Numer ćwiczenia :
2
Temat ćwiczenia :
Ogniwa chemiczne
Data wykonania :
3.03.2003
Grupa : 4
Zespół : B
Wykonawcy ćwiczenia :
Tomasz Pierzyński
Ocena :
Celem ćwiczenia jest zmierzenie siły elektromotorycznej (SEM) ogniw Daniella o różnych stężeniach roztworów oraz wyznaczenie iloczynu rozpuszczalności trudnorozpuszczalnej soli srebra (np. AgCl, AgI, AgSCN) na podstawie pomiarów SEM ogniwa miedziowo-srebrowego podczas miareczkowania roztworu AgNO3 roztworem odpowiedniej soli (np. KCl, KI, KSCN).
Metal M zanurzony do roztworu swoich jonów Mn+ tworzy układ zwany półogniwem lub elektrodą Mn+/M. Na powierzchni metalu zachodzą równocześnie dwa procesy: proces przechodzenia atomów (w postaci jonów) z metalu do roztworu oraz proces przeciwny, wydzielanie jonów z roztworu na powierzchni metalu (w postaci atomów). W procesach tych biorą udział elektrony metalu, które są przenoszone pomiędzy fazą metaliczną a jonami w roztworze. Jeżeli reakcja elektrodowa przebiega według równania:
Mn+ + ne- = M (1)
to elektroda metaliczna ładuje się do pewnego potencjału. Elektroda, na której powierzchni przebiega proces przedstawiany reakcją (1), stanowi przykład elektrody reagującej chemicznie z roztworem. Istnieją jednakże elektrody, w których metal (zwykle obojętny chemicznie, np. platyna) stanowi jedynie źródło elektronów dla procesu elektrodowego biegnącego z udziałem substancji rozpuszczonych w roztworze. Jeżeli postać utlenioną substancji oznaczymy skrótowo przez Ox, zaś postać zredukowaną przez Red, to reakcję elektrodową zachodzącą na powierzchni obojętnego metalu można przedstawić w postaci:
Ox + ne- = Red (2)
Podobnie jak potencjału wewnętrznego fazy, tak i potencjału pojedynczego półogniwa (elektrody) nie można zmierzyć. Zmierzyć można jedynie różnicę potencjałów między dwiema elektrodami. Układ złożony z dwóch elektrod nazywamy ogniwem galwanicznym lub krótko ogniwem. W elektrochemii budowę ogniwa przedstawia się za pomocą schematu, który dla ogniwa Daniella jest następujący:
(–) Zn | Zn SO 4 || CuSO4 | Cu (+)
Znaki (–) i ( + ) oznaczają odpowiednio elektrodę ujemną i dodatnią ogniwa. Kreska pionowa | oznacza granicę faz, zaś znak || oznacza obecność tzw. klucza elektrolitycznego, wstawianego do ogniwa celem eliminacji potencjału dyfuzyjnego, występującego na granicy dwóch roztworów. Według konwencji sztokholmskiej siła elektromotoryczna ogniwa jest równa, co do wielkości i co do znaku, potencjałowi elektrycznemu prawego przewodnika metalicznego, gdy - przy otwartym ogniwie - potencjał elektryczny takiego samego przewodnika po stronie lewej wynosi umowne zero.
Źródłem SEM ogniwa jest reakcja elektrochemiczna będąca sumą reakcji zachodzących na poszczególnych elektrodach. W ogniwie Daniella reakcje elektrodowe są następujące:
(+) : Cu 2+ + 2e- = Cu
(–): Zn = Zn 2+ + 2e-
Ich suma daje reakcję elektrochemiczną ogniwa:
Cu 2+ + Zn = Zn 2+ + Cu (3)
SEM ogniwa zależy od stężeń reagentów oraz parametrów zewnętrznych (ciśnienia i temperatury). Zależność SEM od stężeń (ściślej od aktywności) reagentów przedstawia równanie Nernsta. Rozważmy ogniwo, w którym przebiega reakcja:
aA + bB + ... = lL + mM + ....
Zmiana entalpii swobodnej reakcji wynosi:
(4)
gdzie np. mL oznacza potencjał chemiczny składnika L:
(5)
zaś mLo , aL oznaczają odpowiednio standardowy potencjał chemiczny składnika L i jego aktywność. Korzystając z wyrażenia (5) można równanie (4) przedstawić w postaci:
(6)
Ponieważ praca maksymalna ogniwa DG i praca elektryczna ogniwa są równoważne:
(7)
gdzie n- liczba elektronów biorących udział w reakcji ogniwa,
F- stała Faradaya,
E – SEM
z równań (6) i (7) otrzymujemy równanie Nernsta:
(8)
W równaniu Nernsta E0 oznacza tzw. standardową SEM ogniwa równą:
(9)
zaś symbole ai oznaczają aktywności reagentów.
1. OGNIWO DANIELLA
Lp.
Stężenie roztworów [ M ]
Rodzaj ogniwa
Eteor [ V ]
Edośw [ V ]
Edośwśrednie [ V ]
1.
0,1 ZnSO4
0,1 CuSO4
Zn/ZnSO4/KCl/CuSO4/Cu
1,1003
1,077
1,079
1,080
1,083
1,0796
2.
0,5 ZnSO4
0,5 CuSO4
1,084
1,085
1,087
1,089
1,0868
3.
1,0 ZnSO4
1,0 CuSO4
1,094
...
koma300