JĘZYKOZNAWSTWO
= NAUKOWE BADANIE JĘZYKA
- rejestrowanie - zasady
i akceptowanie - wyjątki
języka w użyciu - uzasadnienia
· Dionizy Traka – pierwsza gramatyka
Początki – związane z filozofią
- filozofowie greccy zastanawiali się nad tym, czy język podlega prawom natury, czy też jest konwencją
- w rozważaniach nad językiem rozróżnienie natury i konwencji dotyczyło głównie sprawy istnienia albo braku związku między znaczeniem wyrazu i jego formą
naukowe = sprawdzalne, weryfikowalne
Pierwsze teorie na temat pochodzenia języka – 2 stanowiska
1) TEORIA PHYSEI – pochodzenie języka jest naturalne
· Kratylos, Platon
· np. kukułka, szemrze, szeleści
2) TEORIA THESEI – pochodzenie języka jest sztuczne, intelektualne, język jest tworem umysłu, znaki języka są arbitralne, niemotywowane
Obie te teoria, powstałe ok. 2000 lat temu, obecnie się łączy
Starożytna Grecja – spór między analogistami i anomalistami.
ANALOGIŚCI ANOMALIŚCI
wykrywali modele, wg których język nie jest logiczny, regularny,
można klasyfikować regularne jest natomiast zbiorem pewnych
wyrazy języka anomalii
obecnie – synteza
analogii i anomalii
Język naturalny à systemalid – coś na kształt systemu
Starożytna Grecja – przypadki fleksyjne, części mowy
· Pitagoras – rozróżnienie 3 rodzajów w grece
· Platon – rozróżnienie czasowników i rzeczowników
· Arystoteles – utrzymał ww. platoński podział, dodał dalszą klasę – spójniki, kategoria czasu w czasownikach
· stoicy (w większości anomaliści) – odróżnienie formy od treści, oznacznika od znaczenia, rzeczowniki, czasowniki, spójniki, rodzajniki, rzeczowniki pospolite i własne, fleksja, czasowniki dokonane i niedokonane, strona czynna i bierna, czasowniki przechodnie i nieprzechodnie
· uczeni aleksandryjscy (analogiści) – kodyfikacja gramatyki greckiej
o Dionysios Traka (koniec II w. p.n.e.)
Indie – badacze świętych ksiąg Wedy, ich języka:
· opis języka – powód, żeby zachować możliwość zrozumienia ksiąg, gdyż język przestawał byzrozumiały
· Panini
o opisał sanksryt
o wyróżnił części mowy, kategorie gramatyczne, samogłoski i spółgłoski
o stworzył dla każdego przykładu osobną regułę – dało to prawie 4 000 reguł i żadnego wyjątków
o odkryto to na pocz. XIX w.
· I okres
o Warro (I w. n.e.) – 25-tomowa gramatyka łacińska
· II okres
o Donat (ok. 400 r. n.e.)
o Priscjan (ok. 500 r. n.e.)
o podręczniki wykorzystywano aż do XVII w.
Pocz. XIX w. – odkrycie podobieństw między językami germańskimi, porównywanie języków à początki językoznawstwa naukowego
XX w. – rozwój innych teorii
1. Języki indoeuropejskie
a. Indoirańskie
i. Indoaryjskie (indyjski)
· wedyjski*[1]
· sanskryt*
· pali*
· prakryty*
· lahnda
· sindhi
· pendżabski
· radżasthani
· gudżarati
· bhilli
· marati
· konkani
· orija
· bengalski
· asamski
· biharski
· hindi
· urdu
· nepalski
· syngaleski
· cygański
ii. Irańskie
· nedyjski*
· awestyjski*
· staroperski*
· partyjski*
· pahlawi*
· chorezmijski*
· sogdyjski*
· scytyjski*
· (nowo)perski
· kurdyjski
· beludżi
· tadżycki
· osetyjski
· afgański (paszto)
b. Grupa trackoormiańska
· ormiański
c. Grupa grecka
· grecki
· starogrecki*
· homerycki*
d. Grupa ilyryjska (szczątkowa)
· albański
e. Języki bałtosłowiańskie
i. Bałtyckie
· pruski*
· j. Jaćwingów*
· litewski
· łotewski
ii. Słowiańskie
1. Południowosłowiańskie
· staro-cerkiewno-słowiański*
· słoweński
· serbsko-chorwacki
· macedoński
· bułgarski
2. Zachodniosłowiańskie
· połabski*
· polski
· czeski
· słowacki
· kaszubski
· dolnołużycki
· górnołużycki
3. Południowosłowiańskie
· rosyjski
· białoruski
· ukraiński
f. Germańskie
i. Północne
· islandzki
· ...
Gucioooooo