Dzienniki Ustaw-wynagrodzenia.doc

(1477 KB) Pobierz
Uwaga: Widoczny niżej tekst jest nieaktualny

Uwaga: Widoczny niżej tekst jest nieaktualny. Od czasu jego opublikowania pojawił się inny akt prawny (lub kilka aktów), zmieniający w jakimś zakresie widoczny tu tekst lub uchylający ten akt. Nasz serwis internetowy nie zawiera tekstów ujednoliconych.

Akt prawny opublikowany przez Dom Wydawniczy ABC

 

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

 

z dnia 1 lipca 1997 r.

 

w sprawie wynagradzania pracowników komunalnych zakładów budżetowych.

 

(Dz. U. z dnia 15 lipca 1997 r.)

 

Na podstawie art. 20 ust. 2 i art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 21, poz. 124 i Nr 43, poz. 253, z 1994 r. Nr 98, poz. 471 i z 1997 r. Nr 9, poz. 43) i w związku z art. 25 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 43) zarządza się, co następuje:

 

§ 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

  1)  ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 21, poz. 124 i Nr 43, poz. 253, z 1994 r. Nr 98, poz. 471 i z 1997 r. Nr 9, poz. 43),

  2)  najniższym wynagrodzeniu - rozumie się przez to najniższe wynagrodzenie zasadnicze, ustalone przez radę gminy, w I kategorii zaszeregowania, określone w tabeli miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego, sporządzonej według zasad, o których mowa w § 3 ust. 5.

 

§ 2. Rozporządzenie stosuje się, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, do pracowników komunalnych zakładów budżetowych, które realizują zadania własne wymienione w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz. U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74, Nr 58, poz. 261, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 43), zwanych dalej "pracownikami".

 

§ 3. 1. Ustala się:

  1)  tabelę punktowych rozpiętości dla poszczególnych kategorii zaszeregowania, stanowiącą załącznik nr 1 do rozporządzenia,

  2)  tabelę stawek dodatku funkcyjnego, stanowiącą załącznik nr 2 do rozporządzenia,

  3)  tabele stanowisk, zaszeregowań i wymagań kwalifikacyjnych pracowników, stanowiące załącznik nr 3 do rozporządzenia.

2. Miesięczne stawki wynagrodzenia zasadniczego ustala się jako sumę najniższego wynagrodzenia oraz iloczynu liczby punktów, ustalonych dla poszczególnych kategorii w tabeli stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia, i wartości jednego punktu w złotych.

3. Wartość jednego punktu w złotych ustala pracodawca w porozumieniu z radą gminy, stosownie do możliwości finansowych.

4. Wysokość miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego może być wyższa lub niższa od ustalonych w myśl ust. 2, nie więcej jednak niż o 10%.

5. Tabelę miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego sporządza pracodawca, opierając się na zasadach ustalonych w ust. 2-4. Pracodawca może również sporządzić tabelę godzinowych stawek wynagrodzenia zasadniczego.

 

§ 4. Pracodawca może, w uzasadnionych wypadkach, skrócić pracownikowi wymagany na danym stanowisku okres pracy zawodowej.

 

§ 5. 1. Pracownikowi zatrudnionemu na stanowisku związanym z kierowaniem zespołem przysługuje dodatek funkcyjny.

2. Dodatek, o którym mowa w ust. 1, może być przyznany również pracownikowi zatrudnionemu na stanowisku nie związanym z kierowaniem zespołem, koordynującemu wykonywanie określonych zadań, dla którego w załączniku nr 3 do rozporządzenia przewiduje się dodatek funkcyjny, z tym że maksymalna stawka tego dodatku nie może być wyższa od drugiej stawki dodatku funkcyjnego.

 

§ 6. 1. Pracownikom zatrudnionym w niepełnym wymiarze czasu pracy przysługuje wynagrodzenie zasadnicze i inne składniki wynagrodzenia - w wysokości proporcjonalnej do wymiaru czasu pracy określonego w umowie o pracę.

 

§ 7. 1. Pracownikom przysługują:

  1)  dodatek za wieloletnią pracę, zwany dalej "dodatkiem za wysługę lat",

  2)  jednorazowa odprawa pieniężna przy przechodzeniu na rentę inwalidzką lub emeryturę, zwana dalej "odprawą".

2. Do okresów pracy uprawniających do dodatku za wysługę lat i odprawy wlicza się okresy poprzedniego zatrudnienia we wszystkich zakładach pracy.

3. Do okresów uprawniających do dodatku za wysługę lat i odprawy wlicza się także inne okresy, na podstawie odrębnych przepisów.

4. W wypadku gdy praca w komunalnym zakładzie budżetowym stanowi dodatkowe zatrudnienie, prawo do dodatku za wysługę lat ustala się odrębnie dla każdego stosunku pracy. Do okresu dodatkowego zatrudnienia nie podlegają zaliczeniu okresy zatrudnienia podstawowego.

5. Dodatek za wysługę lat przysługuje pracownikowi za dni, za które otrzymuje wynagrodzenie, oraz za dni nieobecności w pracy z powodu niezdolności do pracy w wskutek choroby bądź konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny, za które pracownik otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie lub zasiłek z ubezpieczenia społecznego.

6. Dodatek za wysługę lat jest wypłacany w terminie wypłaty wynagrodzenia:

  1)  począwszy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pracownik nabył prawo do dodatku lub wyższej stawki dodatku, jeżeli nabycie prawa nastąpiło w ciągu miesiąca,

  2)  za dany miesiąc, jeżeli nabycie prawa do dodatku lub prawa do wyższej stawki dodatku nastąpiło pierwszego dnia miesiąca.

 

§ 8. 1. Pracownikowi przysługuje dodatek za każdą godzinę pracy wykonywanej w warunkach uciążliwych, szkodliwych dla zdrowia lub niebezpiecznych:

  1)  do 5% stawki godzinowej wynikającej z najniższego wynagrodzenia - dla I stopnia uciążliwości lub szkodliwości,

  2)  do 10% stawki godzinowej wynikającej z najniższego wynagrodzenia - dla II stopnia uciążliwości lub szkodliwości,

  3)  do 15% stawki godzinowej wynikającej z najniższego wynagrodzenia - dla III stopnia uciążliwości lub szkodliwości,

  4)  do 20%, stawki godzinowej wynikającej z najniższego wynagrodzenia - dla IV stopnia uciążliwości lub szkodliwości.

2. Szczegółowe zasady ustalania stopni uciążliwości, szkodliwości dla zdrowia lub prac niebezpiecznych, a także przyznawania dodatku za pracę wykonywaną w warunkach, o których mowa w ust. 1, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

 

§ 9. 1. Pracownikowi przysługuje nagroda jubileuszowa.

2. Do okresu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne okresy, jeżeli, z mocy odrębnych przepisów, podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze.

3. W razie równoczesnego pozostawania więcej niż w jednym stosunku pracy, do okresu pracy uprawniającego do nagrody wlicza się jeden z tych okresów.

4. Pracownik nabywa prawo do nagrody jubileuszowej w dniu upływu okresu uprawniającego do nagrody.

5. Pracownik jest obowiązany udokumentować swoje prawo do nagrody, jeżeli w jego aktach osobowych brak jest odpowiedniej dokumentacji.

6. Wypłata nagrody jubileuszowej powinna nastąpić niezwłocznie po nabyciu przez pracownika prawa do tej nagrody.

7. Podstawę obliczenia nagrody jubileuszowej stanowi wynagrodzenie przysługujące pracownikowi w dniu nabycia prawa do nagrody, a jeżeli dla pracownika jest to korzystniejsze - wynagrodzenie przysługujące mu w dniu jej wypłaty. Jeżeli pracownik nabył prawo do nagrody, będąc zatrudniony w innym wymiarze czasu pracy niż w dniu jej wypłaty, podstawę obliczenia nagrody stanowi wynagrodzenie przysługujące pracownikowi w dniu nabycia prawa do nagrody. Nagrodę oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy.

8. W razie ustania stosunku pracy, w związku z przejściem na rentę inwalidzką lub emeryturę, pracownikowi, któremu do nabycia prawa do nagrody jubileuszowej brakuje mniej niż 12 miesięcy, licząc od dnia rozwiązania stosunku pracy, nagrodę tę wypłaca się w dniu rozwiązania stosunku pracy.

9. Jeżeli w dniu 19 lutego 1997 r. albo w dniu wejścia w życie przepisów wprowadzających zaliczalność do okresów uprawniających do świadczeń pracowniczych okresów nie podlegających dotychczas wliczeniu upływa okres uprawniający pracownika do dwóch lub więcej nagród, wypłaca mu się tylko jedną nagrodę - najwyższą.

10. Pracownikowi, który w dniu 19 lutego 1997 r. albo w dniu wejścia w życie przepisów, o których mowa w ust. 9, ma okres dłuższy niż wymagany do nagrody danego stopnia, a w ciągu 12 miesięcy od tego dnia upłynie okres uprawniający go do nabycia nagrody wyższego stopnia, nagrodę niższą wypłaca się w pełnej wysokości, a w dniu nabycia prawa do nagrody wyższej - różnicę między kwotą nagrody wyższej a kwotą nagrody niższej.

11. Przepisy ust. 9 i 10 mają odpowiednio zastosowanie, w razie gdy pracownik w dniu, w którym udokumentował swoje prawo do nagrody, był uprawniony do nagrody wyższego stopnia oraz w razie gdy pracownik prawo to nabędzie w ciągu 12 miesięcy od tego dnia.

12. Pracownikowi zatrudnionemu w komunalnym zakładzie budżetowym w dniu 19 lutego 1997 r., który przed tym dniem nabył prawo do nagrody jubileuszowej w związku z wliczeniem okresów wymienionych w zarządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1989 r. w sprawie ustalania okresów pracy i innych okresów uprawniających do nagrody jubileuszowej oraz zasad jej obliczania i wypłacania (Monitor Polski Nr 44, poz. 358), okresy te podlegają wliczeniu na dotychczasowych zasadach przy ustalaniu prawa do kolejnych nagród.

13. Pracownik, który podjął zatrudnienie w komunalnym zakładzie budżetowym po dniu 19 lutego 1997 r., nabywa prawo do nagrody jubileuszowej na zasadach określonych w ust. 2-11, niezależnie od wcześniejszego nabycia prawa do nagrody za dany okres.

 

§ 10. W ramach środków na wynagrodzenia może być fundusz nagród, z przeznaczeniem na nagrody za szczególne osiągnięcia w pracy zawodowej.

 

§ 11. 1. W ramach środków na wynagrodzenia może być tworzony fundusz premiowy z przeznaczeniem na premie dla pracowników.

2. Wysokość funduszu premiowego oraz zasady przyznawania i wypłacania premii określa zakładowy regulamin premiowania.

 

§ 12. 1. Do pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych stosuje się jedną z następujących form wynagradzania:

  1)  czasową,

  2)  czasowo-premiową,

  3)  akordową.

2. Pracownicy wynagradzani według formy czasowej otrzymują wynagrodzenie wynikające z osobistego zaszeregowania i faktycznego czasu pracy.

3. Pracownicy wynagradzani według formy czasowo-premiowej otrzymują wynagrodzenie wynikające z osobistego zaszeregowania i faktycznego czasu pracy, powiększone o premię przyznaną według zasad określonych w zakładowym regulaminie premiowania.

4. Pracownicy wynagradzani według formy akordowej (akord indywidualny zryczałtowany) otrzymują wynagrodzenie ustalone na podstawie norm pracy określonych w obowiązującym trybie oraz stawek płac wynikających z kategorii zaszeregowania roboty.

5. Pracownicy wynagradzani według formy, o której mowa w ust. 4, mogą otrzymywać premie, zgodnie z zasadami określonymi w zakładowym regulaminie premiowania.

 

§ 13. Godzinową stawkę:

  1)  wynagrodzenia zasadniczego wynikającego z osobistego zaszeregowania pracownika, określonego stawką miesięczną, oraz

  2)  wynikającą z najniższego wynagrodzenia, o którym mowa w § 1 pkt 2

- ustala się dzieląc miesięczną stawkę wynagrodzenia przez liczbę godzin pracy przypadających do przepracowania w danym miesiącu.

 

§ 14. 1. Pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje dodatkowe wynagrodzenie za każdą godzinę pracy w porze nocnej w wysokości 20% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego, jednak nie niższe od wynagrodzenia ustalonego na podstawie art. 137 § 2 Kodeksu pracy.

2. Pracownikowi zatrudnionemu w zmianowym systemie pracy za każdą godzinę pracy na II zmianie może być przyznany dodatek w wysokości 10% godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego.

 

§ 15. 1. Kierowcy samochodu osobowego może być przyznane, za jego zgodą, wynagrodzenie ryczałtowe obejmujące poszczególne składniki wynagrodzenia (w szczególności wynagrodzenie zasadnicze, dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych oraz dodatkowe wynagrodzenie za pracę w porze nocnej), uwzględniające liczbę godzin przypadających do przepracowania w okresie jednego miesiąca - w wypadku gdy faktyczny czas pracy tego kierowcy w poszczególnych miesiącach nie ulega wahaniom i odpowiada liczbie godzin przyjętej do obliczenia wynagrodzenia.

2. Kierowcy, z wyjątkiem kierowcy samochodu osobowego, za powierzone mu dodatkowe czynności, nie wchodzące w zakres normalnych obowiązków, przysługuje dodatek w wysokości nie przekraczającej 60% najniższego wynagrodzenia.

3. Wysokość dodatku, o którym mowa w ust. 2, za wykonywanie poszczególnych czynności ustala pracodawca, uwzględniając rodzaj czynności i ich uciążliwość.

 

§ 16. Pracownicy, którzy w dniu wejścia w życie rozporządzenia nie posiadają wymaganego wykształcenia, mogą być przeszeregowani tylko w ramach zajmowanego stanowiska.

 

§ 17. Przepisy rozporządzenia nie wyłączają możliwości zawierania dla pracowników układów zbiorowych pracy lub wydawania przez pracodawcę regulaminów wynagradzania, zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami Kodeksu pracy.

 

§ 18. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 19 lutego 1997 r.

 

ZAŁĄCZNIKI

 

ZAŁĄCZNIK Nr 1

 

TABELA PUNKTOWYCH ROZPIĘTOŚCI DLA POSZCZEGÓLNYCH KATEGORII ZASZEREGOWANIA

 

Kategoria zaszeregowania

Liczba punktów

I

najniższe wynagrodzenie - 20

II

                    21 - 35

III

                    36 - 50

IV

        ...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin