tematycznych. Mówimy np. kotek pije mleko, a dziecko, jeśli widzi taki obrazek ma klasnąć w dłonie;
· Rozsypanka obrazkowa – kładziemy przed dzieckiem obrazki i polecamy mu ułożyć z nich zdania;
· Zdania niedokończone – rozpoczynamy zdanie, a dziecko ma za zadanie je dokończyć np. Kiedy jestem wesoły, wtedy...., Gdybym był królem, wtedy....itp.
marzap88