KONSPEKT ZAJĘĆ
Nauczyciel-prowadzący: mgr Monika
Zespół:
Rodzaj zajęć: Indywidualne i grupowe.
Data:
Czas trwania zajęć: Uzależniony od możliwości psychofizycznych
uczniów.
Cel hospitacji: Obserwowanie zajęć –motywowanie uczniów do współpracy .
Temat zajęć: Wyrabianie orientacji w schemacie ciała.
Cele szczegółowe:
1) Rozwijanie poczucia bezpieczeństwa i zaufania.
2) Pobudzanie receptorów czuciowych.
3) Rozwijanie orientacji w schemacie ciała.
4)Kształtowanie umiejętności współpracy podczas aktywności.
5)Aktywizowanie uczniów do współdziałania.
METODY:
-stymulacja dotykowa,
-kontakt dotykowy, wzrokowy, słowny, mimika, gest,
-elementy muzykoterapii
-pochwała, zachęta, wsparcie.
FORMY PRACY:
-Indywidualna w ramach grupy
ŚRODKI:
Dostosowane i uzależnione od rodzaju próby ( krem, szminka, woreczki, chusty, kolorowe wstążeczki, piłeczki, woda, miska)
Cel szczegółowy
Zadania do realizacji
Uwagi o realizacji
1. Rozwijanie poczucia bezpieczeństwa i zaufania.
2.Pobudzanie receptorów czuciowych.
3.Rozwijanie orientacji w schemacie ciała.
4.Kształtowanie umiejętności współpracy podczas aktywności.
5.Aktywizowanie uczniów do współdziałania.
-Stwarzanie miłej i przyjaznej atmosfery,
-Nawiązanie kontaktu wzrokowego z dzieckiem,
-Powitanie.
-Nałożenie kremu na ręce, delikatne rozsmarowywanie kremu na dłoni dziecka.
-Masaż dłoni i każdego palca (głaskanie, rozcieranie, oklepywanie oraz głęboki ucisk dłoni).
Ćwiczenia przed lustrem :
- używając szminki naznaczamy część twarzy dziecka ( np. nos) , prowadzimy rękę dziecka do pomalowanej części twarzy i wypowiadamy głośno jej nazwę , dziecko zatrzymuje wzrok na zaznaczonej części;
- prowadzimy rękę dziecka do poszczególnych części jego ciała i wypowiadamy głośno ich nazwę ;
- śpiewamy piosenkę „Głowa , ramiona , kolana , pięty „ dotykając ( bądź uciskając) jednocześnie tych części ciała
u dziecka , o których jest właśnie mowa w piosence
-Ćwiczenia z woreczkami
( wypełnione różnym
materiałem sypkim):
- kładziemy woreczek ( duży lub mały ) na wybraną część ciała dziecka ( np. .brzuch) , w zależności od ciężaru i faktury dziecko odbiera różne bodźce .
-Siedzimy na przeciwko siebie, najpierw nauczyciel
poklepuje swoje nogi i głośno mówi nogi, następnie
oklepuje nogi dziecka i mówi głośno nogi,
poczym bierze ręce dziecka i jego rękoma i wykonuje to samo ćwiczenie· poklepujemy brzuch· poklepujemy głowę. poklepujemy ręce.
- Zabawa ruchowa w bliskim kontakcie fizycznym:
Nauczyciel śpiewa piosenkę:
„Nazywają mnie poleczka umiem skakać jak piłeczka hop hop trala la kto zatańczy tak jak ja”
-zabawa gdzie jest…?
(nakrywamy główkę dziecka chustą i pytamy gdzie jest np. Łukasz)
-Ćwiczenia z kolorowymi wstążeczkami:
- zawiązywanie wybranej części ciała dziecka (np. rekę),
następnie musi się ono uwolnić w dowolny , ale skuteczny sposób
- zawiązywanie np. złączonych rąk dziecka , dziecko próbuje się wyswobodzić;
-Zanurzanie palców i rąk w wodzie
-Wrzucanie piłek do miski
-Chwytanie i wyciąganie z wody piłek
Wzmocnienia pozytywne
(nagroda słowna, nagroda rzeczowa)
Każdy uczeń czuje się swobodnie i pewnie.
Nauczyciel poddaje rękę każdemu dziecku na powitanie.
Każdy uczeń ma nakładaną na dłonie warstwę kremu i wykonywany jest masaż dłoni i palców przez nauczyciela.
Każdy uczeń wykonuje zadanie z pomocą.
Dziecko może samodzielnie zdjąć woreczek ze swojego ciała .
Każdy z uczni wykonuje zadanie z pomocą.
Dziecko stoi nauczyciel trzyma je za rękę i prowokuje do podskoków
akcentuje hop hop i naśladowania dźwięków.
Dziecko może samodzielnie zdjąć chustę i pokazać się.
W trakcie ćwiczeń terapeuta nazywa części ciała które są zawiązane wstążką.
Wszyscy uczniowie zadania wykonują z pomocą.
Motywacja i pozytywne wzmocnienia do podjęcia kolejnych działań.
Nagradzanie.
Uwagi po zakończeniu:
filozow0