w3.pdf

(4455 KB) Pobierz

2010-10-30

Podstawy Techniki

Świetlnej

Wykład 3

Emisja strumienia świetlnego z

różnych powierzchni świecących.

Metody obliczeń oświetlenia

1

776938744.035.png

776938744.036.png

2010-10-30

• Do obliczania natężenia oświetlenia stosuje się najczęściej metodę sprawności

oświetlenia. Sprawność oświetlenia jest to stosunek strumienia świetlnego

padającego na powierzchnię oświetlanej płaszczyzny do strumienia świetlnego

wytworzonego w źródłach światła. Wynika z tego, że metoda ujmuje kilka

współczynników: współczynnik sprawności oprawy, odbicia od ścian i sufitów

itp.

• Metoda ta jest metodą empiryczną (doświadczalną), toteż istnieje kilka jej odmian

bardziej lub mniej dokładnie oddających stan faktyczny. W omówionej metodzie

przyjęto kilka założeń:

• – metoda dotyczy oświetlenia płaszczyzny poziomej na wysokości ok. 0,85 m od

podłogi,

• – lampy są rozmieszczone równomiernie nad oświetloną płaszczyzną,

• – odległości między lampami są zbliżone do wysokości ich zawieszenia nad

płaszczyzną oświetlaną, a odległości skrajnych lamp od ściany są o połowę mniejsze,

• – współczynnik odbicia od podłogi wynosi ok. 0,14 (14%).

Podstawą do obliczeń jest wzór

w którym:

Φ – strumień pojedynczego źródła światła w lm;

S – powierzchnia pomieszczenia w m 2 ;

E śr – wymagane natężenie oświetlenia w lx;

n – liczba zainstalowanych źródeł światła;

k — współczynnik zapasu (wg tabl. 1) – uwzględnia on zmniejszenie

strumienia źródła światła wraz z czasem użytkowania wskutek zużycia,

zabrudzenia itp.;

η 0 – sprawność oprawy zamieszczona w karcie katalogowej, podana w

liczbach względnych, np. 0,8; 0,75;

η – sprawność oświetlenia wg tab. 2 (podana w liczbach względnych).

2

776938744.037.png

776938744.038.png

776938744.001.png

776938744.002.png

776938744.003.png

776938744.004.png

2010-10-30

3

776938744.005.png

776938744.006.png

2010-10-30

Prawo odwrotności kwadratów

I



E



cos



2

l

I



3

E



cos



2

h

Rys. Goniometryczne układy do pomiaru krzywych światłości

Minimalna odległość fotometrowania, przy której błąd wywołany niedostateczną

odległością fotometrowania jest mniejszy niż 1%, powinna być większa 5x od

maksymalnego rozmiaru elementu świecącego (gdy źródło nie posiada układu

wzmacniającego) lub 200x od ogniskowej źródła ze wzmacniającym układem

optycznym.

Wyniki pomiarów światłości przedstawia się w formie tabelarycznej lub jako

krzywe i bryły światłości.

I a – światłość w kierunku a – [cd]

l – odległość od punktu – [m]

a – kąt padania

a

Oświetlenie wieży kościoła

Jakie natężenie oświetlenia E [lx]

Jaką światłość I [cd] musi mieć oprawa aby oświetlić wieżę?

• wytworzy latarka z trzema diodami LED o

światłości 30 cd (w osi diody) każda na

obiekcie oddalonym o 10 m

I

E 



cos



2

2

l

E



l

I



• 3  30/10 2 = 0,9 lx

α

cosα

4

776938744.007.png

776938744.008.png

776938744.009.png

776938744.010.png

776938744.011.png

776938744.012.png

776938744.013.png

776938744.014.png

776938744.015.png

776938744.016.png

776938744.017.png

776938744.018.png

776938744.019.png

776938744.020.png

776938744.021.png

776938744.022.png

776938744.023.png

776938744.024.png

776938744.025.png

776938744.026.png

2010-10-30

Bryła i krzywa fotometryczna

światłości

Metoda punktowa projektowania oświetlenia

Metoda strumieniowa projektowania oświetlenia

Φ

E



o η

S



u

F o – użyteczny strumień świetlny padający na powierzchnię roboczą

S – pole powierzchni roboczej, na którą pada strumień świetlny F o (np.. 25m 2 )

h u - sprawność oświetlenia (0,5 – bardzo dobra)

żarówka 100W/ świetlówka 21W = 1000 lm

Która oprawa jest lepsza?

Krzywe izoluksów

a b c d

5

776938744.027.png

776938744.028.png

776938744.029.png

776938744.030.png

776938744.031.png

776938744.032.png

776938744.033.png

776938744.034.png

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

w78.pdf (17947 KB)
w45.pdf (21763 KB)
w6.pdf (6486 KB)
w3.pdf (4455 KB)
w2.pdf (6370 KB)

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin